-
1 tinguo
tinguo (tingo), tīnxī, tīnctum, ere (griech. τέγγω, ahd. thunkōn, dunkōn), benetzen, anfeuchten, mit einer Flüssigkeit tränken, in eine Flüssigkeit eintauchen, I) im allg.: a) eig.: pedes, Plin.: ora lacrimis, Ov.: pascua rore, Calp.: tela venenis, Plin.: gladios veneno, Curt.: hostili caede manum, Ov.: tunica sanguine tincta, Cic.: faces in amne, Ov.: spongia in aceto tincta, Cels.: aera stridentia lacu, Verg.: telum fluvio, Iustin.: aequore tingui, Verg. – b) übtr.: libellos sale Romano, Mart.: orator sit mihi tinctus litteris, soll mir einen Anstrich von wissenschaftlicher Bildung haben, Cic.: Laelia patris elegantiā tincta, Cic.: verba sensu tincta, erfüllt von usw., Quint. – II) insbes.: A) wie inficere = färben, 1) im allg.: a) eig.: lanas murice, Hor.: comam, Ov.; nummos, Ulp. dig.: tinguntur sole populi, Plin. – Partiz. subst., tingentēs, ium, m., Färber, tingentium officinae, Plin. – tīncta, ōrum, n., Gefärbtes, Buntes, tincta absint, Cic. – b) übtr.: loca lumine tingere, erhellen, erleuchten, Lucr. – 2) prägn., färben, d.i. eine Farbe hervorbringen, caeruleum, blau färben, Plin.: hysginum, Plin. – B) taufen, solā se paenitentiā tinguere, venturum mox, qui tingueret in spiritu et igni, Itala Matth. 3, 11 (bei Tert. de bapt. 10 extr.): tinctus est ab Ioanne propheta in Iordane flumine, Lact. 4, 15, 2: in Christum tinctus est, Tertull. de fuga in persec. 10. – / Plin. 18, 3 jetzt sagittas unguimus.
-
2 tinguo
tinguo (tingo), tīnxī, tīnctum, ere (griech. τέγγω, ahd. thunkōn, dunkōn), benetzen, anfeuchten, mit einer Flüssigkeit tränken, in eine Flüssigkeit eintauchen, I) im allg.: a) eig.: pedes, Plin.: ora lacrimis, Ov.: pascua rore, Calp.: tela venenis, Plin.: gladios veneno, Curt.: hostili caede manum, Ov.: tunica sanguine tincta, Cic.: faces in amne, Ov.: spongia in aceto tincta, Cels.: aera stridentia lacu, Verg.: telum fluvio, Iustin.: aequore tingui, Verg. – b) übtr.: libellos sale Romano, Mart.: orator sit mihi tinctus litteris, soll mir einen Anstrich von wissenschaftlicher Bildung haben, Cic.: Laelia patris elegantiā tincta, Cic.: verba sensu tincta, erfüllt von usw., Quint. – II) insbes.: A) wie inficere = färben, 1) im allg.: a) eig.: lanas murice, Hor.: comam, Ov.; nummos, Ulp. dig.: tinguntur sole populi, Plin. – Partiz. subst., tingentēs, ium, m., Färber, tingentium officinae, Plin. – tīncta, ōrum, n., Gefärbtes, Buntes, tincta absint, Cic. – b) übtr.: loca lumine tingere, erhellen, erleuchten, Lucr. – 2) prägn., färben, d.i. eine Farbe hervorbringen, caeruleum, blau färben, Plin.: hysginum, Plin. – B) taufen, solā se paenitentiā tinguere, venturum mox, qui tingueret in spiritu et igni, Itala Matth. 3, 11 (bei Tert. de bapt. 10 extr.): tinctus est ab Ioanne propheta in Iordane flumine, Lact. 4, 15, 2: in Christum tinctus est, Tertull. de fuga in persec. 10. –————è Plin. 18, 3 jetzt sagittas unguimus. -
3 tinguo
tingo (less correctly, tinguo), nxi, nctum, 3, v. a. [root tvak-, to wet; Sanscr. tuc-; Gr. tengô], to wet, moisten, bathe with or in any liquid (class.; cf.: aspergo, irroro, imbuo).I.Lit.:B.tunica sanguine centauri tincta,
