Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

subsisto

  • 1 subsisto

    subsistere, substiti, - V
    halt, stand; cause to stop

    Latin-English dictionary > subsisto

  • 2 subsisto

    to stand, withstand / stop, halt, cease / stay, remain.

    Latin-English dictionary of medieval > subsisto

  • 3 subsisto

    sub-sisto, stĭti, 3, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to take a stand or position, to stand still, remain standing; to stop, halt.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    reliqui in itinere substiterant,

    Caes. B. C. 2, 41:

    in locis campestribus,

    id. ib. 1, 79:

    in eodem loco,

    Hirt. B. G. 8, 16: ad insulam Tauridem, Auct. B. Alex. 45, 1: circa ima (opp. ad summa niti), Quint. prooem. § 20.— Absol.:

    quo proelio sublati Helvetii audacius subsistere... coeperunt,

    Caes. B. G. 1, 15:

    substitit Aeneas et se collegit in arma,

    Verg. A. 12, 491; 12, 622; Petr. 111, 8; 115, 8; Plin. 8, 4, 5, § 9:

    in aliquo flexu viae... occultus subsistebat,

    stationed himself in ambush, Liv. 22, 12; so,

    occultus,

    id. 9, 23.—
    b.
    Of things:

    substitit unda,

    Verg. A. 8, 87:

    amnis,

    Plin. Pan. 30, 4:

    lacrimae,

    Quint. 11, 1, 54:

    ros salsus in alarum sinu,

    Plin. 27, 9, 47, § 71:

    subsistit radius cubiti,

    remains in its place, Cels. 8, 16:

    substitit auspicii lingua timore mali,

    Ov. H. 13, 86.—
    2.
    In partic.
    a.
    To stay, tarry, abide, remain in a place:

    locus ubi nationum subsisterent legati,

    Varr. L. L. 5, § 155 Müll.:

    erimus ibi die dedicationis: subsistemus fortasse et sequenti,

    Plin. Ep. 4, 1, 6:

    intra tecta (opp. in aperto vagari),

    id. ib. 6, 16, 15:

    ut eā die domi subsisteret, orabat,

    Vell. 2, 57, 2.—
    b.
    Esp. (late Lat.), to remain alive, Dig. 34, 4, 30, § 3; Vulg. Job, 32, 22.—
    c.
    To make a stand, i. e. to stand firm, hold out; to withstand, oppose, resist:

    nisi suffulcis firmiter, Non potes subsistere,

    Plaut. Ep. 1, 1, 78: Hannibali atque ejus armis, Liv. 27, 7:

    clipeo juvenis,

    Verg. A. 9, 806.—
    (β).
    Of things:

    quod neque ancorae funesque subsisterent, neque, etc.,

    stood, held out, Caes. B. G. 5, 10.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to stop, halt, pause; to stay, continue, remain, subsist:

    subsistere (in dicendo),

    Quint. 4, 5, 20; Ov. M. 12, 147:

    subsistit omnis sententia,

    Quint. 8, 5, 27:

    altius ibunt qui ad summa nitentur, quam qui circa ima substiterint,

    id. 1, prooem. 20:

    intra priorem paupertatem subsistere,

    Tac. A. 12, 53: equitum nomen subsistebat in turmis equorum publicorum, still remains or subsists only in, etc., Plin. 33, 1, 7, § 30:

    servum quoque et filium familias procuratorem posse habere aiunt: et quantum ad filium familias, verum est: in servo subsistimus,

    we pause, hesitate, are in doubt, Dig. 3, 3, 33; 12, 1, 32.—
    2.
    In partic.
    a.
    To stand still permanently, i. e. to come to a stop, to cease:

    substitit ut clamor pressus gravitate regentis,

    Ov. M. 1, 207:

    ingeniumque meis substitit omne malis,

    id. H. 15, 196: si nihil refert, brevis an longa sit ultima, idem pes erit;

    verum nescio quo modo sedebit hoc, illud subsistet,

    Quint. 9, 4, 94.—
    b.
    (Acc. to A. 2. c.) To stand, withstand, be adequate to, sustain, support a thing: non si Varronis thesauros haberem, subsistere sumptui possem, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 5: tantis periclis, Claud. ap. Eutr. 2, 368:

    liti,

    Dig. 21, 2, 62, § 1.—
    c.
    To stand by, support any one (Appuleian):

    meis extremis aerumnis subsiste,

    App. M. 11, p. 257, 39; so id. ib. 2, p. 126, 23; 3, p. 139, 28; 5, p. 167, 9; 6, p. 174, 14. —
    d.
    To stand or hold good, to subsist (late Lat.):

    non eo minus sententia adversus te latā juris ratione subsistit,

    Cod. Just. 2, 13, 14; 7, 2, 11.—
    e.
    To withstand, make resistance:

    aut hanc esse veram religionem, cui ad vincendum tanta vis inest, aut illam falsam, quae subsistere non potest,

    Lact. 4, 27, 6.—
    II.
    Act. (acc. to I. A. 2. c.), to make a stand against, withstand, encounter any one (very rare):

    praepotentem armis Romanum subsistere,

    Liv. 9, 31:

    feras,

    id. 1, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > subsisto

  • 4 subsistentia

    subsistentia, ae, f. [subsisto], = hupostasis, the substance, reality, Cassiod. Hist. Eccl. 5, 38; 9, 3; 12, 4 fin.; Boëth. Duab. Nat. p. 950.

