Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

tàce

  • 101 молчание-знак согласия

    Universale dizionario russo-italiano > молчание-знак согласия

  • 102 умалчивать

    несов.

    история об этом ума́лчивает шутл. — la storia non ne parla; la storia lo tace

    * * *
    v
    gener. sottacere, star cheto, tacere, tenere in petto, trapassare

    Universale dizionario russo-italiano > умалчивать

  • 103 это не предусмотрено законом

    Universale dizionario russo-italiano > это не предусмотрено законом

  • 104 infra

    īnfrā (statt inferā [sc. parte], v. infer od. inferus), I) Adv.: 1) eig.: a) im allg.: α) Posit.: unten, unterhalb, darunter, auch (nach Verben der Bewegung) nach unten, unten hin, mit kompar. Begriff auch = weiter unten od. unten hin, tiefer unten, magno numero iumentorum in flumine supra atque infra constituto, Caes.: innumeros supra infra, dextrā sinistrā deos esse, Cic.: ossa infra supraque coniuncta, Cels.: cum supra saxa perpetua sint, infra humilitas perpetua, Paneg. vet.: gentibus innumeris circumque infraque relictis, Ov.: in superiore parte navigare tantum, infra etiam natare concessum, Plin. ep.: an mare quod supra memorem, quodque alluit infra, Verg.: onerariae duae paulo infra delatae sunt, Caes.: humum infra (in der Tiefe) moliri, Tac.: v. Platz bei Tische, discubuēre in summa Antonius et infra scriba Sertori Versius, Sall. fr.: Nomentanus erat super ipsum, Porcius infra, Hor. – in Schriften, earum (litterarum) exemplum infra scripsi od. scriptum est, Cic. u. Sall.: augendo enim quod est infra, necesse est extollat id, quod supra positum est, Quint. – infra, quā (tiefer unten, wo) summa vertebra cum capite committitur, Cels. 2, 23 extr.: ipsius (stomachi) partes, quae sunt infra quam id (weiter unten als das), quod devoratur, Cic. de nat. deor. 2, 135; vgl. Varro r. r. 1, 41, 3. Plin. 16, 123: infra quam solet esse (unter der ge-
    ————
    wohnten Erhebung) fuit (Tellus), Ov. met. 2, 278. – β) Compar. īnferius, weiter unten, tiefer unten, weiter hinab, tiefer hinab, altius (zu hoch) egressus caelestia tecta cremabis, inferius (zu tief) terras, Ov. met. 2, 136 sq.: inferius suis (tiefer als die ihrigen) fraternos currere Luna admiratur equos, Ov. met. 2, 208: virtutem non flamma, non ruina inferius adducet, Sen. ep. 79, 10. – inferius maiestate suā rati, es unter ihrer Würde haltend, Tac. ann. 3, 3. – in Schriften, persequar inferius m. folg. Acc. u. Infin., Ov. trist. 2, 263. – inferius quam (weiter unten als wo) collo pectora subsunt te fixit (iaculum), Ov. met. 12, 420. – b) insbes., unten = in der Unterwelt, non seges est infra, non vinea culta, sed audax Cerberus etc., Tibull. 1, 10, 35.
    2) übtr.: a) der Größe nach, darunter, alter (crocodilus) illi similis, multum infra magnitudine, Plin. 28, 108. – b) der Zeit nach, später, Ciceronis temporibus paulumque infra, Quint. 1, 7, 20. – c) dem Grade nach, Compar. inferius, dem Tone nach tiefer, descendit (vox) pro utriusque rei modo altius vel inferius, Quint. 11, 3, 65. – d) dem Maße nach, weniger, nec supra modum laudabant, nec infra quam decebat, Amm. 15, 8, 6. – e) dem Range und Ansehen nach, tiefer, nec fere umquam infra ita descenderent, ut ad infimos pervenirent, Liv. 1, 43, 11: liberos eius ut multum infra (tief unter sich stehend) despectare,
    ————
    Tac. ann. 2, 43.
    II) Praepos. m. Acc., 1) eig., im Raume, unter, unterhalb, auch (bei Verben der Bewegung) hinunter zu, unten hin an, in lectica cubans ad mare infra oppidum, Cic.: infra eum locum, ubi pons erat, Caes.: infra hanc (Saturni stellam) propius a terra Iovis stella movetur, Cic.: videndum est pus supra articulum, an infra (sc. articulum) nascatur, Cels.: demitti infra pectus manum, Quint.: infra caelum et sidera nox cadit, Tac. – v. Platze bei Tische, accubuerat supra me Atticus, infra (sc. me) Verrius, Cic.: illa (Placentia) infra eum accubans, Liv.: ii, qui infra ipsum cubabant, Curt. – delata confestim materia omnis infra Veliam, Liv.: infra mortuos amandari od. infra omnes mortuos amandari, Cic.
    2) übtr.: a) der Größe nach, unter, hi sunt magnitudine paulo infra elephantos, Caes.: reliquae (quinqueremes) infra hanc magnitudinem, Auct. b. Alex. – b) der Zahl nach, weniger als, latitudo (ipsius paeninsulae) nusquam infra duo iugera, Plin. 6, 18. – c) der Zeit nach, später als, Homerus non infra superiorem Lycurgum fuit, Cic. Brut. 40. – d) dem Range, Werte u. Ansehen nach, unter, geringer als, tiefer als, est tibi non infra speciem, Prop.: Parmenio haud multum infra magnitudinis tuae fastigium positus, der nur wenig unter dem Range deiner Hoheit steht, Curt.: me infra aetatem filii sui posuit, Liv. – tace tu,
    ————
    quem ego esse infra infumos omnes puto homines, Ter. Eun. 489: in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, sed horum vel secundis vel etiam infra secundos, Cic.: neque Neroni infra servos ingenium, Tac.: infra servos cliens, Vell.: artes infra se positae, Hor.: res humanas infra se positas putare, Cic.: ut omnia, quae homini accĭdunt, infra se esse iudicet, Cic.: nihil infra se putabat, nisi quod infra consulem esset, Plin. pan.: e quo infra se et Caesarem videret et rem publicam, Vell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infra

