-
1 sprzeczny
sprzeczny z prawem gesetzwidrig, rechtswidrig -
2 sprzeczny
-
3 sprzeczny
uczucia widersprüchlich; opinie, informacje widersprüchlich, sich +akk widersprechend interesy gegensätzlichto jest sprzeczne z prawem das ist gesetzwidrig [ lub rechtswidrig] -
4 niezgodny
2) ( sprzeczny ze sobą) widersprüchlich, inkongruent\niezgodny z czymś mit etw nicht übereinstimmend\niezgodny z prawdą/przepisami wahrheits-/vorschriftswidrig3) ( rozbieżny)niezgodne zeznania świadków widersprüchliche Zeugenaussagen fPl -
5 angefochten
un\angefochtene Tatsache fakt bezsporny -
6 entgegengesetzt
I. adj\entgegengesetzt handeln działać odwrotnie -
7 gegensätzlich
gegensätzlich ['ge:gənzɛʦ̑lɪç] -
8 gesetzwidrig
sprzeczny z prawem -
9 illegitim
-
10 konträr
-
11 verfassungswidrig
sprzeczny z konstytucją -
12 vertragswidrig
-
13 widersprüchlich
II. advsich \widersprüchlich verhalten być w sprzeczności z samym sobą -
14 zwiespältig
См. также в других словарях:
sprzeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbieżny z czymś, wykluczający się wzajemnie, całkiem odmienny od czegoś; niepodobny, całkiem różny, niejednakowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczne poglądy, opinie. Miotany sprzecznymi uczuciami.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeczny — «wykluczający się wzajemnie, niezgodny z czymś, przeciwstawny czemuś; całkiem różny, odmienny» Sprzeczne interesy. Sprzeczne opinie, zdania. Sprzeczne informacje, wieści. Miotały nim sprzeczne uczucia. Zachowanie sprzeczne z zasadami współżycia… … Słownik języka polskiego
alogiczny — «sprzeczny z logiką; niedorzeczny, nielogiczny» Alogiczne zdanie … Słownik języka polskiego
paradoksalny — «sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem, zawierający paradoks; osobliwy, dziwaczny, absurdalny» Paradoksalny aforyzm. Paradoksalne twierdzenie. Paradoksalna sytuacja. Paradoksalne fakty, sprzeczności … Słownik języka polskiego
paranormalny — «sprzeczny z przyjętymi standardami normalności; trudny do wytłumaczenia, tajemniczy» Zagadnienia, zjawiska paranormalne … Słownik języka polskiego
antynarodowy — antynarodowywi «wrogi narodowi, sprzeczny z interesem narodu» Działalność antynarodowa … Słownik języka polskiego
antynaukowy — «przeciwny nauce; sprzeczny z nauką» Antynaukowy światopogląd … Słownik języka polskiego
antynomiczny — «będący antynomią; sprzeczny, przeciwstawny» Antynomiczne oceny, sądy … Słownik języka polskiego
bezprawie — n I 1. blm «stan, którego nie normują prawa; anarchia, bezrząd» 2. lm D. bezprawiewi «czyn sprzeczny z prawem; nadużycie» Dopuścić się bezprawia … Słownik języka polskiego
ewidentnie — przysłów. od ewidentny Okazał się ewidentnie złym pracownikiem. Tok rozumowania ewidentnie sprzeczny … Słownik języka polskiego
herezja — ż I, DCMs. herezjazji; lm D. herezjazji (herezjazyj) «pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej, zwykle katolicyzmu» przen. «idea, pogląd sprzeczne z utartymi, przyjętymi w danym środowisku poglądami; odstępstwo od powszechnie… … Słownik języka polskiego