Cic. N. D. 3, 28, 70:Lydia Pactoli tingit arata liquor,
Prop. 1, 6, 32:in amne comas,
id. 4 (5), 4, 24:tinget pavimentum mero,
Hor. C. 2, 14, 27:Arctos Oceani metuentis aequore tingi,
Verg. G. 1, 246:stridentia Aera lacu,
id. ib. 4, 172:gemmam lacrimis,
Ov. M. 9, 567:in undis summa pedum vestigia,
id. ib. 4, 343:pedis vestigia,
id. ib. 5, 592:flumine corpora,
i. e. to bathe, id. ib. 12, 413:corpora lymphis,
id. ib. 2, 459:in amne faces,
id. R. Am. 700:(asinae) horrent ita ut pedes omnino caveant tingere,
Plin. 8, 43, 68, § 169. — Poet.: in alto Phoebus anhelos Aequore tinget equos, bathe or plunge, i. e. will set, Ov. M. 15, 419:non ego te meis Immunem meditor tingere poculis,
i. e. to entertain, treat you, Hor. C. 4, 12, 23.—In partic.1.To soak in color, to dye, color, tinge (syn. inficio):2.Phocaico bibulas tingebat murice lanas,
Ov. M. 6, 9; cf.:lanas vestium murice Afro,
Hor. C. 2, 16, 36. — Poet.:niveam ovem Tyrio murice,
Tib. 2, 4, 28:coma viridi cortice tincta nucis,
id. 1, 8, 44:vestes Gaetulo murice,
Hor. Ep. 2, 2, 181:vestem rubro cocco,
id. S. 2, 6, 103:sanguine cultros,
Ov. M. 7, 599; cf.:secures cervice,
Hor. C. 3, 23, 13:ora cruore,
Ov. M. 14, 237:comam,
id. Am. 1, 14, 2:cutem,
i. e. to paint, Mart. 1, 77, 5:tinguntur sole populi,
i. e. are embrowned, Plin. 6, 19, 22, § 70: nummos, to wash copper coins with gold or silver, Dig. 48, 10, 8:globus... candenti lumine tinctus,
i. e. illuminated, Lucr. 5, 720; so,loca lumine,
id. 6, 173.—Of colors as objects, to produce, bring out:3.purpuram,
Plin. 6, 31, 36, § 201; 16, 18, 31, § 77:caeruleum,
id. 33, 13, 57, § 161.—To baptize (late Lat.):II.tinctus est ab Joanne prophetā in Jordane flumine,
Lact. 4, 15, 2.—Trop.: orator sit mihi tinctus litteris, audierit aliquid, legerit, tinctured, i. e. imbued, well furnished with, etc., Cic. de Or. 2, 20, 85:A. B.Laelia patris elegantiā tincta,
id. Brut. 58, 211:verba sensu tincta,
Quint. 4, 2, 117:Romano lepidos sale tinge libellos,
Mart. 8, 3, 19:sales lepore Attico tincti,
id. 3, 20, 9:in similitudinem sui tingit (virtus),
Sen. Ep. 66, 8.—Hence, P. a. as substt. -
4 tinguo
v. l. = tingo -
5 tinguo
tinguere, tinxi, tinctus Vwet/moisten/dip/soak; color/dye/tinge/tint, stain (w/blood); imbue; impregnate -
6 (in-tingō or in-tinguō)
(in-tingō or in-tinguō) —, inctus, ere, to dip, soak.—Only P. perf.: intinctae (faces sanguine), O. -
7 tingo
(tinguo), tīnxī, tīnctum, ere1)а) смачивать, обмакивать, пропитывать, увлажнять ( aliquid sanguĭne C); смазывать ( telum venēno PM); окунатьt. aera lacu V — погружать медь в водуt. in undis pedum vestigia O — мыть ноги в водеtinctus littĕris C — начитанный, образованныйt. libellos sale Romano M — насыщать книги римским остроумиемб) поить, угощать ( aliquem poculis H)2) красить, окрашивать (comam O; lanae murĭce tinctae H)lumine tinctus Lcr — облитый светом, озарённый -
8 tingo
(tinguo), tinxi, tinctum, tingere 3смачивать, пропитывать, окрашивать -
