-
1 świadectwo
świadectwo n (-a) szkolne (Schul)Zeugnis n; ukończenia kursu Zertifikat n, Bescheinigung f; fig Zeugnis n; HDL Zertifikat n;świadectwo dojrzałości Reifezeugnis n; -
2 wypracowanie
-
3 boisko
-
4 mur
\mur pruski Fachwerk ntopuścić szkolne \mury die Ausbildung in der Schule abschließen5) na \mur-beton bombensicher ( fam), ganz bestimmtstanąć za kimś \murem für jdn wie ein Mann eintreten, wie ein Mann hinter jdm stehenprzycisnąć kogoś do \muru jdn in die Enge treiben -
5 świadectwo
świadectwo [ɕfjadɛʦ̑tfɔ] nt\świadectwo dojrzałości Reifezeugnis nt, Abiturzeugnis nt, Zeugnis nt der allgemeinen/fachgebundenen Hochschulreife\świadectwo lekarskie ärztliches Attest, medizinisches Gutachten\świadectwo niekaralności Führungszeugnis nt\świadectwo pracy Arbeitszeugnis nt\świadectwo szkolne Schulzeugnis nt\świadectwo ślubu/urodzenia Heirats-/Geburtsurkunde f\świadectwo szczepień Impfschein m, Impfpass m\świadectwo ukończenia kursu Zertifikat nt\świadectwo zgonu Sterbeurkunde f, Totenschein mprzedstawić \świadectwo das Zeugnis vorlegenwystawić komuś [świetne/kiepskie] \świadectwo (t. przen) jdm ein [hervorragendes/mieses] Zeugnis ausstellen ntbyć świadectwem czegoś ( książk) Zeugnis von etw seindać \świadectwo czemuś ( książk) von etw Zeugnis ablegendać \świadectwo prawdzie ( książk) der Wahrheit die Ehre gebendać \świadectwo swej wierze ( książk) seinen Glauben bekennen -
6 Anschauungsmaterial
pomoce fPl naukowe [o szkolne] -
7 Schulhof
Schulhof mpodwórko nt szkolne -
8 Schulunterricht
-
9 Schulzeit
-
10 Schulzeugnis
Schulzeugnis ntświadectwo nt szkolne -
11 Zeugnis
Zeu gnis ['ʦ̑ɔyknɪs] <-ses, -se> nt1) ( Bescheinigung) świadectwo nt; (Arbeits\Zeugnis) świadectwo nt pracy, referncje fPl (Führungs\Zeugnis) nt świadectwo nt; niekaralności (Schul\Zeugnis) świadectwo nt szkolnedas \Zeugnis vorlegen przedstawić świadectwojdm ein [hervorragendes/gutes/schlechtes/mieses] \Zeugnis ausstellen (a. fig) wystawić komuś [świetne/dobre/słabe/fatalne] świadectwovon etw Zeugnis ablegen złożyć [o składać] zeznanie, [za]świadczyć [o po-] coś/o czymś ( liter) da[wa]ć świadectwo [o dowód] czemuś
См. также в других словарях:
Szkolne Schronisko Młodzieżowe Złoty Widok — (Пеховице,Польша) Категория отеля: Адрес: ul. Kolonijna … Каталог отелей
Szkolne Schronisko Młodzieżowe Wojtek — (Еленя Гура,Польша) Категория отеля: Адрес: ul. Skowronków 18 … Каталог отелей
Szkolne Schronisko Młodzieżowe Wojtek — (Шклярска Поремба,Польша) Категория отеля: Адрес: ul Piastows … Каталог отелей
Rokszyce Szkolne — Infobox Settlement name = Rokszyce Szkolne settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Łódź subdivision type2 = County subdivision… … Wikipedia
opuszczać – opuścić szkolne mury [mury uczelni] — {{/stl 13}}{{stl 33}} ukończyć naukę w szkole, na uczelni wyższej :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kolejny rocznik absolwentów opuszcza szkolne mury. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szkolny — szkolnyni «odnoszący się do szkoły instytucji lub budynku, właściwy szkole, przeznaczony do nauki w szkole, do szkolenia, używany, stosowany, odbywający się w szkole; nauczony, nabyty w szkole» Budynek szkolny. Boisko szkolne. Klasa, lekcja,… … Słownik języka polskiego
Nowa Huta — For other places with the same name, see Nowa Huta (disambiguation). Park Tysiąclecia ( Park of the Millennium ) housing estate.[1] … Wikipedia
Irli Jers 2000-2002 — Infobox Album | Name = Irli Jers 2000 2002 Type = Album Artist = Bilety do Kontroli Released = 2000 2001 Recorded = 2003 Genre = Punk rock Length = Label = Prosta Gra Records Producer = Reviews = Last album = 12 utworów w wersji demo (2002) This… … Wikipedia
Polnische Literatur — Mikołaj Rej Jan Długosz … Deutsch Wikipedia
ćwiczenie — n I 1. rzecz. od ćwiczyć. 2. lm D. ćwiczenieeń częściej w lm «czynność wykonywana i powtarzana dla wprawy, w celu opanowania jakiejś umiejętności, nabycia sprawności w jakiejś dziedzinie» Ćwiczenia gimnastyczne. Ćwiczenia wojskowe. Ćwiczenia jogi … Słownik języka polskiego
rozbiór — m IV, D. rozbiórbioru, Ms. rozbiórbiorze; lm M. rozbiórbiory 1. «szczegółowe badanie, rozważanie czegoś; analiza» Rozbiór krytyczny dzieła literackiego. ∆ jęz. Rozbiór gramatyczny zdania «ćwiczenie szkolne polegające na zakwalifikowaniu wyrazów w … Słownik języka polskiego