Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tempora

  • 81 dispertiō

        dispertiō īvī, ītus, īre    [dis- + partio], to distribute, divide: inter manipulos funditores, S.: pecuniam iudicibus: exercitum per oppida, L.: mensam servis, N.: portas tribunis, assign, S.— Fig., to divide, apportion: tempora voluptatis laborisque: initia vitae atque victūs hominibus: tot in curas dispertiti animi, distracted, L.
    * * *
    dispertire, dispertivi, dispertitus V TRANS
    divide (up); distribute; assign; separate into lots/groups

    Latin-English dictionary > dispertiō

  • 82 dīvidō

        dīvidō vīsī (dīvīsse, H.), vīsus, ere    [VID-], to divide, force asunder, part: Europam Libyamque (unda): hunc securi, H.: frontem ferro, V.: insulam, L.: Gallia est divisa in partīs trīs, Cs.: divisum senatum (esse), Cs.: Hoc iter, i. e. gave two days to, H.: ut ultima divideret mors, part (the combatants), H.: gemma, fulvum quae dividit aurum, i. e. is set in gold, V. — To divide, distribute, apportion, share: bona viritim: Vinum, V.: equitatum in omnīs partīs, Cs.: regnum inter Iugurtham et Adherbalem, S.: (pecuniam) iudicibus: agrum cuique, L.: in singulos milites trecenos aeris, L.: bona publicata inter se, N.: praemia mecum, O.: in dividendo plus offensionum erat, L.: Dividite (sc. arma), O.: sedes adhuc nullā potentiā divisae, appropriated, Ta. — To break up, scatter, destroy: concentum, H.: muros, V.: ventis fomenta, H.— To separate, divide, part, remove: agrum Helvetium a Germanis, Cs.: qui locus Aegyptum ab Africā dividit, S.: Scythes Hadriā Divisus obiecto, H.: divisa a corpore capita, L.: Dividor (i. e. ab uxore), O.: parens quem nunc Ardea Dividit, keeps away, V.—Fig., to part, divide, distribute, apportion, arrange: annum ex aequo, O.: tempora curarum remissionumque, Ta.: animum huc illuc, V.: citharā carmina, i. e. sing by turns, H.: sententiam, to divide the question: divisa sententia est: sic belli rationem esse divisam, ut, etc., regulated, Cs.: ea (negotia) divisa hoc modo dicebantur, etc., S.— To separate, distinguish: legem bonam a malā: bona diversis, H.
    * * *
    dividere, divisi, divisus V
    divide, separate, break up; share, distribute; distinguish

