-
1 sumptus
sumptus sumptus, a, um принятый, взятый -
2 sumptus
sumptus sumptus, us m расход, трата -
3 sumptus
sumptus sumptus, a, um взятый -
4 sumptus
sumptus sumptus, us m издержки -
5 sumptus
sumptus sumptus, us m трата, расход -
6 sumptus
I sūmptus, a, um part. pf. к sumo II sūmptus, ūs (dat. ui и u; gen. арх. i Pl) m.расход, тратаsumptu (= sumptui) parcĕre C — быть экономным в издержкахaliquid nemini ne minimo quidem fuit sumptui. C — что-л. никому ни во что не обошлось -
7 sumptus
, us mрасход, трата -
8 accommodo
ac-commodo, āvī, ātum, āre1) прилаживать, привешивать ( ensem lateri V); прикладывать ( emplastra fracto capiti CC); надевать ( insignia Cs)a. sibi coronam ad caput C — возложить на себя венокa. gladium dextrae LM — взять меч в правую руку2) приноравливать, устраивать, сообразовывать, приспособлять, согласовывать (sumptūs, ad mercedes C)accommodabo consilium meum ad tuum C — я согласую свой план с твоимjus jurandum suum ad alicujus testimonium a. C — выносить свой приговор в соответствии с чьим-л. показаниемa. orationem auribus auditorum C — приноровить свою речь к ушам (т. е. к пониманию) слушателей3) прилагать, употреблять, посвящать (operam studiis Q; animum negotio Su)a. se ad magnas res gerendas C — предназначать себя для великих дел4) присваивать, приписывать (effigies, quam artifices diis accommodant QC)a. alicui verba Q — влагать в чьи-л. уста (следующие) слова5) предоставлять, давать (alicui possessionem, audientiam Dig) -
9 circumcido
circum-cīdo, cīdī, cīsum, ere [ caedo ]1) подрезывать кругом, обрезывать, обстригать (arbores PM; ungues CC)c. caespĭtes gladio Cs — мечом нарезать дёрн2) урезывать, уменьшать, ограничивать (sumptus L; multitudinem C)3) удалять, устранять, исключать ( ineptas quaestiones Sen) -
10 consummo
cōn-summo, āvī, ātum, āre [ summa ]1) сосчитывать, складывать ( sumptus aedificiōrum Vtr); составлять (is numerus consummat milia tria et ducenta Col)2) соединять, сводить воедино L, O3) совершать, заканчивать, завершать ( historiam Ap)c. opera, ut inchoata sunt PJ — закончить дела так, как они были начатыc. vitam Sen или c. animam Ap — окончить свою жизнь, умереть4) совершенствовать, доводить до совершенства ( artem Q) -
11 corrogo
cor-rogo, āvī, ātum, āre1) выпрашивать, выпрашивая собирать, набирать (auxilia a sociis L; pecuniam ad necessarios sumptūs Cs)2) созывать, приглашать (c. necessarios suos C)corrogati Q, PJ — приглашённые, т. е. слушатели -
12 habitatio
habitātio, ōnis f. [ habito ]2) жильё, жилое помещение, квартира Pl, C3) (тж. merces или sumptus habitationis Cs, C) арендная плата (annua h. Su) -
13 minimus
a, um [superl. к parvus ]1) наименьший, малейший ( numerus L); совершенно ничтожный ( sumptus Pt); крошечный ( tibiae Pt) -
14 paulus
a, um [одного корня с paucus и pauper]малый, небольшой, незначительный (momentum, sumptus Ter; diverticulum CTh) -
15 profusus
-
16 restringo
re-stringo, strīnxī, strictum, ere1) стягивать, связывать или сковывать ( manūs manīcis Ap)r. manūs ad terga PM — связывать руки назад2) ограничивать (liberalitatem Sen; sumptūs PJ)3) сжимать, стеснять ( animum maestitiā T)4) оттягивать, растягивать, т. е. раскрывать ( restrictis labellis ridēre Ap)r. dentes Pl — скалить зубыr. paralyticos Tert — исцелять паралитиков5) отводить назад ( laevam Q). — см. тж. restrictus -
17 sal
sāl, salis m. (в sg. изредка Vr, Lcr n.)addito grano salis PM — с прибавлением крупинки соли, впоследствии — в форме cum grano salis — погов. со щепоткой соли, т. е. с оттенком шутливости, не совсем всерьёз3) острота, остроумие ( multi sales Ap); тонкая шутка, юмор ( urbani sales C)s. niger H — едкая насмешка, сарказм4) рассудок, ум ( salem habere Ter)5) изящество, тонкий вкус ( plus salis quam sumptūs habere Nep) -
18 sumo
