Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

stay

  • 121 pernocto

    I.
    Lit.:

    foris non est pernoctandum,

    Varr. R. R. 2, 3:

    noctem pernoctare perpetem,

    Plaut. Truc. 2, 2, 22:

    cum ibi pernoctaret,

    Cic. Clu. 13, 37:

    extra moenia,

    Liv. 27, 38.—Of things:

    pro me pernoctet epistula tecum,

    Ov. H. 18 217:

    cum salibus, i. e. in pickle (of olives),

    Pall. 11, 10, 1:

    lumina pernoctantia,

    shining all night, Amm. 14, 1, 9.—
    II.
    Trop.:

    haec studia pernoctant nobiscum, peregrinantur, rusticantur,

    Cic. Arch. 7, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > pernocto

  • 122 persedeo

    per-sĕdĕo, sēdi, sessum, 2, v. n., to remain sitting, to sit or stay long anywhere (not in Cic. or Cæs.):

    at neque quo pacto persederit umor aquai Visumst,

    Lucr. 1, 307:

    totā nocte in speculis,

    Curt. 9, 9, 23:

    in equo dies noctesque persedendo,

    Liv. 45, 39:

    qui multis apud philosophum annis persederint,

    Sen. Ep. 108, 5:

    etiam meridie,

    Suet. Claud. 34.—
    II.
    Transf., of frost:

    pruinae perniciosior natura, quoniam lapsa persidet gelatque,

    Plin. 17, 24, 37, § 222.

    Lewis & Short latin dictionary > persedeo

  • 123 praefulcio

    prae-fulcĭo, si, tum, 4, v. a.
    I.
    To prop up, support a thing.
    * A.
    Lit.: mollire praefultum torum, Prud. steph. 5, 335.—
    B.
    Trop.:

    primum illud praefulci atque praemuni, quaeso, ut simus annui,

    secure, Cic. Att. 5, 13, 3:

    aliquid multis modis,

    Gell. 7, 3, 44: servitus, ubi ego omnibus Parvis magnisque miseriis praefulcior, qs. am propped up, i. e. surrounded, hedged in by, Plaut. Ps. 3, 1, 6.—
    II.
    To place in front as a prop or stay; trop.:

    quin me suis negotiis praefulciat,

    use me as a prop, Plaut. Pers. 1, 1, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > praefulcio

  • 124 requiesco

    rĕ-quĭesco, ēvi, ētum, 3 (sync. requierant, Cat. 84, 7:

    requierunt,

    Verg. E. 8, 4:

    requiesset,

    Cat. 64, 176:

    requiesse,

    Liv. 26, 22), v. n. and a.
    I.
    Neutr., to rest one ' s self, to rest, repose (very freq. and class.).
    A.
    Lit., Plaut. Ep. 2, 2, 21:

    legiones invicem requiescere atque in castra reverti jussit,

    Caes. B. C. 3, 98 fin.:

    ut in ejus sellā requiesceret,

    Cic. Div. 1, 46, 104:

    in nostris sedibus,

    Cat. 64, 176:

    lecto,

    Prop. 1, 8, 33; Tib. 1, 1, 43:

    hac humo,

    Ov. M. 10, 556 sq.:

    terrā Sabaeā,

    id. ib. 10, 480:

    somno molli,

    Cat. 66, 5:

    sub umbrā,

    Verg. E. 7, 10 et saep.:

    nullam partem noctis,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97:

    hanc noctem mecum,

    Verg. E. 1, 80:

    longas noctes tecum,

    Tib. 6, 53:

    geminas Arctos Alcmenae,

    rested two nights for the sake of Alcmena, Prop. 2, 22 (3, 15), 25:

    requiescens a rei publicae pulcherrimis muneribus... requiescendi studium,

    Cic. Off. 3, 1, 2:

    a turbā rerum,

    Ov. P. 4, 5, 27:

    quamvis ille suā lassus requiescat avenā,

    Prop. 3, 32, 75. — In part. perf.: paululum requietis militibus, having rested themselves, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. E. 8, 4; v. under P. a.—
    b.
    Of things (mostly poet.):

    luce sacrā requiescat humus, requiescat arator,

    Tib. 2, 1, 5:

