-
1 supinus
sŭpīnus, a, um [st2]1 [-] penché en arrière, couché sur le dos, tourné vers le haut, tourné en sens inverse, tourné vers le ciel. [st2]2 [-] qui recule, qui rétrograde, qui remonte, qui reflue. [st2]3 [-] étendu, couché, bas. [st2]4 [-] qui va en pente, incliné, en pente douce. [st2]5 [-] paresseux, nonchalant, apathique (qui est couché). [st2]6 [-] Pers. Mart. qui se redresse, orgueilleux, fier (qui renverse la tête en arrière). - supina ora, Cic.: visages tournés vers le ciel. - vana pleraque, utpote supino jactu, tela in locum superiorem mittebant, Liv. 30: ils lançaient des traits en hauteur, la plupart sans efficacité parce qu'ils étaient lancés d'en bas. - supinae manus: mains suppliantes (mains renversées). - vallis supina: vallée en pente douce. - supinum (s.-ent. verbum): - [abcl]a - Charis. Prisc. supin. - [abcl]b - Charis. le gérondif.* * *sŭpīnus, a, um [st2]1 [-] penché en arrière, couché sur le dos, tourné vers le haut, tourné en sens inverse, tourné vers le ciel. [st2]2 [-] qui recule, qui rétrograde, qui remonte, qui reflue. [st2]3 [-] étendu, couché, bas. [st2]4 [-] qui va en pente, incliné, en pente douce. [st2]5 [-] paresseux, nonchalant, apathique (qui est couché). [st2]6 [-] Pers. Mart. qui se redresse, orgueilleux, fier (qui renverse la tête en arrière). - supina ora, Cic.: visages tournés vers le ciel. - vana pleraque, utpote supino jactu, tela in locum superiorem mittebant, Liv. 30: ils lançaient des traits en hauteur, la plupart sans efficacité parce qu'ils étaient lancés d'en bas. - supinae manus: mains suppliantes (mains renversées). - vallis supina: vallée en pente douce. - supinum (s.-ent. verbum): - [abcl]a - Charis. Prisc. supin. - [abcl]b - Charis. le gérondif.* * *Supinus, pen. prod. Adiectiuum. Plinius. Couché le ventre en hault, Renversé.\Cursus supinus. Ouid. Cours en arriere, ou en derriere.\Iactus supinus. Liu. Quand on jecte d'embas en hault, ce qu'on ne peult faire sans se renverser et courber en arriere.\Manus supinas ad caelum tendere. Liu. Les mains ouvertes et renversees la paulme contremont.\Palmes supinus. Martial. Qui est couché sur la treille.\Supinus. Iuuenal. Oiseux et paresseux.\Animus supinus. Catul. Courage faitard et aneanti.\Supina aure audire. Martial. Paresseusement et negligemment.\Supiniores deliciae. Martial. Plus grande faitardise et delicate paresse.\Ignorantia supina. Vlpian. Ignorance provenant de negligence.\Tybur supinum. Horat. Qui est situé sur la coste d'une montaigne. -
2 supinus
supīnus, a, um (zu sub u. super, griech. ὕπ-τιος), rücklings, rückwärts gebogen, -liegend, befindlich (Ggstz. pronus), I) eig.: A) im allg.: supina iacendi positio, das Liegen auf dem Rücken, Cael. Aur.: motus corporis pronus, obliquus, supinus, Cic.: caput, Quint.: cervix, Quint.: ora, Cic.: os, Cic.: exanimata naufragiis corpora supina iacebant aut prona, Amm.: prona supinaque corpora iacēre, Pacat. pan.: modo versā modo supinā manu gesticulatus, hin u. her fuchtelnd, Petron.: manus supinas ad caelum tendere, mit der Fläche gen Himmel gewandt (Stellung der Betenden), Verg.: u. so protendere ad genua vestra supinas manus, Petron.: porrigere ad alqm supinas manus, Petron.: supinas tendere manus, Liv.: cathedra, mit rückwärtsgebogener Lehne, ein Lehnstuhl, Plin.: supini cubitus, das Liegen auf dem Rücken, Plin.: ubi aeger cubat supinus, rücklings, auf dem Rücken, Cels.: u. so cubat in faciem, mox deinde supinus, Iuven. – cornua, Plin.: falx, Plin.: palmes, Mart.: iactus, aufwärts