-
1 solum
solum ī, n the lowest part, bottom, ground, base, foundation, floor, pavement, site: sola marmorea: (templi) Marmoreum, O.: ut eius (fossae) solum pateret, Cs.: (amnis) puro solo excipitur, bed, Cu.—The ground, earth, soil: ubi mollius solum reperit, Cu.: trabes in solo conlocantur, Cs.: clivus ad solum exustus, burned to the ground, L.: urbem ad solum diruere, Cu.; cf. solo aequandae sunt dictaturae, i. e. to be abolished, L.: saturare fimo pingui sola, V.: incultum et derelictum: Duratae solo nives, H.: Fecundum, O.: mite, H.: Urbs Etrusca solo, i. e. on Etruscan soil, V.: nudum, Cu.: solo inmobilis haeret, V.: cereale solum pomis agrestibus augent, their wheaten board, V.: tremit puppis, Subtrahiturque solum, i. e. the supporting sea, V.: caeleste, i. e. the sky, O.—Prov.: quodcumque in solum venit, whatever falls to the ground, i. e. whatever comes uppermost.—Of the foot, the sole: solorum callum.—A soil, land, country, region, place: solum, in quo tu ortus: pro solo, in quo nati essent, L.: natale, native soil, O. —Esp., in the phrase, vertere or mutare solum, to leave the country, go into exile: quo vertendi, hoc est, mutandi soli causā venerant: eo solum vertunt, hoc est, sedem ac locum mutant: si solum non mutarunt.—Fig., a base, basis, foundation: Auspicio regni stabilita scamna solumque, i. e. throne, Enn. ap. C.: solum quoddam atque fundamentum.* * *Ionly/just/mearly/barely/aloneIIbottom, ground, floor; soil, land -
2 solum
1.sŏlum, i, (collat. form sŏlus, ūs, m., acc. to Varr. L. L. 6, 1, 2), n. [root sar-, to guard, make whole; Sanscr. Sarva, entire; cf.: solea, solidus, sollus], the lowest part of a thing, the bottom, ground, base, foundation.I.Lit., the floor or pavement of a room; the bottom of a ditch or trench; the foundation of a building or the ground, site, on which it stands, etc.; ground, earth, land, soil; the sole of the foot or of a shoe, etc.:B.aurata tecta in villis et sola marmorea,
Cic. Par. 6, 3, 49:(templi) Marmoreum solum,
Ov. M. 15, 672; Tib. 3, 3, 16:ut ejus (fossae) solum tantundem pateret, quantum summa labra distabant,
Caes. B. G. 7, 72:imum stagni,
Ov. M. 4, 298:maris,
Sen. Agam. 475.—Of a river-bed:puro solo excipitur,
Curt. 3, 4, 8; 5, 3, 2; cf.:ubi mollius solum reperit, stagnat insulasque molitur,
id. 8, 9, 7:trabes in solo collocantur,
Caes. B. C. 7, 23:super pilas lapide quadrato solum stratum est,
Curt. 5, 1, 33:tecta (porticus) solo jungens,
Lucr. 4, 430:solo aequata omnia,
Liv. 24, 47 fin.:clivus Publicius ad solum exustus est,
id. 30, 26, 5:urbem ad solum diruere,
Curt. 3, 10, 7; Eutr. 4, 17:solo exaequare,
Flor. 1, 13, 4:solo aequare,
Vell. 2, 4, 2:aedificia cuncta solo cohaerentia,
Amm. 22, 11, 6:ISIDI TEMPLVM A SOLO POSVIT,
Inscr. Orell. 457; cf. ib. 467; Inscr. Fabr. 10, 47: domo pignori data et area ejus tenebitur: est enim pars ejus;et contra jus soli sequitur aedificium,
Dig. 13, 7, 21:solum proscindere terrae,
Lucr. 5, 1295; so,terrae,
