-
1 płynne spółgłoski
пла́вные согла́сные -
2 spółgłos|ka
f Jęz. consonant- □ spółgłoska dwuwargowa bilabial consonant- spółgłoska dźwięczna voiced consonant- spółgłoska ejektywna ejective consonant- spółgłoska eksplozywna plosive consonant, explosive consonant- spółgłoska emfatyczna emphatic consonant- spółgłoski bezdźwięczne voiceless consonants- spółgłoski miękkopodniebienne a. tylnojęzykowe velar consonants- spółgłoski półotwarte a. sonorne sonorants- spółgłoski syczące hissing consonants- spółgłoski szczelinowe fricative consonants- spółgłoski zwartoszczelinowe affricatesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spółgłos|ka
-
3 bezdźwięczny
прил.• беззвучный• глухой• немой* * *bezdźwięczn|y1. беззвучный;2. лингв. глухой; spółgłoski \bezdźwięcznyе глухие согласные+1. głuchy
* * *1) беззву́чный2) лингв. глухо́йspółgłoski bezdźwięczne — глухи́е согла́сные
Syn:głuchy 1) -
4 dźwięczny
прил.• гулкий• звонкий• звучащий• звучный• шумный* * *dźwięczn|y\dźwięcznyiejszy звонкий, звучный;\dźwięczny śmiech звонкий смех; spółgłoski \dźwięcznye лингв. звонкие согласные
* * *зво́нкий, зву́чныйdźwięczny śmiech — зво́нкий смех
spółgłoski dźwięczne — лингв. зво́нкие согла́сные
-
5 płynny
прил.• беглый• жидкий• легкий• ликвидный• плавный• редкий• текучий* * *płynn|y1. жидкий;paliwo \płynnye жидкое топливо; stan \płynny жидкое состояние;
2. плавный;\płynnyа linia плавная линия;
3. плавный, свободный;\płynnyа wymowa хорошее произношение;
4. изменчивый, неустойчивый; текучий (о кадрах и ♂.ň.);● \płynnyа gotówka наличные (свободные) деньги; \płynny owoc разг. фруктовый сок;
\płynnyе spółgłoski плавные согласные+1. ciekły 2. harmonijny 3. swobodny 4. zmienny
* * *1) жи́дкийpaliwo płynne — жи́дкое то́пливо
stan płynny — жи́дкое состоя́ние
2) пла́вныйpłynna linia — пла́вная ли́ния
3) пла́вный, свобо́дныйpłynna wymowa — хоро́шее произноше́ние
4) изме́нчивый, неусто́йчивый; теку́чий (о кадрах и т. п.)•- płynny owoc
- płynne spółgłoskiSyn: -
6 ścieśniać
I. vt verengen, enger machen1) ( czynić ciasnym)\ścieśniać litery eng schreiben\ścieśniać szeregi die Reihen schließenII. vr1) ( ulec zwężeniu) sich +akk verengen2) ling spółgłoski: verengt werden -
7 bezdźwięczny
adj( głos) dull; JĘZ voiceless* * *a.1. (= cichy, przytłumiony) noiseless.2. jęz. (wygłos, artykulacja, wymowa) voiceless; bezdźwięczne spółgłoski voiceless consonants.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezdźwięczny
-
8 cerebralny
a.1. fizj. cerebral; krążenie cerebralne cerebral circulation.2. jęz. cerebral, retroflex; spółgłoski cerebralne cerebrals, cerebral l. retroflex consonants.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cerebralny
-
9 laryngalny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > laryngalny
-
10 miękkość
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > miękkość
-
11 półotwarty
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > półotwarty
-
12 zębowy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zębowy
-
13 aspir|ować
impf Ⅰ vt Jęz. to aspirate- spółgłoski aspirowane aspirated consonantsⅡ vi książk. (ubiegać się) to aspire (do czegoś to sth) [władzy, miana pisarza]- aspirować do roli znawcy to aspire to the role of expert- państwa aspirujące do członkostwa w UE countries aspiring to membership of the EU- nigdy nie aspirował do wyróżnień i stanowisk he never aspired to honours or positionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > aspir|ować
-
14 bezdźwięczn|y
adj. 1. książk. [głos, szept, kaszel] muffled- bezdźwięczny płacz/śmiech/krzyk silent crying/a silent laugh/a silent a. voiceless scream2. Jęz. [głoski, spółgłoski] voicelessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezdźwięczn|y
-
15 dźwięczn|y
adj. grad. 1. [okrzyk] resounding; [głos, instrument muzyczny] resonant, sonorous; [śmiech] ringing 2. Jęz. voiced- spółgłoski dźwięczne voiced consonantsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźwięczn|y
-
16 miękkoś|ć
f sgt 1. (wełny, materaca, gałązki, wody) softness- mięso trzeba gotować do miękkości meat should be cooked until it’s tender2. (światła, barw, konturów) softness 3. (ruchów, głosu) softness- miękkość języka rosyjskiego the melodiousness of the Russian language4. Jęz. (spółgłoski) softnessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > miękkoś|ć
-
17 podw|oić
