-
1 ingluviēs
-
2 stringō
stringō inxī, ictus, ere [STRAG-], to draw tight, bind tight, compress, press together: stricta frigore volnera, L.: ferri duritiem, forge, Ct. dub.— To touch lightly, graze: laevas cautes, V.: Stringebat summas ales undas, O.: metas rotā, O.: tela stringentia corpus, V.: dente pedem, O. —Of places, to border on, touch: Scytharum gens ultima Asiae, quā Bactra sunt, stringit, Cu.— To strip off, pluck off, cut away, clip, prune: quernas glandes, V.: folia ex arboribus, Cs.: strictis foliis vivere, L.: celeriter gladios, unsheathe, Cs.: strictam aciem offerre, V.: cultrum, L.: manum, to bare, O.; cf. in hostīs stringatur iambus, be drawn (as a weapon), O.—Fig., to waste, consume, reduce: Praeclaram stringat malus ingluvie rem, H.— To touch, move, affect, injure, wound, pain: animum, V.: nomen meum, O.* * *stringere, strinxi, strictus Vdraw tight; draw; graze; strip off -
3 gladius
glădĭus, ĭi, m. (also archaic glă-dĭum, ii, n., Lucil. ap. Non. 208, 13; cf. Varr. L. L. 9, § 81 Müll.; Quint. 1, 5, 16; v. gladiola under gladiolus, I.) [perh. akin to clades, cardo; cf. kladasai, to brandish], a sword (syn. the poet. ensis, acc. to Quint. 10, 1, 11; cf. also: spatha, acinaces, sica, pugio).I.Lit.:b.arripuit gladium,
Plaut. Capt. 4, 4, 7; id. Cas. 2, 4, 28:eripite isti gladium, quae sui est impos animi,
id. Cas. 3, 5, 9: succincti gladiis media regione cracentes, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 53 Müll. (Ann. v. 497 Vahl.): contecti gladiis, id. ap. Philarg. ad Verg. G. 4, 230 (Ann. v. 415 ib.):occursat ocius gladio comminusque rem gerit Varenus,
Caes. B. G. 5, 44, 11:pila miserunt, celeriterque gladios strinxerunt,
drew, id. B. C. 3, 93, 1:gladium stringere,
Cic. Phil. 2, 9, 21; Verg. A. 12, 278:destringere,
Caes. B. G. 1, 25, 2; 7, 12 fin.; id. B. C. 1, 46, 1; 1, 47, 3; Cic. Off. 3, 31, 112; id. Cat. 3, 1, 2; Liv. 27, 13, 9 et saep.:educere,
Caes. B. G. 5, 44, 8; Cic. Att. 4, 3, 3; Sall. C. 51, 36; cf.:educere e vagina,
Cic. Inv. 2, 4, 14:nudare,
Ov. F. 2, 693:recondere in vaginam,
Cic. Inv. 2, 4, 14; cf.condere,
Quint. 8 praef. §15: xiphion gladi praebet speciem,
Plin. 25, 11, 89, § 138.—Prov.(α).Suo sibi hunc gladio jugulo, fight him with his own weapons, Ter. Ad. 5, 8, 35; cf.(β).the same,
Cic. Caecin. 29, 82.—Cum illum (Clodium) plumbeo gladio jugulatum iri tamen diceret (Hortensius), i. e. with very little trouble, Cic. Att. 1, 16, 2. —(γ).Ignem gladio scrutare, stir the fire with a sword (= pur machairai skaleuein, Pythag. ap. Diog. Laert. 8, 17), Hor. S. 2, 3, 276.—(δ).Gladium alicui dare qui se occidat, to give one the means of ruining himself, Plaut. Trin. 1, 2, 92.—II.Transf.A.Murder, death:B.cum tanta praesertim gladiorum sit impunitas,
Cic. Phil. 1, 11, 27; cf. id. Fam. 10, 2, 1; Vell. 2, 3, 3; 2, 125, 2;gladiorum licentia,
Cic. Fam. 4, 9 fin.; id. 2, 22, 2:qui universas provincias regunt, jus gladii habent,
i. e. the power of life and death, Dig. 1, 18, 6, § 8:potestas gladii,