id. 1, 212; 5, 211; 5, 1289.— Plur.: recente terrae [p. 1724] sola sanguine maculans, Cat. 63, 7:sola dura,
id. 63, 40; Verg. G. 1, 80; Tib. 1, 5, 3; Stat. S. 1, 1, 56; id. Th. 4, 445:sibi praeter agri solum nihil esse reliqui,
Caes. B. G. 1, 11:solum exile et macrum,
Cic. Agr. 2, 25, 67:incultum et derelictum,
id. Brut. 4, 16:densum, siccum, macrum, etc.,
Col. 2, 2, 5 sq.:duratae solo nives,
Hor. C. 3, 24, 39:putre,
Verg. G. 2, 204:cruentum,
Ov. M. 4, 134:foecundum,
id. ib. 7, 417:pulvereum,
id. ib. 7, 113:triste,
id. ib. 8, 789:vivax,
id. ib. 1, 420:pingue,
Verg. G. 1, 64:praepingue,
id. A. 3, 698:mite,
Hor. C. 1, 18, 2:exiguum,
Tib. 1, 1, 22:cultum,
id. 1, 1, 2:nudum,
Curt. 3, 4, 3; 7, 5, 17:viride,
Verg. A. 6, 192:presso exercere solum sub vomere,
id. G. 2, 356:solo inmobilis haeret,
id. A. 7, 250:ingreditur solo,
id. ib. 4, 177:solo recubans,
id. ib. 3, 392:reptans solo,
Stat. S. 5, 5, 83.— Plur.:saturare fimo pingui sola,
Verg. G. 1, 80:ardent sola terrae,
Lucr. 2, 592; Cat. 61, 7; 61, 40; Tib. 1, 5, 3; Stat. S. 1, 1, 56; id. Th. 4, 445; cf. Cic. Balb. 5, 13, B. 1. infra: solum hominis exitium herbae, the sole of the foot, Varr. R. R. 1, 47 fin.:mihi calciamentum solorum (est) callum,
Cic. Tusc. 5, 32, 90:loca nullius ante Trita solo,
Lucr. 1, 927; 4, 2:(canes) unguibus duris, solo nec ut corneo nec nimium duro,
Varr. R. R. 2, 9, 4: qui auro soccis habeat suppactum solum, the sole of a shoe, Plaut. Bacch. 2, 3, 98;of a dog: solum corneum,
Varr. R. R. 2, 9, 4:cereale solum pomis agrestibus augent,
their wheaten board, Verg. A. 7, 111:vastis tremit ictibus aerea puppis, Subtrahiturque solum,
i. e. the sea under the vessel, id. ib. 5, 199:omne ponti,
Val. Fl. 4, 712:astra tenent caeleste solum,
i. e. the vault of heaven, Ov. M. 1, 73: manibusque cruentis Pulsat inane solum, i. e. the sockets of the eyes, Stat. Th. 1, 55.— Prov.: quodcumque or quod in solum venit, whatever falls to the ground, i. e. whatever comes uppermost or occurs to the mind, = quod in buccam venit, Varr. ap. Non. 500, 11; Cic. N. D. 1, 23, 65; Afran. ap. Non. 124, 18 sq. (Com. Fragm. v. 41 Rib.).—Also ellipt. (cf. bucca):convivio delector: ibi loquor, quod in solum ut dicitur,
Cic. Fam. 9, 26, 2.—Transf., in gen.1.Soil, i. e. land, country, region, place (cf.: terra, tellus, humus): sola terrarum, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 443 Vahl.):2.solum, in quo tu ortus et procreatus,
Cic. Leg. 2, 2, 4; cf.patriae,
id. Cat. 4, 7, 16; Liv. 5, 49:pro solo, in quo nati essent,
id. 5, 30, 1:patrium,
id. 21, 53:natale,
i. e. native country, natal soil, Ov. M. 7, 52; 8, 184; id. P. 1, 3, 35; Sen. Med. 334; cf.:in gremio regni solique genitalis,
Amm. 17, 12, 21:Miletus, genitale solum,
Vell. 2, 7, 5 (7); Vop. Aur. 3, 2.— Plur.:vos, mutae regiones, imploro, et sola terrarum ultimarum, etc.,
Cic. Balb. 5, 13:sola Romana,
Capitol. Max. 13:vile solum Sparte est,
Ov. M. 15, 428:Romani numen utrumque soli,
id. F. 3, 292:maxima Fundani gloria soli,
