-
1 sprzątnąć
глаг.• прибрать• убрать* * *sprzątn|ąć\sprzątnąćięty сов. 1. убрать; прибрать;\sprzątnąć mieszkanie убрать квартиру, прибрать в квартире; \sprzątnąć ze stołu убрать со стола;
2. собрать урожай, убрать;\sprzątnąć pszenicę убрать пшеницу;
3. разг. отнять, похитить; перехватить;\sprzątnąć zdobycz sprzed nosa выхватить добычу из-под носа;
\sprzątnąć komuś dziewczynę отбить у кого-л. девушку;4. разг. уплести, уписать;\sprzątnąć z talerza опустошить тарелку;
5. разг. ухлопать, укокошить+4. spałaszować, zmieść 5. zabić
* * *sprzątnięty сов.1) убра́ть; прибра́тьsprzątnąć mieszkanie — убра́ть кварти́ру, прибра́ть в кварти́ре
sprzątnąć ze stołu — убра́ть со стола́
2) собра́ть урожа́й, убра́тьsprzątnąć pszenicę — убра́ть пшени́цу
3) разг. отня́ть, похи́тить; перехвати́тьsprzątnąć zdobycz sprzed nosa — вы́хватить добы́чу из-под но́са
sprzątnąć komuś dziewczynę — отби́ть у кого́-л. де́вушку
4) разг. уплести́, уписа́тьsprzątnąć z talerza — опустоши́ть таре́лку
5) разг. ухло́пать, укоко́шитьSyn: -
2 posprzątać
глаг.• убрать* * *posprząta|ć\posprzątaćny сов. прибрать, убрать;\posprzątać ze stołu убрать со стола; \posprzątać w pokoju прибрать в комнате
+ sprzątnąć* * *posprzątany сов.прибра́ть, убра́тьposprzątać ze stołu — убра́ть со стола́
posprzątać w pokoju — прибра́ть в ко́мнате
Syn: -
3 spałaszować
глаг.• слопать• снести* * *spałaszowa|ć\spałaszowaćny сов. разг. уплести+spuco-wać, sprzątnąć, zmieść
* * *spałaszowany сов. разг.уплести́Syn: -
4 sprzątać
глаг.• обчистить• обчищать• очистить• очищать• почистить• прибирать• прибрать• расчищать• убирать• убрать• чистить* * *sprząta|ć\sprzątaćny несов. 1. убирать; прибирать;2. собирать урожай, убирать; 3. разг. отнимать, похищать; 4. разг. уплетать, уписывать; 5. разг. ухлопывать, убивать; ср. sprzątnąć+4. pałaszować, zmiatać 5. zabijać
* * *sprzątany несов.1) убира́ть; прибира́ть2) собира́ть урожа́й, убира́ть3) разг. отнима́ть, похища́ть4) разг. уплета́ть, упи́сыватьSyn:
См. также в других словарях:
sprzątnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sprzątać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sprzątnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzątnąć — komuś coś, kogoś sprzed nosa zob. nos 20 … Słownik frazeologiczny
sprzątnąć — → sprzątać … Słownik języka polskiego
sprzątać — Sprzątnąć komuś coś, kogoś sprzed nosa zob. nos 20 … Słownik frazeologiczny
sprzątać — ndk I, sprzątaćam, sprzątaćasz, sprzątaćają, sprzątaćaj, sprzątaćał, sprzątaćany sprzątnąć dk Va, sprzątaćnę, sprzątaćniesz, sprzątaćnij, sprzątaćnął, sprzątaćnęła, sprzątaćnęli, sprzątaćnięty, sprzątaćnąwszy 1. «doprowadzać coś do porządku,… … Słownik języka polskiego
sprzątać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzątaćam, sprzątaća, sprzątaćają, sprzątaćany {{/stl 8}}– sprzątnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, sprzątaćnę, sprzątaćnie, sprzątaćnij, sprzątaćnął, sprzątaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posprzątać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, posprzątaćam, posprzątaća, posprzątaćają, posprzątaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaprowadzić gdzieś porządek (w jednym lub wielu miejscach); zrobić porządek, uprzątnąć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
brud — m IV, D. u, Ms. brudzie; lm M. y 1. zwykle blm «każde zanieczyszczenie (np. pył, kurz, błoto) osiadłe na czymś; brak czystości» Brud na rękach, na ubraniu, na meblach. Smugi brudu na czymś. Warstwa brudu. Coś jest czarne od brudu. Obmyć, oczyścić … Słownik języka polskiego
mieszkanie — n I 1. rzecz. od mieszkać. 2. lm D. mieszkanieań «pomieszczenie, w którym się stale mieszka, złożone zwykle z pokoi, kuchni, łazienki, ubikacji i przedpokoju» Ciepłe, suche, widne, małe, ciasne, obszerne, rozkładowe mieszkanie. Samodzielne… … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