    Latin-English dictionary > dīvidō

  • 83 dubius

        dubius adj.    [DVA-], moving two ways, fluctuating: fluctibus dubiis volvi coeptum est mare, L.—Fig., wavering in opinion, doubting, doubtful, dubious, uncertain: animum in causā dubium facere: visi ab dubiis, quinam essent, L.: spemque metumque inter dubii, V.: dubius, verbis ea vincere magnum Quam sit, well aware how hard it is, V.: dictator minime dubius, bellum patres iussuros, L.: mentis, O.: sententiae, L.— Wavering in resolution, irresolute, undecided, hesitating: dubii confirmantur, Cs.: dubio atque haesitante Iugurthā incolumes transeunt, S.: hostibus dubiis instare, S.: spem dedit dubiae menti, V.: consilia, Ta.: quid faciat, O.: Mars errat in armis, V.— Doubted of, uncertain, doubtful, dubious, undetermined: fortuna scaenica, T.: quae dubia sint, ea sumi pro certis: haec habere dubia, to leave in question: salus: victoria, Cs.: proelia, Ta.: haud dubius rex, seu... seu..., by a clear title, L.: auctor, unknown, O.: gens dubiae ad id voluntatis, L.: lux, i. e. twilight, O.: sidera, Iu.: caelum, i. e. overcast, V.: lanugo, hardly visible, O.: sequitur annus haud dubiis consulibus, certainly known, L.: fortunam inter dubia numerare, Ta.: hora, i. e. the uncertain future, H.: dubia cena, i. e. perplexing with variety, H.: an dubium id tibi est? is it not certain? T.: ut de ipsius facto dubium esse nemini possit: hoc nemini dubium est, quid iudicarit: Iustitiā dubium validisne potentior armis, O.: haud dubiumst mihi, quin possim, etc., T.: non esse dubium, quin possent, etc., Cs.: periisse me unā haud dubiumst, T.: in dubium vocare, to call in question: non quo mihi veniat in dubium tua fides, is questioned: Dum in dubio est animus, in doubt, T.: ut in dubio poneret, utrum... an, etc., L.: sine dubio, certainly: cum te togatis omnibus sine dubio anteferret... sed, etc., doubtless... but: procul dubio, L. — Doubtful, dubious, precarious, dangerous, critical, difficult, adverse: fortuna (opp. secunda): res, S.: mons ascensu, Pr.: scire hunc lumen rebus nostris dubiis futurum, L.: dubiis ne defice rebus, our need, V.: tempora, H.: aeger, the man in danger of death, O.: Mea in dubio vitast, is in danger, T.: libertas et anima nostra in dubio est, S.: suas fortunas in dubium non devocaturum, Cs.
    * * *
    dubia, dubium ADJ
    doubtful, dubious, uncertain; variable, dangerous; critical

    Latin-English dictionary > dubius

  • 84 ē-rādō

        ē-rādō sī, —, ere,    to scrape off, shave: genas, Pr.—To erase: Merulam albo senatorio, Ta.—To abolish, eradicate, remove: Curam penitus corde, Ph.: eradenda cupidinis sunt elementa, H.: vitae tempora, consign to oblivion, O.

    Latin-English dictionary > ē-rādō

  • 85 ēripiō

        ēripiō ipuī, eptus, ere    [ex + rapio], to tear out, snatch away, wrest, pluck, tear, take away: vela, armamenta, copias, Cs.: quae nunc hebetat visūs nubem, V.: ornamenta ex urbibus: sacra ex aedibus: arma ab aliis: ab igne ramum, O.: vaginā ensem, V.: consuli caput, L.: classem Caesari, Cs.: mihi Scipio ereptus: ereptus rebus humanis, Cu.— To rescue, deliver, free (fugitivam), Cs.: patriam ex hostium manibus, L.: hos ex morte: istum de vestrā severitate: me his malis, V.— With pron reflex., to break away, rescue oneself, escape: per eos se, Cs.: ex pugnā se: me e complexu patriae: leto me, V.: te morae, H.—Fig., to take away, snatch away, take violently, remove, deprive, free: (vocem) loquentis ab ore, caught up eagerly, V.: hominis aspiciendi potestatem: ut usus navium eriperetur, was lost, Cs.: erepto semenstri imperio, Cs.: libertatem lictori: diem Teucrorum ex oculis, V.: Tempora certa modosque, H.: anni Eripuere iocos, H.: vatibus Eripienda fides, O.: Eripe fugam, flee, V.: Posse loqui eripitur, the power of speech, O.: Vix tamen eripiam, velis quin, etc., I shall scarcely destroy your desire, etc., H.
    * * *
    eripere, eripui, ereptus V
    snatch away, take by force; rescue