9 tingo
tingo (qqf. tinguo), ĕre, tinxi, tinctum - tr. - [st2]1 [-] mouiller, tremper, imprégner. [st2]2 [-] teindre, colorier, donner une teinte. [st2]3 [-] Tert. baptiser. - flumine corpora tinguere, Ov. M. 12.413: baigner son corps dans le fleuve. - exiguo tingere sanguine cultros, Ov. M. 7.599: teindre le couteau d'un peu de sang. - tinctus est ab Joanne prophetā, Lact. 4, 15, 2: il fut baptisé par Jean le prophète.* * *tingo (qqf. tinguo), ĕre, tinxi, tinctum - tr. - [st2]1 [-] mouiller, tremper, imprégner. [st2]2 [-] teindre, colorier, donner une teinte. [st2]3 [-] Tert. baptiser. - flumine corpora tinguere, Ov. M. 12.413: baigner son corps dans le fleuve. - exiguo tingere sanguine cultros, Ov. M. 7.599: teindre le couteau d'un peu de sang. - tinctus est ab Joanne prophetā, Lact. 4, 15, 2: il fut baptisé par Jean le prophète.* * *tingo, vel tinguo, tingis, tinxi, tinctum, tingere. Virgil. Teindre.\Comae tingendae in amne. Propert. Il fault laver ou mouiller les cheveuls en, etc.\Corpus tingere sparsa aqua. Ouid. Laver et nettoyer.\Mare vbi solent fabri tingere ferrum. Ouid. Tremper le fer ou acier pour l'endurcir, comme font les cousteliers et taillandiers.\Tingit cutem Carinus, et tamen pallet. Mart. Il se farde.\Tingi nardo. Mart. Estre arrousé ou aspersé d'onguent de nard.\Tingere conchylio. Cic. Teindre en violet.\Poculis tingere aliquem. Horatius. L'abbruver, Luy donner bien à boire. -
10 attinguo
at-tinguo (ad-tinguo), tinctum, ere, benetzen, Veget. mul. 1, 11, 7.
-
11 attinguo
at-tinguo (ad-tinguo), tinctum, ere, benetzen, Veget. mul. 1, 11, 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > attinguo
-
12 intingo
I.In gen.:II.brassicam in acetum,
Cato, R. R. 156:buccas rubricā cerā omne corpus intinxti tibi,
Plaut. Truc. 2, 2, 39:faces in fossa sanguinis atra,
Ov. M. 7, 260:aliquid in aqua,
Vitr. 1, 5:quoad intinguntur calami, morantur manum (in writing on parchment),
Quint. 10, 3, 31.—In partic.A.To dip in sauce or pickle; to pickle, preserve:B.omnibus, quae condiuntur, quaeque intinguntur,
Plin. 20, 17, 72, § 185.—To baptize, Tert. Poenit. 6 fin. -
13 intinguo
I.In gen.:II.brassicam in acetum,
Cato, R. R. 156:buccas rubricā cerā omne corpus intinxti tibi,
Plaut. Truc. 2, 2, 39:faces in fossa sanguinis atra,
Ov. M. 7, 260:aliquid in aqua,
Vitr. 1, 5:quoad intinguntur calami, morantur manum (in writing on parchment),
Quint. 10, 3, 31.—In partic.A.To dip in sauce or pickle; to pickle, preserve:B.omnibus, quae condiuntur, quaeque intinguntur,
Plin. 20, 17, 72, § 185.—To baptize, Tert. Poenit. 6 fin. -
14 attinguo
at-tinguo, —, tīnctum, ereсмачивать, увлажнять ( aliquid aliquā re Veg) -
15 tingo
tingo tingo(tinguo)inctum, ere красить -
16 tingo
tingo tingo(tinguo)inctum, ere окрашивать -
17 contingo [2]
2. con-tingo (-tinguo), ere, benetzen, colore semina rerum, Lucr. 2, 755: u. so Lucr. 1, 938. – übtr., musaeo cuncta lepore, würzen, Lucr. 1, 934. – / Andere Beispiele ziehe ich zu 1. contingo no. I, d, w. s.