id. P. 2, 11, 28.— Hence, solum vertere, to leave one's country (generally said of going into exile):qui volunt poenam aliquam subterfugere, eo solum vertunt, hoc est, sedem ac locum mutant,
Cic. Caecin. 34, 100; cf.:neque exsilii causā solum vertisse diceretur,
id. Quint. 28, 26; id. Phil. 5, 5, 14; Liv. 3, 13; 43, 2 al.; so,solum civitatis mutatione vertere,
Cic. Balb. 11, 28.—Rarely, in this sense:solum mutare: exsules sunt, etiam si solum non mutarint,
Cic. Par. 4, 2, 31; cf.:quo vertendi, hoc est mutandi, soli causā venerant,
id. Dom. 30, 78.—In jurid. lang.: res soli, land, and all that stands upon it, real estate (opp. res mobiles, personal or movable property):II.omnes res, sive mobiles sint, sive soli,
Dig. 13, 3, 1; so,res soli,
ib. 43, 16, 1, § 32:tertia pars de agris, terris, arbustis, satis quaerit, et, ut jurisconsultorum verbo utar, de omnibus quae solo continentur,
Sen. Q. N. 2, 1, 2; Plin. Ep. 6, 19, 4:ut feneratores duas patrimonii partes in solo collocarent,
lay out in land, Suet. Tib. 48:in solo proprio,
Vop. Flor. 2.—Trop., a base, basis, foundation (very rare): auspicio regni stabilita scamna solumque, i. e. throne, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48 fin. (Ann. v. 99 Vahl.); cf.: Tarquinio dedit imperium simul et sola regni, Enn. ap. Fest. p. 298 Müll. (Ann. v. 151 Vahl.):2.solum quidem et quasi fundamentum oratoris vides locutionem emendatam et Latinam,
Cic. Brut. 74, 258: solum quoddam atque fundamentum, id. de Or. 3, 37, 151: solo aequandae sunt dictaturae consulatusque, to be levelled with the ground, i. e. to be utterly abolished, Liv. 6, 18, 14; so,ad solum dirutum,
Vulg. Nah. 2, 6.sōlum, adv., v. 1. solus fin. -
3 glaeba (glēba)
glaeba (glēba) ae, f [GLOB-], a lump of earth, clod: glaebis aliquem agere: nec ulli glaeba ulla agri adsignaretur, L.: rastris glaebas frangere, V.: Versare glaebas, H.: ornare glaebam virentem, i. e. an altar of turf, Iu.— Land, soil: Sicula, O.: Terra potens ubere glaebae, V.: duris Aequicula glaebis, hard soil, V.— A piece, lump, mass: sevi ac picis glaebae, Cs. -
4 humus
humus ī, f [cf. χαμαί], the earth, ground, soil: infecta sanguine, S.: subacta atque pura: Fossa repletur humo, O.: humum momordit, bit the ground, V.: feracīs figere humo plantas, V.: semina Spargere humo, O.: Deiecto in humum voltu, O.: humi pabulum, i. e. grass, S.—Poet.: sermones Repentes per humum, H.: vitat humum, H.— A land, country, region: Punica, O.* * *ground, soil, earth, land, country -
5 polluō
polluō uī, ūtus, ere [pro+luo], to soil, defile, stain, foul, pollute: ore dapes, V.: ora cruore, O. —Fig., to defile, pollute, contaminate, violate, dishonor, desecrate: iura scelere: stupro religionis: Iovem, Pr.: tragico pollutus concubitu, Iu.: polluta pax, V.* * *polluere, pollui, pollutus V TRANSsoil/foul/dirty/stain/pollute; infect (w/disease); make impure; break (fast); violate; dishonor/defile/degrade (w/illicit sexual conduct/immoral actions) -
6 ablacuo
Iablacuare, ablacuavi, ablacuatus V TRANSloosen/weed the soil at the roots (of trees)IIablacuare, ablacuavi, ablacuatus Vloosen/weed the soil at the roots (of trees) -