in gebogener Richtung gehender, Liv.: supinior tonsura, in übergebogener Richtung, Plin. 17, 214; vgl. vites in supinum excisae, Plin. – B) insbes.: 1) hingelehnt, schräg hingestreckt, Tibur, Hor.: vallis, Liv.: collis, Verg.: planities, Amm. – mare, Plin.: tellus, Plin.: vindemia, Plin. – 2) zurückgebend, zurück, flumina in fontes cursu reditura supino, Ov.: sursum supina reverti, Lucr.: carmen, Verse, die rückwärts gelesen dasselbe Metrum haben, Mart. – II) bildl.: 1) mit zurückgeworfenem Haupte, stolz, Mart. 5, 8, 20. Pers. 1, 129. – 2) in Muße-, nachlässig zurückgelehnt, müßig, lässig, α) v. Pers., verb. otiosus et supinus, Quint., securus supinusque, Quint., supinus et neglegens, Sen.: sup. Maecenas, Iuven. – β) v. Lebl.: animus, Catull.: auris, Mart.: compositio, Quint.: Compar., deliciae supiniores, Mart. 2, 6, 13. – 3) als gramm. t.t., supinum (sc. verbum), a) die Verbalform sauf um, u (zB. auditum, auditu), weil sie mit substantivischer Kasusendung ans Verbum sich gleichsam zurücklehnt, Charis. 175, 25. Prisc. 8, 49. – b) die Verbalform auf di, do, dum (Gerundium), Charis. 175, 25. Prisc. 8, 70.
-
3 supinus
supīnus, a, um (zu sub u. super, griech. π-τιος), rücklings, rückwärts gebogen, -liegend, befindlich (Ggstz. pronus), I) eig.: A) im allg.: supina iacendi positio, das Liegen auf dem Rücken, Cael. Aur.: motus corporis pronus, obliquus, supinus, Cic.: caput, Quint.: cervix, Quint.: ora, Cic.: os, Cic.: exanimata naufragiis corpora supina iacebant aut prona, Amm.: prona supinaque corpora iacēre, Pacat. pan.: modo versā modo supinā manu gesticulatus, hin u. her fuchtelnd, Petron.: manus supinas ad caelum tendere, mit der Fläche gen Himmel gewandt (Stellung der Betenden), Verg.: u. so protendere ad genua vestra supinas manus, Petron.: porrigere ad alqm supinas manus, Petron.: supinas tendere manus, Liv.: cathedra, mit rückwärtsgebogener Lehne, ein Lehnstuhl, Plin.: supini cubitus, das Liegen auf dem Rücken, Plin.: ubi aeger cubat supinus, rücklings, auf dem Rücken, Cels.: u. so cubat in faciem, mox deinde supinus, Iuven. – cornua, Plin.: falx, Plin.: palmes, Mart.: iactus, aufwärts in gebogener Richtung gehender, Liv.: supinior tonsura, in übergebogener Richtung, Plin. 17, 214; vgl. vites in supinum excisae, Plin. – B) insbes.: 1) hingelehnt, schräg hingestreckt, Tibur, Hor.: vallis, Liv.: collis, Verg.: planities, Amm. – mare, Plin.: tellus, Plin.: vindemia, Plin. – 2) zurückgebend, zurück, flumina in fontes————cursu reditura supino, Ov.: sursum supina reverti, Lucr.: carmen, Verse, die rückwärts gelesen dasselbe Metrum haben, Mart. – II) bildl.: 1) mit zurückgeworfenem Haupte, stolz, Mart. 5, 8, 20. Pers. 1, 129. – 2) in Muße-, nachlässig zurückgelehnt, müßig, lässig, α) v. Pers., verb. otiosus et supinus, Quint., securus supinusque, Quint., supinus et neglegens, Sen.: sup. Maecenas, Iuven. – β) v. Lebl.: animus, Catull.: auris, Mart.: compositio, Quint.: Compar., deliciae supiniores, Mart. 2, 6, 13. – 3) als gramm. t.t., supinum (sc. verbum), a) die Verbalform sauf um, u (zB. auditum, auditu), weil sie mit substantivischer Kasusendung ans Verbum sich gleichsam zurücklehnt, Charis. 175, 25. Prisc. 8, 49. – b) die Verbalform auf di, do, dum (Gerundium), Charis. 175, 25. Prisc. 8, 70. -
4 supinus
sŭpīnus, a, um, adj. [from sub; cf. huptios, from hupo, hupai], backwards, bent backwards, thrown backwards, lying on the back, supine (opp. pronus, cernuus).I.Lit.A.In gen. (freq. and class.), of persons:B.stertitque supinus,