sūmo, sūmpsī, sūmptum, ere [ sub + emo ]1)а) брать (librum in manūs C; arma Sl)gratā s. manu H — принимать с благодарностьюб) хватать, схватывать ( ferrum ad aliquem interficiendum L)sumpsisse probra, deinde saxa, postremo ferrum T — пустить в ход сначала ругательства, затем камни и, наконец, оружиеs. aliquem generum T — сделать кого-л. своим зятемв) брать в свои руки, захватывать (proelio sumpta Thessalia Fl)2) собирать, убирать ( frumentum ex agris Cs)3) брать взаймы, занимать (pecuniam ab aliquo Ter, C etc.)4) принимать ( cognomen C)s. vultūs acerbos O — принять суровый видs. animum ex eventu T — принимать решение в зависимости от исхода (дела)s. sibi imperatorias partes Cs — присвоить себе роль полководцаs. sibi arrogantiam Cs — обнаглетьs. animum T, O — (при)ободритьсяs. animum censoris H — принять на себя роль критикаs. superbiam H — проникнуться гордостьюs. vires H — усиливатьсяsupplicium de (или ex) aliquo s. Cs, L — казнить кого-л.poenam s. C — карать, мститьs. gaudia O, Calp — наслаждаться радостямиs. laudem O — стяжать славу5) принимать внутрь ( venenum Nep); есть (panem perfusum aquā frigidā Su; cibum Nep, Macr); выпивать (cyathos H; aquam M)7) усыновлять ( liberos Sl)8) приводить, упоминать ( homines notos C)s. aliquid argumenti loco C — привести что-л. в качестве доказательства10) выбирать, избирать (sibi philosophiae studium C; aliquem sibi imperatorem Nep)11) устанавливать, назначать ( colloquendi tempus Nep)12) покупать, приобретать ( obsonia parvo H)13) нанимать ( navem in aliquem locum C)14) тратить, расходовать (laborem frustra Cs)curis sumptus Poëta ap. C — измученный заботами15) предпринимать, начинать (operam C; bellum Sl)s. aliquem celebrare H — взяться прославить кого-л.sumpsi hoc mihi, ut ad te scriberem C — я решил написать тебе16) полагать, принимать (за основу) ( aliquid ad concludendum C) -
19 sumptuarius
sūmptuārius, a, um [ sumptus I \]расходный, касающийся расходовlex sumptuaria C, Su, AG — закон о расходах на роскошь -
20 sumptuosus
I sūmptuōsus, a, um [ sumptus I \]1) сопряжённый с большими расходами, дорогостоящий (cena C, Sen; bellum L)portus operis sumptuosissimi Su — порт, обошедшийся чрезвычайно дорого2) много тратящий, расточительный Pl, C, Sen etc.II sūmptuōsus, ī m.расточитель QC
- 1
- 2
См. также в других словарях:
sumptus — index outlay, waste Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
sumptus minuere — index retrench Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Sumptus — Udgift, ødselhed … Danske encyklopædi
testes qui postulat debet dare eis sumptus competentes — /testiyz kway postyabt debat deriy iyas samtas kompatentiyz/ Whosoever demands witnesses must find them in competent provision … Black's law dictionary
ЗАКОНЫ ПРОСТОТЫ — • Sumptus и leges sumptuarĭae. В древние времена в Риме господствовала простота нравов и воздержанность, но впоследствии все более и более стала преобладать безумная расточительность и утонченная роскошь. Ни целый ряд законов, leges… … Реальный словарь классических древностей
somptueux — somptueux, euse [ sɔ̃ptɥø, øz ] adj. • sumptueux 1342; lat. sumptuosus, de sumptus « dépense »; de sumere « prendre, employer » ♦ Qui a nécessité de grandes dépenses, et par ext. Qui est d une beauté coûteuse (⇒ riche), d un luxe visible extrême … Encyclopédie Universelle
despense — Despense, f. penac. Vient du verbe Latin Pendo, qui signifie bailler et livrer deniers au poids (ainsi qu au temps jadis estoit usité, auparavant que la monnoye prinst forme et coing public) mais il est attourné à la Françoise, et signifie… … Thresor de la langue françoyse
despens — Il sent les unguens à mes despens et de mon bien, Olet vnguenta de meo. A moins de despens, Minore dispendio. Despens de prodigue, Nepotini sumptus. Faire grans despens, Sumptum admittere, Magnos sumptus facere, Ampliter sumptum facere. Ne faire… … Thresor de la langue françoyse
somptueuse — ● somptueux, somptueuse adjectif (latin sumptuosus, de sumptus, dépense) Qui, par son caractère opulent, luxueux, suppose de grandes dépenses : Des toilettes somptueuses. Qui est superbe, magnifique : Un livre orné de somptueuses illustrations. ● … Encyclopédie Universelle
MARITUS — apud Hebraeos, uxori, sive virgo tempore sponsaliorum esset, sive vitiata, sive minor, sive proselyta, sive libertina, praeter amorem honoremque coniugalem, decem obligationum generibus tenebatur, quemadmodum ipsa vicissim illi quatuor, ut… … Hofmann J. Lexicon universale
somptuaire — [ sɔ̃ptɥɛr ] adj. • sumptuaire 1520; lat. sumptuarius, dans lex sumptuaria 1 ♦ Antiq. rom. Loi somptuaire, réglant les dépenses, et spécialt restreignant les dépenses de luxe. 2 ♦ (1690) Vx Relatif aux dépenses. ♢ (Emploi critiqué; par confus.… … Encyclopédie Universelle