pf — podw|ajać impf Ⅰ vt 1. (zwiększyć) to double [zyski, liczbę, płace, stawkę]- podwoić komuś dochody to double sb’s earnings- podwoić swoją cenę/liczbę/wielkość to double in price/number/size- podwoić swoją wartość to double in value- podwojono liczbę studentów the number of students doubled- zysk firmy został podwojony w porównaniu z poprzednim rokiem the company’s earnings doubled in comparison with the previous year- podwojenie dochodów/kapitału the doubling of earnings/capital- podwojona stawka a double stake- podwojony iloczyn a double product- podwojenie Biol. (re)duplication- podwojony Biol. reduplicate2. przen. (wzmóc) to double, to redouble [wysiłki, starania]- podwoić szanse przedsięwzięcia to double the chances of a venture3. Jęz. to double [literę]; to geminate [głoskę]- spółgłoska podwojona a double a. geminate consonant- podwojone spółgłoski szczelinowe geminate fricativesⅡ podwoić się — podwajać się [płace, zyski] to double, to increase twofold- podwoiła się liczba użytkowników telefonów the number of phone-users has doubledThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podw|oić
-
18 upodobni|ć
pf — upodabni|ać impf Ⅰ vt 1. książk. (przystosować) to make [sb/sth] resemble (do kogoś/czegoś sb/sth); to make [sb/sth] similar (do kogoś/czegoś to sb/sth)- chusta zawiązana na głowie upodobniała go do pirata the bandanna tied on his head made him look like a. resemble a pirate- wspólne życie upodobniło ich do siebie their life together made them resemble each other2. Fonet. to assimilate (do czegoś to sth) Ⅱ upodobnić się — upodabniać się 1. książk. (stać się podobnym) to become like (do kogoś/czegoś sb/sth); to become similar (do kogoś/czegoś to sb/sth)- upodobnić się do siebie to become similar a. alike- upodobnić się ubarwieniem/wyglądem do innego gatunku Zool. to mimic the colour/appearance of another species- z wiekiem upodobniła się do swojej matki as she grew older she came to resemble her mother2. Fonet. to assimilate (do czegoś to sth)- spółgłoski upodobniają się pod względem dźwięczności vowels assimilate with regard to voiceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upodobni|ć
-
19 zębow|y
adj. dental- proteza zębowa Stomat. a dental prosthesis- spółgłoski zębowe Jęz. dental consonantsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zębow|y
-
20 półotwarty
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dentalny — ∆ jęz. Spółgłoski dentalne «spółgłoski wymawiane z udziałem czubka języka i górnego szeregu zębów; spółgłoski zębowe» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
eksplozywny — «mający cechy eksplozji; wybuchowy» Eksplozywne ruchy lawy. ∆ jęz. Spółgłoski eksplozywne «spółgłoski wybuchowe (zwarte), w których wymowie po zwarciu następuje gwałtowne rozwarcie narządów mowy i jednoczesny wydech (wybuch) prądu powietrza na… … Słownik języka polskiego
labiodentalny — ∆ jęz. Spółgłoski labiodentalne «spółgłoski artykułowane bez czynnego udziału języka powstające przez zbliżenie dolnej wargi do górnego szeregu zębów; spółgłoski wargowo zębowe» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
laryngalny — ∆ jęz. Spółgłoski laryngalne «spółgłoski powstające na skutek ruchów artykulacyjnych (szczeliny lub zwarcia) wiązadeł głosowych w krtani; występują w językach chamito semickich i kaukaskich; spółgłoski krtaniowe» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… … Słownik języka polskiego
twardopodniebienny — ∆ jęz. Spółgłoski twardopodniebienne «spółgłoski, przy których artykulacji zachodzi zwarcie lub zbliżenie środkowej części języka z podniebieniem twardym; spółgłoski miękkie» … Słownik języka polskiego
zębowy — «odnoszący się do zębów ludzkich (rzadziej zwierzęcych)» tylko w terminologii specjalnej. ∆ jęz. Spółgłoski zębowe «spółgłoski wymawiane przy udziale czubka języka i górnego szeregu zębów, obejmujące spółgłoski zwarte (t, d), zwarto szczelinowe… … Słownik języka polskiego
zwarty — zwartyrci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zewrzeć (p.) zwarty w użyciu przym. 1. «złożony z osób, elementów, przedmiotów znajdujących się blisko jeden obok drugiego; ścisły, zbity, gęsty, skupiony» Zwarty tłum. Zwarta gromada. Zwarty krąg… … Słownik języka polskiego
apikalny — ∆ jęz. Spółgłoski apikalne «spółgłoski przedniojęzykowe» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
bezdźwięczny — «nie dźwięczący, przytłumiony, głuchy» Bezdźwięczny głos. ∆ jęz. Spółgłoski bezdźwięczne «spółgłoski artykułowane bez udziału drgania wiązadeł głosowych» … Słownik języka polskiego
cerebralny — anat. «mózgowy» Krążenie cerebralne. * jęz. Spółgłoski cerebralne «spółgłoski, przy których artykulacji koniec języka zwiera się z najwyższą częścią podniebienia twardego, tuż nad dziąsłami (występowały w sanskrycie, znane też np. w językach… … Słownik języka polskiego
