-
1 baculum
baculum, ī, n. u. (spätere Form) baculus, ī, m. (verwandt mit βάκτρον, von βάω, βάζω, gehen), der Stab, Stock (eig. als Stütze beim Gehen, dann auch = scipio, ein Stab zur Zierde, u. = fustis, ein Stock zum Schlagen), bacula valida, Cels.: summa papaverum capita baculo decutere, Liv.: baculum, quo angui rana excussa sit, parturientes adiuvat, Plin. – als Hirtenstab, baculi cuspis, Plin.: baculum pastorale, Sil.: pastor baculo innixus, Ov. – als Augurstab (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: u. der Bühnenkönige, elapsum baculum cito resumere, Suet. – als Stütze beim Gehen, baculum aureum inclusum corneo, Liv.: baculum sambuceum, Flor.: innitens baculo, Sen. rhet. u. Ov.: innixa baculo senectus, Sen.: dah. als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, Apul., pera, baculus, Auson.: hunc novi cum baculo peraque senem, Mart. – als Stütze, Krücke für Fußkranke, minus baculo eget crus, Cels.: für Blinde, caecorum baculum fuit (bildl. v. einer Pers.), Hier. ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken, Vitr. – / Form baculum, zB. Cels. 8, 10, 2. § 4. Plin. 30, 129. Flor. 4, 5, 3. Ov. met. 2, 681 u. 15, 655. Plur. Cels. 8, 20. § 16: Form baculus, zB. Auson. epigr. 49, 1. p. 209 Schenkl. Vulg. genes. 38, 18 u. ö. Ambros. de Tob. 5 extr.; vgl. Prob. append. (IV) 197, 22. u. Caper (VIII) 108, 7.
-
2 baculum
baculum, ī, n. u. (spätere Form) baculus, ī, m. (verwandt mit βάκτρον, von βάω, βάζω, gehen), der Stab, Stock (eig. als Stütze beim Gehen, dann auch = scipio, ein Stab zur Zierde, u. = fustis, ein Stock zum Schlagen), bacula valida, Cels.: summa papaverum capita baculo decutere, Liv.: baculum, quo angui rana excussa sit, parturientes adiuvat, Plin. – als Hirtenstab, baculi cuspis, Plin.: baculum pastorale, Sil.: pastor baculo innixus, Ov. – als Augurstab (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: u. der Bühnenkönige, elapsum baculum cito resumere, Suet. – als Stütze beim Gehen, baculum aureum inclusum corneo, Liv.: baculum sambuceum, Flor.: innitens baculo, Sen. rhet. u. Ov.: innixa baculo senectus, Sen.: dah. als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, Apul., pera, baculus, Auson.: hunc novi cum baculo peraque senem, Mart. – als Stütze, Krücke für Fußkranke, minus baculo eget crus, Cels.: für Blinde, caecorum baculum fuit (bildl. v. einer Pers.), Hier. ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken, Vitr. – ⇒ Form baculum, zB. Cels. 8, 10, 2. § 4. Plin. 30, 129. Flor. 4, 5, 3. Ov. met. 2, 681 u.————15, 655. Plur. Cels. 8, 20. § 16: Form baculus, zB. Auson. epigr. 49, 1. p. 209 Schenkl. Vulg. genes. 38, 18 u. ö. Ambros. de Tob. 5 extr.; vgl. Prob. append. (IV) 197, 22. u. Caper (VIII) 108, 7. -
3 baculum
băcŭlum, i, n. ( băcŭlus, i, m., rare, and not before the Aug. period; Ov. M. 2, 789; id. F. 1, 177; App. M. 7, p. 194, 30; Aus. Epigr. 53; Isid. Orig. 20, 13, 1; Vulg. Gen. 38, 25; id. Psa. 22, 4; cf. bacillum), [like baktron, from root ba- of baxô, bibaxô, bainô, to go = Sanscr. ga], a stick, staff, as a support in walking (class.; while scipio is a staff for ornament, and fustis a stick for beating; Doed. Syn. III. p. 266 sqq.; but later used in all these signiff.; cf.B.bacillum): proximus lictor, Sextius, converso baculo oculos misero tundere coepit,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:baculum agreste,
Ov. M. 15, 655:pastorale,
Sil. 13, 334; Ov. M. 8, 218; 14, 655; 15, 659; 6, 27; 8, 693; id. F. 1, 177; Claud. Epigr. 2, 3; 2, 26; 2, 484:baculi crassitudo,