ib. 2, 1, 3; Capitol. Gord. 9.—A gladiatorial combat:C.qui cum maxime dubitat, utrum se ad gladium locet an ad cultrum,
Sen. Ep. 87 med.:comparare homines ad gladium,
Lact. 6, 12 fin.:servus ad gladium vel ad bestias vel in metallum damnatus,
Dig. 29, 2, 25.—Gladius vomeris, a ploughshare, Plin. 18, 18, 48, § 172.—D.The sword-fish, also called xiphias (xiphias), Plin. 9, 2, 1, § 3; 9, 15, 21, § 54; 32, 11, 53, § 145. -
4 ingratus
in-grātus, a, um, adj.I.Unpleasant, disagreeable (class. in prose and poetry).A.Of things:B. II.bene quae in me fecerunt, ingrata habui,
Plaut. Am. 1, 1, 30:sin autem ingrata esse sentiam,
Cic. Fam. 5, 5, 3: fuit haec oratio non ingrata Gallis. Caes. B. G. 7, 30:ingratam Veneri pone superbiam,
Hor. C. 3, 10, 9:labor,
Verg. G. 3, 97:jocus,
Ov. F. 3, 738:sapor,
Col. 7, 8, 7.—Unthankful, ungrateful.A.Lit.:(β). 2.ingratus est, qui beneficium accepisse se negat, quod accepit: ingratus qui dissimulat: ingratus qui non reddit: ingratissimus omnium, qui oblitus est,
Sen. Ben. 3, 1:nihil cognovi ingratius,
Cic. Att. 8, 4, 2:ingrati animi crimen,
id. ib. 9, 2, 2:ingratum esse in aliquem,
Liv. 38, 50, 7; Cic. N. D. 1, 33, 93; Sen. Contr. 4, 24, 2:contra aliquem,
Dig. 4, 2, 21:vir adversus merita Caesaris ingratissimus,
Vell. 2, 69; cf. Val. Max. 5, 3, ext. 2:quia nihil amas, quom ingratum amas,
irresponsive, who makes no return, Plaut. Pers. 2, 2, 46.—Pass., that receives no thanks:B.ingrata atque inrita esse omnia intellego quae dedi,
Plaut. As. 1, 2, 10:donum,
id. Truc. 2, 6, 54:umeri,
Stat. Th. 1, 700. —Transf., of inanimate things that do not repay the trouble bestowed upon them, ungrateful: ager, that [p. 952] bears nothing, Mart. 10, 47, 4:1.amicitiae,
id. 5, 19, 8:ignosces tamen post, et id ingratum,
you will get no thanks for it, Ter. Heaut. 5, 1, 61:pericla,
Verg. A. 7, 425:cubile,
id. ib. 12, 144:ingratā ingluvie rem stringere (i. e. quae numquam satiatur, numquam acceptis contenta est),
insatiable, Hor. S. 1, 2, 8:ingrato vocem prostituisse foro,
Ov. Am. 1, 15, 6:mulier contra patronum suum ingrata,
Dig. 4, 2, 21.— Hence, adv.: ingrātē.Unpleasantly, disagreeably:2.ingrate viridis gemma,
Plin. 37, 5, 19, § 74:sunt quibus ingrate timida indulgentia servit,
Ov. A. A. 2, 435:non ingrate nominando Varrone,
not unwillingly, Plin. 18, 3, 5, § 23 (al. in grege).—Unthankfully, ungratefully:ingrate nostra facilitate abutuntur,
Cic. Fam. 12, 1, 2:aliquid ferre,
to receive a thing with unthankfulness, Tac. H. 1, 52:ut sucus qui ingrate his (pomis vitiosis) posset impendi, ad meliora vertatur,
Pall. 7, 5. -
5 nomen
nōmen, ĭnis (archaic form of gen. sing. NOMINVS, S. C. de Bacch. Corp. Inscr. Lat. 196, 8), n. [for gnōmen, from root gno, whence gnosco, nosco, co-gnosco], a name, appellation (syn. vocabulum).I.Lit.:2.nomen est, quod unicuique personae datur, quo suo quaeque proprio et certo vocabulo appellatur,
Cic. Inv. 1, 24, 134:imponere nova rebus nomina,
id. Fin. 3, 1, 3:qui haec rebus nomina posuerunt,
id. Tusc. 3, 5, 10:appellare aliquem nomine,
id. de Or. 1, 56, 239:huic urbi nomen Epidamno inditum est,