Hor. S. 1, 5, 19; Suet. Aug. 16; id. Claud. 33: pater excitat supinum juvenem, i. e in bed, Juv. 14, 190.—Of animals, parts of the body, etc.:animal omne, ut vult, ita utitur motu sui corporis, prono, obliquo, supino,
Cic. Div. 1, 53, 120:refracta videntur omnia converti sursumque supina reverti,
Lucr. 4, 441:quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:cubitus,
a lying on the back, Plin. 28, 4, 14, § 54:caput,
thrown back, Quint. 11, 3, 69:cervix,
id. 11, 3, 82:vultus,
id. 1, 11, 9:ora,
Cic. Univ. 14:venter,
Hor. S. 1, 5, 85:testudines,
Plin. 32, 4, 14, § 41:apes,
id. 11, 8, 8, § 19:pugnans falce supinā,
Juv. 8, 201: tendoque supinas Ad caelum cum voce manus, i. e. with the open palms turned upwards (a gesture of one praying), Verg. A. 3, 176; so,manus,
Ov. M. 8, 681; Liv. 3, 50; 26, 9; Curt. 6, 6, 34; Suet. Vit. 7; Hor. C. 3, 23, 1; Quint. 11, 3, 99:cornua aliis adunca, aliis redunca, supina, convexa,
Plin. 11, 37, 45, § 125:cathedra,
an easy chair with an inclined back, id. 16, 37, 68, § 174: jactus, a [p. 1813] throwing up, Liv. 30, 10, 13: signis supinis, lowered (opp. erectis), Spart. Sev. 7.— Comp.:in arborum tonsurā supiniore,
Plin. 17, 23, 35, § 214. —In partic.1.Of motion, backwards, going back, retrograde ( poet.):2.nec redit in fontes unda supina suos,
Ov. Med. Fac. 40:cursus fluminum,
id. P. 4, 5, 43:carmen,
i. e. that can be read backwards in the same metre, Mart. 2, 86, 1.—Of localities.a.Sloping, inclined (not in Cic.;b.syn. declivis): tabulae scheda,
Plin. 13, 12, 23, § 77:scandenti circa ima labor est... si haec jam lenius supina evaseris,
Quint. 12, 10, 79:per supinam vallem fusi,
Liv. 4, 46, 5; 6, 24, 3; 7, 24, 5:sin tumulis adclive solum collisque supinos (metabere),
Verg. G. 2, 276:per supina camporum,
undulating, Amm. 22, 15, 7. —Stretched out, extended:II.Tibur,
Hor. C. 3, 4, 23:solum,
Plin. Pan. 30, 4:mare,
Plin. 9, 2, 1, § 2:vindemia,
id. 17, 22, 35, § 185. —Trop. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Of the mind.1.Careless, thoughtless, heedless, negligent, indolent, supine:2.otiosi et supini (oratores),
Quint. 10, 2, 17 Spald.:supini securique,
id. 11, 3, 3; Dig. 18, 1, 15:animus,
Cat. 17, 25:Maecenas,
Juv. 1, 66:auris,
Mart. 6, 42, 22:compositio (with tarda),
Quint. 9, 4, 137:ignorantia,
Dig. 22, 6, 6; Quint. 12, 10, 79. — Comp.:deliciae supiniores,
Mart. 2, 6, 13. —With head thrown back, haughty, proud:B.haec et talia dum refert supinus,
Mart. 5, 8, 10; Pers. 1, 129.—In later gram. lang. sŭpīnum (sc. verbum).1.The verbal form in um and u, the supine (perh. because, although furnished with substantive case-endings, it rests or falls back on the verb), Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 811 ib. (called in Quint. 1, 4, 29, verba participialia).—2.The verbal form in andum and endum, the gerund, Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 823 ib. — Hence, * adv.: sŭpīnē (acc. to II. A. 1.), carelessly, negligently:beneficium accipere,
Sen. Ben. 2, 24, 3. -
5 supinus
supinus supinus, a, um лежащий лицом вверх -
6 supīnus
supīnus adj. [cf. ὕπτιοσ], backwards, bent backwards, thrown backwards, on the back, supine: stertitque supinus, H.: excitat supinum iuvenem, i. e. in bed, Iu.: uti motu sui corporis, prono obliquo, supino: supinas tendens manūs orabat, with upturned palms, L.: tendoque supinas Ad caelum cum voce manūs, V.: iactus, a throwing up, L.— Backwards, going back, retrograde: Nec redit in fontīs unda supina suos, O.: Flumina cursu reditura supino, O.— Sloping, inclined: per supinam vallem fusi, L.: Sin collīs supinos (metabere), V.: Tibur, H.—Fig., negligent, indolent, supine: Maecenas, Iu.: animus, Ct.* * *supina, supinum ADJlying face upwards, flat on one's back; turned palm upwards; flat; passive -