-
18 contingo
1. contingo, tigī, tāctum, ere (con u. tango), I) v. tr. berühren, anrühren, A) eig.: a) übh., bei Ang. womit? m. Abl., v. leb. Wesen, crus alcis calce, Suet.: mento humum, Curt.: alqm digito, s. digitus: summas pede undas, Ov.: exstinctos ore suo focos, Ov.: terram osculo, m. einem Kusse b. = einen K. auf die Erde drücken, Liv. – summa sidera plantis, auf Sternen wandeln (poet. zur Bezeichnung der höchsten Glückseligkeit), Prop. – v. lebl. Subjj., c. montes suo igni (v. der Sonne), Lucr.: paene terram (v. Monde), Cic.: caules nulla ex parte (v. Weinstocke), Cic.: ne arbusculae inter se contingant, Col.: curalium, quo primum contigit auras tempore, durescit, mit der Luft in Berührung gekommen ist, Ov. – im Passiv, paene ut radiis (solis) prius quam terra contingeretur, Suet.: fenestrae sic editae, ne manu contingi (berührt = erreicht werden) possint, Col.b) fassend, anfassend, umfassend, berühren, dah. deutsch zuw. fassen, erfassen, umfassen, ergreifen, funem manu, Verg.: alterā manu orientem, alterā occidentem, Curt.: datas habenas manibus, Ov.: (alcis) manum, Vell.: (alcis) dextram, Liv. u. Val. Max.: alcis genua, Apul. u. Dict. – taurum, quamvis mitem, metuit contingere primo, Ov.: contigit et glebam; contactu gleba potenti massa fit, Ov. – v. Vögeln, facile cibum terrestrem rostris, Cic. – prägn., etw. anrüh-————ren = sich aneignen, an etw. sich vergreifen, ideoque nec sua custodiunt, nec aliena contingunt Mela 2, 1, 11 (2. § 11).c) kostend, speisend berühren, anrühren, deutsch auch von etw. kosten, cibos ore, Ov.: granum, Hor.: aquas, fontem, Ov. – feindl., v. Vögeln = anfressen, asservarent corpus, ut ne aves quidem contingerent, Curt. 7, 5 (24), 40.d) bestreichend, bestreuend, benetzend berühren, bestreichen, bestreuen, ora nati sacro medicamine, Ov.: cibos sale modice, Cels.: caseum torrido sale, Col.: lac parco sale, Verg.e) befleckend, entehrend berühren, corpus corpore, Plaut. Amph. 834.f) ansteckend berühren, anstecken, morsu serpentis contingitur, Dict. 2, 14: venenatis morsibus contacta nonnulla iumenta, Apul. met. 9, 2: quaedam in contactos corporis vitia transiliunt, Sen. de ira 3, 8, 1.g) auf od. an etw. anstoßend berühren, α) seiner Höhe, Länge nach bis zu etw. hinauf- od. hinabreichen, nubes aërio vertice (v. einem hohen Berge), Tibull.: sidera comā (v. einem hohen Baume), Ov.: nullas profecto terras caelum contingere, Liv.: u. (im Bilde) dum corporis aut externa (bona) iaceant humi...; alia autem illa divina longe lateque se pandant caelumque contingant, sich bis zum H. erheben, Cic. – cum pedes imum gradum (sellae regiae) non————contingerent, mensam subdidit pedibus, Curt. – β) seiner Ausdehnung in die Breite nach bis zu etw. hinreichen, reichen, an etw. unmittelbar stoßen, milites disponit non certis spatiis intermissis, sed perpetuis vigiliis stationibusque, ut contingant inter se, Caes. – v. Lebl., turris contingens vallum, Caes.: agger murum hostium paene contingit, Caes.: trabes non inter se contingunt, Caes. – bes. als geogr. t. t., unmittelbar stoßen, -liegen, -angrenzen an usw., quorum agri non contingunt mare, Cic.: Helvii, qui fines Arvernorum contingunt, Caes.: saltus Vescinus Falernum contingens agrum, Liv.: sinum parva