  • 105 modo

    modo, Adv. (modus), gleichs. mit Maßen, I) einen Begriff od. eine Behauptung gleichs. auf ein Maß (wie tantum auf einen Grad) beschränkend, über das nicht hinauszugehen ist, nur, bloß, allein, A) im allg.: nam circi modo spectaculum fuerat, Liv.: quae secundis rebus delectationem modo habere videbantur, nunc vero etiam salutem, Cic.: laudibus m. prosequentes virum, Liv. – quod dixerit solere modo, non etiam oportere, Cic. – bei Begriffen der Zahl u. Größe, semel modo, Plaut.: uni modo gessi morem, Plaut.: ut unum m. sensibus falsum videatur, Cic.: qui tres modo primas esse partes volunt, Quint.: id modo (nur dies, nur das eine) simul orant ac monent, ut etc., Liv.: quod sine ulla dubitatione, si Pompeius paulum modo ostenderit sibi placere, faciet, Cic.: u. so per pauxillum m., Plaut.: parva m. causa, Caes. – in negativen Sätzen, auf ein bestimmtes, wenn auch nur geringes Maß zurückführend, auch nur, illi impetum modo ferre (auch nur aushalten) non potuerunt, Caes.: nemo eorum progredi modo extra agmen audeat, Caes.: ne parvum modo detrimentum... accĭderet, Caes. – den Begriff auf sich selbst beschränkend, allein, tanta repente caelo missa vis aquae dicitur, ut ea modo exercitui satis superque foret, Sall.: ipsi modo eminus sauciabantur, Sall.: oppido modo potiti; praeda omnis ab perfugis corrupta, Sall.
    ————
    B) insbes.: 1) bei Wünschen u. Aufforderungen, nur, vos modo proposito faveatis, Tibull.: liceat modo, Ov.: ne perpauxillum modo, daß es nur nicht gar zu wenig ist, Plaut. – veniat modo, nur immerhin, Cic. – modo fac, ut illum serves, Plaut.: modo fac, ne quid aliud cures hoc tempore, nisi ut quam commodissime convalescas, Cic. – u. so beim Imperat. = nur, doch nur, doch, sequere hac modo, Plaut.: sedete hic modo, Plaut.: vide modo; etiam atque etiam considera, Cic.: im Unwillen, i modo, quin tu i modo, Plaut.: tace modo, Plaut.
    2) in Bedingungssätzen: a) modo ut od. bl. modo m. Konj. (vgl. dummodo) = nur vorausgesetzt, daß usw., gesetzt nur, daß usw., auch wofern nur, wenn nur, scies, modo ut tacere possis, Ter.: concede, ut impune emerit, modo ut bonā ratione emerit, Cic. – quos, valetudo modo bona sit, tenuitas ipsa delectat, Cic.: modo Iuppiter adsit, tertia lux classem Cretaeis sistet in oris, Verg. – ebenso modo ne m. Konj., nur vorausgesetzt, daß nicht, gesetzt nur, daß nicht, wofern od. wenn nur nicht, Tertia aderit, modo ne Publius rogatus sit, Cic.: declinandum sit de via; modo ne summa turpitudo sequatur, Cic. – dah. in abgekürzten Sätzen, videtur opprimi posse, modo ut urbe salvā, Cic. – bonis viris faciendum est, modo pro facultatibus, Cic.: veniam, quo vocas, modo adiutore te, Cic.: quam plurimis, modo dignis, se utilem prae-
    ————