    aures omnibus,

    Cat. 84, 7:

    aures a strepitu hostili,

    Liv. 26, 22:

    postes,

    Prop. 1, 16, 15:

    navis in vacua harenā,

    id. 2, 25 (3, 20), 7:

    vitis in ulmo,

    rests, supports itself, Ov. M. 14, 665; cf.:

    cum tot sideribus caelum requievit in illo (Atlante),

    id. ib. 4, 661:

    infelix dum requiescit amor,

    Tib. 1, 2, 4:

    requiescit labor ille, etc.,

    Quint. 11, 2, 43:

    stilus lectione,

    id. 1, 12, 4:

    pectora requierunt,

    Stat. Th. 12, 514.—
    2.
    In partic., of the dead, to rest, repose in the grave: ubi (sc. in sepulcro) remissa humana vita corpus requiescat malis. Vides quanto haec (sc. verba Ennii) in errore versentur;

    portum esse corporis et requiescere in sepulcro putat mortuum,

    Cic. Tusc. 1, 44, 107; Mart. 1, 94, 1:

    ossa quieta, precor, tutā requiescite in urnā,

    Ov. Am. 3, 9, 67; cf. Vulg. Apoc. 14, 13.—

    Freq. in epitaphs: hic requiescit,

    Petr. 71, 12; Mart. 6, 18, 1 al.:

    REQVIESCIT IN PACE D(omini),

    Inscr. Orell. 962.—
    B.
    Trop., to repose, find rest, take consolation:

    ubi animus ex multis miseriis atque periculis requievit,

    Sall. C. 4, 1:

    lacrimis fatigatur auditor et requiescit,

    Quint. 6, 1, 28:

    in alicujus Caesaris sermone, quasi in aliquo peropportuno deversorio,

    Cic. de Or. 2, 57, 234:

    in spe alicujus requiescere,

    id. Cael. 32, 79:

    requiescendum in hac lectione,

    Quint. 10, 1, 27: nisi eorum exitio non requieturam, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 886.—
    II.
    Act., to let rest; to stop, stay, arrest (only poet., and mostly with a homogeneous object): sol quoque perpetuos meminit requiescere cursus, Calvus ap. Serv. Verg. E. 8, 4:

    mutata suos requierunt flumina cursus,

    Verg. E. 8, 4; id. Cir. 232. — Hence, rĕquĭētus, a, um, P. a. (not ante - Aug.).
    1.
    Rested, refreshed:

    militem requietum, integrum (opp. itinere fatigatum et onere fessum),

    Liv. 44, 38 fin.:

    paululum requietis militibus,

    Sall. H. 1, 41 Dietsch:

    requietis et ordinatis suis,

    Front. Strat. 1, 6, 3; 2, 5, 25:

    ager,

    i. e. that has lain fallow, Ov. A. A. 2, 351.— Comp.:

    terra requietior et junior,

    Col. 2, 1, 5.—
    2.
    In econom. lang., that has lain or been kept for a long time, i. e. that is not fresh, stale:

    lac,

    Col. 7, 8, 1:

    ova,

    id. 8, 5, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > requiesco

  • 125 restito

    rēstĭto, āre, v. freq. n. [resto], to stay behind, to loiter, tarry, hesitate (ante-class., and several times in Liv. and Pliny the Elder): restitant, occurrunt, obstant, etc., Enn. ap. Non. 147, 10 (Sat. 5 Vahl.):

    me miserum restitando reddiderunt,

    Plaut. Capt. 3, 2, 3:

    at enim restitas,

    Ter. Eun. 4, 4, 1; Liv. 7, 39 fin. Drak.; 10, 19; 30, 31; Plin. 18, 16, 19, § 50: Menelaus me objurgat? id meis rebus regimen restitat, Enn. ap. Rufin. Fig. § 11, p. 205 Ruhnk. (Trag. v. 264 Vahl.).

