-
1 fartim
stuffing, filling. -
2 tomentum
-
3 fartim
fartim, adv. [id.], by stuffing or cramming; hence, closely, densely (post-class.):tectum omne fartim stipaverant,
App. M. 3, p. 130, 12:isicium fartim concisum,
i. e. cut up fine as if for stuffing, id. ib. 2, p. 117, 30. -
4 farciō
farciō —, fartus, īre [FARC-], to stuff, cram: pulvinus rosā fartus.* * *farcire, farsi, fartus Vstuff, fill up/completely; gorge oneself; insert as stuffing, cram (into) -
5 sagīna
-
6 explementum
filling, stuffing -
7 fars
stuffing; minced meat -
8 illatio
bring in; burial; stuffing (w/food); conclusion; assumption; payment (fine); contribution/pension; tribute/tax; offering/sacrifice; petition; offer (oath) -
9 inlatio
bring in; burial; stuffing (w/food); conclusion; assumption; payment (fine); contribution/pension; tribute/tax; offering/sacrifice; petition; offer (oath) -
10 insicium
stuffing; minced meat -
11 isicium
stuffing; minced meat -
12 turunda
TURUND; some kind of food stuffing -
13 differtus
dif-fertus, a, um, Part. [farcio, kept asunder, stretched out by stuffing, i. e.], stuffed full, filled, crowded (cf.: plenus, refertus, confertus—rare but class.; not in Cicero): plena lictorum provincia, differta exactoribus, * Caes. B. C. 3, 32, 4:corpus odoribus,
Tac. A. 16, 6:Forum Appi nautis,
Hor. S. 1, 5, 4:differtum forum populumque = forum differtum populo,
id. Ep. 1, 6, 59. -
14 explementum
explēmentum, i, n. [expleo], that which fills up.I. * II. -
15 expleo
ex-plĕo, ēvi, ētum, 2 (archaic form explenunt, for explent, acc. to Fest. p. 80; cf.: solinunt, nequinunt, danunt, for solent, nequeunt, dant; v. do, redeo and soleo init.; inf. praes. explerier, Lucr. 6, 21.—I. A.Contracted form expleris,
Cic. de Or. 1, 47, 205; Verg. A. 7, 766. explessent, Liv. 23, 22, 1; 37, 47, 7; inf. explesse, Verg. A. 2, 586 al.), v. a. [PLEO, whence plenus, compleo, suppleo].Lit.:B.fossam aggere,
Caes. B. G. 7, 79 fin.:fossas,
id. ib. 82, 3; Dig. 39, 3, 24; cf.:paludem cratibus atque aggere,
Caes. B. G. 7, 58, 1:neque inferciens verba, quasi rimas expleat,
Cic. Or. 69, 231:vulnera,
Plin. 35, 6, 21, § 38:cicatrices,
id. 36, 21, 42, § 156:alopecias,
id. 34, 18, 55, § 177:bovem strictis frondibus,
i. e. to give him his fill, Hor. Ep. 1, 14, 28:se,
to fill, cram one's self, Plaut. Curc. 3, 16; Cels. 1, 2 fin.; cf.:edim atque ambabus malis expletis vorem,
Plaut. Trin. 2, 4, 74:ut milites contingant inter se atque omnem munitionem expleant,
Caes. B. C. 1, 21, 3:locum (cohortes),
i. e. to occupy completely, id. ib. 1, 45, 4:explevi totas ceras quattuor,
have filled, written full, Plaut. Curc. 3, 40:deum bonis omnibus explere mundum,
Cic. Univ. 3:expleti (voce) oris janua raditur,
filled up, Lucr. 4, 532, v. Lachm. ad h. l.:aliquem numerum,
Caes. B. C. 3, 4 fin.:numerum,
Liv. 5, 10, 10; 24, 11, 4; Verg. A. 6, 545:centurias,
to have the full number of votes, Liv. 37, 47, 7:tribus,
id. 3, 64, 8:justam muri altitudinem,
Caes. B. G. 7, 23, 4:His rebus celeriter id, quod Avarici deperierat, expletur,
is filled up, made good, id. ib. 7, 31, 4; Liv. 23, 22, 1:sic explevit, quod utrique defuit,
Cic. Brut. 42, 154.—Trop.1.In gen., to fill up, complete, finish:2.id autem ejusmodi est, ut additum ad virtutem auctoritatem videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam,