Plin. 20, 23, 96, § 255.— So, baculum (-us) et pera, staff and pouch, badges of Cynic philosophers, Mart. 4, 53; App. Mag. p. 288, 6; Aus. Epigr. 53 (cf. bactroperita); Cels. 8, 20; Vitr. 10, 6; Plin. 30, 14, 44, § 129 Gron.; cf.:in baculo me transivi Jordanum istum,
i.e. as a poor pilgrim, Vulg. Gen. 32, 10.—Also, the augural staff or lituus, Liv. 1, 18, 7.— A sceptre:baculum aureum (regis) berylli distinguebant,
Curt. 9, 1, 30; Flor. 3, 19, 10; cf. id. 4, 11, 3. —And of the sceptre on the stage, in tragic representations, Suet. Ner. 24 Oud.:corpora serpentum baculi violaverat ictu,
Ov. M. 3, 325; Col. 2, 20 (21), 4:summa papaverum capita dicitur baculo decussisse,
Liv. 1, 54, 6:baculorum subactiones,
blows with small staves, sticks, Vitr. 2, 4; 7, 3.—In eccl. Lat. from baculus; trop., a support, stay:2.an speras in baculo arundineo,
Vulg. 4 Reg. 18, 21:baculum senectutis nostrae,
id. Tob. 10, 4.—As instrument of wrath, rod, Vulg. Isa. 10, 24. -
4 baculum
baculum baculum, i n палка, посох -
5 baculum
-
6 baculum
ī n. и baculus, ī m.1) палка, посохpastor baculo innixus O — пастух, опёршийся на посох2) трость или жезл ( augur dextra manu baculum tenens L) -
7 Baculum
-
8 baculum
, i nпалочка -
9 baculum
, i nпалка, трость -
10 Baculum ussurianum
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Baculum ussurianum
-
11 baculus
băcŭlum, i, n. ( băcŭlus, i, m., rare, and not before the Aug. period; Ov. M. 2, 789; id. F. 1, 177; App. M. 7, p. 194, 30; Aus. Epigr. 53; Isid. Orig. 20, 13, 1; Vulg. Gen. 38, 25; id. Psa. 22, 4; cf. bacillum), [like baktron, from root ba- of baxô, bibaxô, bainô, to go = Sanscr. ga], a stick, staff, as a support in walking (class.; while scipio is a staff for ornament, and fustis a stick for beating; Doed. Syn. III. p. 266 sqq.; but later used in all these signiff.; cf.B.bacillum): proximus lictor, Sextius, converso baculo oculos misero tundere coepit,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:baculum agreste,
Ov. M. 15, 655:pastorale,
Sil. 13, 334; Ov. M. 8, 218; 14, 655; 15, 659; 6, 27; 8, 693; id. F. 1, 177; Claud. Epigr. 2, 3; 2, 26; 2, 484:baculi crassitudo,
Plin. 20, 23, 96, § 255.— So, baculum (-us) et pera, staff and pouch, badges of Cynic philosophers, Mart. 4, 53; App. Mag. p. 288, 6; Aus. Epigr. 53 (cf. bactroperita); Cels. 8, 20; Vitr. 10, 6; Plin. 30, 14, 44, § 129 Gron.; cf.:in baculo me transivi Jordanum istum,
i.e. as a poor pilgrim, Vulg. Gen. 32, 10.—Also, the augural staff or lituus, Liv. 1, 18, 7.— A sceptre:baculum aureum (regis) berylli distinguebant,
Curt. 9, 1, 30; Flor. 3, 19, 10; cf. id. 4, 11, 3. —And of the sceptre on the stage, in tragic representations, Suet. Ner. 24 Oud.:corpora serpentum baculi violaverat ictu,
Ov. M. 3, 325; Col. 2, 20 (21), 4:summa papaverum capita dicitur baculo decussisse,
Liv. 1, 54, 6:baculorum subactiones,
blows with small staves, sticks, Vitr. 2, 4; 7, 3.—In eccl. Lat. from baculus; trop., a support, stay:2.an speras in baculo arundineo,
Vulg. 4 Reg. 18, 21:baculum senectutis nostrae,
id. Tob. 10, 4.—As instrument of wrath, rod, Vulg. Isa. 10, 24. -
12 pera
pēra, ae, f. (πήρα), der Ranzen, Quersack, Phaedr. u.a.: pera pastoralis, Vulg. 1. regg. 17, 40. Gregor. in Iob 18, 21: pera viatoria, Placid. gloss. – als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, baculum peraque, Apul. apol. 22. Mart. 4, 53, 3: pera, baculus, Auson. epigr. 53, 1. p. 49, 1 Schenkl.