    beat, Cic.: decerne, modo recte, Cic.: utinam posset aliquā ratione hoc crimen quamvis falsa, modo (wenigstens doch) humana atque usitata defendere, Cic. – b) bei Relativen, α) m. Konjunktiv = vorausgesetzt, daß nur usw., servus nemo, qui modo tolerabili condicione sit servitutis, qui non etc., Cic.: quis est omnium, qui modo cum Musis habeat aliquod commercium, qui etc., Cic.: primi, quā modo praeirent duces,... tamen signa sequebantur, vorausgesetzt, daß daselbst usw., Liv.; vgl. Fabri Sall. Cat. 39, 6 u. Liv. 22, 2, 5. – β) m. Indikativ = nur einigermaßen, nur irgend, nur wenigstens, nihil eorum, quod modo probabile fuit, omittendo, Quint.: omnis species, quae modo recta est, Quint. – c) si modo, wenn nur, wenn anders, tu scis (si modo meministi) me tibidi xisse, Cic.: contudi animum et fortasse vici, si modo permansero, Cic. – poet. m. Konjunktiv, Prop. 1, 18, 4. – d) modo si = dummodo, wenn nur, wofern nur, persequar inferius, modo si licet ordine ferri, posse etc., Ov. trist. 2, 263; u. so öfter bei ICt.
    3) modo non, wie μόνον ουχί (eig. nur nicht ganz, d.i.) beinahe, modo non montes auri pollicens, Ter. Phorm. 68: u. so bei Val. Max. 8, 11. ext. 7.
    4) in negativen Sätzen in den Verbdgg. non modo u. non modo non... sed u. dgl.: a) non modo = ου δή που, nicht etwa, nicht eben, nicht etwa bloß, in den Verbdgg. non modo... sed (verum), nicht etwa (nicht
    ————
    eben, nicht etwa bloß)... sondern, sondern sogar (selbst) od. sondern schon; non modo... sed etiam od. verum etiam, nicht etwa (nicht eben, nicht etwa bloß)... sondern auch, sondern sogar (od. selbst) auch; non modo... sed (verum) ne... quidem, nicht etwa usw.... sondern (selbst) nicht einmal; non modo... sed vix, nicht etwa usw...., sondern (sogar, selbst) kaum, non m. plura, sed pauciora, Cic.: num me fefellit non m. res tanta... verum dies? Cic.: haec non m. parum commode, sed etiam turpiter dicta esse, Cic.: illum non m. favisse, sed et tantam illi pecuniam dedisse, Cic.: non m. timet, verum etiam fert, Cic. – non m. facere, sed ne cogitare quidem audebit, Cic.: itaque mihi venire in mentem nihil potest, non m. quid sperem, sed vix iam audeam optare, Cic. – ebenso mit Auslassung der Adversativpartikel, non modo... etiam (et); non modo... ne... quidem, zB. non m. apud illos homines, etiam secutis temporibus iactata, Tac.: non Samnium m., et Campanum Calenumque et Falernum agros pervastatos esse, Liv.: ut non m. nobis, ne posteris quidem timenda nostris esset, Liv. – u. umgekehrt non modo als zweites Glied, dem das stärkere vorangeht, geschweige denn, viel weniger, quos clientes nemo habere velit, non modo eorum cliens esse, Cic.: cum secundas etiam res nostras, non m. adversas pertimescebam, Cic.: ne sues quidem id velint, non m. ipse, Cic.: reli-
    ————
    qui arborum fructus vix specie figurāve, non modo saporibus enumerari queunt, Plin.
    b) non modo non... sed, sed potius od. sed etiam, nicht nur nicht... sondern (sondern vielmehr), sondern sogar (selbst); non modo non... sed ne... quidem, nicht nur nicht... sondern nicht einmal, sondern selbst nicht, ut non m. a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me etc., Cic.: non m. id virtutis non est, sed est potius immanitatis, Cic.: dies non m. non levat hunc luctum, sed etiam auget, Cic.: non m. tibi non irascor, sed ne reprehendo quidem tuum factum, Cic. – die zweite Negation zuw. in einem negativen Pronomen enthalten, qui se opponat periculis, non m. nullo proposito praemio, sed etiam interdicto, Cic.: nunc non modo agendi rationem nullam habeo, sed ne cogitandi quidem, Cic.: u. so non m. nihil... sed etiam, Cic.: non m. nemo, non m. numquam... sed ne... quidem, Cic.; vgl. non m. alius quisquam... sed etiam, Cic.: non m. ulla in domo, sed nulla in gente, Cic.