make quite complete, Cic. Fin. 2, 13, 42; cf.damnationem,
id. Caecin. 10, 29:partem relictam,
id. Off. 3, 7, 34: damna, Liv. 3, 68, 3; cf. id. 30, 5, 5:explet concluditque sententias,
Cic. Or. 69, 230; cf.:sententias mollioribus numeris,
id. ib. 13, 40:animum gaudio,
Ter. And. 2, 2, 2.—In partic.a.To satisfy, sate, glut, appease a longing, or one who longs (the fig. being that of filling or stuffing with food):b.quas (litteras Graecas) sic avide arripui quasi diuturnam sitim explere cupiens,
Cic. de Sen. 8, 26:famem,
Phaedr. 4, 18, 5; cf.:jejunam cupidinem,
Lucr. 4, 876: libidines (with satiare), Cic. Fragm. ap. Non. 424, 30 (Rep. 6, 1); cf.:explere cupiditates, satiare odium,
id. Part. Or. 27, 96:libidinem,
id. Cael. 20, 49:odium factis dictisque,
Liv. 4, 32, 12; Tac. A. 15, 52:desiderium,
Liv. 1, 9, 15:iram,
id. 7, 30, 15; cf.:omnem exspectationem diuturni desiderii nostri,
Cic. de Or. 1, 47, 205:avaritiam pecuniā,
id. Rosc. Am. 52, 150; Tac. H. 2, 13:spem omnium,
Just. 22, 8; Liv. 35, 44, 4; Suet. Aug. 75 fin. et saep.:me,
Ter. Heaut. 1, 1, 67; cf.:non enim vereor, ne non scribendo te expleam,
Cic. Fam. 2, 1, 1:se caede diu optata,
Liv. 31, 24, 11:tantum regem (divitiis),
Just. 9, 2:aliquem muneribus,
Sall. J. 13, 6; 20, 1; Cic. Phil. 2, 20, 50:omnis suos divitiis,
Sall. C. 51, 34:animum suum (amore),
Ter. And. 1, 2, 17:animum gaudio,
id. ib. 2, 2, 2; cf. id. Hec. 5, 1, 28; 5, 2, 19:corda tuendo,
Verg. A. 8, 265; cf.:expleri mentem nequit ardescitque tuendo Phoenissa,
id. ib. 1, 713:expletur lacrimis dolor,
Ov. Tr. 4, 3, 38: alicujus crudelitatem sanguine, Crassus ap. Cic. de Or. 1, 52, 225.— And reflex.:ut eorum agris expleti atque saturati cum hoc cumulo quaestus decederent,
Cic. Verr. 2, 3, 42 fin. — Poet.:aliquem alicujus rei (cf. Zumpt, Gram. § 463, and v. impleo): animumque explesse juvabit ultricis flammae,
to have sated the mind with the fire of revenge, Verg. A. 2, 586.—To fulfil, discharge, execute, perform a duty:c.amicitiae munus,
Cic. Lael. 19, 67:susceptum rei publicae munus,
Cic. Prov. Cons. 14, 35:excusatione officium scribendi,
id. Fam. 16, 25:mandatum,
Dig. 17, 1, 27.—Of time, to complete, finish, bring to a close:* II.tum signis omnibus ad idem principium stellisque revocatis, expletum annum habeto,
Cic. Rep. 6, 22 fin.:fatales annos,
Tib. 1, 3, 53:quosdam in Aetolia ducentos annos explere,
Plin. 7, 48, 49, § 154:explebat annum trigesimum,
Tac. H. 1, 48.( Ex in privative signif.; v. ex, III. A.). To unload: navibus explebant sese terrasque replebant, i. e. disembarked, exonerabant se, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 6, 545 (Ann. v. 310 ed. Vahl.).—Hence, ex-plētus, a, um, P. a., full, complete, perfect:quod undique perfectum expletumque sit omnibus suis numeris ac partibus,
Cic. N. D. 2, 13, 37:undique expleta et perfecta forma honestatis,
id. Fin. 2, 15, 48:ea, quae natura desiderat, expleta cumulataque habere,
id. Off. 2, 5, 18:expletum omnibus suis partibus,
id. Fin. 3, 9, 32:vita animi corporisque expleta virtutibus,
id. ib. 5, 13, 37:expleta rerum comprehensio,
id. Ac. 2, 7, 21.— Absol.:parum expleta desiderant,
Quint. 9, 4, 116. -
16 farcio
farcĭo, farsi, fartum, sometimes farctum (post-class. form farsum, Petr. 69; Apic. 4, 2; 8, 8;I.and farcītum,
