-
1 dorsum
dorsum, i, n. [st2]1 [-] dos. [st2]2 [-] croupe, arête, flanc (d’une montagne). [st2]3 [-] surface (de l'eau). [st2]4 [-] banc de sable.* * *dorsum, i, n. [st2]1 [-] dos. [st2]2 [-] croupe, arête, flanc (d’une montagne). [st2]3 [-] surface (de l'eau). [st2]4 [-] banc de sable.* * *Dorsum, dorsi, et Dorsus, huius dorsus, secundum Probum. Plaut. Le dos, L'eschine.\Dorsum, in mari. Virgil. Une bute et petite montaigne de gros gravier que les flots et reflots de la mer ont assemblé.\Dorsum. Plin. iunior. La coste d'une montaigne. -
2 dorsum
dorsum ī, n, or (old) dorsus, ī, m the back (of a beast of burden): Impositi dorso, on horseback, V.: gravius dorso onus, H.: tauri, O.—A back, ridge: dorsum esse eius iugi aequum... silvestrem, Cs.: in dorso (montis) urbs, L.: praerupti nemoris, slope, H.: speluncae, i. e. rock, V.: Saxa... Dorsum inmane, cliff, V.: duplici aptantur dentalia dorso, projecting irons, V.* * *Idown, downwards, beneath, below; (motion/direction/order); in lower situationIIback, range, ridge; slope of a hill -
3 dorsum
dorsum dorsum, i n хребет -
4 dorsum
dorsum dorsum, i n спина, хребет, тыл -
5 dorsum
-
6 dorsum
-
7 dorsum
Dorsum n, Rücken m -
8 dorsum
dorsum, i, n. ( masc. dorsus, Plaut. Mil. 2, 4, 44; quoted ap. Non. 203, 6) [cf. Gr. deirê, derê, neck], the back (in class. prose, only of beasts of burden; poet. and later also of men; cf.: tergum, tergus).I.Prop., Plaut. l. l.; id. Ep. 1, 1, 85; id. Trin. 3, 2, 93; Plin. 11, 37, 86, § 214; Verg. G. 3, 116; Hor. S. 1, 9, 21.—Prov.:II.dorsus prurit,
i. e. I begin to take, Plaut. Mil. 2, 4, 44.—Transf., of things analogous in form or position: jugi, i. e. the ridge, summit of a hill, * Caes. B. G. 7, 44; Liv. 44, 4:montis,
id. 1, 3; 41, 18; Tac. A. 4, 47:Apennini,
Suet. Caes. 44:praerupti nemoris,
Hor. S. 2, 6, 91; cf.nemoris,
Verg. G. 3, 436:speluncae,
i. e. the rock, id. A. 8, 234; cf. of a cliff, id. ib. 1, 110; 10, 303 Serv.; Plin. Ep. 6, 31, 17; 9, 7, 4:viae,
the raised part of it, Stat. S. 4, 3, 44:duplex dentalium,
the projecting irons, Verg. G. 1, 172. -
9 dorsum
dorsum, i, n., back, R. 11:10.* -
10 dorsum
dorsum спинаEnglish-Russian dictionary of biology and biotechnology > dorsum
-
11 dorsum
1. dorsum, ī, n. (wohl für deorsum, devorsum, Herabgewandtes, Abschüssiges), I) der Rücken als erhabener Bestandteil des tierischen Körpers vom Nacken bis zum After, der Buckel (hingegen tergum, der Rücken als Rückseite, Ggstz. frons), a) der Menschen, dorsi spina, Rückgrat, Augustin.: dass. spina, quae in dorso est, Gell.: clipeum ad dorsum accommodare, Plaut.: virgis dorsum depoliet meum, Plaut.: ita dorsus totus prurit, Plaut. (wegen dorsus s. unten ⇒): dorso graviora arma portare, Curt.: pisa dorso eminet, Verg.: sicut dorso grandiuscularum puellarum parvuli portari solent, Augustin. conf. 9, 8. – b) der Tiere, d. equi, Plin.: quadrupedum dorsa pilosa, Plin.: testudinum dorsa, Schalen, Curt.: cameli Bactriae bina habent tubera in dorso, Arabiae singula, Plin.: dorso onus subire, v. Esel, Hor.: dorsum demulcere (equis), Liv.: alqm in dorso suo insidere non pati (v. einem Pferde), Curt. – II) übtr., die buckelartige Erhöhung, der