-
21 poszarp|ać
pf (poszarpię) Ⅰ vt 1. (podrzeć) to tear, to rip- pies poszarpał obicie mebli the dog ripped the upholstery- ze złości poszarpał gazetę na strzępy he tore the newspaper to pieces in a fury ⇒ szarpać2. (poranić) to rip, to maul- wilki poszarpały zająca the wolves tore at the hare, the wolves ripped the hare apart a. to shreds- odłamek pocisku poszarpał mu stopę a fragment of a bullet ripped his foot3. pot. (potarmosić) to yank pot.- poszarpał dziewczynkę za warkocz he gave the girl’s pigtail a yankⅡ poszarpać się 1. (podrzeć się) to get torn- bielizna poszarpała się nam w pralce the linen got ripped in the washing machine2. (poszamotać się) to thrash around- ryba poszarpała się jeszcze chwilę w sieci the fish thrashed (about) in the net for another while3. (pobić się) pot. to have a dust-up pot., to have a punch-up GB pot.- poszarpał się z bratem he had a punch-up with his brotherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poszarp|ać
-
22 rw|ać
impf (rwę) Ⅰ vt 1. (szarpać) to tear- rwać ubranie na strzępy to tear clothes to shreds- koń rwał pęta the horse wanted to break out of the hobbles2. (zbierać) to pick [owoce, kwiaty] 3. (wyrywać) to pull (out) [zęby, włosy]- czeka mnie dzisiaj rwanie zęba I’m going to have a tooth pulled out today4. (sprawiać silny ból) [ząb, kolano] to cause shooting pain Ⅱ rwać się 1. (pękać) to break 2. przen. (tracić płynność) to become broken- dialogi rwały się the dialogues broke up a. faltered- mówić rwącymi się zdaniami to speak in broken sentences3. przen. (pragnąć) rwać się do tańca/pracy to be roaring to dance/work- rwać się do walki to be spoiling for a fightThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rw|ać
-
23 sław|a
f 1. sgt (rozgłos) fame, renown- zdobyć a. zyskać sławę to achieve fame a. renown- zdobył sławę doskonałego chirurga a. jako doskonały chirurg he gained a reputation as a splendid surgeon- miała sławę świetnej kucharki she enjoyed renown as an excellent cook- naukowiec światowej sławy a scientist of worldwide renown- śpiewaczka u szczytu sławy a singer at the peak of fame- pianista opromieniony sławą a pianist surrounded by fame2. sgt książk. (reputacja) reputation, good name- bronić czyjejś sławy to defend sb’s good name- szarpać czyjąś sławę to tarnish sb’s good name- pozbawić kogoś dobrej sławy to rob sb of their good name- ten lokal cieszy się dobrą/złą sławą this place has a good/bad reputation3. pot. (osoba) celebrity, big name- obsada złożona z samych sław a cast consisting entirely of big names- widownia złożona z samych sław an audience of celebrities- to sława w dziedzinie medycyny/archeologii she’s/he’s a big name in medicine/archeologyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sław|a
-
24 szamo|tać
impf (szamoczę a. szamocę a. szamotam) Ⅰ vi (gwałtownie trząść) [wiatr] to tear vt [żaglami]; to sway vt [drzewami] Ⅱ szamotać się (szarpać się) [osoba, zwierzę] to struggle, to tussle- demonstranci szamotali się z policją the demonstrators were tussling with police- ryba szamocze się w sieci a fish is struggling in the netThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szamo|tać
-
25 szarp|ać2
impf (szarpię) vt 1. (rabować) to plunder [ziemie, granice] 2. (oczerniać) to beset [osobę]- szarpać czyjeś dobre imię/honor to tarnish sb’s name/honourThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szarp|ać2
-
26 szarpan|y
Ⅰ pp ⇒ szarpać Ⅱ adj. instrumenty szarpane Muz. plucked instruments- rana szarpana Med. a laceration, a lacerated woundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szarpan|y
-
27 targ|nąć