    Lewis & Short latin dictionary > restito

  • 126 rudens

    1.
    rŭdens, entis ( gen. plur. rudentium, Vitr. 10, 19; Prud. adv. Symm. praef. 2; abl. rudenti, Vitr. 10, 2), m. ( fem., Plaut. Rud. 4, 3, 1) [etym. unknown; acc. to the [p. 1603] ancients from rudo, on account of the rattling; v. Non. p. 51], a rope, line, c ord (very freq. and class.; syn.: restis, funis).
    I.
    Usu., a rope, line, belonging to the standing or running rigging of a ship; a stay, halyard, sheet, etc.; plur. collect., the rigging, cordage: clamor tonitruum et rudentum sibilus, Pac. ap. Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1; cf. Varr. L. L. 5, § 7 Müll. N. cr.; and Serv. Verg. A. 1, 87 (Trag. Rel. p. 100 Rib.);

    imitated by Vergil: clamorque virum stridorque rudentum,

    Verg. A. 1, 87; Plaut. Rud. 4, 3, 1; 76; 92; Cic. Div. 1, 56, 127; Quint. 10, 7, 23; Verg. A. 3, 267; 682; 10, 229; Hor. Epod. 10, 5; Ov. M. 3, 616; 11, 474; 495 et saep.— Hence,
    B.
    Rudens, the title of a comedy by Plautus.
    C.
    Trop.:

    rudentem explicavit immensum,

    spun a long yarn, unfolded a prodigious series of facts, Amm. 29, 1, 6. —Prov.:

    rudentibus apta fortuna,

    a very uncertain fortune, Cic. Tusc. 5, 14, 40.—
    II.
    The rope of an engine of war, Vitr. 10, 17 sq.
    2.
    rŭdens, entis, Part. of rudo.

    Lewis & Short latin dictionary > rudens

  • 127 scindo

    scindo, scĭdi, scissum, 3 (old perf. redupl. scicidi, Enn., Naev., Att, and Afran. ap. Prisc. p. 890 P.; or Enn. p. 133 Vanl.; Com. Rel. pp. 19 and 164 Rib.; cf. also, sciciderat. [p. 1643] Gell 6, 9, 16), v. a. [akin to Gr. schizô, to split; cf. Germ. scheiden, and Lat. scio], to cut, tear, rend, or break asunder; to split, cleave, divide, or separate by force, etc. (freq. and class.; but in tempp.perf. ante-class.and postAug.; syn.: findo, rumpo).
    I.
    Lit.: quom saxum scisciderit, Enn. ap. Prisc. l. l.: non ergo aquila scisciderat pectus, Att. ib. and ap. Gell. l. l.: satis fortiter vestras sciscidistis colus, Afran. ap. Prisc. l. l.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:

    crines,

    Verg. A. 12, 870; Ov. M. 11, 683:

    capillos,

    id. H. 3, 79; Tib. 1, 10, 55; cf.

    , in a Greek construction: scissaeque capillos matres,

    Ov. M. 8, 526:

    vela,

    Plaut. Trin. 4, 1, 18:

    epistulam,

    Cic. Fam. 5, 20, 9:

    vestem,

    to tear open, Liv. 3, 58; Quint. 2, 15, 7; Prop. 2, 15 (3, 7), 18; Ov. M. 9, 166; Hor. C. 1, 17, 27; cf.:

    vestem tibi de corpore,

    Prop. 2, 5, 21:

    pecora scindunt herbarum radices,

    Col. 2, 18, 2:

    asini me mordicibus scindant,

    tear, lacerate, Plaut. Aul. 2, 2, 57:

    sinus,

    Ov. M. 10, 386:

    latus flagello,

    id. Ib. 185:

    lacerum corpus ictibus innumeris,

    Sil. 1, 172:

    vitiato fistula plumbo Scinditur,

    bursts open, Ov. M. 4, 123; cf.:

    et faceret scissas languida ruga genas,

    wrinkled, Prop. 3, 10, 6:

    vallum,

    to break through, tear up, Caes. B. G. 3, 5; 5, 51; Liv. 7, 37; Tac. H. 4, 28:

    limen portae,

    to break in pieces, Plaut. Bacch. 4, 9, 31:

    pontem,

    to break down, id. ib. 5, 26:

    cuneis lignum,

    to split, cleave, Verg. G. 1, 144:

    quercum cuneis,

    id. A. 7, 510:

    cuneis fissile robur,

    id. ib. 6, 182; cf.:

    ferro aequor (i. e. humum),

    id. G. 1, 50; cf.

