-
1 jerk
[dʒəːk] 1. nszarpnięcie nt; ( inf) ( idiot) palant m (inf)2. vt 3. vito give sth a jerk — szarpnąć ( perf) coś
* * *[‹ə:k] 1. noun(a short, sudden movement: We felt a jerk as the train started.) szarpnięcie2. verb(to move with a jerk or jerks: He grasped my arm and jerked me round; The car jerked to a halt.) szarpać- jerky- jerkily
- jerkiness -
2 claw
[klɔː] 1. n( of animal) pazur m; ( of bird) szpon m; ( of lobster) szczypce pl (no sg)2. vtPhrasal Verbs:- claw at* * *[klo:] 1. noun1) (one of the hooked nails of an animal or bird: The cat sharpened its claws on the tree-trunk.) pazur2) (the foot of an animal or bird with hooked nails: The owl held the mouse in its claw.) szpon3) ((the pointed end of) the leg of a crab etc.) kleszcz2. verb(to scratch or tear (at something) with claws or nails: The two cats clawed at each other.) szarpać -
3 gnaw
[nɔː]vto(b)gryzać (o(b)gryźć perf); ( fig)to gnaw at — (desires, doubts etc) szarpać +instr, targać +instr
* * *[no:](to bite or chew with a scraping movement: The dog was gnawing a large bone; The mice have gnawed holes in the walls of this room.) gryźć- gnawing -
4 pluck
[plʌk] 1. vtfruit, flower, leaf zrywać (zerwać perf); bird skubać (oskubać perf); eyebrows wyskubywać (wyskubać perf); strings uderzać (uderzyć perf) w +acc2. nodwaga fto pluck up courage — zbierać się (zebrać się perf) na odwagę
* * *1. verb1) (to pull: She plucked a grey hair from her head; He plucked at my sleeve.) wyrywać, szarpać2) (to pull the feathers off (a chicken etc) before cooking it.) skubać3) (to pick (flowers etc).) zrywać4) (to pull hairs out of (eyebrows) in order to improve their shape.) skubać5) (to pull and let go (the strings of a musical instrument).) trącać2. noun(courage He showed a lot of pluck.) odwaga- plucky- pluckily
- pluckiness
- pluck up the courage
- pluck up courage
- energy -
5 tug
[tʌg] 1. nholownik m2. vtpociągać (pociągnąć perf) (mocno)* * *1. past tense, past participle - tugged; verb(to pull (something) sharply and strongly: He tugged (at) the door but it wouldn't open.) ciągnąć, szarpać2. noun1) (a strong, sharp pull: He gave the rope a tug.) szarpnięcie2) (a tug-boat.) holownik•- tug-boat- tug-of-war -
6 worry
['wʌrɪ] 1. n 2. vt 3. vimartwić się, niepokoić sięto worry about/over sth/sb — niepokoić się czymś/o kogoś, martwić się o coś/kogoś
* * *1. verb1) (to (cause to) feel anxious: His dangerous driving worries me; His mother is worried about his education; There's no need to worry just because he's late.) martwić się2) (to annoy; to distract: Don't worry me just now - I'm busy!) naprzykrzać się3) (to shake or tear with the teeth etc as a dog does its prey etc.) szarpać zębami2. noun((a cause of) anxiety: That boy is a constant (source of) worry to his mother!; Try to forget your worries.) zmartwienie- worried
См. также в других словарях:
szarpać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, szarpaćpię, szarpaćpie, szarpaćany {{/stl 8}}– szarpnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szarpaćnę, szarpaćnie, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpać — (komuś, sobie) nerwy zob. nerwy 7 … Słownik frazeologiczny
szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… … Słownik języka polskiego
szarpać się – szarpnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocować się z czymś (z kimś) gwałtownie, zwykle w celu wydostania się, wyrwania się skądś; szamotać się, wyrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby szarpią się w sieci. Szarpnął się w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpać [psuć, targać] sobie nerwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} denerwować się, żyć w stresie, napięciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Targać sobie nerwy w domu, w pracy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpnąć — → szarpać … Słownik języka polskiego
targać — ndk I, targaćam, targaćasz, targaćają, targaćaj, targaćał, targaćany targnąć dk Va, targaćnę, targaćniesz, targaćnij, targaćnął, targaćnęła, targaćnęli, targaćnięty, targaćnąwszy 1. «pociągać coś gwałtownym ruchem, z pewną siłą, szarpać; wichrzyć … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
miotać — ndk I, miotaćam, miotaćasz, miotaćają, miotaćaj, miotaćał, miotaćany 1. «wprawiać jakiś przedmiot w ruch z wielką siłą, tak aby przeleciał pewną odległość i spadł; rzucać, ciskać» Miotać kamienie. Miotać dyskiem. Działa miotają ogniem. ◊ Miotać… … Słownik języka polskiego
szamotać — ndk IX, szamotaćoczę a. szamotaćocę, szamotaćoczesz a. szamotaćocesz, szamotaćocz, szamotaćał, szamotaćany, rzad. I, szamotaćam, szamotaćasz, szamotaćają, szamotaćaj «gwałtownie szarpać, kołysać coś, trząść czymś na wszystkie strony» Wiatr… … Słownik języka polskiego
