Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

strepitum

  • 1 Lärm

    Lärm, strepitus (lautes Geräusch). – turba (Unruhe, Verwirrung). – tumultus. tumultuatio (mit verworrenem Geschrei verbundener Auflauf; dann übh. der Lärm, den eine in Unruhe geratene Menge, ja auch eine einzelne Person macht); verb. strepitus et tumultus. – blinder L., tumultus vanus. – L. machen, strepere. strepitum edere (ein so starkes Geräusch von sich geben, daß es widerhallt); strepitum facere, mit etwas, alqā re (ein Geräusch machen); tumultum facere. tumultuari (poltern u. lärmen, ersteres auch im Lager beim Herannahen eines Feindes); clamare. clamitare (laut schreien); incendium oder ignem conclamare (Feuer rufen); ad arma conclamare (zu den Waffen rufen, Alarm blasen): viel L. um nichts machen, excitare fluctus in simpulo, ut dicitur (sprichw., Cic. de legg. 3, 86), magno conatu magnas nugas dicere (mit Worten, Ter. heaut. 621).

    deutsch-lateinisches > Lärm

  • 2 Geplärr

    Geplärr; z.B. ein G. machen (im Singen), inconditum quoddam carmen canere (von Weibern). – Geplätscher, des Wassers, strepitus. Gepolter, fragor (z.B. ruentium tectorun). strepitus (übh. lautes, wildes Geräusch, auch in Worten). – ein G. machen, fragorem od. strepitum edere.

    deutsch-lateinisches > Geplärr

  • 3 Geräusch

    Geräusch, strepitus (das laute G., das leblose Dinge hervorbringen; dann vom Lärm, den Menschen machen, z.B. str. urbis). – fremitus (das dumpfe G., bes. lebender Wesen). – crepitus (das klatschende, knatternde od. knarrende Geräusch). – sonitus. sonus od. Plur. soni (helles, lautes Getön). – stridor (der schwirrende Ton, z.B. einer Säge). – fragor (das Krachen. Knacken etc.). – murmur (das murmelnde G. des Wassers). – tumultus (der Lärm der Menschen auf den Straßen, z.B. remotus a tumultu urbis). – ohne G., sine strepitu; sine sonitu (vgl. »geräuschlos«). – beim geringsten G., ad levissimos sonos (z.B. pavidum esse): bei jedem (auch dem geringsten) G., ad omnes strepitus (z.B. terreri); ad omnem crepitum (z.B. expavescere); quicquid increpuit od. si quid increpuit (z.B. pertimescit) od. (in indir. Rede) quicquid increpuerit (z.B. timeri Caesarem). – ein G. machen, strepitum od. fragorem edere; strepere; fremere; concrepare.

    deutsch-lateinisches > Geräusch

  • 4 poltern

    poltern, I) ein heftiges Geräusch machen: fragorem od. strepitum edere. – II) heftig reden: clamare. – polternd (v. Pers.), clamosus: gegen den großen Scipio p., allatrare magnitudinem Scipionis. Poltern, das, I) als Geräusch: fragor (krachendes Geräusch. z.B. ruentium tectorum). – II) als heftiges Reden: oratio aspera. – iracundia (Zorn, der sich äußert). – laß das P., omitte iracundiam.

    deutsch-lateinisches > poltern

  • 5 rasseln

    rasseln, crepare. crepitum edere (klappernd rasseln). – strepere. strepitum edere (laut, hell rasseln). – sonare (tönend rasseln). – mit den Ketten r., vincula movere: mit den Waffen r., concrepare armis. Rasseln, das, crepitus (das klappernde Gerassel). – strepitus (das laute, helle Gerassel, z.B. vinculorum).sonitus. sonus (das tönende Gerassel, z.B. rotarum, catenarum).

    deutsch-lateinisches > rasseln

  • 6 rauschen

    rauschen, strepere. strepitum edere (ein Geräusch machen). – sonum edere (einen Ton von sich geben, z.B. concurrentibus ramis venti flatu sonus editur). – obstrepere (entgegenrauschen, z.B. der rauschende Regen, obstrepens imber: wo der Aufidus rauf cht, quā obstrepit Aufidus).

