-
1 sporządzić
sporządzać (-am) < sporządzić> (-dzę) protokół, plany anfertigen; testament aufsetzen; listę, bilans erstellen; notatki machen -
2 sporządzić
vt pf→ sporządzać -
3 inwentarz
mInventar n, Bestandsverzeichnis n -
4 protokół
protokół z zebrania Sitzungsprotokoll n;protokół zeznań świadków JUR Protokoll n der Zeugenaussagen;protokół powypadkowy Unfallprotokoll n;protokół szkód Schadensprotokoll n;sporządzić pf protokół ein Protokoll aufnehmen -
5 sporządzać
sporządzać (-am) < sporządzić> (-dzę) protokół, plany anfertigen; testament aufsetzen; listę, bilans erstellen; notatki machen -
6 protokół
\protokół posiedzenia/rozprawy sądowej Sitzungs-/Verhandlungsprotokoll nt\protokół dyplomatyczny diplomatisches Protokollpoza protokołem nebenbei [gesagt], am Rande [bemerkt] -
7 sporządzać
sporządzać [spɔʒɔnʣ̑aʨ̑], sporządzić [spɔʒɔɲʥ̑iʨ̑] -
8 testament
sporządzić \testament ein Testament errichten [ lub machen]zapisać coś komuś w testamencie jdm etw testamentarisch hinterlassen2) relStary/Nowy Testament das Alte/Neue Testament -
9 wypisać
perf,I. vt2) ( wynotować)\wypisać numer z książki telefonicznej sich +dat eine Nummer aus dem Telefonbuch herausschreiben3) ( sporządzić listę) auflisten4) ( wykreślić)\wypisać kogoś ze szpitala jdn aus der Klinik entlassenwypisywać o kimś bzdury über jdn dummes Zeug schreiben ( fam)7) wypisz, wymaluj! ( pot) buchstäblich [wie], im wahrsten Sinne des WortesII. vr1) ( przestawać pisać) ołówek: sich +akk abschreiben, długopis: leer geschrieben sein2) ( wykreślać się)\wypisać się z organizacji aus einer Organisation austreten\wypisać się ze szpitala das Krankenhaus verlassen -
10 wystawiać
I. vt5) ( oferować)\wystawiać coś sprzedaż etw zum Verkauf anbieten8) ( poddawać)\wystawiać kogoś na działanie czegoś jdn der Wirkung von etw aussetzen, etw auf jdn einwirken lassen10) \wystawiać kogoś na próbę jdn auf die Probe stellenwystawić kogoś do wiatru jdn sitzen lassen ( fam), jdn im Stich lassen\wystawiać się na coś sich +akk einer S. +dat aussetzen -
11 abfassen
-
12 abschreiben
ab|schreibenI. vt3) ( plagiieren) dokonać plagiatu6) (fam: verloren geben)ich hatte ihn schon abgeschrieben spisałem go już na straty ( pot)II. vi1) ( plagiieren)[von jdm/etw] \abschreiben dokonać plagiatu [kogoś/czegoś]2) ( in der Schule)er hat schon wieder abgeschrieben znowu [od kogoś] ściągnął [o odpisał] -
13 anfertigen
an|fertigenvt Kleidungsstück szyć [ perf u-]; Möbelstück wykonywać [ perf wykonać]; Protokoll sporządzać [ perf sporządzić] -
14 anlegen
an|legenI. vtdas Anlegen eines Verzeichnisses utworzenie nt katalogu5) ( beabsichtigen)es auf einen Streit \anlegen zmierzać do bójki9) ( ausrichten)ein Projekt auf sechs Jahre \anlegen rozłożyć projekt na sześć latII. vi1) im Hafen \anlegen przybijać [ perf przybić] do portu2) ( zielen)[mit einem Gewehr] auf jdn \anlegen celować [ perf wy-] w kogoś [broń]III. vrsich mit jdm \anlegen wdawać [ perf wdać] się z kimś w kłótnię -
15 auflisten
auf|listenvtetw \auflisten sporządzić listę czegoś -
16 aufsetzen
auf|setzenI. vt4) ( zur Schau tragen)ein aufgesetztes Lächeln sztuczny [o udawany] uśmiech mII. vrsich \aufsetzen siadać [ perf usiąść]III. vi[auf der Piste] \aufsetzen Flugzeug: siąść [na pasie startowym]weich \aufsetzen wylądować miękko -
17 aufstellen
-
18 ausstellen
aus|stellenI. vteinen Scheck [auf jdn] \ausstellen wystawić czek [na kogoś]II. vi Künstler: wystawiać -
19 erstellen
-
20 mischen