Plaut. Men. 2, 1, 37; cf. Liv. 7, 2, 6:Theophrastus divinitate loquendi nomen invenit,
Cic. Or. 19, 62:lituus ab ejus litui, quo canitur, similitudine nomen invenit,
id. Div. 1, 17, 30:ut is locus ex calamitate populi Romani nomen caperet,
Caes. B. G. 1, 13 et saep.:ludi, Pythia de domitae serpentis nomine dicti,
Ov. M. 1, 447:clari nominis vir,
Vell. 2, 34, 4:nominis minoris vir,
id. 2, 100, 5; cf. id. 2, 112, 2; 2, 103, 1: est mihi nomen, inditur mihi nomen, with nom.:cui saltationi Titius nomen est,
Cic. Brut. 62, 225:eique morbo nomen est avaritia,
id. Tusc. 4, 11, 24:canibus pigris... Nomen erit pardus, tigris, leo,
Juv. 8, 36.—With dat.:haec sunt aedes, hic habet: Lesbonico'st nomen,
Plaut. Trin. 2, 2, 110:juventus nomen fecit Peniculo mihi,
id. Men. 1, 1, 1:nam mihi est Auxilio nomen,
id. Cist. 1, 3, 6:huic ego die nomen Trinummo facio,
id. Trin. 4, 2, 1:nomen Arcturo est mihi,
id. Rud. prol. 5:cantus cui nomen neniae,
Cic. Leg. 2, 24, 62:puero ab inopiā nomen Egerio est inditum,
Liv. 1, 34:est illis strigibus nomen,
Ov. F. 6, 139.—With gen.:cujus nomen est Viventis,
Vulg. Gen. 25, 11.—Rarely with ad:ut det nomen ad molas coloniam,
Plaut. Ps. 4, 6, 38.—Nomen dare, edere, profiteri, ad nomina respondere, to give in one's name, be enrolled, enlist; to answer to one's name when summoned to military duty:ne nomina darent,
Liv. 2, 24:nomina profiteri,
id. 2, 24:nominis edendi apud consules potestas,
id. 2, 24:virgis caesi, qui ad nomina non respondissent,
id. 7, 4; also,dare nomen in conjurationem,
to join the conspiracy, Tac. A. 15, 48:ab re nomen habet (terra),
is named for, Liv. 38, 18, 4:quae (sapientia) divinarum humanarumque rerum cognitione hoc nomen apud antiquos adsequebatur,
Cic. Tusc. 5, 3, 7:dea (Viriplaca) nomen hoc a placandis viris fertur adsecuta,
Val. Max. 2, 1, 6.—Esp.:nomen accipere = nominari: turris quae nomen ab insulā accepit,
Caes. B. C. 3, 112, 1; Quint. 3, 3, 13; Just. 1, 5, 1; Tac. A. 6, 37; 15, 74; Plin. Ep. 2, 10, 8.—In partic., the middle name of the three which every freeborn Roman had, as distinguished from the praenomen and cognomen. The nomen distinguished one gens from another, the cognomen one familia from another, and the praenomen one member of the familia from another, Quint. 7, 3, 27.—But sometimes nomen is used in the signif. of praenomen:3.id nomen (sc. Gaja),
Cic. Mur. 12, 27.—So, too, in the signif. of cognomen:Sex. Clodius, cui nomen est Phormio,
Cic. Caecin. 10, 27; cf.:tamquam habeas tria nomina,
i. e. as if you were a Roman, Juv. 5, 127.—Esp. in phrase: sub nomine, under the assumed name:4.qui litteras exitiales Demetrio sub nomine Flaminini adtulerant,
Liv. 40, 54, 9:sub nomine meo,
Quint. 7, 2, 24:carmina sub alieno nomine edere,
Suet. Aug. 55:multa vana sub nomine celebri vulgabantur,
Tac. A. 6, 12; 13, 25; id. H. 1, 5; cf.:rogatio repente sub unius tribuni nomine promulgatur,
Liv. 43, 16, 6; Suet. Aug. 29; Plin. Pan. 50, 5; cf. also II. B. infra.—A title of power or honor:5.imperatoris,