    II) übtr., von der Zeit: A) zur Beschränkung der Zeit auf den der Gegenwart des Sprechenden unmittelbar vorgehenden od. folgenden Zeitpunkt, eben, gerade, griech. ἄρτι, a) in bezug auf die Gegenwart, eben gerade, jetzt eben, soeben, eben erst, fast im Augenblick, modo intro devortor domum, Plaut.: intro modo ivi, Ter.: modo dolores occipiunt primul-
    ————
    um, Ter.: La. Advenis modo? Pa. Admodum (alleweile), Ter.: peccare fuisset ante satis penitus modo nunc genus omne perosos femineum, Verg. Aen. 9, 140. – dafür bestimmter modo iam, Tibull. 1, 1, 25: tam modo, alleweile, Plaut. trin. 609. – b) in bezug auf die fernere Vergangenheit, nur eben, eben erst, eben noch, Ph. Quando? Do. Hodie. Ph. Quamdudum? Do. Modo, Plaut. – quid dico nuper? immo vero modo ac paulo ante, Cic. – qui nunc primum te advenisse dicas, modo qui hinc abieris, Plaut.: u. so nunc... modo oft bei Cic. – modo (eben noch) egens, repente dives, Cic. – m. folg. tunc, Tac. – doppelt, modo modo, (= noch kürzlich), Sen. de brev. vit. 18, 5 u. ad Helv. 2, 5. – auch zur Andeutung in nächste Vergangenheit gerückter fernerer Zeitpunkte, modo hoc malum in hanc rem publicam invasit, vor nicht eben langer, nicht geraumer Zeit (d.i. vor 70 Jahren), Cic. de off. 2, 75: si hodie bella sint, quale Gallicum modo (vor 22 Jahren), Liv. 6, 40, 17: u. so Cic. de div. 1, 99 (vor 46 Jahren). Liv. 22, 14, 13 (vor 25 Jahren), s. dazu die Auslgg. – c) in bezug auf die fernere Zukunft, eben, gleich nachher, domum modo ibo, Ter.: cum negaret... modo diceret, Liv.: nuper erat genitus, modo formosissimus infans, Ov.
    B) bei Einteilungen usw.: 1) modo... modo, bald... bald, modo ait, modo negat, Cic. – et modo... et
    ————
    modo, Prop. – modo öfter wiederholt, modo subacti, modo domiti, modo multati, Cic. – statt des zweiten modo auch nunc u. dgl., wie modo... nunc, Liv., Ov. u.a. – modo... interdum, Sall. u. Hor., interdum... modo, Hor.: modo... interdum... nunc... nunc, Ov. – modo... aliquando, Tac. – modo... nonnumquam, Suet.: modo... modo... nonnumquam, Suet. – modo... saepe, Hor., modo... saepe... interdum, Hor.: modo... modo... saepe, Sall.: modo... nunc... modo... saepe... saepe, Ov.: modo... modo... nunc... nunc... saepe... saepe u. saepe... saepe... interdum... interdum, Ov. – modo... rursus, Prop.
    2) modo... tum, erst... dann; einmal... dann, sol modo accedens, tum etiam recedens, Cic. – u. so modo... deinde, Sall. – modo... paulo post, Val. Max. – modo... modo, erst... dann, Plin.: u. so modo... postremum, Tac. – modo... vicissim, Cic.
    Bei Dichtern auch mŏdō gemessen, s. Lachmann Lucr. 2, 1135. p. 140 sq. L. Müller de re metr. p. 334.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modo