    Latin-English dictionary > ēripiō

  • 86 errō

        errō āvī, ātus, āre,    to wander, stray, rove, roam: cum vagus et exsul erraret: non certis passibus, O.: circum villulas nostras: per urbem, L.— Pass impers.: solis erratur in agris, V.—Of things: quae (stellae) errantes nominarentur, planets: Stellae sponte suā iussaene errent, H.: ubi flexibus errat Mincius, V.: pulmonibus errat Ignis edax, spreads, O.: extremus si quis super halitus errat, flutters, V.: errantibus oculis, wavering, V.: relegens errata retrorsus Litora, V.: erratas dicere terras, O.—To miss the way, lose oneself, go astray: qui erranti monstrat viam, Enn. ap. C.: errare viā, V.—Fig., to wander, stray at random: ne errare cogatur oratio: errans sententia: dubiis adfectibus errat, O.: ne tuus erret honos, be in doubt, O.—To be in error, err, mistake, go wrong, go astray: de nostris verbis, T.: totā viā, T.: non totā re, sed temporibus: procul, S.: valde: cum Platone: errare, si sperent, etc., Cs.: te errantem persequi, S.: errans in ahenos fetūs natura, producing monsters, L.: Teneo quid erret, T.: errabant tempora, in chronology, O.— Pass impers.: si fuit errandum, O.: si erratur in nomine: et in cognomine erratum sit, L.
    * * *
    I
    errare, erravi, erratus V
    wander, go astray; make a mistake, err; vacillate
    II
    truant; vagabond, wanderer

    Latin-English dictionary > errō

  • 87 exhibeō (exib-)

        exhibeō (exib-) uī, itus, ēre    [ex + habeo], to hold forth, tender, present, deliver, give up, produce: omnia sibi integra: librarium legum: servum: toros, i. e. furnish, O.: testem, Cu. — To show, display, exhibit: gemino praesignia tempora cornu, O.: se alcui nudas, O.: linguam paternam, i. e. use the language of her father, O.: quorum virtus exhibet solidum decus, proves, Ph.: vias tutas, i. e. render, O.: quid me putas populo nostro exhibiturum? what show shall I make?: formam removit anilem, Palladaque exhibuit, revealed, O.— To exhibit, employ, occasion, cause: mihi molestiam.

    Latin-English dictionary > exhibeō (exib-)

  • 88 faveō

        faveō fāvī, fautūrus, ēre    [FAV-], to be favorable, be well disposed, be inclined towards, favor, promote, befriend, countenance, protect: illi virgini, like, T.: Helvetiis, Cs.: favisse me tibi fateor: honori, Cs.: sententiae: Catilinae inceptis, S.: (galli) favent faucibus russis cantu, i. e. indulge, Enn. ap. C.: hac pro parte, i. e. be concerned for, O.: illi aetati favetur: iudex qui favet, is partial: si favet alma Pales, O.: Favete, listen kindly, T.: o faveas, O.: adscribi factis tuis se favet, i. e. desires, O.— To be favorable, be propitious: (terra) Altera frumentis favet, promotes, V.: Dum favet nox, H.: ventis faventibus, O.: auspicium favens, O.—With linguis, to abstain from ill-omened speech, keep still, be silent: ut faverent linguis imperabatur: En deus est! linguis animisque favete, O.; cf. Ore favete omnes et cingite tempora ramis, V.: lingua favens adsit (diei natali), O.: favete adeste aequo animo (i. e. tacete), T.
    * * *
    favere, favi, fautus V
    favor (w/DAT), befriend, support, back up

    Latin-English dictionary > faveō

  • 89 fēlīx

        fēlīx īcis (abl. īcī, once īce, C.), adj. with comp. and sup.    [FEV-], fruitful, productive: arbor, L.: rami Feliciores, H.: Massica Baccho, in vines, V.: felicior regio, O.: limus, fertilizing, V.— Bringing good-luck, of good omen, auspicious, favorable, propitious, fortunate, prosperous, felicitous: dies, T.: quod tibi mihique sit felix, redeo, L.: omen, O.: Sis bonus o felixque tuis! V.: sententia, O.: (dies) ponere vitem, V.— Lucky, happy, fortunate, prosperous, successful: hominem, T.: Polycratem felicem appellabant: ab omni laude felicior: felicissimus omnium, S.: exercitus magis strenuus quam felix, S.: morte, V.: tempora, Iu.: arma, victory, V.: mālum, wholesome, V.: vobis corrumpendis, successful, L.—Poet.: o te cerebri Felicem! H.: dies operum, V.: felicior Unguere tela, successful in, V.
    * * *
    felicis (gen.), felicior -or -us, felicissimus -a -um ADJ
    happy; blessed; fertile; favorable; lucky; successful, fruitful