Caes. B. C. 2, 32, 14.—In gram., a noun, Quint. 1, 4, 18; 1, 5, 42 et saep.—B.Transf.1.Nomen alicu jus deferre, to bring an accusation against, to accuse a person:2.nomen alicujus de parricidio deferre,
Cic. Rosc. Am. 10, 28: nomen recipere, to receive the accusation:palam de sellā ac tribunali pronuntiat: si quis absentem Sthenium rei capitalis reum facere vellet, sese ejus nomen recepturum: et simul, ut nomen deferret, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 94; cf. context.—A bond, note, a demand, claim, a debt: tituli debitorum nomina dicuntur praesertim in iis debitis, in quibus hominum nomina scripta sunt, quibus pecuniae commodatae sunt, Ascon. ap. Cic. Verr. 2, 1, 10, § 28:b.repromittam istoc nomine solutam rem futuram,
Plaut. As. 2, 4, 48:si neque in tuas tabulas ullum nomen referres, cum tot tibi nominibus acceptum Curtii referrent,
Cic. Verr. 2, 1, 39, § 102:qui tibi, ut ais, certis nominibus grandem pecuniam debuit,
on good bonds, good security, id. Quint. 11, 38; cf.:egone hos digitos meos impellere potui, ut falsum perscriberent nomen?
id. Rosc. Com. 1, 1:volo persolvere, ut expungatur nomen, ne quid debeam,
Plaut. Cist. 1, 3, 40; so,solvere,
Cic. Att. 6, 2, 7:expedire, exsolvere,
id. ib. 16, 6, 3:nomina sua exigere,
to collect one's debts, id. Verr. 2, 1, 10, § 28:hoc nomen, quod urget, nunc, cum petitur, dissolvere,
id. Planc. 28, 68:transcribere in alium,
Liv. 35, 7:qui venit ad dubium grandi cum codice nomen,
comes with a huge ledger to sue for a doubtful debt, Juv. 7, 110.—Nomina facere, in the case of written obligations, to set down or book the items of debt in the account-book:c.nomina se facturum, qua ego vellem die,
Cic. Fam. 7, 23, 1:emit homo cupidus (Canius) tanti, quanti Pythius voluit et emit instructos: nomina facit (Pythius), negotium conficit,
id. Off. 3, 14, 59:nomina facturi diligenter in patrimonium et vasa debitoris inquirimus,
Sen. Ben. 1, 1, 2.—Nomen locare, to offer as surety, Phaedr. 1, 16, 1 (dub.).—d.Transf., an item of debt; and hence, a debtor:3.hoc sum assecutus, ut bonum nomen existimer,
i. e. a good payer, Cic. Fam. 5, 6, 2:lenta nomina non mala,
Sen. Ben. 5, 22, 1; cf. id. ib. 7, 29, 2; Col. 1, 7, 2.—A family, race, stock, people, nation:4.C. Octavium in familiam nomenque adoptavit,
Suet. Caes. 83:Crispum C. Sallustius in nomen ascivit,
Tac. A. 3, 30; Luc. 7, 584.—With national names: nomen Romanum, whatever is called Roman, i. e. the Roman dominion, nation, power; esp. of the army:5.gens infestissuma nomini Romano,
Sall. C. 52, 24: CEIVIS ROMANVS NEVE NOMINVS LATINI NEVE SOCIVM QVISQVAM, etc., S. C. de Bacch.; so,concitatis sociis et nomine Latino,
Cic. Rep. 1, 19, 31; 3, 29, 41:ubi deletum omnibus videretur nomen Romanum,
Liv. 23, 6, 3:relicum Romani nominis,
id. 22, 55, 5; 27, 33, 11; 1, 10, 3; cf. id. 9, 7, 1:Aeolio regnatas nomine terras,
Sil. 14, 70:Volscūm nomen prope deletum est,
Liv. 3, 8, 10:nomen Atheniensium tueri,
Just. 5, 6, 9.—Poet.a.A thing:b.infaustum interluit Allia nomen,
Verg. A. 7, 717.—A person:II.popularia nomina Drusos,
Luc. 6, 759; 1, 311:nec fidum femina nomen,