7 supinus
supīnus, a, um [одного корня с sub и super]1) обращённый вверх, т. е. склонённый назад, лежащий лицом вверх (на спине)s. sursum in caelum conspicit Pl — (кто-л.) лёжа на спине, глядит в небоmodo versa modo supinā (sc. manu) gesticulari mucrone Pl — вращательным движением руки фехтовать мечом2) обращённый (движущийся) назад, обратный ( motus corporis C)carmen supinum M — двухсторонние (обратимые) стихи (читаемые с обоих концов одинаковым размером, напр.: Roma tibi subito motibus ibit amor Sid; такой стих, не всегда имеющий ясный смысл, назывался тж. recurrens, cancrinus, reciprocus, palindromus, serpentīnus)3) наклонный, отлого спускающийся (collis V; vallis L)4) расстилающийся (mare PM; camporum planities Ap)5) беззаботный, беспечный, ленивый (animus Ctl; otiosus et s. Q)6) задирающий нос, чванный Pers, M -
8 supinus
-a/um adj Aprostré, couché sur le dos -
9 supinus
(adi.) ленивый, слабый, вялый (1. 15 § 1 D. 18, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > supinus
-
10 re-supīnus
re-supīnus adj., bent back, thrown back, lying on the back, facing upward, supine: resupinum in caelo contueri: curru haeret resupinus inani, V.: cantabam resupinus amores, O.: tendo resupinus habenas, leaning backward, O.: tulerat gressūs resupina per urbem, i. e. arrogantly, O. -
11 sēmi-supīnus
sēmi-supīnus adj., half bent backwards, reclining: iacet in dextrum semisupina latus, O. -
12 Запрокинутый
- supinus; -
13 supinum
sŭpīnus, a, um, adj. [from sub; cf. huptios, from hupo, hupai], backwards, bent backwards, thrown backwards, lying on the back, supine (opp. pronus, cernuus).I.Lit.A.In gen. (freq. and class.), of persons:B.stertitque supinus,
Hor. S. 1, 5, 19; Suet. Aug. 16; id. Claud. 33: pater excitat supinum juvenem, i. e in bed, Juv. 14, 190.—Of animals, parts of the body, etc.:animal omne, ut vult, ita utitur motu sui corporis, prono, obliquo, supino,
Cic. Div. 1, 53, 120:refracta videntur omnia converti sursumque supina reverti,
Lucr. 4, 441:quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:cubitus,
a lying on the back, Plin. 28, 4, 14, § 54:caput,
thrown back, Quint. 11, 3, 69:cervix,
id. 11, 3, 82:vultus,
id. 1, 11, 9:ora,
Cic. Univ. 14:venter,
Hor. S. 1, 5, 85:testudines,
Plin. 32, 4, 14, § 41:apes,
id. 11, 8, 8, § 19:pugnans falce supinā,
Juv. 8, 201: tendoque supinas Ad caelum cum voce manus, i. e. with the open palms turned upwards (a gesture of one praying), Verg. A. 3, 176; so,manus,
Ov. M. 8, 681; Liv. 3, 50; 26, 9; Curt. 6, 6, 34; Suet. Vit. 7; Hor. C. 3, 23, 1; Quint. 11, 3, 99:cornua aliis adunca, aliis redunca, supina, convexa,
Plin. 11, 37, 45, § 125:cathedra,
an easy chair with an inclined back, id. 16, 37, 68, § 174: jactus, a [p. 1813] throwing up, Liv. 30, 10, 13: signis supinis, lowered (opp. erectis), Spart. Sev. 7.— Comp.:in arborum tonsurā supiniore,
Plin. 17, 23, 35, § 214. —In partic.1.Of motion, backwards, going back, retrograde ( poet.):2.nec redit in fontes unda supina suos,
Ov. Med. Fac. 40:cursus fluminum,
id. P. 4, 5, 43:carmen,
i. e. that can be read backwards in the same metre, Mart. 2, 86, 1.—Of localities.a.Sloping, inclined (not in Cic.;b.syn. declivis): tabulae scheda,
Plin. 13, 12, 23, § 77:scandenti circa ima labor est... si haec jam lenius supina evaseris,