    Latin-English dictionary > fēlīx

  • 90 fluō

        fluō fluxī, fluxus, ere    [FLV-], to flow, stream, in contrarias partīs: flumen quod inter eum et castra fluebat, Cs.: naturā: fluxit in terram Remi Cruor, H.: sudor fluit undique rivis, V.: fluunt lacrimae more perennis aquae, O.: fluit ignibus aurum, melts, O.— To flow, overflow, run down, drip: madidāque fluens in veste Menoetes, V.: fluentes buccae, dripping: tantum, yield (of the grape), V.: cum fluvius sanguine fluxit: sudore, O.— To flow, stream, pour, throng, glide: nodoque sinūs conlecta fluentīs, V.: ramos compesce fluentīs, spreading, V.: Ad terram fluit devexo pondere cervix, droops, V.: relictis Turba fluit castris, pour forth, V.: ad terram fluens, sinking, V.— To pass away, fall away, fall off, vanish: fluent arma de manibus: poma, O.: Cuncta fluunt, are changing, O.—Fig., to flow, spring, arise, come forth, go, proceed: ex eius linguā melle dulcior fluebat oratio.— To roll, flow, move, spread: doctrina longe lateque: de libris nostris sermonem: Hoc fonte derivata clades In patriam fluxit, H.: res ad voluntatem nostram fluentes.—Of persons: (Herodotus) quasi sedatus amnis fluit.—Of speech, to be fluent, be verbose, be monotonous: efficiendum est ne fluat oratio: Cum flueret lutulentus (Lucilius), H.— To pass away, dissolve, vanish, perish: tarda fluunt tempora, H.: mollitiā: lassitudine vires, L.: voluptas corporis: Spes Danaūm, V.
    * * *
    fluere, fluxi, fluxus V
    flow, stream; emanate, proceed from; fall gradually

    Latin-English dictionary > fluō

  • 91 frōns

        frōns frontis, f    the forehead, brow, front: frontem contrahere, to knit: Exporge frontem, T.: explicare, H.: ut frontem ferias, smile: ferro inter tempora frontem Dividit, V.: tenuis, a low forehead, H.: (bovis) a mediā fronte, etc., Cs.: ovis, O.: frons turgida cornibus, H.—The brow, front, countenance, expression, face, look: ex voltu et fronte amorem perspicere: verissimā fronte dicere, truthful: reliquiae pristinae frontis: laeta, V.: urbana, H.: durior, shameless, Iu.: salvā fronte, without shame, Iu.: tabella quae frontīs aperit hominum, mentīs tegit.—The forepart, front, façade, van, face: castrorum, Cs.: ianuae, O.: tabernae, Ct.: scaena ut versis discedat frontibus, V.: cohortīs, S.: unā fronte castra muniunt, only in front, Cs.: recta, the centre (of an army), L.: prima, L.: dextra, Ta.: aequā fronte ad pugnam procedebat, L.: Mille pedes in fronte, breadth, H.: inpulsa frons prima, vanguard, L.: superasse tantum itineris pulchrum ac decorum in frontem, i. e. favorable for an advance, Ta.: Fronte sub adversā scopulis pendentibus antrum, V.: a tergo, fronte, lateribus tenebitur, in front: a fronte atque ab utroque latere, Cs.: frontes geminae, i. e. the ends (of a rolled manuscript), Tb., O.: nigra, O.—Fig., the outside, exterior, external quality, appearance: Scauro studet, sed utrum fronte an mente, dubitatur: decipit Frons prima multos, Ph.
    * * *
    I
    foliage, leaves, leafy branch, green bough, frond
    II
    forehead, brow; face; look; front; fore part of anything