-
13 nexus
[st1]1 [-] nexus, a, um: part. passé de necto. - [abcl][b]a - attaché, lié, enlacé. - [abcl]b - lié (légalement ou moralement).[/b] - nexus, i, m.: - [abcl]a - Liv. qui est en prison pour dette, ou qui, n'ayant pas de quoi satisfaire son créancier, était obligé de le servir un an comme esclave. - [abcl]b - Just. prisonnier, malfaiteur. - res pignori nexa, Dig.: chose donnée en gage. [st1]2 [-] nexŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - noeud, lien, enlacement, entrelacement, enchaînement, étreinte. - [abcl]b - joint, jointure, interstices (dans un ouvrage de maçonnerie). - [abcl]c - contrat de vente, contrat, engagement, acte solennel de prêt (qui lie le débiteur au créancier).[/b] - serpens, baculum qui nexibus ambit, Ov. M. 15, 659: serpent dont les noeuds entourent mon bâton. - nexu alicujus esse (fieri), Cic.: appartenir à qqn en toute propriété. - nexu qui se obligavit, Cic.: qui s'est lié par un contrat (qui s'est donné comme esclave à son créancier pour s'acquitter de ce qu'il lui doit). - voir nexum.* * *[st1]1 [-] nexus, a, um: part. passé de necto. - [abcl][b]a - attaché, lié, enlacé. - [abcl]b - lié (légalement ou moralement).[/b] - nexus, i, m.: - [abcl]a - Liv. qui est en prison pour dette, ou qui, n'ayant pas de quoi satisfaire son créancier, était obligé de le servir un an comme esclave. - [abcl]b - Just. prisonnier, malfaiteur. - res pignori nexa, Dig.: chose donnée en gage. [st1]2 [-] nexŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - noeud, lien, enlacement, entrelacement, enchaînement, étreinte. - [abcl]b - joint, jointure, interstices (dans un ouvrage de maçonnerie). - [abcl]c - contrat de vente, contrat, engagement, acte solennel de prêt (qui lie le débiteur au créancier).[/b] - serpens, baculum qui nexibus ambit, Ov. M. 15, 659: serpent dont les noeuds entourent mon bâton. - nexu alicujus esse (fieri), Cic.: appartenir à qqn en toute propriété. - nexu qui se obligavit, Cic.: qui s'est lié par un contrat (qui s'est donné comme esclave à son créancier pour s'acquitter de ce qu'il lui doit). - voir nexum.* * *Nexus, Participium. Cic. Lié et attaché.\Aliae ex aliis aptae et necessitate nexae causae. Cic. Despendantes l'une de l'autre, Entreliees.\Manus nexae ex ordine. Ouid. Qui s'entretiennent, comme quand on danse.\Pedes per mutua nexi. Virgil. Entr'attachez, ou entrelacez et s'entretenants.\Nexus ob aes alienum. Liu. Livré en servage pour debtes.\Res nexa pignori. Martianus. Engagee.\Nexus, huius nexus. Plin. Nouement, Liaison, Lien, Entortillement.\Nexu vincti. Liu. Qui estoyent liez et en servage pour debtes.\Nexus. Plaut. Un neud.\Nexus, siue Nexum. Varro. Une solennité d'obligation ou alienation où il falloit entre autres choses cinq tesmoings.\Nexum inire. Liu. Estre baillé en servage à son creancier par faulte de payement, Estre enferré. B. -
14 pera
pēra, ae, f. (πήρα), der Ranzen, Quersack, Phaedr. u.a.: pera pastoralis, Vulg. 1. regg. 17, 40. Gregor. in Iob 18, 21: pera viatoria, Placid. gloss. – als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, baculum peraque, Apul. apol. 22. Mart. 4, 53, 3: pera, baculus, Auson. epigr. 53, 1. p. 49, 1 Schenkl. -
15 bacillum
-
16 imbecillus
im-bēcillus, a, um [ in + baculum ]1) слабый, бессильный, немощный (imbecillum corpus et fragile Sen; i. valetudine G; regnum Sl)imbecilli oculi ad sustinendum solem Sen — глаза, слишком слабые, чтобы выдержать солнечный свет2) неукрепляющий (vinum PM, Macr); непитательный (sc. cibus CC); недействительный, слабодействующий ( medicina C)3) вялый, лишённый энергии (animus, accusator C) -
17 nexus
I a, um part. pf. к necto II nexus, ūs m. [ necto ]1)а) связь, сцепление (atomorum C; causarum T)versuum n. Ap — стихотворная связанность (речи)б) сплетение, переплетение, соединение ( brachiorum Su); обвиваниеserpens baculum nexibus ambit O — змея обвивается вокруг палки2) pl. путы, препоны ( omnes nexūs abscindere St)3) C etc. = nexum -
18 nodus