Cassiod. Inst. Div. Litt. 22), 4, v. a. [Gr. phrak-, phrassô, to shut in; cf. Lat. frequens; Germ. Berg, Burg], to stuff, cram, fill full (class.).Lit.A.In gen.:B.pulvinus perlucidus Melitensi rosa fartus,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:medios parietes farcire fractis caementis,
Plin. 36, 22, 51, § 172:intestinum,
Apic. 2, 3:mustelae ventriculus coriandro fartus,
Plin. 29, 4, 16, § 60: Jovis satelles jecore opimo farta et satiata, etc., Cic. Poët. Tusc. 2, 10, 24; cf.:edaces et se ultra quam capiunt farcientes,
Sen. Ep. 108.—In partic., to fatten an animal, = saginare:II.gallinas et anseres sic farcito,
Cato, R. R. 89; Varr. R. R. 3, 9 fin.; Col. 8, 7, 4.—Transf. (rare; not in Cic.).A.In gen., to fill, cram with any thing:B.fartum totum theatrum,
filled, App. Flor. p. 353, 37:infinitis vectigalibus (rex) erat fartus,
Vitr. 2, 8 med.; Cat. 28, 12.—To stuff or cram into:in os farciri pannos imperavit,
Sen. Ira, 3, 19:totum lignum in gulam,
id. Ep. 70 med.:ischaemon in nares,
Plin. 25, 8, 45, § 83:hinc farta premitur angulo Ceres omni,
i. e. copious, abundant, Mart. 3, 58, 6.—Hence, fartum ( farctum), i, n., stuffing, filling, inside:intestina et fartum eorum, cum id animal nullo cibo vivat, etc.,
Plin. 28, 8, 29, § 117; Col. 5, 10, 11; id. Arb. 21, 2 (for which:pulpa fici,
Pall. 4, 10):viaticum,
a filling for the journey, Plaut. Trin. 5, 2, 45, acc. to Ritschl.—Comically:fartum vestis, i. q. corpus,
Plaut. Most. 1, 3, 13 (but in Plaut. Mil. 1, 1, 8, read stragem, v. Ritschl ad h. l.). -
17 farctum
farcĭo, farsi, fartum, sometimes farctum (post-class. form farsum, Petr. 69; Apic. 4, 2; 8, 8;I.and farcītum,
Cassiod. Inst. Div. Litt. 22), 4, v. a. [Gr. phrak-, phrassô, to shut in; cf. Lat. frequens; Germ. Berg, Burg], to stuff, cram, fill full (class.).Lit.A.In gen.:B.pulvinus perlucidus Melitensi rosa fartus,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:medios parietes farcire fractis caementis,
Plin. 36, 22, 51, § 172:intestinum,
Apic. 2, 3:mustelae ventriculus coriandro fartus,
Plin. 29, 4, 16, § 60: Jovis satelles jecore opimo farta et satiata, etc., Cic. Poët. Tusc. 2, 10, 24; cf.:edaces et se ultra quam capiunt farcientes,
Sen. Ep. 108.—In partic., to fatten an animal, = saginare:II.gallinas et anseres sic farcito,
Cato, R. R. 89; Varr. R. R. 3, 9 fin.; Col. 8, 7, 4.—Transf. (rare; not in Cic.).A.In gen., to fill, cram with any thing:B.fartum totum theatrum,
filled, App. Flor. p. 353, 37:infinitis vectigalibus (rex) erat fartus,
Vitr. 2, 8 med.; Cat. 28, 12.—To stuff or cram into:in os farciri pannos imperavit,
Sen. Ira, 3, 19:totum lignum in gulam,
id. Ep. 70 med.:ischaemon in nares,
Plin. 25, 8, 45, § 83:hinc farta premitur angulo Ceres omni,
i. e. copious, abundant, Mart. 3, 58, 6.—Hence, fartum ( farctum), i, n., stuffing, filling, inside:intestina et fartum eorum, cum id animal nullo cibo vivat, etc.,
Plin. 28, 8, 29, § 117; Col. 5, 10, 11; id. Arb. 21, 2 (for which:pulpa fici,
Pall. 4, 10):viaticum,
a filling for the journey, Plaut. Trin. 5, 2, 45, acc. to Ritschl.—Comically:fartum vestis, i. q. corpus,
Plaut. Most. 1, 3, 13 (but in Plaut. Mil. 1, 1, 8, read stragem, v. Ritschl ad h. l.). -
18 farticula