7 commeio
Icommeiere, comminxi, comminctus V TRANSdefile with urine, wet; soil, defile; have sexual intercourse (Adams)IIcommeiere, commixi, commictus V TRANSdefile with urine, wet; soil, defile; have sexual intercourse (Adams) -
8 glaeba
clod/lump of earth/turf; land, soil; hard soil; piece, lump, mass -
9 gleba
clod/lump of earth/turf; land, soil; hard soil; piece, lump, mass -
10 tera
terra (archaic tera, Varr. L. L. 5, 4, 21), ae ( gen. terras, Naev. ap. Prisc. p. 679 P.: terraï, Enn. ap. Charis. p. 7 ib. (Ann. v. 479 Vahl.); Lucr. 1, 212; 1, 251; 2, 1063; 3, 989 et saep.), f. [perh. Sanscr. root tarsh-, to be dry, thirsty; Lat. torreo, torris; Germ Durst; Engl. thirst; prop. the dry land], the earth, opp. to the heavens, the sea, the air, etc.; land, ground, soil (cf.: tellus, solum).I.In gen.:B.principio terra universa cernatur, locata in mediā sede mundi, solida et globosa et undique ipsa in sese nutibus suis conglobata, etc.,
Cic. N. D. 2, 39, 98:terra in medio mundo sita,
id. Tusc. 1, 17, 40:hunc statum esse hujus totius mundi atque naturae, rotundum ut caelum, terra ut media sit, eaque suā vi nutuque teneatur,
id. de Or. 3, 45, 178:umbra terrae,
id. Rep. 1, 14, 22:terrae motus,
earthquakes, id. Div. 1, 18, 35; 1, 35, 78; cf. Sen. Q. N. 6, 1, 1 sqq.; Curt. 4, 4 fin.: Plin. 2, 79, 81, § 191 sq.:res invectae ex terrā,
Cic. Rep. 2, 5, 10:terra continens adventus hostium denuntiat,
id. ib. 2, 3, 6:Massilia fere ex tribus oppidi partibus mari alluitur: reliqua quarta est, quae aditum habeat a terrā,
Caes. B. C. 2, 1:cui parti (insulae) nulla est objecta terra,
id. B. G. 5, 13:iter terrā petere,
Cic. Planc. 40, 96; cf.:ipse terrā eodem pergit,
Liv. 31, 16, 3:esse in terrā atque in tuto loco,
on solid ground, Plaut. Merc. 1, 2, 87:ex magnā jactatione terram videns,
Cic. Mur. 2, 4: terrā marique, by land and by water (very freq.), id. Att. 9, 1, 3; id. Imp. Pomp. 19, 56; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 2; Sall. C. 13, 3; cf. Cic. Ac. 2, 38, 120:insidiae terrā marique factae,
id. Verr. 1, 2, 3;the form et terrā et mari is also class.,
id. ib. 2, 2, 39, § 96 (B. and K. bracket the first et); 2, 5, 50, § 131; id. Mur. 15, 33; Liv. 37, 29, 5; Nep. Hann. 10, 2; id. Ham. 1, 2; id. Alcib. 1, 2; Sen. Ep 60, 2; 101, 4;for which also: bellum terrā et mari comparat,
id. Att. 10, 4, 3:terrā ac mari,
id. Verr. 2, 2, 2, § 4:marique terrāque usque quāque quaeritat,
Plaut. Poen. prol. 105:aut terrā aut mari,
id. Ps. 1, 3, 83:mari atque terrā,
Sall. C. 53, 2:mari ac terrā,
Flor. 2, 8, 11:mari terrāque,
Liv. 37, 11, 9; 37, 52, 3:natura sic ab his investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terrā (ut poëtice loquar) praetermissa sit,
Cic. Fin. 5, 4, 9:eorum, quae gignuntur e terrā, stirpes et stabilitatem dant iis, quae sustinent, et ex terrā sucum trahunt, etc.,
id. N. D. 2, 47, 120:num qui nummi exciderunt, ere, tibi, quod sic terram Obtuere?