    Latin-English dictionary > frōns

  • 92 gerō

        gerō gessī, gestus, ere    [GES-], to bear about, bear, carry, wear, have, hold, sustain: vestem, N.: ferarum pelles, Ta.: anguīs inmixtos crinibus, O.: in capite galeam, N.: spolia ducis, L.: dextrā sceptrum, V.: Virginis os habitumque, V.: cornua matres Gesserunt, i. e. became cows, O.: tempora tecta pelle, O.: squalentem barbam gerens, with, V.: distentius uber, H.: Seu tu querelas sive geris iocos (of a jar), contain, H.— To bear, carry, bring: saxa in muros, L.: cum pro se quisque (terram) gereret, L.— To bear, bring forth, produce: arbores, O.: mālos, V.: quos gerit India lucos, V.: Terra viros gerit, O.—Fig., to bear, have, keep, entertain, cherish, experience: pro noxiis iras, T.: fortem animum, S.: mixtum gaudio animum, L.: Ante annos animum, V.: personam, support a character: Mores, O.: aliquod nomenque decusque, V.: veteres inimicitias cum Caesare, Cs.: de amicitiā gerendā libri: in Romanos odium, L.: aliter atque animo gerebat, respondit, i. e. with dissimulation, S.— To exhibit, display, assume: in adversis voltum secundae fortunae, L.: prae se quandam utilitatem.— To carry out, administer, manage, regulate, rule, govern, conduct, carry on, wage, transact, accomplish, do, perform: rem p.: res p. egregie gesta est, L.: magistratum: terrā rem, i. e. to be in command, L.: se et exercitum more maiorum, S.: male rem, manage business: dum ea geruntur, meanwhile, Cs.: dum haec Romae geruntur, happen, S.: etsi res bene gesta est, the war, Enn. ap. C.: in conspectu Caesaris res gerebatur, the action, Cs.: occasio rei bene gerendae, for a successful blow, Cs.: gladio comminus rem gerit, fights, Cs.: gestis aequanda pericula rebus, exploits, Iu.: a rebus gerendis senectus abstrahit, public affairs: quid negoti geritur?: bello gesto, L.: auctores in gerendo probabiles: a spe gerendi abesse: intus Digna geri, off the stage, H.: geram tibi morem, gratify: gerere mihi morem, please myself, T.: ut homost, ita morem geras, every man to his humor, T.: ut utrique a me mos gestus esse videatur.—With se, to bear, act, behave, deport oneself: nos summissius: truculentius se quam ceteri: se turpissime: me in hoc magistratu: ita nos, ut, etc.: se medium gerere, remain neutral, L.: pro colonis se gerere, claim to be, L.: se pro cive: Dis te minorem, i. e. revere, H.: meque vosque in omnibus rebus iuxta, treat you as myself, S.: nec tecum talia gessi, treat you thus, V.
    * * *
    gerere, gessi, gestus V
    bear, carry, wear; carry on; manage, govern; (se gerere = to conduct oneself)

    Latin-English dictionary > gerō

  • 93 hērōicus

        hērōicus adj., ἡρωι+κόσ, of heroes, heroic, mythical: tempora: personae.
    * * *
    heroica, heroicum ADJ
    heroic, epic

    Latin-English dictionary > hērōicus

  • 94 idōneus

        idōneus adj.,    fit, meet, proper, becoming, suitable, apt, capable, convenient, sufficient: rerum initium, T.: quos idoneos ducebat, consilium habet, S.: auctor, responsible: minus idoneum hominem praemio adficere, i. e. deserving: idoneum visum est dicere, etc., pertinent, S.: minus idoneis (verbis) uti: aetas ad haec utenda, T.: ad amicitiam: ad navium multitudinem portūs: ad agendum tempora: idoneus, quem fallere incipias, T.: idoneus non est, qui impetret, etc.: res, de quā quaeratur: non natus idoneus armis, Pr.: novis rebus, S.: arti Cuilibet, H.: castris locus, Cs.: patriae, serviceable, Iu.: Fons rivo dare nomen, i. e. large enough, H.: Si torrere iecur quaeris idoneum, H. — Plur m. as subst: in deligendis idoneis: cum idoneis conlocutus, L.
    * * *
    idonea, idoneum ADJ
    suitable, fit, proper; sufficient for, able