  • 106 musso

    musso, āre (wie mutio v. Laut mu), I) in den Bart brummen, a) leise vor sich hin murmeln, leise sprechen, halblaut od. kleinlaut reden, bes. von den leisen, schüchternen Reden eines solchen, der Nachteil fürchtet, wenn seine Worte vernommen werden, summo haec clamore, interdum mussans, Plaut.: mussantes inter se rogitabant, Liv.: flent maesti mussantque patres, Verg. – b) murren (s. Paul. ex Fest. 144, 14), intus in occulto mussabant, Enn. ann. 182*: sed iam hora decima tangit et tabellarius tuus mussat, Fronto ad Marc. Caes. 1, 3 (2). p. 8, 25 N. – c) summen, von den Bienen, mussant oras et limina circum, umsummen, Verg. georg. 4, 188. – II) etw. verbeißen, 1) = verschweigen, per metum id m., Plaut. aul. 131. – 2) prägn.: a) unter halblauten Äußerungen und mit verlegenen Mienen hinterm Berge halten, nicht mit der Sprache herauswollen, sich bedenken, unschlüssig sein, vos mussantes et retractantes verbis et vatum carminibus, Sall. fr.: mussantes medicos vidi, Plin. ep.: mussantibus magnis quibusdam et locupletibus amicis, Plin. ep.: mussantibus vobis circumventus est, Sall. tr. – m. folg. Infin., dicere mussant, Verg. Aen. 11, 345: mit folg. indir. Fragesatz, mussat rex ipse, quos generos vocet, bedenkt sich scheu, Verg.: mussant iuvencae, quis nemori imperitet, beraten sich scheu, Verg.: exspectans, si mussa-
    ————
    ret, quae denique causa pugnandi fieret, Enn. ann. 344. – b) stumm sein, schweigen (s. Varro LL. 7, 101. Serv. Verg. Aen. 12, 657), musset ob utus, Enn. fr. scen. 421*: occulta tege tace mussa mane, Iuvent. com. 1. – v. Tieren, stumm harren, mussant iuvencae, Verg. Aen. 12, 718.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > musso

  • 107 obsecro

    obsecro (opsecro), āvī, ātum, āre (ob u. sacro), jmd. bei allem, was ihm heilig ist-, um Gottes willen-, inständigst bitten, anflehen, pro di immortales, obsecro vostram fidem, Plaut.: quod, multis lacrimis cum eum oraret atque obsecraret, impetrare non potuit, Cic. – mit folg. ut od. ne od. ut ne u. Konj., obsecro te, ut id facias, Cic.: quam ob rem te obsecro isdem precibus, quibus S.P.Q.R., ut etc., Cic.: obsecravit per fratris sui cinerem, ut etc., Cic.: Minervam genibus nixus obsecro atque oro, Fronto: nunc tecum obsecro, ut mihi subvenias, Titin. com. 32: mi vir, te obsecro, ne facias, Ter.: nunc te per amicitiam et amorem obsecro, principio ut ne ducas, Ter.: m. Acc. pers. u. allg. Acc. rei u. folg. ut u. Konj., te hoc (darum), ut etc., Cic. Quinct. 99: quod (worum) ego vos oro atque obsecro, ut etc., Sall. hist. fr. 1, 48 (51), 9. – m. bl. Coniunctiv, Bassus multis precibus paene etiam lacrimis obsecrabat implerem meum tempus, Plin. ep. – m. pro u. Abl., pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit, Cic. – Insbes., a) als Deprekationsformel, obsecro, ich bitte, flehe, Ter.: oro, obsecro, ignosce, Cic. – b) als Ausdruck des Staunens, ei der tausend! um Himmels willen! obsecro, quem video? Ter.: obsecro, an is est? Ter.: au tace obsecro, Ter.: au, quid me censes, obsecro? Afran. fr. – c) als Höflichkeitsformel, ich bitte
    ————
    dich = hör einmal, Attica, obsecro te, quid agit? Cic.: ubi est? obsecro vos, Liv.: sed, obsecro te, ita venusta habeantur ista, non ut etc., Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obsecro

