Перевод: с польского на русский

с русского на польский

stwierdzać

  • 1 stwierdzać

    глаг.
    • доказывать
    • засвидетельствовать
    • констатировать
    • одобрить
    • определять
    • подтверждать
    • предположить
    • проявлять
    • решать
    • свидетельствовать
    • удостоверить
    • удостоверять
    • устанавливать
    • установить
    • утвердить
    • утверждать
    * * *
    stwierdza|ć
    \stwierdzaćny несов. 1. констатировать, устанавливать; отмечать;
    2. подтверждать, удостоверять; 3. находить, обнаруживать; ср. stwierdzić
    +

    1. konstatować 2. poświadczać

    * * *
    stwierdzany несов.
    1) констати́ровать, устана́вливать; отмеча́ть
    2) подтвержда́ть, удостоверя́ть
    3) находи́ть, обнару́живать; ср. stwierdzić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > stwierdzać

  • 2 stwierdzać czystość

    констатировать чистоту

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > stwierdzać czystość

  • 3 konstatować

    глаг.
    • констатировать
    * * *
    несов. констатировать
    +

    stwierdzać, ustalać

    * * *
    несов.
    констати́ровать
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > konstatować

  • 4 orzekać

    глаг.
    • высказывать
    • гласить
    • констатировать
    * * *
    orzeka|ć
    \orzekaćny несов. 1. высказывать (выражать) мнение; заявлять; давать заключение;
    2. юр. выносить постановление (приговор); ср. orzec
    +

    1. oświadczać, stwierdzać 2. postanawiać

    * * *
    orzekany несов.
    1) выска́зывать (выража́ть) мне́ние; заявля́ть; дава́ть заключе́ние
    2) юр. выноси́ть постановле́ние (пригово́р); ср. orzec
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > orzekać

См. также в других словарях:

  • stwierdzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stwierdzaćam, stwierdzaća, stwierdzaćają, stwierdzaćany {{/stl 8}}– stwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stwierdzaćdzę, stwierdzaćdzi, stwierdź, stwierdzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} ustalać na podstawie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stwierdzać — → stwierdzić …   Słownik języka polskiego

  • stwierdzić — dk VIa, stwierdzićdzę, stwierdzićdzisz, stwierdź, stwierdzićdził, stwierdzićdzony stwierdzać ndk I, stwierdzićam, stwierdzićasz, stwierdzićają, stwierdzićaj, stwierdzićał, stwierdzićany «dowiedziawszy się, przekonawszy się o czymś, uznać to za… …   Słownik języka polskiego

  • doliczać się – doliczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} licząc, obliczając coś, uzyskiwać ostateczny wynik, ustalać liczbę czegoś, stwierdzać coś; z przeczeniem: mieć trudności z policzeniem czegoś, stwierdzać brak, niedobór czegoś, niezgodność rachunku ze stanem faktycznym :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zadać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • zadawać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… …   Słownik frazeologiczny

  • certyfikować — ndk IV, certyfikowaćkuję, certyfikowaćkujesz, certyfikowaćkuj, certyfikowaćował, certyfikowaćowany «stwierdzać, zaświadczać za pomocą certyfikatu; wystawiać certyfikat» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • dokumentarnie — przysłów. od dokumentarny Stwierdzać coś dokumentarnie …   Słownik języka polskiego

  • dokumentować — ndk IV, dokumentowaćtuję, dokumentowaćtujesz, dokumentowaćtuj, dokumentowaćował, dokumentowaćowany «stwierdzać coś na podstawie dokumentów, oczywistych faktów; uzasadniać, udowadniać, potwierdzać» Dokumentować niewinność oskarżonego: Dokumentować …   Słownik języka polskiego

  • dyskwalifikować — ndk IV, dyskwalifikowaćkuję, dyskwalifikowaćkujesz, dyskwalifikowaćkuj, dyskwalifikowaćował, dyskwalifikowaćowany «oceniać ujemnie, stwierdzać brak wymaganych kwalifikacji, nieprzydatność, bezwartościowość kogoś lub czegoś; ujawniać brak… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»