Tib. 3, 4, 61:in diversa trahunt unum duo nomina pectus,
i. e. the love of a mother and sister, Ov. M. 8, 464; id. H. 8, 30.—Trop.A.Name, fame, repute, reputation, renown (syn.:2.existimatio, fama): hujus magnum nomen fuit,
Cic. Brut. 67, 238:nomen habere,
id. ib. 69, 244:magnum in oratoribus nomen habere,
id. Or. 6, 22:officere nomini alicujus, Liv. praef. § 3: et nos aliquod nomenque decusque Gessimus,
Verg. A. 2, 89:nomen gerere,
Lact. 1, 20, 3; 4, 29, 15 al.:multi Lydia nominis Romanā vigui clarior Iliā,
Hor. C. 3, 9, 7:nomen alicujus stringere,
Ov. Tr. 2, 350:homines nonnullius in litteris nominis, Plin Ep. 7, 20, 3: parentes, quorum maximum nomen in civitatibus est suis,
Liv. 22, 22, 13.—Of ill repute, bad reputation: malum nomen (only rare and late Lat.): magis eligendum in paupertate nomen bonum quam in divitiis nomen pessimum, Hier. Com. Ep. Tit., Paris, 1546, p. 104 H.—Of inanimate things:B.ne vinum nomen perdat,
Cato, R. R. 25:nec Baccho genus aut pomis sua nomina servat,
Verg. G. 2, 240.—A title, pretext, pretence, color, excuse, account, sake, reason, authority, behalf, etc.: alio nomine et aliā de causā abstulisse. Cic. Rosc. Com. [p. 1214] 14, 40:C.legis agrariae simulatione atque nomine,
id. Agr. 2, 6, 15:classis nomine pecuniam imperatam queruntur,
id. Fl. 12, 27:haec a te peto amicitiae nostrae nomine,
id. Fam. 12, 12, 3; 2, 1, 1:nomine sceleris conjurationisque damnati,
id. Verr. 2, 5, 5, § 11:nomine neglegentiae suspectum esse,
id. Fam. 2, 1, 1:quid exornamus philosophiam, aut quid ejus nomine gloriosi sumus?
id. Tusc. 2, 14, 33:qui cum luxuriose viverent, non reprehenderentur eo nomine,
id. Fin. 2, 7, 21:gratias boni viri agebant et tuo nomine gratulabantur,
on your account, id. Phil. 1, 12, 30:Antonio tuo nomine gratias egi,
on your behalf, id. Att. 1, 16, 16:legationes tuo nomine proficiscentes,
id. Fam. 3, 8, 2:quem quidem tibi etiam suo nomine commendo,
for his own sake, id. ib. 13, 21, 2:meo nomine,
Tac. H. 1, 29:feminarum suarum nomine,
id. G. 8:bellum populo Romano suo nomine indixit,
Cic. Cat. 2, 6, 14:decretae eo nomine supplicationes,
Tac. A. 14, 59;but: acceptā ex aerario pecuniā tuo nomine,
on your responsibility, Cic. Q. Fr. 1, 3, 7.—A name, as opposed to the reality:III.me nomen habere duarum legionum exilium (opp. exercitum habere tantum),
Cic. Att. 5, 15, 1:Campani magis nomen ad praesidium sociorum, quam vires cum attulissent,
Liv. 7, 29:nomen amicitia est, nomen inane fides,
Ov. A. A. 1, 740.—In eccl. Lat.,1.Periphrastically:2.invocavit nomen Domini,
Vulg. Gen. 13, 4:omnipotens nomen ejus,
ib. Exod. 15, 3:psallam nomini Domini,
ib. Psa. 7, 18:blasphemare nomen ejus,
ib. Apoc. 13, 6.—Delegated power:in nomine tuo daemones eicimus,
Vulg. Matt. 7, 22:in quo nomine fecistis,
ib. Act. 4, 7:locuti sunt in nomine Domini,
ib. Jacob. 5, 10. -
6 olea
ŏlĕa, ae ( dat. plur. oleabus, Gell. ap. Charis. 1, 40), = elaia.I.Lit., an olive, olive-berry:II.olea ab elaea,
Varr. L. L. 5, § 108 Müll.:oleas caducas, et albas condire,
Cato, R. R. 58:oleam cogere, legere, stringere, verberare,