  • 108 obturbo

    ob-turbo (opturbo), āvi, ātum, āre, in Unordnung bringen, verwirren, I) eig.: A) im allg.: hostes, Tac.: quosdam occurrentium, Tac. – B) insbes., eine Flüssigkeit trübe machen, trüben, proculcatione aquam, Plin. 8, 68. – II) übtr.: A) übertäuben, a) physisch, mit Geschrei übertönen, überschreien, obturbabatur militum vocibus, Tac. hist. 3, 10. – absol., obturbabant patres, lärmten-, schrieen entgegen, Tac. ann. 6, 24: Pass. impers., obturbatur, obstrepitur, Plin. ep. 9, 13, 19. – b) geistig betäuben, me scriptio et litterae non leniunt, sed obturbant, Lesen und Schreiben lindert meinen Schmerz nicht, aber es betäubt ihn wenigstens, Cic. ad Att. 12, 16 extr. – B) stören, unterbrechen, ne opturba ac tace, Plaut. Poen. 261: itane vero obturbat? Ter. Andr. 926: necubi lectorem vel auditorem obturbaret vel moraretur, Suet. Aug. 86, 1: labrum imum perfundito: ea fistulam subdito, ut obdurari recte possit, Cato: quam (solitudinem) non obturbavit Philippus, Cic. ad Att. 12, 18, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obturbo

  • 109 recito

    re-cito, āvī, ātum, āre, I) etw. laut vortragen, vorlesen, A) vom Blatte, 1) im allg.: To. At clare recitato. Do. Tace dum perlego, Plaut. Pers. 500: postquam recitasti, quod erat cerae creditum, ibid.528. – 2) insbes.: a) als publiz. t. t. α) ein Schriftstück usw. vorlesen, alcis litteras, Cic.: litteras in senatu, in contione, Cic.: rogationem suam populo, Quint.: legem, Liv.: edictum, Cic.: orationem, Cic.: iusiurandum populi, Liv.: alqd ex codice, Cic., ex scripto, Liv., de tabulis publicis, de legis scripto, de testamento, Cic. – β) Personen verlesen, senatum, Cic. u. Liv.: testamento heredem alqm, Cic.: aut recitare in actione aut nominare testes, Quint. – γ) eine Eidesformel bei der Vereidigung vorlesen, vorsagen, sacramentum, Tac. hist. 4, 59. – b) eine eigene schriftstellerische Arbeit vor Kennern, Freunden vorlesen, vortragen, Hor., Sen. u. Plin. ep. – B) aus dem Kopfe hersagen, vortragen, 1) im allg., Cels. 3, 18. p. 100, 17 D. – 2) vom Schauspieler, qui recitare solent, die Schauspieler, Mart. 9, 83, 4. – II) etw. wieder wachsen machen, pilos, Pelagon. veterin. 9 (173 Ihm).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > recito

  • 110 stultiloquus

    stultiloquus, a, um (stulte u. loquor) = μωρολόγος, einfältig redend, tace, stultiloque, Plaut. Pers. 514.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stultiloquus

  • 111 nūbō

        nūbō nūpsī, nūptum, ere    [NEB-], to veil oneself, be married, marry, wed: in familiam: lectum filiae nubenti straverat: apte, O.: Tu nube atque tace, Iu.: Mamilio filiam nuptum dat, L.: propinquas suas nuptum in alias civitates conlocasse, Cs.: Antiphila nubet mihi, T.: Iugurthae filia Boccho nupserat, S.: consobrino suo: nube pari, O.: cum illo nupta, T.: quocum esset nupta.
    * * *
    nubere, nupsi, nuptus V
    marry, be married to

    Latin-English dictionary > nūbō

  • 112 salvos or salvus

        salvos or salvus adj.    [3 SAL-], in good health, well, sound, safe, unharmed, uninjured: gaudeo tibi illam salvam, T.: tum illum... pedibus suis salvom revertisse: numquam salvis suis exuitur servitus muliebris, while their friends are living, L.: Non uxor salvom te volt, non filius, H. —Fig., safe, well, preserved, uninjured, in good condition: (rem p.) salvam servare, L.: ita me gessi, Quirites, ut salvi omnes conservaremini: exercitus, Cs.: civibus salvis atque incolumibus, Cs.: res salva (opp. perdita), T.: epistula (opp. conscissa): quid salvi est mulieri amissā pudicitiā? L.: utinam salvis rebus conloqui potuissemus, before all was lost.—Esp., with a subst. in abl absol., without violation of, saving: salvā lege: salvo officio: salvo iure nostrae veteris amicitiae: quod salvā fide possim.—Colloq. uses: salvos sum, si haec vera sunt, i. e. I am out of trouble, T.: tace, obsecro; salvae sumus, we are all right, T.: ne sim salvus, si, etc., may I die, if, etc.: Erubuit; salva res est, all is well, T.: satine salvae (sc. res sunt)? is all well? T.: Cr. o Mysis, salve. My. salvos sis, good luck to you, T.