Quint. 12, 10, 79:per supinam vallem fusi,
Liv. 4, 46, 5; 6, 24, 3; 7, 24, 5:sin tumulis adclive solum collisque supinos (metabere),
Verg. G. 2, 276:per supina camporum,
undulating, Amm. 22, 15, 7. —Stretched out, extended:II.Tibur,
Hor. C. 3, 4, 23:solum,
Plin. Pan. 30, 4:mare,
Plin. 9, 2, 1, § 2:vindemia,
id. 17, 22, 35, § 185. —Trop. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Of the mind.1.Careless, thoughtless, heedless, negligent, indolent, supine:2.otiosi et supini (oratores),
Quint. 10, 2, 17 Spald.:supini securique,
id. 11, 3, 3; Dig. 18, 1, 15:animus,
Cat. 17, 25:Maecenas,
Juv. 1, 66:auris,
Mart. 6, 42, 22:compositio (with tarda),
Quint. 9, 4, 137:ignorantia,
Dig. 22, 6, 6; Quint. 12, 10, 79. — Comp.:deliciae supiniores,
Mart. 2, 6, 13. —With head thrown back, haughty, proud:B.haec et talia dum refert supinus,
Mart. 5, 8, 10; Pers. 1, 129.—In later gram. lang. sŭpīnum (sc. verbum).1.The verbal form in um and u, the supine (perh. because, although furnished with substantive case-endings, it rests or falls back on the verb), Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 811 ib. (called in Quint. 1, 4, 29, verba participialia).—2.The verbal form in andum and endum, the gerund, Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 823 ib. — Hence, * adv.: sŭpīnē (acc. to II. A. 1.), carelessly, negligently:beneficium accipere,
Sen. Ben. 2, 24, 3. -
14 rücklings
rücklings, I) rückwärts: retro. – od. durch das Adjektiv supīnus, z.B. ich falle r. zu Boden, cado supīnus: ich schlafe r. liegend, dormio supīnus. – II) von hinten: a tergo. – jmd. r. angreifen, alqm a tergo adoriri; alqm aversum aggredi.
-
15 supinum
supīnum, ī n. [ supinus ] (sc. verbum) грам.1) позднее название форм acc. и abl. (или loc.) отглагольных существительных, образованных с помощью суффикса -tu (у Q — verbum participiale)2) ( устаревшее значение) = gerundium (предпол. «двухсторонняя», т. е. глагольно-существительная форма; ср. в supinus 2.; carmen supinum) -
16 Rücken
Rücken, tergum (die Rückseite, auch eines Berges etc.). – dorsum (der R. als erhabener Bestandteil des tierischen Körpers vom Nacken bis zum After, der Buckel, auch eines Berges). – mit dem R. zugekehrt, aversus: mit den Händen auf dem R., manibus in tergum reiectis (z.B. inambulare): jmd. oder etwas auf den R. nehmen, alqm od. alqd umeris attollere. – auf den R. fallen, cadere supīnum. – auf dem R. liegen (beim Ruhen oder Schlafen), supīnum cubare od. dormire: auf dem R. liegend, supīnus: das Liegen auf dem R., supīnus cubitus. – der Wind weht in den R., vom R. her, ich habe den Wind im R., tergum (terga) afflat ventus: die Feinde im R. angreifen, den Feinden in den R. fallen, hostes a tergo adoriri; terga caedere hostibus (hinten in die Feinde einhauen): den R. kehren, se od. vultum avertere (sich oder das Gesicht wegwenden); terga vertere od. dare (fliehen, v. Soldaten): jmdm. den R. [1977] kehren, alci tergum (v. mehreren terga) obvertere (eig., jmdm. den R. zukehren); abire, discedere ab alqo (sich von jmd. entfernen); alqm deserere (jmd. treulos im Stiche lassen): dem Vaterlande den R. kehren, das Vaterland mit dem R. ansehen, patriam relinquere (übh. es verlassen); solum vertere od. mutare (bes. als Verbannter): hinter jmds. R., clam alqo. alqo inscio (ohne jmds. Wissen); alqo absente (in jmds. Abwesenheit): hinter jmds. R. Übles von ihm reden, alci absenti male dicere: den R. frei haben, a tergo tutum esse: sich den R. frei halten, cavere ab insidiis.