    Lewis & Short latin dictionary > subsistentia

  • 5 substo

    sub-sto, āre, v. n.
    I.
    To stand or be under or among, to be present (very rare;

    not in Cic.): si pure substante non rumpuntur hi tumores,

    Cels. 6, 10 med.:

    nullo dolore substante,

    id. 2, 7 med.; 2, 12, 2.—
    * II.
    To stand firm, hold out, = subsisto:

    metuo, ut substet hospes,

    Ter. And. 5, 4, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > substo

См. также в других словарях:

  • Subsistenz — Die Subsistenz (spätlat. subsistentia „Bestand haben“) – eigentlich: Selbständigkeit, Durch sich – bezeichnet ein philosophisches Konzept, bei dem sich das Bestehende aus sich selbst erhält. Subsistenz wird ebenfalls für selbst erhaltenden… …   Deutsch Wikipedia

  • Substinenz — Die Subsistenz (spätlat. subsistentia „Bestand haben“) – eigentlich: Selbständigkeit, Durch sich – bezeichnet ein philosophisches Konzept, bei dem sich das Bestehende aus sich selbst erhält. Subsistenz ist auch ein selten gebrauchtes Fremdwort… …   Deutsch Wikipedia

  • subsistir — Se conjuga como: partir Infinitivo: Gerundio: Participio: subsistir subsistiendo subsistido     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. subsisto subsistes subsiste… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • ԱՆՁՆԱՒՈՐԻՄ — (եցայ.) NBH 1 0195 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 12c, 14c ձ. ψύχομαι animor, ὐφίστομαι subsisto Հոգեւորիլ, շնչաւորիլ. զգենուլ ոգի կենդանութեան. գոյաւորիլ. առնուլ զտեսակ ինչ. գոյաւոր եւ անձնաւոր գոլ. կամ ենթակայանալ. *Անձնաւորի եւ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՌԱՆՁՆԱՆԱՄ — (ացայ, ցեալ.) NBH 1 0285 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c չ. χωρίζομαι separor Առանձինն լինել. մեկուսանալ. զատանիլ. կամ Որոշիլ՝ որպէս բաժանիլ. մէկդի քաշուիլ, զատուիլ. ... *Ի լառն բարձու առանձնանալ. Յհ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՌԱՆՁՆԱՒՈՐԻՄ — (եցայ.) NBH 1 0285 Chronological Sequence: Unknown date, 8c ձ. ὐφίσταμαι subsisto, substo Ենթակայանալ. անձնաւորիլ. որպէս նեստորականք տային եւ մարդկային բնութեան քրիստոսի ուրոյն ենթակայութիւն կամ անձն, վասն որոյ եւ ասէինառ սուրբն կիւրեղ. *Եթէ ոչ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԵՆԹԱԿԱՅԱՆԱՄ — (ացայ, կայացեալ, կամ կացեալ.) NBH 1 0659 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 11c, 15c չ. ὐφίστημι, ὐφίσταμαι substo, subsisto իրօք կալ՝ իբր յինքեան կայացեալ. գտանիլ արդեամբք եւ հաստատութեամբ. զետեղիլ. բաղկանալ. *Ենթակայացաւ, եթէ միայն ի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԵՆԹԱԿԱՅԻՄ — (եցայ, կացեալ.) NBH 1 0659 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 13c չ. ὐφίσταμαι substo, subsisto Նոյն ընդ Ենթակայանալ, իբրու կալ իրօք. գոլ. գտանիլ. առաջի կալ. առընթեր կալ. *Պատահմունքն ի վերայ անհատիցն նախապետաբար ենթակային: Տեսակն նախ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԺՈՅԺ — ( ) NBH 1 0838 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical գ. Որպէս թէ Ոյժ տոկալոյ. Հանդուրժելն. համբերութիւն. կար. զորութիւն. բաւ. ... *Ժոյժ սնափառի. Վրք. հց. ՟Բ. հին թրգ. որ հստ ետնոյն ասի. *Սնափառի համբերութիւնʼʼ: *հանդերձ նոքօք… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԺՈՒԺԿԱԼԵՄ — (եցի.) NBH 1 0839 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c չ. ὐφίσταμαι subsisto, sustineo. Ժոյժ ունել. համբերել. տանել. տոկալ. դիմանալ. ... *Նախանձն եւ ոչ իմիք ժուժկալէ. Առակ. ՟Ի՟Է. 4: *Ոչ ժուժկալեսցէ ʼի նոցանէ եւ ոչ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»