fartĭcŭla, ōrum, n. dim. [fartum], a little stuffing, Titin. ap. Non. 331, 27. -
19 fartilis
I.Lit.:II.anseres,
Plin. 10, 22, 27, § 52:asinus,
App. M. 3, p. 187, 6.— -
20 fartus
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Stuffing — Stuff ing, n. 1. That which is used for filling anything; as, the stuffing of a saddle or cushion. [1913 Webster] 2. (Cookery) Any seasoning preparation used to stuff meat; especially, a composition of bread, condiments, spices, etc.; forcemeat;… … The Collaborative International Dictionary of English
stuffing — ► NOUN 1) a mixture used to stuff poultry or meat before cooking. 2) padding used to stuff cushions, furniture, or soft toys. ● knock (or take) the stuffing out of Cf. ↑take the stuffing out of … English terms dictionary
stuffing — [stuf′iŋ] n. 1. the action of filling, packing, or gorging 2. something used to fill or stuff; specif., a) soft, springy material used as padding in cushions, upholstered furniture, etc. b) a seasoned mixture for stuffing fowl, roasts, etc … English World dictionary
Stuffing — In cooking, stuffing or dressing (specifically for poultry) is a substance used to fill a cavity in another food item. Many foods are stuffed, including meats, vegetables, and fruits.HistoryIt is not known when stuffings were first used. The… … Wikipedia
stuffing — [[t]stʌ̱fɪŋ[/t]] stuffings 1) N MASS Stuffing is a mixture of food that is put inside a bird such as a chicken, or a vegetable such as a pepper, before it is cooked. Chestnuts can be used at Christmas time, as a stuffing for turkey, guinea fowl… … English dictionary
Stuffing — The act of selling undesirable securities from the broker dealer s account to client accounts. Stuffing allows broker dealer firms to avoid taking losses on securities that are expected to decline in value. Instead, client accounts take the… … Investment dictionary
stuffing — noun 1) the stuffing is coming out of the armchair Syn: padding, wadding, filling, upholstery, packing, filler 2) sage and onion stuffing Syn: dressing, filling, forcemeat, salpicon • … Thesaurus of popular words
Stuffing — Stuff Stuff, v. t. [imp. & p. p. {Stuffed}; p. pr. & vb. n. {Stuffing}.] [OE. stoffen; cf. OF. estoffer, F. [ e]toffer, to put stuff in, to stuff, to line, also, OF. estouffer to stifle, F. [ e]touffer; both perhaps of Teutonic origin, and akin… … The Collaborative International Dictionary of English
stuffing — stuff|ing [ˈstʌfıŋ] n [U] 1.) a mixture of bread or rice, onion etc that you put inside a chicken, pepper etc before cooking it ▪ sage and onion stuffing 2.) soft material that is used to fill something such as a ↑cushion →knock the stuffing out… … Dictionary of contemporary English
stuffing — noun (U) 1 a mixture of bread, onion, egg and herbs that you put inside meat before cooking it; dressing (2) AmE: sage and onion stuffing 2 soft material that is used to fill something such as a cushion see also: knock the stuffing out of sb… … Longman dictionary of contemporary English
stuffing — n. 1 padding used to stuff cushions etc. 2 a mixture used to stuff poultry etc., esp. before cooking. Phrases and idioms: knock (or take) the stuffing out of colloq. make feeble or weak; defeat. stuffing box a box packed with material, to allow… … Useful english dictionary