    Latin-English dictionary > idōneus

  • 95 impedīmentum (inp-)

        impedīmentum (inp-) ī, n    [impedio], a hinderance, impediment: impedimenta naturae diligentiā superare: esse impedimenti loco, Cs.: mi inpedimento estis, T.: libertati tempora sunt impedimento.— Plur, travelling equipage, luggage: ob viam fit ei Clodius, expeditus, nullis impedimentis: ibi inpedimenta locare, the baggage, S.: impedimentis castrisque nostri potiti sunt, Cs.: magnum numerum impedimentorum ex castris produci iubet, pack-horses, Cs.

    Latin-English dictionary > impedīmentum (inp-)

  • 96 impediō (inp-)

        impediō (inp-) īvī, ītus, īre    [PED-], to entangle, ensnare, shackle, hamper, hinder, hold fast: Impediunt vincula nulla pedes, O.: illis Crura, O. —To clasp, bind, encircle, embrace. narrare parantem Impedit amplexu, O.: caput myrto, H.: equos frenis, bridle, O.: clipeum informant... septenosque orbibus orbīs Impediunt, encircle, V.—To block up, make inaccessible: saxa iter impediebant, Cs.: munitionibus saltum, L.—Fig., to entangle, embarrass: impeditum in eā (re) expedivi animum meum, T.: stultitiā suā impeditus: me et se hisce nuptiis, T.: mentem dolore: sententia neu se Impediat verbis, H.—To be in the way, hinder, detain, obstruct, check, prevent, impede: omnia removentur, quae impediunt: nisi rei p. tempora impedient: de Fausto impedit tribunus, interposes a veto, Cs.: me cotidie aliud ex alio impedit: aetate et morbo impeditus: metus rem inpediebat, S.: sinistra impedita, Cs.: somno et metu inpedita fuga, S.: a re p. bene gerendā impediri: se a suo munere: a populo R. in suo iure impediri, Cs.: eloquentia Hortensi ne me dicendo impediat: alquos ad cupiendam fugam, Cs.: impeditus a tribunis ne portaret, etc., S.: ne rem agerent, bello inpediti sunt, L.: ut nullā re impedirer, quin, etc.: nec aetas impedit, quo minus, etc.: impedior religione, quo minus exponam, etc.: me ea improbare: me haec exquirere.

    Latin-English dictionary > impediō (inp-)

  • 97 impedītus (inp-)

        impedītus (inp-) adj. with comp. and sup.    [P. of impedio], hindered, embarrassed, obstructed, encumbered, burdened, impeded: impeditis hostibus propter onera, Cs.: comitatus: agmen, L.: magnam partem eorum impeditam interfecerunt, Cs.: malis domesticis impediti.—Inaccessible, hard to pass, difficult: saltūs, L.: navigatio propter inscientiam locorum, troublesome, Cs.: impeditissima itinera, Cs.: longius impeditioribus locis secuti, Cs. —Fig., engaged, busy, preoccupied: impedito animo.—Embarrassing, difficult, intricate: tempora rei p.: disceptatio, L.: cum victoribus nihil impeditum arbitrarentur, Cs.: quid horum non impeditissimum? a great encumbrance.

