-
1 sprzeczny
прил.• несовместимый• противоположный• противоречащий• противоречивый• разноречивый* * *sprzeczn|y1. противоречивый;\sprzecznyе informacje противоречивые сведения; \sprzecznyе uczucia противоречивые чувства;
2. z czym противоречащий, не соответствующий чему; противный чему;\sprzeczny z prawdą не соответствующий истине
* * *1) противоречи́выйsprzeczne informacje — противоречи́вые све́дения
sprzeczne uczucia — противоречи́вые чу́вства
sprzeczny z prawdą — не соотве́тствующий и́стине
-
2 kontrastowy
-
3 niezgodny
прил.• несовместимый• противоречащий• противоречивый• сварливый* * *niezgodn|y\niezgodnyi 1. z czym не соответствующий, противоречащий чему;\niezgodny z prawdą не соответствующий истине; \niezgodny z prawem противозаконный; противоправный;
2. несогласный, недружный+1. sprzeczny 2. skłócony
* * *1) z czym не соотве́тствующий, противоре́чащий чемуniezgodny z prawdą — не соотве́тствующий и́стине
niezgodny z prawem — противозако́нный; противопра́вный
2) несогла́сный, недру́жныйSyn:sprzeczny 1), skłócony 2) -
4 rozbieżny
прил.• отличный• противоречивый* * *расходящийся, противоречивый; разный+różniący się, sprzeczny
* * *расходя́щийся, противоречи́вый; ра́зныйSyn:różniący się, sprzeczny -
5 przeciwny
прил.• вредный• встречный• неблагоприятный• обратный• противный• противолежащий• противоположный* * *1) (poruszający się w przeciwnym kierunku) встречный2) przeciwny (sprzeciwiający się) не согласный3) przeciwny (odwrotny) противный, противоположныйniezgodny, sprzeczny противный (противоречащий)obrzydliwy, wstrętny противный (отвратительный)* * *przeciwn|y\przeciwnyi 1. противоположный;\przeciwny wiatr встречный ветер;
2. czemu не согласный с чем, сопротивляющийся чему;być \przeciwnyym czemuś быть против чего-л., не соглашаться с чём-л.; ● w \przeciwnyym razie в противном случае+1. odwrotny, przeciwległy
* * *1) противополо́жныйprzeciwny wiatr — встре́чный ве́тер
być przeciwnym czemuś — быть про́тив чего́-л., не соглаша́ться с че́м-л.
•Syn:odwrotny, przeciwległy 1) -
6 gesetzwidrig
ge'setzwidrig sprzeczny z prawem, nielegalny -
7 widersprüchlich
widersprüchlich sprzeczny -
8 zwiespältig
zwiespältig zmienny, sprzeczny
См. также в других словарях:
sprzeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbieżny z czymś, wykluczający się wzajemnie, całkiem odmienny od czegoś; niepodobny, całkiem różny, niejednakowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczne poglądy, opinie. Miotany sprzecznymi uczuciami.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeczny — «wykluczający się wzajemnie, niezgodny z czymś, przeciwstawny czemuś; całkiem różny, odmienny» Sprzeczne interesy. Sprzeczne opinie, zdania. Sprzeczne informacje, wieści. Miotały nim sprzeczne uczucia. Zachowanie sprzeczne z zasadami współżycia… … Słownik języka polskiego
alogiczny — «sprzeczny z logiką; niedorzeczny, nielogiczny» Alogiczne zdanie … Słownik języka polskiego
paradoksalny — «sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem, zawierający paradoks; osobliwy, dziwaczny, absurdalny» Paradoksalny aforyzm. Paradoksalne twierdzenie. Paradoksalna sytuacja. Paradoksalne fakty, sprzeczności … Słownik języka polskiego
paranormalny — «sprzeczny z przyjętymi standardami normalności; trudny do wytłumaczenia, tajemniczy» Zagadnienia, zjawiska paranormalne … Słownik języka polskiego
antynarodowy — antynarodowywi «wrogi narodowi, sprzeczny z interesem narodu» Działalność antynarodowa … Słownik języka polskiego
antynaukowy — «przeciwny nauce; sprzeczny z nauką» Antynaukowy światopogląd … Słownik języka polskiego
antynomiczny — «będący antynomią; sprzeczny, przeciwstawny» Antynomiczne oceny, sądy … Słownik języka polskiego
bezprawie — n I 1. blm «stan, którego nie normują prawa; anarchia, bezrząd» 2. lm D. bezprawiewi «czyn sprzeczny z prawem; nadużycie» Dopuścić się bezprawia … Słownik języka polskiego
ewidentnie — przysłów. od ewidentny Okazał się ewidentnie złym pracownikiem. Tok rozumowania ewidentnie sprzeczny … Słownik języka polskiego
herezja — ż I, DCMs. herezjazji; lm D. herezjazji (herezjazyj) «pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej, zwykle katolicyzmu» przen. «idea, pogląd sprzeczne z utartymi, przyjętymi w danym środowisku poglądami; odstępstwo od powszechnie… … Słownik języka polskiego