Plaut. Bacch. 4, 4, 17:tollere saxa de terrā,
Cic. Caecin. 21, 60:tam crebri ad terram accidebant, quam pira,
Plaut. Poen. 2, 38; so,ad terram,
id. Capt. 4, 2, 17; id. Pers. 2, 4, 22; id. Rud. 4, 3, 71:aliquem in terram statuere,
Ter. Ad. 3, 2, 18:ne quid in terram defluat,
Cic. Lael. 16, 58:penitus terrae defigitur arbos,
Verg. G. 2, 290; so. terrae (dat.), id. ib. 2, 318; id. A. 11, 87; Ov. M. 2, 347; Liv. 5, 51, 3; Plin. 14, 21, 27, § 133 al.:sub terris si jura deum,
in the infernal regions, Prop. 3, 5 (4, 4), 39; cf.:mei sub terras ibit imago,
Verg. A. 4, 654:genera terrae,
kinds of earth, Plin. 35, 16, 53, § 191:Samia terra,
Samian pottery clay, id. 28, 12, 53, § 194: terrae filius, son of earth, i. e. human being, Cic. Att. 1, 13, 4:terrā orti,
natives of the soil, aborigines, autochthones, Quint. 3, 7, 26: cum aquam terramque ab Lacedaemoniis petierunt, water and earth (as a token of subjection), Liv. 35, 17, 7:terram edere,
Cels. 2, 7, 7. —Personified, Terra, the Earth, as a goddess;II.usu. called Tellus, Magna Mater, Ceres, Cybele, etc.: jam si est Ceres a gerendo, Terra ipsa dea est et ita habetur: quae est enim alia Tellus?
Cic. N. D. 3, 20, 52; cf. Varr. R. R. 1, 1, 5; Ov. F. 6, 299; 6. 460; Hyg. Fab. 55; 140; 152; Naev. 2, 16; Suet. Tib. 75. —In partic., a land, country, region, territory (cf.: regio, plaga, tractus): Laurentis terra, Enn. ap. Prisc. p. 762 P. (Ann. v. 35 Vahl.):terra erilis patria,
Plaut. Stich. 5. 2, 2; cf.:in nostrā terrā in Apuliā,
id. Cas. prol. 72:tua,
id. Men. 2, 1, 4:mea,
Ov. Tr. 1, 1, 128:in hac terrā,
Cic. Lael. 4, 13:in eā terrā (sc. Sicilia),
id. Verr. 2, 4, 48, § 106:terra Gallia,
Caes. B. G. 1, 30:terra Italia,
Liv. 25 7, 4 Drak. N. cr.; 29, 10, 5; 30, 32, 6; 38, 47 6; 39, 17, 2;42, 29, 1: Africa,
id. 29, 23, 10 Hispania, id. 38, 58, 5:Pharsalia,
id. 33, 6, 11. —In plur.:in quascumque terras,
Cic. Rep. 2, 4, 9:eae terrae,
id. Verr. 2, 3, 18, § 47:qui terras incolunt eas, in quibus, etc.,
id. N. D. 2, 16, 42:abire in aliquas terras,
id. Cat. 1, 8, 20:(Cimbri) alias terras petierunt,
Caes. B. G. 7, 77 et saep. — Esp., terrae, the earth, the world:pecunia tanta, quanta est in terris,
in the whole earth, in the world, Cic. Agr. 2, 23, 62:quid erat in terris, ubi, etc.,
id. Phil. 2, 19, 48; 2, 20, 50; 2, 23, 57; id. Cael. 5, 12:ruberes Viveret in terris te si quis avarior,
Hor. Ep. 2, 2, 157; Sen. Prov. 2, 9; so,aureus hanc vitam in terris Saturnus agebat,
Verg. G. 2, 538:terrarum cura,
id. ib. 1, 26. — Ante-class., also in terrā, in the world:quibus nunc in terrā melius est?