Rücken, duplex (dentalium), der dopp. R. des Scharbaums (= die beiden Schenkel od. Sohlhölzer, die spitz in die Pflugschar zusammenliefen u. nach hinten auseinander standen), Verg.: folia canalium (Blattrippen) dorso rubescentia, Plin. – bes. einer Örtlichkeit, speluncae, Verg.: maris, Min. Fel.: immane, Klippe, Riff im Meere, Verg.: vadi, Sandbank, Verg.: summum d. (viae), Stat.: saxeum, Stein-————damm, Plin. ep. – u. so v. Bergen u. Felsen, editissimum, Plin. ep.: nemoris, Verg., praerupti nemoris, Hor. – u. vom fortlaufenden Bergrücken, der Kamm, eius iugi, Caes.: iugum montis in angustum dorsum cuneatum, Liv.: d. montis, Curt., montis Albani, Liv., Pyrenaei montis, Iustin.: mons angustus et aequali dorso continuus, Tac.: iugum, quod eos montes perpetuo dorso inter se iungit, Liv.: Athos toto longe dorso procedit in pelagus, Mela: quā dorsum agit Taurus, Mela. – ⇒ Nbf. dorsus, m., Plaut. mil. 397. Caes. b.G. 7, 44, 3: Abl. dorsu, Itala (Wirceb.) Ezech. 40, 18; vgl. Prisc. 5, 43 (wo hic dorsus, Genet. huius dorsus) u. Caper (VII) 109, 9 K. (wo dorsum, non dorsus).————————2. dorsum, Adv., s. deorsum ⇒. -
12 dorsum [1]
1. dorsum, ī, n. (wohl für deorsum, devorsum, Herabgewandtes, Abschüssiges), I) der Rücken als erhabener Bestandteil des tierischen Körpers vom Nacken bis zum After, der Buckel (hingegen tergum, der Rücken als Rückseite, Ggstz. frons), a) der Menschen, dorsi spina, Rückgrat, Augustin.: dass. spina, quae in dorso est, Gell.: clipeum ad dorsum accommodare, Plaut.: virgis dorsum depoliet meum, Plaut.: ita dorsus totus prurit, Plaut. (wegen dorsus s. unten /): dorso graviora arma portare, Curt.: pisa dorso eminet, Verg.: sicut dorso grandiuscularum puellarum parvuli portari solent, Augustin. conf. 9, 8. – b) der Tiere, d. equi, Plin.: quadrupedum dorsa pilosa, Plin.: testudinum dorsa, Schalen, Curt.: cameli Bactriae bina habent tubera in dorso, Arabiae singula, Plin.: dorso onus subire, v. Esel, Hor.: dorsum demulcere (equis), Liv.: alqm in dorso suo insidere non pati (v. einem Pferde), Curt. – II) übtr., die buckelartige Erhöhung, der Rücken, duplex (dentalium), der dopp. R. des Scharbaums (= die beiden Schenkel od. Sohlhölzer, die spitz in die Pflugschar zusammenliefen u. nach hinten auseinander standen), Verg.: folia canalium (Blattrippen) dorso rubescentia, Plin. – bes. einer Örtlichkeit, speluncae, Verg.: maris, Min. Fel.: immane, Klippe, Riff im Meere, Verg.: vadi, Sandbank, Verg.: summum d. (viae), Stat.: saxeum, Steindamm, Plin. ep. – u. so v. Bergen u. Felsen, editissimum, Plin. ep.: nemoris, Verg., praerupti nemoris, Hor. – u. vom fortlaufenden Bergrücken, der Kamm, eius iugi, Caes.: iugum montis in angustum dorsum cuneatum, Liv.: d. montis, Curt., montis Albani, Liv., Pyrenaei montis, Iustin.: mons angustus et aequali dorso continuus, Tac.: iugum, quod eos montes perpetuo dorso inter se iungit, Liv.: Athos toto longe dorso procedit in pelagus, Mela: quā dorsum agit Taurus, Mela. – / Nbf. dorsus, m., Plaut. mil. 397. Caes. b.G. 7, 44, 3: Abl. dorsu, Itala (Wirceb.) Ezech. 40, 18; vgl. Prisc. 5, 43 (wo hic dorsus, Genet. huius dorsus) u. Caper (VII) 109, 9 K. (wo dorsum, non dorsus).