    Latin-English dictionary > salvos or salvus

  • 113 sōdēs

        sōdēs    [for si audes], if you will, if you please, with your leave, prithee, pray (colloq.): at scin' quid, sodes? T.: Dic sodes, quis, etc.? T.: Respondesne tuo dic sodes nomine? H.: tace sodes, T.; cf. ‘Tene relinquam an rem?’ ‘me, sodes’ (sc. relinque), H.
    * * *
    if you do not mind, please (= si audes)

    Latin-English dictionary > sōdēs

  • 114 musa

    musa s.f.
    1 (mit.) Muse: le nove muse, the nine Muses; invocazione alla musa, invocation of the muse
    2 (fig.) ( ispirazione poetica) muse, poetical inspiration; ( poesia) poetry: la mia musa tace, my muse is silent; la musa tragica, the tragic muse.
    * * *
    ['muza]
    sostantivo femminile
    1) letter. mitol. Muse
    2) fig. (ispirazione) muse
    * * *
    musa
    /'muza/
    sostantivo f.
     1 letter. mitol. Muse
     2 fig. (ispirazione) muse.

    Dizionario Italiano-Inglese > musa

  • 115 acconsentire vi

    Dizionario Italiano-Inglese > acconsentire vi

  • 116 tacere

    tacere
    tacere [ta't∫e:re] <taccio, tacqui, taciuto>
     verbo transitivo
    verschweigen, nicht sagen
     II verbo intransitivo
    schweigen; tacere di qualcosa über etwas accusativo schweigen; tacere su qualcosa zu etwas schweigen; mettere a tacere qualcosa etw vertuschen; chi tace acconsente proverbiale, proverbio wer schweigt, stimmt zu

    Dizionario italiano-tedesco > tacere

  • 117 ♦ consent

    ♦ consent /kənˈsɛnt/
    n. [u]
    1 consenso; benestare; to give one's consent, dare il proprio consenso; acconsentire; to withhold one's consent, rifiutarsi di dare il proprio consenso; tacit consent, tacito consenso; without the prior consent of, senza il previo consenso di; by common consent, per unanime consenso; by mutual consent, di comune accordo
    ● (leg.) consent of the Court, omologazione del tribunale □ (leg.) age of consent, età a cui si può consentire legalmente a rapporti sessuali □ (med.) informed consent, consenso informato □ (lett.) with one consent, unanimemente; con una voce sola □ (prov.) Silence gives consent, chi tace acconsente.
    (to) consent /kənˈsɛnt/
    v. i.
    acconsentire; consentire: I won't consent to his leaving, non gli consentirò di partire; to consent to a proposal, acconsentire a una proposta.

    English-Italian dictionary > ♦ consent

  • 118 ♦ silence

    ♦ silence /ˈsaɪləns/
    n. [u]
    silenzio: in the silence of night, nel silenzio della notte; He listened in silence, ha ascoltato in silenzio; Silence fell, cadde il silenzio; to break the silence, rompere il silenzio; conspiracy of silence, congiura del silenzio; omertà; absolute silence, silenzio assoluto; total silence, silenzio totale; a dead (o deadly, deathly) silence, un silenzio di tomba
    to pass into silence, ( di un fatto, ecc.) esser passato sotto silenzio; cadere nell'oblio; ( di suoni, ecc.) spegnersi, tacere □ to pass over st. in silence, passare qc. sotto silenzio □ to put sb. to silence, far tacere q. to reduce sb. to silence, ridurre al silenzio q. □ (prov.) Silence gives consent, chi tace acconsente.
    (to) silence /ˈsaɪləns/
    v. t.
    far tacere; zittire; ridurre al silenzio; (fig.) far cessare, reprimere, mettere fine a: to silence one's opposers, ridurre i propri oppositori al silenzio; to silence complaints, metter fine alle lagnanze.

    English-Italian dictionary > ♦ silence

  • 119 segno

    segno s.m. 1. marque f., signe: fare un segno sulla carta faire une marque sur le papier; il banco era pieno di segni fatti col temperino le banc était recouvert de coups de canif. 2. ( impronta) marque f., trace f., empreinte f.: i segni di mani sporche des traces de mains sales. 3. ( orma) empreinte f., trace f.: sulla neve si vedevano i segni dei suoi passi on voyait ses empreintes de pas sur la neige. 4. ( traccia) trace f.: quel monello lascia sempre qualche segno dove passa ce petit garnement laisse toujours des traces de son passage. 5. ( indizio) signe, indice: la sua condotta è segno di animo sensibile sa conduite est le signe d'une âme sensible; è un buon segno! c'est bon signe! 6. ( avvertimento) signe: questo vento è segno di temporale imminente ce vent est le signe d'une tempête imminente. 7. ( sintomo) signe, symptôme ( anche fig). 8. ( prova) signe, preuve f.: se tace è segno che non ha nulla da obiettare s'il se tait c'est la preuve qu'il n'a pas d'objection à faire; accetta questo regalo come segno del nostro apprezzamento accepte ce présent en signe de notre gratitude. 9. (cenno, gesto) signe, geste: gli feci segno di tacere je lui fis signe de se taire; comunicare a segni communiquer par signes, communiquer par gestes. 10. ( bersaglio) cible f.: sbagliare il segno manquer la cible. 11. ( limite) limites pl., bornes pl.: la tua sfrontatezza ha passato il segno ton effronterie a dépassé les bornes. 12. ( espressione grafica) signe: segno grafico signe graphique. 13. ( simbolo) symbole: la colomba è segno di pace la colombe est un symbole de paix. 14. ( vestigia) trace f., vestige: i segni dell'antica Roma les vestiges de la Rome antique. 15. ( Astr) signe: il segno dell'Acquario le signe du Verseau; nata sotto il segno del Cancro née sous le signe du Cancer. 16. ( Tip) signe, signe typographique.

    Dizionario Italiano-Francese > segno

  • 120 taciturno

    taciturno agg. 1. taciturne: carattere taciturno caractère taciturne. 2. ( che tace) silencieux, taciturne: perché sei così taciturno oggi? pourquoi es-tu si silencieux aujourd'hui?

    Dizionario Italiano-Francese > taciturno

См. также в других словарях:

  • Tace — Tace, n. The cross, or church, of St. Antony. See Illust. (6), under {Cross}, n. Mollett. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Tace — Tace, n. See {Tasse}. Fairholt. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • TACE — ist die Abkürzung für: Transarterielle Chemoembolisation, ein Therapieverfahren bei verschiedenen Formen des Leberkrebses tumor necrosis factor α converting enzyme, ein Enzym aus der Gruppe der Alpha Sekretasen Diese Seite ist eine Beg …   Deutsch Wikipedia

  • Tace — (lat.), schweig! …   Pierer's Universal-Lexikon

  • tace — ит. [та/чэ] tacet лат. [та/цэт] указ. о длительной паузе букв. молчит …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • tace — Latin imperative of tacere to be silent (see TACIT (Cf. tacit)) …   Etymology dictionary

  • Tace — 1. Er hat gelert (gelernt) was Tace heysst. – Franck, II, 54a. Er versteht zu schweigen. 2. Tace, die Laurer lauern. – Körte, 3713. 3. Tace heisst ein Leuchter. – Körte, 3779. In Köthen: Tace heisst eine Lichtputze …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • TACE — Tribunal administratif Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Un tribunal administratif est un organe juridictionnel qui s occupe des affaires liées à l administration.  Canada Tribunal… …   Wikipédia en Français

  • Tace, tacet, si tace — (ital., schweige, es schweigt, man schweigt), bei den einzelnen Stimmen eines aus mehren Sätzen bestehenden Tonstückes, um anzuzeigen, daß diese Stimme einen od. mehre Sätze lang schweigen soll; z.B. Adagio tace …   Pierer's Universal-Lexikon

  • tace is Latin for a candle — A phrase understood as requesting or promising silence • • • Main Entry: ↑tace …   Useful english dictionary

  • Tace — или Tacete музыкальный термин ставящийся в партии инструмента, который в продолжение многих тактов должен молчать …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»