Plaut. Poen. 5, 4, 100:scelestiorem in terrā nullam esse alteram,
id. Cist. 4, 1, 8; id. Mil. 1, 1, 52; 2, 3, 42; id. Bacch. 5, 2, 51; id. Aul. 5, 9, 12; id. Curc. 1, 2, 51.—Hence also the phrase orbis terrarum, the world, the whole world, all nations:quae orbem terrarum implevere famā,
Plin. 36, 36, 13, § 76:Graecia in toto orbe terrarum potentissima,
id. 18, 7, 12, § 65:cujus tres testes essent totum orbem terrarum nostro imperio teneri,
Cic. Balb. 6, 16; but freq. also orbis terrarum, the world, i. e. the empire of Rome:orbis terrarum gentiumque omnium,
id. Agr. 2, 13, 33; cf. id. Rosc. Am. 36, 103;while orbis terrae,
the globe, the earth, the world, id. Phil. 13, 15, 30; id. Fam. 5, 7, 3; id. Fl. 41, 103; id. Agr. 1, 1, 2;but also with ref. to the Roman dominion,
id. de Or. 3, 32, 131; id. Sull. 11, 33; id. Dom. 42, 110; id. Phil. 8, 3, 10; id. Off, 2, 8, 27; id. Cat. 1, 1, 3; cf.of the Senate: publicum orbis terrae consilium,
id. Fam. 3, 8, 4; id. Cat. 1, 4, 9; id. Phil. 3, 14, 34; 4, 6, 14; 7, 7, 19;v. orbis: quoquo hinc asportabitur terrarum, certum est persequi,
Ter. Phorm. 3, 3, 18: ubi terrarum esses, ne suspicabar quidem, in what country, or where in the world, Cic. Att. 5, 10, 4, so, ubi terrarum, id. Rab. Post. 13, 37:ubicumque terrarum,
id. Verr. 2, 5, 55, § 143; id. Phil. 2, 44, 113. -
11 terra
terra (archaic tera, Varr. L. L. 5, 4, 21), ae ( gen. terras, Naev. ap. Prisc. p. 679 P.: terraï, Enn. ap. Charis. p. 7 ib. (Ann. v. 479 Vahl.); Lucr. 1, 212; 1, 251; 2, 1063; 3, 989 et saep.), f. [perh. Sanscr. root tarsh-, to be dry, thirsty; Lat. torreo, torris; Germ Durst; Engl. thirst; prop. the dry land], the earth, opp. to the heavens, the sea, the air, etc.; land, ground, soil (cf.: tellus, solum).I.In gen.:B.principio terra universa cernatur, locata in mediā sede mundi, solida et globosa et undique ipsa in sese nutibus suis conglobata, etc.,
Cic. N. D. 2, 39, 98:terra in medio mundo sita,
id. Tusc. 1, 17, 40:hunc statum esse hujus totius mundi atque naturae, rotundum ut caelum, terra ut media sit, eaque suā vi nutuque teneatur,
id. de Or. 3, 45, 178:umbra terrae,
id. Rep. 1, 14, 22:terrae motus,
earthquakes, id. Div. 1, 18, 35; 1, 35, 78; cf. Sen. Q. N. 6, 1, 1 sqq.; Curt. 4, 4 fin.: Plin. 2, 79, 81, § 191 sq.:res invectae ex terrā,
Cic. Rep. 2, 5, 10:terra continens adventus hostium denuntiat,
id. ib. 2, 3, 6:Massilia fere ex tribus oppidi partibus mari alluitur: reliqua quarta est, quae aditum habeat a terrā,
Caes. B. C. 2, 1:cui parti (insulae) nulla est objecta terra,
id. B. G. 5, 13:iter terrā petere,
Cic. Planc. 40, 96; cf.:ipse terrā eodem pergit,