    deutsch-lateinisches > rauschen

См. также в других словарях:

  • RHYTHMUS — Badae videtur metris esse consimilis, qui est verborum modulata compositio non metricâ ratione, sed numero syllabarum ad iudicium aurium examinata, ut sunt Carmina vulgarium Poetarum. Nempe omnis structura et copulatio vocum aut rhythmus est, aut …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TROCHUS — puerile ludicrum seu exercitamentum, Dempstero, in Rosin. l. 5. c. 1. cui a τρέχω nomen. Eius meminit Helenius Acron ad Horat. in Arte, v. 380. Indoctusve pilae, discive Trochive. Cum Turbine eundem facit, idem Dempsterus. Sed distinguit Salmas.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • bruit — Bruit, Sonitus, Tumultus, Tumultuatio. Petit bruit, Murmurillum. Grand bruit, Fremitus. Dés qu il y a quelque bruit, Quicquid increpuerit, B. ex Cicerone. Bruit qu on fait des pieds quand on chemine, ou des mains, Strepitus. Le bruit que font les …   Thresor de la langue françoyse

  • St.-Heribert-Kirche (Hallenberg) — Grundrisszeichnung Die St. Heribert Kirche in Hallenberg im Hochsauerlandkreis ist eine katholische Pfarrkirche, deren Entstehung ins 13. Jahrhundert zurückreicht. Trotz zahlreicher Brände, die dem Gebäude zum Teil erheblich zugesetzt haben,… …   Deutsch Wikipedia

  • BASSUS Caesius — Poeta Lyricus, Neronis tempore ad quem Persius scripsit Sat. 6. ubi inter alia, v. 2. Iamne Lyra et tetrico vivunt tibi pectine chordae? Tetrico, inquit, quia ad Sabinos se recepisset, quorum mons Tetricus. Mox ad eundem ait, v. 4. Atque marem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAMPANAS baptizandi — in Ecclesia Romana ritus, memoratur Durantio, cum alt, Baptizantur campanae, Formula vero baptizandi sive benedicendi antiqua est. Et in libro Pontificali, edito ab Alberto Castellano, ubi sal exorcisatur, ad expellendum ex campana inimicum, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CASTALIUS Fons — Caballinus, et Libethris dicitur. Est in radicibus Parnassi, Musis sacer. Virgilius Castaliam vocat Georg. l. 3. v. 293. Iuvat ire iugis, qua nulla priorum Castaliam molli divertitur orbita clivo. De nominis origine sic Bochart. l. 1. Chanann. c …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CHEREM — Hebraeis ἀνάθεμα, Levit. c. 27. v. 21. a verbo charam, quod proprie fignificat rem aliquam ab usu communi eximere ac segregare, ut Deo consecretut, Graecis ἀφορίζειν et ἀναθεῖναι; atque inde pro perdere sumitur, quia res ei perit, a cuius usibus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CLAMOR — in proeliis, apud plerasque bellicosas gentes in usu semper fuit. Romanis certe, militarium rerum, is qui alii, peritissimis, eum Livius tribuit, ut cum Marcellus Hannonem et Epicidem primo clamore et impetu fudit, l. 25. in fin. et alibi passim …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CLYPEUS — Casaubono ad Trebellium, in Divo Claudio, c. 3. duo significat, scutum sive ἀπίδα et imaginem: Prima, inquit, inventio fuit ad necessitatem, ut corpus defenderet; dein accessit decoris et elegantiae studium, coeperuntque pingiscuta: inde nominis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CURETES — populi Cretae, qui et Corybantes, et Idaei Dactyli appellati sunt, ex Ida Phrygiae monte (ut quidam volunt) oriundi. Dicti Κουρῆτες Straboni, l. 10. ἀπὸ τῆς κουρᾶς, h. e. ae tonsura, anteriorem enim capitis partem detonsam gestabant, ne hostes… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»