oppida contingunt, Mela: contingentes Illyricum coloniae, Suet.: Aegyptus dorso Aethiopiam contingit, Mela. – m. ex od. ab u. Abl., radices montis ex utraque parte ripae fluminis contingunt, Caes.: Atlanticus Oceanus terras ab occidente contingit, Mela.h) ein Ziel erreichend berühren, etw. erreichen, α) ein Ziel mit einem Geschosse treffend erreichen, treffen, ex tanta altitudine contingere hostem posse, Liv. – ipsam avem contingere ferro non valuit, Verg.: da mihi quod petitur certo contingere ferro, Ov. – β) ein Ziel infolge der Bewegung erreichen, sowohl v. Pers. = wohin gelangen, einen Ort betreten, optatam cursu metam, Hor.: Ephyren pennis, Ov.: Italiam, Verg.: Coronen, Dict.: Cadmeïda arcem, Ov.: terram od. litora, das Land, das Ufer betreten (v. Seefahr-————ern), Ov., Dict. u.a. (s. Deder. Dict. 2, 1). – als v. Lebl. = etw. erreichen, treffen, quam regionem cum superavit animus naturamque sui similem contigit atque agnovit, Cic. Tusc. 1, 43 (vgl. ibid. cum ad sui simile penetravit). – γ) bis zu jmd. od. jmds. Ohren dringen, v. Tönen, v. Gerüchten usw., inde deos hominesque voco; nec contigit ullum vox mea mortalem, Ov.: contigerat nostras infamia temporis aures, Ov.: u. fando contigit aures m. folg. Acc. u. Infin. = es drang das Gerücht zu Ohren, das usw., Ov. met. 15, 497 sqq.B) übtr.: a) jmd. od. etw. berühren = mit jmd. od. etw. in Berührung (Beziehung) stehen, α) übh., v. Umständen, jmd. od. etw. angehen, jmdm. zustehen, zuständig sein, haec consultatio tota de re pertinente ad vos est; Romanos nihil contingit, nisi quatenus etc., Liv.: meam causam, quae nihil eo facto contingitur, ne miscueris, Liv.: absol., cognitio de suspectis tutoribus contingit (ist zuständig), Macer dig. 1, 21, 4. – β) mit jmd. durch irgend ein Verhältnis (Verwandtschaft, Freundschaft, Umgang usw.) in Berührung (Beziehung) stehen, alqm sanguine, Sen.: alqm sanguine ac genere, Liv.: alqos aut propinquitate aut amicitiā, Liv.: regiam aut propinquitate aut affinitate aut ministeriis, Liv.: alqm longinquā od. propinquā cognatione, Curt.: alqm a matre artissimo gradu, Suet.: Caesarum domum nullo gradu, Suet.:————Claudiorum familiam artissimo sanguinis vinculo, Val. Max.: alqm modico usu (Umgang), Tac.: deos propius, mit den Göttern (= mit den Größen der Erde) im näheren Umgang stehen, Hor.b) jmd. ergreifend berühren, sowohl v. angenehmen u. unangenehmen Eindrücken, jmd. berühren, ergreifen, treffen, numine contactae suo, begeistert, Ov.: quam me manifesta libido contigit, Ov.: quos in aliqua sua fortuna publica quoque contingebat cura, Liv.: contactus nullis ante cupidinibus, Prop. – als v. Schicksalen, jmd. betreffen, nec umquam contacti simili sorte rogetis opem, Ov. trist. 3, 4, 78.c) moralisch befleckend, entweihend berühren = antasten, anstecken, beflecken, entweihen (s. Drak. Liv. 2, 5, 2 u. 4, 15, 8), contacturum (sese) funebribus diris signa tela arma hostium, mit dem Fluche der Vernichtung beladen, Liv.: quae (auspicia) ut primum contacta sint ab eo, a quo nec ius nec fas fuerit, Liv. – gew. im Partiz. Perf., dies contactus religione, mit Fluch beladen, Liv.: bona contacta pretiis regni mercandi, Liv.: equi nullo mortali opere contacti, Tac.: casta et nullis contacta vitiis