    solum,

    id. ib. 2, 399:

    vomere terram,

    Ov. A. A. 2, 671:

    freta ictu (remorum),

    id. M. 11, 463:

    puppis aquas,

    id. Tr. 1, 10, 48:

    fluvios natatu,

    Claud. Cons. Hon. 4, 347:

    tellurem mare scindit,

    Luc. 3, 61:

    agmen,

    Tac. A. 1, 65 et saep.:

    labra,

    to open wide, Quint. 11, 3, 81:

    obsonium,

    to cut up, carve, Sen. Vit. Beat. 17; cf.

    nihil (edulium),

    Mart. 3, 12, 2:

    aves in frusta,

    Sen. Brev. Vit. 12.—
    b.
    Prov.: penulam alicui, to tear off one's travelling cloak, i.e. to urge, press, solicit one to stay, Cic. Att. 13, 33, 4.—
    B.
    Transf., to part, separate, divide; of places:

    dirimit scinditque Sueviam continuum montium jugum,

    Tac. G. 43:

    frons Italia in duo se cornua scindit,

    Mel. 2, 4, 7.—

    Mid.: omnis Italia scinditur in duo promuntoria,

    Sall. H. 4, 18 Dietsch.—In gen.:

    se (lutamenta),

    Cato, R. R. 128:

    se (nubes),

    Verg. A. 1, 587.—Mid.:

    omnis fumus, vapor, etc.... scinduntur per iter flexum,

    Lucr. 4, 91:

    scinditur in geminas partes circumfluus amnis,

    Ov. M. 15, 739; Luc. 1, 551.— Absol.:

    sentes quod tetigere, ilico rapiunt: si eas ereptum, ilico scindunt,

    Plaut. Cas. 3, 6, 2.—
    2.
    To destroy:

    scindunt proceres Pergamum,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 130.—
    II.
    Trop., to tear in pieces, to distract, agitate, disturb, etc.:

    aliquem quāvis scindunt cuppedine curae,

    Lucr. 3, 994:

    quantae tum scindunt hominem cuppedinis acres Sollicitum curae,

    id. 5, 46: nolo commemorare, quibus rebus sim spoliatus, ne scindam ipse dolorem meum, tear open, i. e. renew my grief, Cic. Att. 3, 15, 2:

    non sine piaculo sanctissimas necessitudines scindi,

    to be sundered, separated, Plin. Pan. 37 fin.:

    ut (actio) noctis interventu scinderetur,

    was interrupted, id. Ep. 2, 11, 16:

    verba fletu,

    Ov. P. 3, 1, 157:

    vox scinditur,

    is broken, cracked, Quint. 11, 3, 20:

    sic genus amborum scindit se sanguine ab uno,

    divides, branches off, Verg. A. 8, 142; cf.: scidit deinde se studium atque inertiā factum est, ut artes esse plures viderentur, was separated, divided, Quint. prooem. § 13; cf.:

    naturalis pars philosophiae in duo scinditur corporalia et incorporalia,

    Sen. Ep. 89, 16:

    scinditur incertum studia in contraria vulgus,

    Verg. A. 2, 39; cf. Tac. H. 1, 13:

    scindebatur in multiplices curas,

    Amm. 16, 3, 3.—Hence, scissus, a, um, P. a., split, cleft, divided.
    A.
    Lit.:

    folia pluribus divisuris,

    Plin. 25, 5, 21, § 48:

    vitis folio,

    id. 14, 2, 4, § 23:

    scissae (aures) cervis ac velut divisae,

    id. 11, 37, 50, § 136:

    alumen,

    Col. 6, 13, 1 (for which:

    scissile alumen,

    Cels. 5, 2; 6, 11):

    vestibus,

    Vulg. Job, 2, 12.—
    B.
    Trop.:

    genus vocum,

    harsh, grating, Cic. de Or. 3, 57, 216.—No comp., sup., or adv.