id. ib. 144; cf. Plin. 15, 2, 3, § 12; Verg. G. 2, 302 al.—Transf., an olive-tree, Plaut. Stich. 5, 4, 9: agricola cum florem oleae videt, bacam quoque se visurum putat. Cic. Div. 2, 6, 16; so id. Rep. 3, 9, 15; Quint. 8, 6, 48; 8, 3, 8; 10:ure maris oleas,
Ov. F. 4, 741; Vulg. Isa. 17, 6; 24, 13. -
7 quernus
quernus, a, um, adj. [quercus; cf. querneus], of oaks, oaken, oak- ( poet.):quernas glandes tum stringere tempus,
Verg. G. 1, 305:vimen,
id. A. 11, 65:stipes,
Ov. F. 4, 333:corona,
a garland of oak-leaves, id. Tr. 3, 1, 36.
См. также в других словарях:
stringere — / strindʒere/ (ant. strignere) [lat. stringĕre ] (io stringo, tu stringi, ecc.; pass. rem. strinsi, stringésti, ecc.; part. pass. strétto ; la variante gn per ng si ha soltanto nelle forme in cui la g ha pronuncia palatale, è seguita cioè da e o… … Enciclopedia Italiana
stringere — strìn·ge·re v.tr. e intr. FO I. v.tr. I 1. tenere stretto, serrare energicamente in modo da non lasciar sfuggire: stringere un arma fra le mani, la bambina stringeva il pupazzo; stringere fra le braccia: abbracciare | comprimere energicamente… … Dizionario italiano
stringere — {{hw}}{{stringere}}{{/hw}}A v. tr. (pres. io stringo , tu stringi ; pass. rem. io strinsi , tu stringesti ; part. pass. stretto ) 1 Avvicinare fra loro due cose, o due parti di una stessa cosa, serrando più o meno forte: stringere una morsa, le… … Enciclopedia di italiano
stringere — A v. tr. 1. avvicinare, congiungere, vincolare, serrare □ ammorsare, imbracare, attanagliare, cerchiare, strizzare, avvitare □ annodare, legare, avvincere, avvinghiare CONTR. allargare, aprire, slargare, allentare, mollare, lasciare, rilassare,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
STRINGERE Metam — toties Scriptoribus, ubi de Circo, pro artificio positum, est proxime ipsam rotas circum vertere, in quo magnum ad victoriam momentum. Unde Statius Theb. l. 6. v. 440. Speravit flexae circum compendia metae Interius ductis Phoebeius augur habenis … Hofmann J. Lexicon universale
Stringere — Sammenholde, sammendrage … Danske encyklopædi
stringere — … Useful english dictionary
stràng — stringere, serrare, chiudere … Dizionario Materano
strânge — STRẤNGE, strâng, vb. III. I. 1. tranz. A trage tare de capetele unei sfori, ale unei curele etc. înnodate sau înfăşurate în jurul cuiva sau a ceva, spre a lega ori a închide, a fixa etc. (mai) bine; a face ca o legătură să fie mai strâmtă. ♢ expr … Dicționar Român
étreindre — [ etrɛ̃dr ] v. tr. <conjug. : 52> • estreindre XIIe; lat. stringere « serrer » 1 ♦ Entourer avec les membres, avec le corps, en serrant étroitement. ⇒ embrasser, enlacer, prendre, presser, retenir, saisir, serrer, tenir. Lutteur qui étreint … Encyclopédie Universelle
restringere — re·strìn·ge·re v.tr. 1. AU far diminuire di larghezza, di ampiezza, rendere più stretto, stringere: i lavori in corso restringono la carreggiata, hanno ampliato la sala e ristretto la cucina; rendere più stretto, stringere: devo far restringere… … Dizionario italiano