pectora, Tac. – bes. durch Teilnahme, plebs contacta regiā praedā, Liv.: milites contacti sacrilegio, Liv.: ut omnia contacta societate peculatus viderentur, Liv.: omnes contacti eā violatione templi, Liv.: velut contactā civitate rabie duorum iuvenum, Liv.: hic contactus ensis dese-————rat castum latus, Sen. poët.d) teilhaftig werdend berühren, α) v. dem, der etw. erlangt, etw. erlangen, zu etw. kommen, aevi c. florem, Lucr. 1, 564: prius periere, quam quod petierant contingerent, Phaedr. 1, 20 (22), 6. – β) v. dem, was jmdm. zuteil wird, jmdm. zufallen, palma frugum indubitata Italiam contigit, Plin. 18, 109: sors Tyrrhenum contigit, Vell. 1, 1. § 4: ut quemque sors contigerat, Dict. 5, 13 extr. – v. Üblen, jmd. treffen, auf jmd. fallen, quos aliquā parte suspicio favoris in regem contigerat, Liv. 45, 31, 3.e) teilhaftig werden lassend mit etw. berühren = von etw. treffen od. ergreifen lassen, ignotā animum (virginis) contingere curā (v. der Venus), Val. Flacc. 7, 173.f) darstellend berühren, alqd strictim, Lact. 2, 10, 15 (bei Cic. ad Att. 2, 1. § 1 strictim attingere).II) v. intr. zutreffen, eintreffen, sich treffen, sich fügen, eintreten, v. Ereignissen, die infolge günstiger od. ungünstiger Verhältnisse sich zutragen, begegnen, v. glücklichen Ereignissen zuw. = glücken, gelingen, m. Dat. (wem?) auch = zuteil werden (vgl. Otto Cic. de rep. 1, 14. p. 38 ed. Osann. Heusinger Cic. de off. 2, 14, 12), α) ganz absol.: hanc mihi expetivi; contigit, Ter.: si contingit od. si continget, Quint.: forsitan si contigerit, wenn ich etwa das Glück haben sollte (als Parenthese), Amm. – β) m.————Ang. was? im Nom.: id cum contigit, Cic.: si qua pugnandi occasio esset, postquam ea nulla contigerat, Liv.: neque prius cursus contingere potest (kann ein Wettlauf vor sich gehen) quam scierimus, quo sit et quā perveniendum, Quint.: ubi quid melius contingit et unctius, Hor.: ambulas inter nos, non quasi contingas, nicht als ob es ein Glück für uns wäre, Plin. pan.: id quod in hoc contigit bello, Auct. b. Hisp.: quantulumcumque temporis contigit, Sen.: animus supra omnia quae contingunt acciduntque eminens, über alle Begegnisse und Zufälle, Sen. ep. 66, 6. – mit Abl. (durch), magis adeo id facilitate quam aliā ullā culpā meā contigit, Cic.: quae (examina apium) dono vel aucupio contingunt, man geschenkt bekommt oder selbst einfängt, Col. 9, 8, 5. – m. ex (infolge) u. Abl., contingit eadem claritas etiam ex accidentibus, Quint.: ex nidore hilaritas contingit, Mela. – m. Dat. (wem?), quoniam tantum habemus otii, quantum iam diu nobis non contigit, Cic.: quam rem paucis contigisse docebat, Caes.: contigit tibi magnifica res, Val. Max.: si mihi vita contigerit, Planc. in Cic. ep.: mihi omnia, quae opto, contingant, Cic.: an est quicquam, quod Veientibus optatum aeque contingere possit, quam ut etc., Liv.: ne quid iis, quos amasti, mali putes contigisse, Cic.: contingent oculis videnda crura, Ov.: qualis (dux) si qui nunc esset, tibi idem, quod illis accidit, contigisset, Cic. Phil. 2, 17: m. Abl.