mischen ['mɪʃən]I. vt2) (hinein\mischen)etw unter den Teig \mischen domieszać czegoś do ciastaII. vr1) (sich ver\mischen)sich \mischen Flüssigkeiten, Substanzen: mieszać [ perf wy-] się2) ( sich begeben)sich unter die Menge \mischen zniknąć w tłumie3) (sich ein\mischen)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
sporządzać — ndk I, sporządzaćam, sporządzaćasz, sporządzaćają, sporządzaćaj, sporządzaćał, sporządzaćany sporządzić dk VIa, sporządzaćdzę, sporządzaćdzisz, sporządzaćrządź, sporządzaćdził, sporządzaćdzony «wykonywać coś, robić coś, np. przygotowywać pisma,… … Słownik języka polskiego
sporządzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sporządzaćam, sporządzaća, sporządzaćają, sporządzaćany {{/stl 8}}– sporządzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sporządzaćdzę, sporządzaćdzi, sporządzaćrządź, sporządzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} robić, wykonywać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
akt — m IV, D. u, Ms. akcie; lm M. y 1. «czyn, działanie, wykonanie, spełnienie czegoś jako objaw zewnętrzny, fizyczny lub jako proces psychiczny» Akt agresji. Akty dywersji. Akt poznania. Akt rozpaczy, woli. 2. «czynność urzędowa, oficjalna,… … Słownik języka polskiego
grafik — m III, Ms. grafikkiem 1. DB. a; lm M. grafikicy, DB. ów «artysta wykonujący prace z dziedziny grafiki artystycznej; rysownik, ilustrator wykonujący prace z dziedziny grafiki użytkowej» 2. D. u, B.=M.; lm MB. i «wykres ilustrujący przebieg zjawisk … Słownik języka polskiego
kodycyl — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów praw. «późniejszy dodatek do testamentu; rozporządzenie majątkiem na wypadek śmierci, bez ustanowienia spadkobiercy» Sporządzić kodycyl. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
kserokopia — ż I, DCMs. kserokopiapii; lm D. kserokopiapii (kserokopiapij) «kopia dokumentu, rękopisu itp. wykonana za pomocą kserografu; odbitka kserograficzna» Sporządzić kserokopie listów. ‹gr. + łac.› … Słownik języka polskiego
mapa — ż IV, CMs. mapie; lm D. map «płaski obraz powierzchni Ziemi (także nieba lub ciała niebieskiego) przedstawiony w zmniejszeniu za pomocą umownych znaków i odpowiedniego rzutu, czyli odwzorowania kartograficznego» Mapa komunikacyjna, lotnicza,… … Słownik języka polskiego
narobić — dk VIa, narobićbię, narobićbisz, narobićrób, narobićbił, narobićbiony 1. «wykonać czegoś dużo, wytworzyć, sporządzić coś w dużej, wystarczającej ilości, liczbie» Narobił zabawek dla dzieci. 2. «spowodować powstanie, pojawienie się czegoś (zwykle… … Słownik języka polskiego
odpis — m IV, D. u, Ms. odpissie; lm M. y 1. «kopia oryginału, tekst odpisany» Odpis dokumentu, umowy. Odpis aktu stanu cywilnego. Odpisy z akt sprawy. Uwierzytelniony odpis testamentu. Sporządzić, zrobić odpis. Złożyć gdzieś odpis dyplomu, świadectwa. 2 … Słownik języka polskiego
odpisać — dk IX, odpisaćpiszę, odpisaćpiszesz, odpisaćpisz, odpisaćał, odpisaćany odpisywać ndk VIIIa, odpisaćsuję, odpisaćsujesz, odpisaćsuj, odpisaćywał, odpisaćywany 1. «odpowiedzieć w formie pisemnej na czyjeś pismo, na czyjś list, dać komuś pisemną… … Słownik języka polskiego
pełnomocnictwo — n III, Ms. pełnomocnictwowie; lm D. pełnomocnictwonictw 1. «prawo prowadzenia w czyimś zastępstwie pewnych spraw lub w ogóle działania w czyimś imieniu na podstawie upoważnienia wydanego przez mocodawcę; plenipotencja» Formalne, urzędowe… … Słownik języka polskiego