    Latin-English dictionary > impedītus (inp-)

  • 98 incidō

        incidō cidī, —, ere    [1 in+cado], to fall in, fall, light, strike, reach, find the way: umeri surgunt quā tegmina summa, incidit (hasta), V.: Incidit spatium rhombi Implevitque sinūs, i. e. happens into a net, Iu.: in foveam: incidentibus vobis in vallum, L.: in laqueos, Iu.: incidit ictus ad terram Turnus, V.: (turris) super agmina late Incidit, V.: incidens portis exercitus, rushing at, L.: caput incidit arae, O.: ruinae nostris capitibus incident, L.: navigiis incidit Eurus, V.: hi amnes incidunt flumini, fall into, L.: modo serius incidis (sol) undis, sink under, O.—To light upon, meet, come upon, fall in with: in me: in ipsum Caesarem, Cs.: inter catervas armatorum, L.: homini improviso: Incidit huic bellator, V.—To fall upon, attack, assault: in hostem, L.: ultimis incidebat Romanus, L.—Fig., to fall into, incur, contract, become involved: in malum, T.: in morbum: in aes alienum: in honoris contentionem: qui inciderant (sc. in morbum), L.—To fall upon, befall, strike, affect, visit, occur: seu valetudo inciderit seu senectus, H.: pestilentia incidit in urbem, L.: Ut numquam amori incidere possit calamitas, T.: terror incidit eius exercitui, Cs.: ut nihil incidisset postea civitati mali, quod, etc.: fortes quibus bellum incidit, H.: Animo deus ineidit, V.—Of the mind, etc., to fall, light, be led: casu in eorum mentionem incidi: in varios sermones: fortuito ad tuam amplitudinem meis officiis amplectendam incidisse.—Of a subject of thought, to come, occur, be presented, be recalled, arise: quodcumque in mentem incideret: utinam ne Phormioni id suadere in mentem incidisset, T.: potantibus his apud Tarquinium incidit de uxoribus mentio, L.—To fall out, happen, occur: si qua bella inciderint, break out, Cs.: calamitas incidisse videtur: eorum, quae honesta sunt, potest incidere contentio: forte ita inciderat, ne, etc., L.: omnia in nostram aetatem inciderunt: in eadem rei p. tempora: in Kalendas: in te praetorem, i. e. your term.—To fall in with, coincide, agree with: in Diodorum.
    * * *
    incidere, incidi, incasus V
    happen; fall into, fall in with, meet; fall upon, assail

    Latin-English dictionary > incidō

  • 99 inclūdō

        inclūdō sī, sus, ere    [1 in+claudo], to shut up, shut in, confine, enclose, imprison, keep in: inclusum atque abditum latēre in occulto: Fila numerata porri, Iu.: Heracleae sese, L.: alios secum, V.: Teucri densā inclusere coronā, closed their ranks around (him), V.: habemus SC inclusum in tabulis: dum sumus inclusi in his compagibus corporis: Inclusae in pumice apes, V.: (animus) inclusus in corpore: includuntur in carcerem condemnati: inclusi parietibus: duces carcere, L.: minora castra inclusa maioribus, Cs.: inclusa tela pharetrā, O.: suras auro, sheathe, V.: inclusus carcere nassae, caught, Iu.: corpora furtim Includunt caeco lateri, V.: huc aliena ex arbore germen Includent, ingraft, V.—To shut off, obstruct, hinder, stop up: limina portis, O.: Pars inclusa caloribus Mundi, H.: dolor includit vocem: spiritum, L.— To interweave: Inclusae auro vestes, inwrought, V.: Inclusum buxo ebur, V.— Fig., to include, enclose, insert, embrace, comprehend: illud, quod in iuris consultorum includitur formulis: animorum salus inclusa in ipsā est: in huius me consili societatem: eos in eam formam: odium inclusum sensibus: oratio libro inclusa, L.: (tempora) fastis, chronicle, H.: quaeris antiquo me includere ludo, H.: alqd orationi: intus inclusum periculum est.—To restrain, control: voluptates inclusae diutius: imperator nullis iuris inclusus angustiis, L.—To close, end: forsitan includet crastina fata dies, Pr.
    * * *
    includere, inclusi, inclusus V
    shut up/in, imprison, enclose; include