————(durch), hoc si tibi felicitate quādam contigisset, Cic. – zugl. m. Dat. des Prädikats, ut tamen id per M. Agrippam securo ei posse contingere non existimarent, Vell. – γ) mit Angabe was? im Infin.: celeriter antecellere omnibus ingenii gloriā contigit, Cic. Arch. 4: fingere cinctutis non exaudita Cethegis continget, Hor.: ita mihi contingat aut honeste degere aut mori, Sen. rhet.: contingat modo te filiamque tuam fortes invenire, Plin. ep. – m. Dat. (wem?), non cuivis homini contingit adire Corinthum, Hor.: nec tamen scio quem reum illi defendere nisi se contigerit, Sen. rhet.: contigit nobis bene componere animum, Sen.: ita mihi contingat herede filio mori, Quint.: contigit ei ter triumphare, Val. Max. – zugl. m. Dat. des Prädikats, Iovis esse nepoti contigit haud uni, Ov.: quo tempore mihi fratrique meo destinari praetoribus contigit, Vell.: ita mihi libero et vivere contingat et mori, Sen. rhet. – δ) m. Ang. was? durch einen Satz m. ut u. Konj., quoniam autem, tecum ut essem, non contigit, Cic.: vix mehercle contingere potest, ut hilares ab hac impatientia laetique discedant, quos pudor dimittit, Ps. Quint. decl. – m. Dat. (wem?), huic contigit (diesem glückte es, dieser hatte das Glück, war so glücklich), ut patriam e servitute in libertatem vindicaret, Nep.: nec ulli alii contigisse scio, ut discipuli non audiri desiderarent, sed contenti essent audire, Sen. rhet. – gew. m. vorhergehender (allg.) Ang. des was? im————Nom., nec ullo casu arbitror hoc constanti homini posse contingere, ut ulla intermissio fiat officii, Cic.: soli hoc contingit sapienti, ut nihil faciat invitus, Cic.: qui honos huic uni ante id tempus contigit, ut, cum patri populus statuam posuisset, filio quoque daret, Nep.————————2. con-tingo (-tinguo), ere, benetzen, colore semina rerum, Lucr. 2, 755: u. so Lucr. 1, 938. – übtr., musaeo cuncta lepore, würzen, Lucr. 1, 934. – ⇒ Andere Beispiele ziehe ich zu 1. contingo no. I, d, w. s.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contingo
-
19 तिज्
tij
p. téjamāna;
Ved. inf. téjase) to be orᅠ become sharp RV. I, 55, 1; III, 2, 10 and 8, 11 ;
( tétijāna, « sharp» VS. V, 43);
to sharpen X, 138, 5:
Caus. tejayati id. Dhātup. XXXII, 109 ;
to stir up, excite R. III, 31, 36 Ragh. IX, 38:
Desid. títikshate ( Pāṇ. 3-1, 5 1. pl. - kshmahe MBh. V, 3427 ;
fut. - kshishyate ṠBr. III ;
ep. alsoᅠ P. e.g.. p. - kshat BhP. III)
« to desire to become sharp orᅠ firm»,
to bear with firmness, suffer with courage orᅠ patience, endure
RV. II, 13, 3; III, 30, 1 AV. VIII etc..:
Intens. tétikte Pāṇ. 7-4, 65 ;
(p. - tijāna seeᅠ above) to sharpen RV. IV, 2 3, 7 ;
+ cf. σρίζο;
Lat. dis-tinguo, etc.
-
20 tum
- 1
- 2
См. также в других словарях:
tinguolis — tinguõlis, ė smob. (2) tinginys: Tinguõlis ne darbinykas – kas iš jo Pb. ^ Ieško kaip tinguolis darbo KrvP(Šlčn) … Dictionary of the Lithuanian Language
τέγγω — Α 1. υγραίνω, μουσκεύω («τέγγε πλεύμονας οἴνῳ», Αλκ.) 2. υγροποιώ 3. πλένω («ἐν θαλάττῃ τέγγει τοὺς πόδας», Πλάτ.) 4. μτφ. α) προκαλώ τον οίκτο β) κηλιδώνω («οὐ ψεύδεϊ τέγξω λόγον», Πίνδ.) 5. μέσ. τέγγομαι κλαίω, θρηνώ 6. φρ. α) «τέγγω δάκρυα [ή… … Dictionary of Greek
teng-1 — teng 1 English meaning: to soak, wet Deutsche Übersetzung: “benetzen, anfeuchten” Material: Gk. τέγγω “benetze, befeuchte”; Lat. tingō (older tinguō, das after unguō : unxi for older *tengō eingetreten is), ere, nxi, nctum… … Proto-Indo-European etymological dictionary