pf — targ|ać1 impf (targnęła, targnęli — targam) Ⅰ vt 1. (ciągnąć) to pull- targać kogoś za uszy/włosy to pull sb’s ear/hair- targnął za lejce i koń ruszył he jerked the reins and the horse moved2. (wprawić w gwałtowny ruch) to toss- wysoka fala targała okrętem the ship tossed on the huge waves3. (dręczyć) [lęk, niepokój] to torment- siedział targany rozpaczą he was tormented by despair- ból targnął całym jego ciałem he felt a twinge of pain- targać sobie nerwy to shatter one’s nerves4. pot. (taszczyć) to lug pot.- targać ciężkie walizy to lug heavy luggageⅡ targnąć się — targać się 1. (poruszać się gwałtownie) to thrash about a. around- w sieci targała się złowiona ryba a fish was thrashing about in the net- płomień targał się, szarpany wiatrem the flame was flickering in the wind2. (szarpać) to pull- chłopcy targali się za włosy the boys were pulling each other’s hair■ targnąć się na coś książk. to attempt to seize sth- targnąć się na kogoś książk. to assault sb- targnąć się na czyjeś życie książk. to make an attempt on sb’s life- targnąć się na swoje życie książk. to take one’s (own) lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > targ|nąć
-
28 tarmo|sić
impf Ⅰ vt pot. (szarpać, targać) to pull, to tug, to yank- tarmosić kogoś za rękaw to tug at sb’s sleeve- tarmosić kogoś za uszy to pull sb’s ears- tarmosiła go za włosy she yanked at his hair- pies tarmosił go za nogawkę the dog pulled him by his turn-up ⇒ wytarmosićⅡ tarmosić się pot. 1. (siebie samego) to tug, to pull- tarmosić się za czuprynę/wąsy/brodę to pull at one’s hair/moustache/beard ⇒ wytarmosić się2. (wzajemnie) [ludzie] to pull/tug/yank at each other; [zwierzęta] to spar- chłopcy tarmosili się i popychali the boys tugged and pushed at each other- tarmosili się nawzajem za ubranie they tugged at each other’s clothes- szczeniaki tarmosiły się dla zabawy the puppies sparred playfully ⇒ wytarmosić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tarmo|sić
-
29 zmaga|ć się
impf v refl. książk. 1. (siłować się) [walczący] to wrestle, to grapple (z kimś with sb) 2. (w rywalizacji) [sportowcy, zawodnicy] to compete; (w sporze) [dyskutanci, politycy] to struggle- sportowcy zmagający się na bieżni athletes striving against each other on the track- premier zmaga się z opozycją w kwestii reformy podatkowej the prime minister is struggling with the opposition over a tax reform3. (borykać się) (z trudnościami, przeciwnościmi) to wrestle, to grapple (z czymś with sth); (z chorobą, słabością) to battle (z czymś against sth)- od miesięcy zmaga się z rakiem for months he’s been battling against cancer4. (szarpać się) to struggle (z czymś with sth) 5. (walczyć) [zjawiska, siły, dążenia, przekonania] to be in conflict, to conflictThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmaga|ć się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
szarpać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, szarpaćpię, szarpaćpie, szarpaćany {{/stl 8}}– szarpnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szarpaćnę, szarpaćnie, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpać — (komuś, sobie) nerwy zob. nerwy 7 … Słownik frazeologiczny
szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… … Słownik języka polskiego
szarpać się – szarpnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocować się z czymś (z kimś) gwałtownie, zwykle w celu wydostania się, wyrwania się skądś; szamotać się, wyrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby szarpią się w sieci. Szarpnął się w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpać [psuć, targać] sobie nerwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} denerwować się, żyć w stresie, napięciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Targać sobie nerwy w domu, w pracy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpnąć — → szarpać … Słownik języka polskiego
targać — ndk I, targaćam, targaćasz, targaćają, targaćaj, targaćał, targaćany targnąć dk Va, targaćnę, targaćniesz, targaćnij, targaćnął, targaćnęła, targaćnęli, targaćnięty, targaćnąwszy 1. «pociągać coś gwałtownym ruchem, z pewną siłą, szarpać; wichrzyć … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
miotać — ndk I, miotaćam, miotaćasz, miotaćają, miotaćaj, miotaćał, miotaćany 1. «wprawiać jakiś przedmiot w ruch z wielką siłą, tak aby przeleciał pewną odległość i spadł; rzucać, ciskać» Miotać kamienie. Miotać dyskiem. Działa miotają ogniem. ◊ Miotać… … Słownik języka polskiego
szamotać — ndk IX, szamotaćoczę a. szamotaćocę, szamotaćoczesz a. szamotaćocesz, szamotaćocz, szamotaćał, szamotaćany, rzad. I, szamotaćam, szamotaćasz, szamotaćają, szamotaćaj «gwałtownie szarpać, kołysać coś, trząść czymś na wszystkie strony» Wiatr… … Słownik języka polskiego