    Lewis & Short latin dictionary > scindo

  • 128 sedo

    sēdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [sedeo].
    I.
    Act. (orig. to cause to sit, to seat; hence, of inanimate or abstract objects), to allay, settle, still, calm, assuage, appease, quiet, check, end, stop, stay, etc. (syn.:

    mitigo, mulceo, lenio): cave putes, aut mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam effrenatam insolentiā multitudinem,

    Cic. Rep. 1, 42, 65:

    pulverem,

    Phaedr. 2, 5, 18:

    curriculum,

    Cic. Arat. 125; cf.

    vela,

    i. e. to furl, Prop. 3 (4) 21, 20:

    flammam,

    id. 3 (4), 18, 5:

    incendia,

    Ov. R. Am. 117.—Mid.:

    sedatis fluctibus,

    having subsided, abated, lulled, Cic. Inv. 2, 51, 154:

    sedatis ventis,

    Ov. M. 15, 349; cf.:

    tempestas sedatur,

    Cic. Verr. 2, 1, 18, § 46.—Of hunger, thirst, etc.:

    sitim,

    to slake, quench, Lucr. 2, 663; 4, 850; Ov. M. 3, 415; Phaedr. 4, 4, 1; Suet. Oth. 11 al.:

    famem ac sitim,

    Plin. 11, 54, 119, § 284; cf.:

    carne jejunia,

    Ov. M. 15, 83:

    lassitudinem,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 75; Nep. Eum. 9, 6:

    pestilentiam,

    Liv. 7, 3; Just. 20, 2, 8:

    dolores aurium,

    Plin. 29, 6, 39, § 133:

    tumorem vulnerum,

    id. 30, 13, 39, § 114; 20, 20, 81, § 211:

    scabiem, pruritum,

    id. 30, 13, 41, § 121 et saep.:

    (populi impetus) aliquando incenditur, et saepe sedatur,

    Cic. Leg. 3, 10, 24:

    bellum intestinum ac domesticum,

    id. Cat. 2, 13, 28; so,

    bellum,

    Nep. Dat. 8, 6:

    pugnam,

    id. Cat. 3, 3, 6:

    proelium,

    Liv. 34, 5:

    seditionem,

    Cic. Rep. 1, 38, 60; id. Att. 5, 14, 1:

    tumultum,

    Caes. B. C. 3, 18; 3, 106 fin.; Liv. 3, 15 al.:

    discordias,

    Cic. Phil. 1, 1, 1:

    controversiam,

    id. Leg. 1, 21, 54:

    contentionem,

    Liv. 39, 39:

    invidiam et infamiam,

    Cic. Verr. 1, 1, 1; cf.:

    sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit,

    id. Att. 13, 10, 2:

    miserias,

    Plaut. Poen. 5, 4, 107:

    calamitatem, Ter. Hec. prol. alt. 24: mala,

    Cic. Phil. 2, 18, 46.—Of feelings, passions, appetites, etc.:

    in animis hominum motum dicendo vel excitare vel sedare,

    Cic. de Or. 1, 46, 202:

    mentes (opp. excitare),

    id. ib. 1, 5, 17; cf.:

    appetitus omnes,

    id. Off. 1, 29, 103:

    illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā,

    id. Div. 1, 29, 61:

    animos militum,

    Liv. 26, 21:

    iram,

    Plaut. Merc. 5, 4, 1:

    cupidinem,

    id. Am. 2, 2, 210:

    rabiem,

    Hor. Epod. 12, 9:

    pavorem,

    Liv. 1, 16:

    lamentationem,

    id. 25, 37:

    fletus,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 31:

    curas,

    Stat. Th. 12, 514:

    vulnera mentis,

    Ov. P. 4, 11, 19 et saep.—Rarely with personal objects:

    affert potionem et te sedatum it,

    Plaut. Curc. 1, 2, 22:

    ut vix a magistratibus juventus sedaretur,

    was quieted, brought to order, Liv. 21, 20:

    tumultuantes deinde milites ipse sedavit,

    Just. 12, 15, 2.—
    * II.
    Neutr., to become quiet, to lull, subside: postquam tempestas sedavit, Auct. ap. Gell. 18, 12, 6 (cf. the mid.: sedatur tempestas, supra).—Hence, sēdātus, a, um, P. a., composed, moderate, calm, quiet, tranquil, sedate (class.):

    alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit, alter (Thucydides) incitatior fertur,