    Latin-English dictionary > inclūdō

  • 100 īnfēstus

        īnfēstus adj. with comp. and sup.    [P. of * infendo], made unsafe, disturbed, molested, infested, unquiet, unsafe: via excursionibus barbarorum: omnia serpentibus, S.: sua tuta omnia, infesta hostium, L.: vita: infestum agrum reddere, make unsafe, L.: sibi Teucri, V.: infestior salus: infestior Tulli senectus, L.: infestissima pars Ciliciae.— Plur n. as subst: infestis (i. e. infestis rebus), when in affliction, H.—That renders unsafe, hostile, inimical, troublesome, dangerous: infestis signis ad se ire, Cs.: ante vallum infestis signis constitere, L.: infestis pilis procurrere, threatening, Cs.: infesta tela ferre, V.: infestis oculis conspici: te animo infestissimo intuetur: numen, Iu.: regi plebes, S.: provincia victoriae: gens infestissima nomini Romano, S.: nautis Orion, H.: virtutibus tempora, Ta.
    * * *
    infesta -um, infestior -or -us, infestissimus -a -um ADJ
    unsafe, dangerous; hostile; disturbed, molested, infested, unquiet

    Latin-English dictionary > īnfēstus

См. также в других словарях:

  • têmpora — s. f. 1. Cada um dos lados da testa, entre os olhos e as orelhas. (Mais usado no plural.) = FONTE • têmporas s. f. pl. 2.  [Liturgia] Período de três dias de jejum e de abstinência prescritos antigamente pela Igreja Católica nas quartas, sextas e …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • témpora — (Del lat. tempŏra, pl. de tempus, tiempo, estación). f. Tiempo de ayuno en el comienzo de cada una de las cuatro estaciones del año. U. m. en pl.) …   Diccionario de la lengua española

  • Tempŏra — (lat.), 1) Zeiten; T. periodĭca, ein von den. meisten Astronomen des 16. u. bes. des 17. Jahrhunderts gebrauchter Ausdruck für die Revolutionszeiten der Planeten. T. mutantur et nos mutamur in illis, die Zeiten ändern sich u. wir ändern uns in… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Tempŏra — Tempŏra, Mehrzahl von Tempus (s. d.) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Tempora — Tempŏra (lat.), Mehrzahl von Tempus (s.d.); auch die Schläfe; temporāl, zeitlich, weltlich; auch auf die Schläfe bezüglich …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Tempora — Tempora, lat., die Schläfe; temporal, was sich auf sie bezieht …   Herders Conversations-Lexikon

  • témpora — sustantivo femenino 1. (preferentemente en plural) Área: religión En la Iglesia Católica, tiempo de ayuno al comienzo de cada una de las cuatro estaciones del año. Frases y locuciones 1. confundir el culo* con las témporas Uso/registro …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Tempora — Dieser Artikel oder Abschnitt ist nicht hinreichend mit Belegen (Literatur, Webseiten oder Einzelnachweisen) versehen. Die fraglichen Angaben werden daher möglicherweise demnächst gelöscht. Hilf Wikipedia, indem du die Angaben recherchierst und… …   Deutsch Wikipedia

  • témpora — (Del lat. tempora, tiempos.) ► sustantivo femenino RELIGIÓN Tiempo de ayuno al comienzo de cada estación del año en señal de acción de gracias. * * * témpora (del lat. «tempŏra») f., gralm. pl. Tiempo, al comenzar cada estación del año, en que la …   Enciclopedia Universal

  • tempora — tempouro f. saison; temps favorable; époque. Dins la tempora : en temps voulu. En tempora : en bonne disposition. China en tempora : chienne en chaleur. Lei quatre temporas : les quatre saisons ; les quatre temps liturg …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • tempora — tèm·po·ra s.f.pl., lat. 1. TS lit. prima della riforma della liturgia cattolica del 1969, i tre giorni di mercoledì, venerdì e sabato, durante i quali, al principio di ciascuna stagione, la Chiesa prescriveva il digiuno e la penitenza: le quattro …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»