nōdus, ī m.1) узел (nodum conectere C, solvere H)n. Hercŭlis погов. PM (Herculaneus Sen) — геркулесов узелnodum in scirpo quaerere погов. Pl, Ter — искать узлов в тростнике, т. е. трудностей там, где их нет4) пояс (sinum nodo colligere V, QC)n. anni Lcr — годовой узел, т. е. место пересечения эклиптики с экватором7) шишка, бугорок, узловатость ( bacŭlum sine nodo L); затвердение, желвак ( articulorum nodi PM)8) поэт. суковатая палица ( Herculis SenT)9) клуб(ок), извив (n. viperinus H)10) связь ( continuationis C); узы ( amicitiae C); оковы ( leti St); pl. путы ( nodi religionum Lcr); pl. рыболовная сеть ( luctantur corpora — sc. piscium — nodis Man); скованностьnodum linguae rumpere AG и nodos linguae solvere Just — нарушить молчание11) обязанность, обязательство, клятва ( nodos imponere O)12) трудность, осложнение, препятствие, помеха ( in difficĭlem nodum incĭdĕre C)nodum alicujus rei expedire C (exsolvere L) — устранить какое-л. препятствие13) затяжка, промедление ( pugnae nodusque moraque V)14) завязка (в драматургическом произведении) H -
19 pera
pēra, ae f. (греч.)ранец, сума (p. et baculum Ap, Aus) -
20 pronus
prōnus, a, um [ pro I ]1) склонившийся (in baculum Ap); наклонённый, нагнувшийся ( auriga V); наклонённый вперёд ( motus corporis C); обращённый (orienti Col; ad solem Col); наклонный, круто спускающийся, покатый ( via O)2) низвергающийся, быстротекущий, стремительный ( amnis V)3) склоняющийся к закату, заходящий ( sidus Prp)4) скоропреходящий, быстротечный ( anni H)5)а) склонный, расположенный (in или ad aliquid T, Su или alicui rei T)б) благосклонный, благоприятно настроенный ( alicui Su или in aliquem T)6) лёгкий, легко доступный ( iter prōnum ad honores PJ)p. ad credendum AV — легковерныйp. ad fidem L — вероятный. — см. тж. pronum
См. также в других словарях:
Baculum — bezeichnet: in der Anatomie der Säugetiere den Penisknochen bei Insekten einen Gattungsnamen von Stabschrecken, siehe Baculum (Gattung) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort be … Deutsch Wikipedia
baculum — [bak′yo͞o ləm] n. pl. bacula [bak′yo͞olə] or baculums 〚L, a stick: see BACILLUS〛 a slim bone that supports rigidity of the penis in many mammals, including rodents, carnivores, and primates * * * ▪ anatomy also called Os Penis, or Os Priapi … Universalium
baculum — ● baculum nom masculin Synonyme de os pénien. ● baculum (synonymes) nom masculin Synonymes : os pénien … Encyclopédie Universelle
baculum — index cudgel Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
baculum — [bak′yo͞o ləm] n. pl. bacula [bak′yo͞olə] or baculums [L, a stick: see BACILLUS] a slim bone that supports rigidity of the penis in many mammals, including rodents, carnivores, and primates … English World dictionary
Baculum — A raccoon baculum. The baculum (also penis bone, penile bone or os penis) is a bone found in the penis of most mammals. It is absent in humans, but present in other primates, such as the gorilla and chimpanzee. The bone aids in sexual intercourse … Wikipedia
Baculum — Os pénien de raton laveur Le baculum (aussi appelé os pénien) est un os présent dans le pénis de la plupart des mammifères. Il n existe pas chez les humains, les équidés, les lagomorphes, les marsupiaux ni les hyènes[ … Wikipédia en Français
Baculum (Gattung) — Baculum Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Gespenstschrecken (Phasmatodea) Familie: Phasmatidae Unterfamilie: Cla … Deutsch Wikipedia
BACULUM Consulens — Hebr. Gap desc: Hebrew qui dictus in Sacris, vide infra ubi de Divinatione, item voce Rhabdomantia … Hofmann J. Lexicon universale
BACULUM Jacob — organum dioptricum, sicut et Quadrans Geometricus et similia, quibus propugnaculorum turriumque altitudo, explorarisolet. Vide Salmas. ad Solin. p. 672. Appellationis occasio desumpta a baculo, cum quo Iacob Patriarcha Iordanem transiisse legitur … Hofmann J. Lexicon universale
Baculum extradentatum — Annam Stabschrecke Annam Stabschrecke (Medauroidea extradentata) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) … Deutsch Wikipedia