    Cic. Or. 12, 39:

    in ipsis numeris sedatior,

    id. ib. 52, 176:

    sedatissimā et depressissimā voce uti,

    Auct. Her. 3, 14, 24; cf.: Terenti, Latinā voce Menandrum sedatis vocibus effers, in gentle tones, Cic. poët. ap. Suet. Vit. Ter. 5:

    oderunt Sedatum celeres, agilem gnavumque remissi,

    Hor. Ep. 1, 18, 90:

    scribere sedatiore animo,

    Cic. Att. 8, 3, 7; cf.: olli sedato respondit corde Latinus. Verg. A. 12, 18:

    amnes,

    id. ib. 9, 30:

    sedato gradu in castra abeunt,

    Liv. 25, 37:

    sedatius tempus,

    Cic. Clu. 37, 103.— Adv.: sēdātē, calmly, tranquilly, sedately, Plaut. Men. 5, 6, 17; Cic. Tusc. 2, 20, 46; 2, 24, 58; id. Or. 27, 92. — Comp., Amm. 25, 1, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > sedo

См. также в других словарях:

  • Stay — may refer to:General* Stays (nautical), the heavy ropes, wires, or rods on sailing vessels that run from the masts to the hull * Guy wire, a metal wire used to support tall structures, such as radio masts * Bone (corsetry), one of the rigid parts …   Wikipedia

  • stay — 1 vt stayed, stay·ing: to temporarily suspend or prevent by judicial or executive order may not grant an injunction to stay proceedings in a state court U.S. Code stay 2 n: a temporary suspension or injunction of an action or process by a usu.… …   Law dictionary

  • Stay — Stay, n. [Cf. OF. estai, F. [ e]tai support, and E. stay a rope to support a mast.] 1. That which serves as a prop; a support. My only strength and stay. Milton. [1913 Webster] Trees serve as so many stays for their vines. Addison. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Stay — «Stay» Сингл Дэвида Гетта совместно с …   Википедия

  • stay — Ⅰ. stay [1] ► VERB 1) remain in the same place. 2) remain in a specified state or position. 3) live somewhere temporarily as a visitor or guest. 4) Scottish & S. African live permanently. 5) stop, delay, or prevent. 6) …   English terms dictionary

  • Stay — (st[=a]), v. t. [imp. & p. p. {Stayed} (st[=a]d) or {Staid} (st[=a]d); p. pr. & vb. n. {Staying}.] [OF. estayer, F. [ e]tayer to prop, fr. OF. estai, F. [ e]tai, a prop, probably fr. OD. stade, staeye, a prop, akin to E. stead; or cf. stay a rope …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stay — UK US /steɪ/ verb [I] ► to not move away or leave: stay for 2 days/2 weeks/2 years, etc. »They need an assistant who is willing to stay for six months. stay at work/home »We stayed at work until 10 pm. stay in/on sth »She will stay on the board… …   Financial and business terms

  • Stay — (st[=a]), v. i. [[root]163. See {Stay} to hold up, prop.] 1. To remain; to continue in a place; to abide fixed for a space of time; to stop; to stand still. [1913 Webster] She would command the hasty sun to stay. Spenser. [1913 Webster] Stay, I… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stay — stay1 [stā] n. [ME staie < OE stæg, akin to Du stag < IE * stāk , to stand, place < base * sta : see STAND] a heavy rope or cable, usually of wire, used as a brace or support, as for a mast of a ship; guy vt. to brace or support with a… …   English World dictionary

  • Stay — puede referirse a: “Stay”, una canción de Nick Jonas The Administration del album Who I Am. “Stay, la canción de Pink Floyd, del año 1972, de su álbum Obscured by Clouds. “Stay”, clásico de Maurice Williams y sus covers (ejemplo el de Cyndi… …   Wikipedia Español

  • stay in — To remain at home • • • Main Entry: ↑stay * * * ˌstay ˈin [intransitive] [present tense I/you/we/they stay in he/she/it stays in …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»