-
13 dorsum
-
14 dorsum [2]
2. dorsum, Adv., s. de-orsum /.
-
15 dorsum
subst. (flertall: dorsa) \/ˈdɔːsəm\/, i flertall: \/ˈdɔːsə\/1) ( anatomi) rygg, bakside2) ( språkvitenskap) dorsum, tungerygg -
16 dorsum
subst. dorsum -
17 dorsum
-
18 dorsum
m.dorsum. -
19 dorsum
-
20 dorsum
1. n спец. спина2. n спец. тыльная частьСинонимический ряд:spinal column (noun) backbone; chine; spinal column; spine; vertebrae
См. также в других словарях:
Dorsum — (pluriel dorsa) est un mot d origine latine initialement utilisé pour désigner le dos d un animal, puis employé par les romains pour décrire une crête montagneuse. Ce terme est utilisé sur Mars pour une ride, une crête ou une structure… … Wikipédia en Français
Dorsum — (plural Dorsa) is a Latin word. In science, it could mean: Dorsum (anatomy), the posterior side of an animal Dorsum (astrogeology), a term used in astrogeology for a ridge Theta Capricorni, a star on the back of the Goat [1] … Wikipedia
Dorsum — (von lat.. Dorsum = Rücken) hat die folgenden Bedeutungen: wissenschaftliche Bezeichnung für den Rücken Dorsum (Planetologie), höhenrückenartige Struktur auf einem Planet oder Satellit eine andere Bezeichnung des Sterns Theta Capricorni … Deutsch Wikipedia
Dorsum — Dor sum, n. [L.] 1. The ridge of a hill. [1913 Webster] 2. (Anat.) The back or dorsal region of an animal; the upper side of an appendage or part; as, the dorsum of the tongue … The Collaborative International Dictionary of English
dorsum — dòrsum m DEFINICIJA anat. 1. leđa 2. gornji dio jezika, leđa jezika ETIMOLOGIJA lat. dorsum: leđa ≃ dorsalis: leđni … Hrvatski jezični portal
dorsum — [dôr′səm] n. pl. dorsa [dôr xE052sə] [L] 1. the back (of an animal) 2. any part corresponding to or like the back [the dorsum of the hand] … English World dictionary
Dorsum — (lat.), 1) Rücken; 2) Rückseite der Hand; 3) am Blatte untere, an Blumentheilen äußere, an Samen die dem Nabel entgegengesetzte Seite … Pierer's Universal-Lexikon
Dorsum — (lat.), Rücken; auch die Rückseite der Hand; an Pflanzen die untere Seite der Blätter … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Dorsum — The back or posterior side of a structure. Dorsum is the Latin word for the back. Something pertaining to the dorsum is dorsal. The dorsal surface of the hand is the back of the hand, the side opposite the palm. The dorsal surface of the foot is… … Medical dictionary
dorsum — n. [L. dorsum, back] The back or upper surface of an organism … Dictionary of invertebrate zoology
Dorsum — Dọrsum [aus gleichbed. lat. dorsum, Gen.: dorsi] s; s, ...sa: Rücken; Rückseite. Dọrsum lịn|guae: Zungenrücken. Dọrsum ma̱nus: “Handrücken“. Dọrsum na̱si: “Nasenrücken“. Dọrsum pe̱dis [↑Pes]: „Fußrücken“. Dọrsum pe̱nis: Rücken (Oberseite)… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke