-
41 frons
1.frons (also anciently fruns; plur. frundes, Enn. Ann. 266 Vahl.; cf. Charis. p. 105 P.—Also in nom. fros or frus, Varr. ib.; Enn. v in the foll.; cf. Prisc. p. 554 P.; and FRONDIS, acc. to Serv. Verg. G. 2, 372), dis, f. [etym. dub.], a leafy branch, green bough, foliage.I.Lit. (class.; in sing. and plur.; syn. folium).(α).Sing.: populea frus, Enn. ap. Aus. Technop. (Edyll. 5) 158 sq. (id. Ann. v. 562 Vahl.):(β).ilignea, quernea,
Cato, R. R. 37, 2:in nemoribus, ubi virgulta et frons multa,
Varr. R. R. 2, 5, 11:bobus praestabit vilicus frondem,
Col. 11, 3, 101: alta frons decidit, Varr. ap. Non. 486, 13:ne caules allii in frondem luxurient,
Plin. 19, 6, 34, § 113:perenni frunde corona,
Lucr. 1, 119:nigrae feraci frondis in Algido,
Hor. C. 4, 4, 58:sine fronde,
Ov. Tr. 3, 10, 75:immaturam destringere,
Quint. 12, 6, 2.—Plur.: russescunt frundes, Enn. ap. Charis. p. 105 P. (Ann. v. 266 Vahl.):II.deserta via et inculta atque interclusa jam frondibus et virgultis relinquatur,
Cic. Cael. 18, 42:viminibus salices fecundi, frondibus ulmi,
Verg. G. 2, 446:frondibus teneris non adhibendam esse falcem,
Quint. 2, 4, 11:bovemque Disjunctum curas et strictis frondibus exples,
Hor. Ep. 1, 14, 28; id. C. 3, 18, 14.—Poet. transf., a garland made of leafy boughs, a garland of leaves, leafy chaplet: donec Alterutrum velox victoria fronde coronet, Hor. Ep. 1, 18, 64; so in sing., id. C. 4, 2, 36; id. Ep. 2, 1, 110:2.nos delubra deum festa velamus fronde,
Verg. A. 2, 249; 5, 661; Ov. M. 1, 449; 565; id. A. A. 1, 108.—In plur., Ov. F. 1, 711; 3, 482.frons, frontis, f. ( masc., Cato ap. Gell. 15, 9, 5; and ap. Fest. s. v. recto, p. 286, b, Müll.; Plaut. Mil. 2, 2, 46 Ritschl, N. cr.; id. ap. Non. 205, 4; Caecil. ap. Gell. 15, 9, 3; Vitr. 10, 17) [cf. Sanscr. brhū; Gr. ophrus; Germ. Braue; Engl. brow; v. Curt. Gr. Etym. p. 296], the forehead, brow, front (syn.: vultus, os, facies).I.Lit.:2.frons et aliis (animalibus), sed homini tantum tristitiae, hilaritatis, clementiae, severitatis index: in adsensu ejus supercilia homini et pariter et alterna mobilia,
Plin. 11, 37, 51, § 138:tanta erat gravitas in oculo, tanta contractio frontis, ut illo supercilio res publica, tamquam Atlante caelum, niti videretur,
Cic. Sest. 8, 19: frontem contrahere, to contract or knit the brows, id. Clu. 26, 72; Hor. S. 2, 2, 125;for which, adducere,
Sen. Ben. 1, 1:attrahere,
id. ib. 6, 7: remittere frontem, to smooth the brow, i. e. to cheer up, Plin. Ep. 2, 5, 5;for which: exporge frontem,
Ter. Ad. 5, 3, 53; cf.:primum ego te porrectiore fronte volo mecum loqui,
Plaut. Cas. 2, 4, 3:explicare,
Hor. C. 3, 29, 16;solvere,
Mart. 14, 183: ut frontem ferias, smitest thy forehead (as a sign of vexation), Cic. Att. 1, 1, 1; cf.:nulla perturbatio animi, nulla corporis, frons non percussa, non femur,
id. Brut. 80, 278:femur, pectus, frontem caedere,
Quint. 2, 12, 10:frontem sudario tergere,
id. 6, 3, 60;for which: siccare frontem sudario,
id. 11, 3, 148:capillos a fronte retroagere,
id. ib. 160:mediam ferro gemina inter tempora frontem Dividit,
Verg. A. 9, 750:quorundam capita per medium frontis et verticis mucrone distincta, in utrumque humerum pendebant,
Amm. 31, 7, 14:insignem tenui fronte Lycorida (a small forehead was regarded as a beauty by the ancients),
Hor. C. 1, 33, 5; cf. id. Ep. 1, 7, 26; Petr. 126; Mart. 4, 42, 9; Arn. 2, 72.—Of the forehead of animals:est bos cervi figura: cujus a media fronte, etc.,
Caes. B. G. 6, 26, 1:tauri torva fronte,
Plin. 8, 45, 70, § 181:equi,
Ov. Tr. 5, 9, 30:ovis,
id. F. 4, 102:cui (haedo) frons turgida cornibus Primis,
Hor. C. 3, 13, 4:(vitulus) Fronte curvatos imitatus ignes lunae,
id. ib. 4, 2, 57.—In plur., Lucr. 5, 1034. —The brow as a mirror of the feelings:3.non solum ex oratione, sed etiam ex vultu et oculis et fronte, ut aiunt, meum erga te amorem perspicere potuisses,
Cic. Att. 14, 13, B, 1; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 44; and:homines fronte et oratione magis, quam ipso beneficio reque capiuntur,
expression of countenance, id. ib. 12, 46:si verum tum, cum verissima fronte, dixerunt, nunc mentiuntur,
Cic. Rab. Post. 12, 35:haec ipsa fero equidem fronte et vultu bellissime, sed angor intimis sensibus,
id. Att. 5, 10, 3: frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur;oratio vero saepissime,
id. Q. F. 1, 1, 5, § 15; cf.:oculi, supercilia, frons, vultus denique totus, qui sermo quidam tacitus mentis est, hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Fam. 1, 9, 17:fronte occultare sententiam,
id. Lael. 18, 65:tranquilla et serena,
id. Tusc. 3, 15, 31; cf.:reliquiae pristinae frontis,
id. Fam. 9, 10, 2:laeta,
Verg. A. 6, 862:sollicita,
Hor. C. 3, 29, 16:tristis,
Tib. 2, 3, 33:gravis,
Plin. Pan. 41, 3:humana, lenis, placida,
Sen. Ben. 2, 13:inverecunda,
Quint. 2, 4, 16:proterva,
Hor. C. 2, 5, 16:urbana (i. e. impudens),
id. Ep. 1, 9, 11:impudens, proterva, Aug. Op. imperf. c. Jul. 6, 21: impudentissima,
id. ib. 26; cf.:impudentia frontis,
Hier. adv. Rufin. 1, 7:fronte inverecunda nummos captare,
Val. Max. 8, 2, 2.—In plur.:si populo grata est tabella, quae frontes aperit hominum, mentes tegat,
Cic. Planc. 6, 16.—Prov.:B.frons occipitio prior est,
i. e. better work before the master's face than behind his back, Cato, R. R. 4; Plin. 18, 5, 6, § 31.—Transf1.The forepart of any thing, the front, façade, van (opp. tergum and latus):2.copias ante frontem castrorum struit,
Caes. B. C. 3, 37, 1:aedium,
Vitr. 3, 2:parietum,
id. 2, 8:januae,
Ov. F. 1, 135:scena,
Verg. G. 3, 24:(navium),
id. A. 5, 158:pontis,
Hirt. B. G. 8, 9, 4:collis ex utraque parte lateris dejectus habebat, et in frontem leniter fastigatus, etc.,
Caes. B. G. 2, 8; 7, 23: intervallum justum arborum quadrageni pedes in terga frontemque, in latera viceni, Plin. 17, 23, 35, § 202; cf. Quint. 1, 10, 43:octo cohortes in fronte constituit,
Sall. C. 59, 2:quatuor legionum aquilae per frontem,
Tac. H. 2, 89:una fronte contra hostem castra muniunt,
only in front, Caes. B. C. 1, 80, 2 Herz.:aequa fronte ad pugnam procedebat,
Liv. 36, 44, 1:nec tamen aequari frontes poterant, cum extenuando infirmam mediam aciem haberent,
id. 5, 38, 2:recta fronte concurrere hosti (opp. in dextrum cornu),
Curt. 4, 13 med.; cf.:directa fronte pugnandum est,
Quint. 5, 13, 11:veritus ne simul in frontem simul et latera suorum pugnaretur,
Tac. Agr. 35:transisse aestuaria pulchrum ac decorum in frontem (i. e. fronti),
for the front, the van, id. ib. 33: dextra fronte prima legio incessit, on the right front, i. e. on the right wing, id. H. 2, 24 fin.:laeva,
Claud. in Ruf. 2, 174; cf.:frons laevi cornu haec erat,
Curt. 4, 13 fin. — Poet. transf., of clouds:ut non tam concurrere nubes Frontibus adversis possint quam de latere ire,
Lucr. 6, 117;of a precipice: Fronte sub adversa scopulis pendentibus antrum,
Verg. A. 1, 166.—Esp. freq.: a fronte, in front, before (opp. a tergo and a latere):a tergo, a fronte, a lateribus tenebitur, si in Galliam venerit,
Cic. Phil. 3, 13, 32:a fronte atque ab utroque latere cratibus ac pluteis protegebat,
Caes. B. C. 1, 25 fin.:totis fere a fronte et ab sinistra parte nudatis castris,
id. B. G. 2, 23, 4. —The outer end of a book-roll or volume, Tib. 3, 1, 13; Ov. Tr. 1, 1, 11.—3.The circumference of a wheel, Vitr. 10, 4.—4.In measuring land = latitudo, the breadth:II.mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum Hic dabat,
Hor. S. 1, 8, 12; Inscr. Orell. 4558; 4560.—Trop.A.The outside, exterior, external quality, appearance (cf. species and facies;B.mostly post-Aug.): Pompeius Scauro studet: sed utrum fronte an mente, dubitatur,
Cic. Att. 4, 15, 7:plus habet in recessu, quam fronte promittat,
Quint. 1, 4, 2; 11, 1, 61; cf.:frons causae non satis honesta,
id. 4, 1, 42 Spald.:decipit Frons prima multos,
the first appearance, Phaedr. 4, 2, 6; cf.:dura primā fronte quaestio,
Quint. 7, 1, 56:ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
id. 12, 7, 8.—The character or feelings expressed by the brow.1.Poet. in partic., shame:2.exclamet perisse Frontem de rebus,
Pers. 5, 104 (for which:clament periisse pudorem,
Hor. Ep. 2, 1, 80).— -
42 саван
-
43 плащаница
ж. церк. -
44 саван
-
45 circum
circum (eig. Acc. v. circus = κίρκος, in die Runde), Adv. u. Praep. = ringsumher, ringsum, herum, um, I) Adv.: A) ringsumher, ringsum usw., furcas c. offigito, Cato: ›adustum‹ quod circum ustum est, Varr. LL.: quae c. essent, Caes.: c. sub moenibus, ringsum an den Mauern, Verg.: c. binos pedes, ringsum, d.i. auf jeder Seite, zwei Fuß, Varr. – Verstärkt circum undique (b. Spät. auch als ein Wort circumundique), von überall, überall umher, von-, an allen Seiten ringsum, um und um, Lucr., Verg., Gell. u.a. – B) = umher, in der Umgebung, zu den Seiten, zu beiden Seiten, hostilibus c. lictoribus, Tac.: gentibus innumeris c. infraque relictis, Ov.: corpus servans circumque supraque vertitur, Stat.: ara amicitiae effigiesque c. Caesaris ac Seiani, Tac.; vgl. Nipperd. Tac. ann. 4, 74. – II) Praep. m. Acc.: A) ringsum, um, terra c. axem se convertit, Cic.: ligato c. collum sudario, Suet. – B) = um, in der Umgebung von usw., zu den Seiten von usw., auf beiden Seiten von usw., capillus c. caput reiectus, Ter.: flumina c. fundit humus flores, um die Borde der Bächlein, Verg.: oras et litora c. errantem, Verg. – C) = in... umher, zu... umher, bei... umher, c. villulas nostras errare, in unsern Villen umher, Cic.: c. rura vectari, Hor.: pueros c. amicos dimittere, zu den Freunden umher, Cic.: legatio circum insulas missa, Liv.: c. omnes alias puellas differre, bei allen Mädchen umher, in der Runde, Prop. – D) = in der Umgegend von usw., in der Nähe von usw., bei, 1) im allg.: c. haec loca commorabor, Cic.: omnia templa, quae circum forum sunt, Cic.: c. Bactra haerere, Curt. – 2) insbes., v. Pers., die jmd. (als Begleiter, Freunde, Anhänger usw.) umgeben, griech. περί od. ἀμφί τινα, qui c. alqm sunt, seine Umgebung, Ter. u. Cic.: omnium flagitiorum atque facinorum c. se tamquam stipatorum catervas habebat, Sall.: c. Hectora pugnas obibat, Verg.: c. pedes (habere) homines formosos, als begleitende Diener, Cic. – / circum seinem Subst. nachgesetzt bei Lucr., Cic., oft bei Verg. u.a.
-
46 abtrocknen
abtrocknen, I) v. tr.siccare (trocken machen). – tergēre. detergēre (abwischen). – den Schweiß von der Stirn a., frontem sudario siccare, tergēre. – II) v. intr.siccari; arescere. – Tränen trocknen schnell ab, lacrima cito arescit.
-
47 ersticken
ersticken, I) v. intr.suffocari; spiritu intercluso exstingui. – an etwas e., alqā re suffocari. – II) v. tr.: a) eig.: suffocare. animam od. spiritum intercludere. – strangul are (würgend, vermittelst eines Strickes etc. e) – sich mit dem Taschentuche e., sudario coartatis ore et faucibus spiritum intercl udc: e – b) übtr.: suffocare. strangulare (z.B. vox suffocatur saepe: u. str. laeto [826] gramine sata, überwuchern u. ersticken). – exstinguere. restinguere (löschen, was brennt, Feuer etc.; dann, was gleichs. brennt, z.B. Aufruhr etc.). – comprimere (dämpfen, nicht zum Ausbruch kommen lassen, z.B. Verschwörung, Aufruhr). – opprimere (das Emporstrebende mit feindl. Gewalt niederdrücken u. so vernichten. gewaltsam ersticken, z.B. sine tumultu rem omnem). – auferre. tollere (benehmen, z.B. das Ehrgefühl etc.). – bei Erwähnung jmds. ersticken Tränen meine Stimme, mentio alcis facta vocem meam fletu debilitat. – Erstickung, suffocatio. – strangulatio (würgende E.).
-
48 winding
adjective (full of bends etc: a winding road.) tortuosotr['waɪndɪŋ]1 (road, river) sinuoso,-a, tortuoso,-a; (staircase) de caracol, espiral\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLwinding sheet mortaja, sudarioadj.• arrollador adj.• bobinado (Electricidad) adj.• espiral adj.• revoltoso, -a adj.• serpentino, -a adj.• sinuoso, -a adj.• tortuoso, -a adj.n.• bobinado s.m.• devanado s.m.• serpenteo s.m.• tortuosidad s.f.• vuelta s.f.['waɪndɪŋ]1.ADJ [road, path] tortuoso, serpenteante2.N [of road] tortuosidad fthe windings of a river — las vueltas or los meandros de un río
3.CPDwinding sheet N — mortaja f
winding staircase N — escalera f de caracol
-
49 плащаница
ж рел -
50 саван
msudário m, mortalha f -
51 candidus
candĭdus, a, um [st2]1 [-] d’un blanc éclatant, blanc. [st2]2 [-] pur, brillant, radieux, éclatant, beau. [st2]3 [-] vêtu de blanc. [st2]4 [-] net, clair, distinct. [st2]5 [-] qui a les cheveux blancs. [st2]6 [-] heureux, favorable, propice. [st2]7 [-] candide, franc, sincère, impartial. - candida de nigris et de candentibus atra facere, Ov. M. 11, 315: rendre blanc le noir et noir le blanc. - candida, ae, f.: robe blanche (du candidat); spectacle (donné par un candidat). - edere candidam, Ambros. Serm. 81: donner un spectacle.* * *candĭdus, a, um [st2]1 [-] d’un blanc éclatant, blanc. [st2]2 [-] pur, brillant, radieux, éclatant, beau. [st2]3 [-] vêtu de blanc. [st2]4 [-] net, clair, distinct. [st2]5 [-] qui a les cheveux blancs. [st2]6 [-] heureux, favorable, propice. [st2]7 [-] candide, franc, sincère, impartial. - candida de nigris et de candentibus atra facere, Ov. M. 11, 315: rendre blanc le noir et noir le blanc. - candida, ae, f.: robe blanche (du candidat); spectacle (donné par un candidat). - edere candidam, Ambros. Serm. 81: donner un spectacle.* * *Candidus, pen. corr. Adiectiuum. Reluisant, Resplendissant, Candide.\Candidus. Blanc.\Color candidus. Plin. Blanchastre.\Dies candidus. Ouid. Beau et cler.\Panis candidus. Quintil. Pain blanc.\Populus candida. Virgil. Un arbre qu'on appelle Tremble.\Sententia candida. Ouid. Par laquelle est absouls celuy qui estoit accusé en jugement.\Sudario candido frontem tergere. Quintil. Esuyer son front d'un mouchoir blanc.\Turba candida. Ouid. Vestue de blanc.\Candidum oui. Plin. Aubun d'oeuf, Le blanc d'un oeuf, La glaire.\Candidus, transsumitur ad animum. Horat. De bonnaire et sans malice, sans envie ou mauvais vouloir, Qui va à la bonne foy.\Vita candida. Cic. Vie innocente.\Candidus. Horat. Ami, Bien voulant, Bening.\Fauonii candidi. Horat. Doulx et gratieux.\Hora candida. Ouid. Heureuse.\Nota candidiore lux. Catul. Heureuse journee. -
52 sudarium
-
53 linceul
-
54 Leichentuch
'laɪçəntuːxnmortaja f, sudario m -
55 winding sheet
mortaja, sudario -
56 cerement
cere.ment[s'iəmənt] n 1 encerado. 2 cerements sudário, mortalha. -
57 sudarium
su.dar.i.um[sud'ɛəriəm] n sudário. -
58 vernicle
ver.ni.cle[v'ə:nəkəl]n 1 Bot verônica. 2 Rel sudário. -
59 winding sheet
wind.ing sheet[w'aindiŋ ʃi:t] n mortalha, sudário. -
60 плащаница
См. также в других словарях:
Sudario — de Carlomagno, año 814 Sudario, de la palabra latina sudarium, significa en su origen un lienzo o pañuelo que sirve para cubrirle el rostro a las personas muertas y demostrarles sus respetos. La palabra griega soudarion que expresa lo mismo no se … Wikipedia Español
sudario — sustantivo masculino 1. Uso/registro: elevado. Tela con que se envuelve a los cadáveres o con la que se les cubre la cara: El sudario era una mortaja tradicional … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
sudario — (Del lat. sudarĭum). 1. m. Lienzo que se pone sobre el rostro de los difuntos o en que se envuelve el cadáver. 2. desus. sudadero (ǁ lienzo con que se limpia el sudor). santo sudario. m. Sábana o lienzo con que José de Arimatea cubrió el cuerpo… … Diccionario de la lengua española
sudario — /su darjo/ s.m. [dal lat. sudarium, der. di sudare sudare ]. [lenzuolo funebre] ▶◀ [quello che avvolgeva Cristo] (sacra) sindone, veronica … Enciclopedia Italiana
sudário — s. m. 1. Pano com que se limpava o suor e que o lenço veio substituir. 2. Mortalha. 3. Pano que representa o rosto ensaguentado de Cristo. 4. Mortalha de Cristo. 5. [Figurado] Estendal, rol, lista (de coisas indecorosas) … Dicionário da Língua Portuguesa
sudario — (Del lat. sudarium.) ► sustantivo masculino 1 Tela con que se envuelve el cuerpo o el rostro de un cadáver. SINÓNIMO mortaja FRASEOLOGÍA santo sudario RELIGIÓN Lienzo que sirvió para amortajar el cadáver de Jesucristo, según los evangelios. * * * … Enciclopedia Universal
sudario — {{#}}{{LM S36648}}{{〓}} {{SynS37560}} {{[}}sudario{{]}} ‹su·da·rio› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Tela que se pone sobre el rostro de un difunto o con la que se envuelve el cadáver. {{<}}2{{>}} {{\}}LOCUCIONES:{{/}} ► {{{}}santo sudario{{}}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Sudario de Turín — La exactitud de la información en este artículo o sección está discutida. En la página de discusión puedes consultar el debate al respecto … Wikipedia Español
Sudario de Turín — El Sudario de Turín también conocido como la Sábana Santa o el Santo Sudario es una tela de lino que muestra la imagen de un hombre que presenta marcas y traumas físicos propios de una crucifixión, junto a otros totalmente atípicos, pero acordes… … Enciclopedia Universal
sudario — su·dà·rio s.m. TS stor. 1. in Roma antica, panno di lino usato per detergere il sudore | benda di lino che i soldati portavano avvolta intorno al collo 2. presso alcuni popoli antichi, panno di lino o di tela con il quale si velava il volto della … Dizionario italiano
sudario — {{hw}}{{sudario}}{{/hw}}s. m. 1 Presso gli antichi Romani, sottile panno di lino per detergere il sudore. 2 Presso gli antichi, panno con cui coprire il viso dei morti. 3 Panno con il quale la Veronica asciugò il sudore a Gesù portato al Calvario … Enciclopedia di italiano