-
17 suffugio
suffŭgĭo (subfŭgĭo), ĕre, fūgi, fŭgĭtum - intr. - [st2]1 [-] se mettre à couvert sous, se réfugier sous. [st2]2 - tr. - se dérober à, se soustraire, échapper à. - custodes suffugere in tecta coegit (imber), Liv. 24, 46: (l'averse) obligea les gardes à se réfugier dans les maisons. - suffugere manuum tactum, Lucr. 5, 150: se soustraire au contact des mains. - consularem per genua orare conantem ita suffugit, ut caderet supinus, Suet. Tib. 27: il esquiva si bien un ancien consul qui cherchait à le supplier à genoux qu'il tomba à la renverse.* * *suffŭgĭo (subfŭgĭo), ĕre, fūgi, fŭgĭtum - intr. - [st2]1 [-] se mettre à couvert sous, se réfugier sous. [st2]2 - tr. - se dérober à, se soustraire, échapper à. - custodes suffugere in tecta coegit (imber), Liv. 24, 46: (l'averse) obligea les gardes à se réfugier dans les maisons. - suffugere manuum tactum, Lucr. 5, 150: se soustraire au contact des mains. - consularem per genua orare conantem ita suffugit, ut caderet supinus, Suet. Tib. 27: il esquiva si bien un ancien consul qui cherchait à le supplier à genoux qu'il tomba à la renverse.* * *Suffugio, suffugis, pen. cor. suffugi, pen. prod. suffugitum, pen. cor. suffugere. Liu. S'enfuir.\Natura deum suffugit tactum manuum. Lucret. Nature divine n'est point touchable ne palpable. -
18 opisthotonos
-
19 resupinus
re-supīnus, a, um1) загнутый ( vomer PM); закинутый (откинувшийся) назад, запрокинутый (ōs, collum O); лежащий на спине, навзничь (reclinis et r. Vop)2) высокий, высокогорный, находящийся на холме ( Elis St)3) надменный, гордый ( Niobe O)4) изнеженный, ленивый ( voluptas Q); беспечный (sc. homo Dig) -
20 semisupinus
sēmi-supīnus, a, umполуоткинувшийся назад, полулежащий O, M
См. также в других словарях:
Supīnus — Supīnus, (lat.), verkehrt, auf dem Rücken liegend, od. so gestellt, daß der gewöhnlich untere Theil nach oben gerichtet ist … Pierer's Universal-Lexikon
Supinus — atgalinis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Supinus ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Chamaecytisus supinus — Chamaecytisus supinus … Wikipedia Español
Onychogomphus supinus — Conservation status Least Concern (IUCN 3.1) Scientific classification … Wikipedia
Chamaecytisus supinus — Kopf Zwergginster Zwerg Kopfginster Systematik Unterklasse: Rosenähnliche (Rosidae) … Deutsch Wikipedia
Chamaecytisus supinus — ID 17500 Symbol Key CHSU22 Common Name big flower broom Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Cultivated, or not in the U.S. US/NA Plant Yes State Distribution N/A Growth Habit N/A … USDA Plant Characteristics
Cytisus supinus — Topgyvel … Danske encyklopædi
Chamaecytisus supinus (L.) Link — Symbol CHSU22 Common Name big flower broom Botanical Family Fabaceae … Scientific plant list
Chamaecytisus supinus (L.) Link — Symbol CHSU22 Common Name big flower broom Botanical Family Fabaceae … Scientific plant list
Cytisus supinus L. — Symbol CHSU22 Synonym Symbol CYSU9 Botanical Family Fabaceae … Scientific plant list
Juncus supinus Moench — Symbol JUBU2 Synonym Symbol JUSU8 Botanical Family Juncaceae … Scientific plant list