Liv. 31, 16, 3:esse in terrā atque in tuto loco,
on solid ground, Plaut. Merc. 1, 2, 87:ex magnā jactatione terram videns,
Cic. Mur. 2, 4: terrā marique, by land and by water (very freq.), id. Att. 9, 1, 3; id. Imp. Pomp. 19, 56; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 2; Sall. C. 13, 3; cf. Cic. Ac. 2, 38, 120:insidiae terrā marique factae,
id. Verr. 1, 2, 3;the form et terrā et mari is also class.,
id. ib. 2, 2, 39, § 96 (B. and K. bracket the first et); 2, 5, 50, § 131; id. Mur. 15, 33; Liv. 37, 29, 5; Nep. Hann. 10, 2; id. Ham. 1, 2; id. Alcib. 1, 2; Sen. Ep 60, 2; 101, 4;for which also: bellum terrā et mari comparat,
id. Att. 10, 4, 3:terrā ac mari,
id. Verr. 2, 2, 2, § 4:marique terrāque usque quāque quaeritat,
Plaut. Poen. prol. 105:aut terrā aut mari,
id. Ps. 1, 3, 83:mari atque terrā,
Sall. C. 53, 2:mari ac terrā,
Flor. 2, 8, 11:mari terrāque,
Liv. 37, 11, 9; 37, 52, 3:natura sic ab his investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terrā (ut poëtice loquar) praetermissa sit,
Cic. Fin. 5, 4, 9:eorum, quae gignuntur e terrā, stirpes et stabilitatem dant iis, quae sustinent, et ex terrā sucum trahunt, etc.,
id. N. D. 2, 47, 120:num qui nummi exciderunt, ere, tibi, quod sic terram Obtuere?
Plaut. Bacch. 4, 4, 17:tollere saxa de terrā,
Cic. Caecin. 21, 60:tam crebri ad terram accidebant, quam pira,
Plaut. Poen. 2, 38; so,ad terram,
id. Capt. 4, 2, 17; id. Pers. 2, 4, 22; id. Rud. 4, 3, 71:aliquem in terram statuere,
Ter. Ad. 3, 2, 18:ne quid in terram defluat,
Cic. Lael. 16, 58:penitus terrae defigitur arbos,
Verg. G. 2, 290; so. terrae (dat.), id. ib. 2, 318; id. A. 11, 87; Ov. M. 2, 347; Liv. 5, 51, 3; Plin. 14, 21, 27, § 133 al.:sub terris si jura deum,
in the infernal regions, Prop. 3, 5 (4, 4), 39; cf.:mei sub terras ibit imago,
Verg. A. 4, 654:genera terrae,
kinds of earth, Plin. 35, 16, 53, § 191:Samia terra,
Samian pottery clay, id. 28, 12, 53, § 194: terrae filius, son of earth, i. e. human being, Cic. Att. 1, 13, 4:terrā orti,
natives of the soil, aborigines, autochthones, Quint. 3, 7, 26: cum aquam terramque ab Lacedaemoniis petierunt, water and earth (as a token of subjection), Liv. 35, 17, 7:terram edere,
Cels. 2, 7, 7. —Personified, Terra, the Earth, as a goddess;II.usu. called Tellus, Magna Mater, Ceres, Cybele, etc.: jam si est Ceres a gerendo, Terra ipsa dea est et ita habetur: quae est enim alia Tellus?
Cic. N. D. 3, 20, 52; cf. Varr. R. R. 1, 1, 5; Ov. F. 6, 299; 6. 460; Hyg. Fab. 55; 140; 152; Naev. 2, 16; Suet. Tib. 75. —In partic., a land, country, region, territory (cf.: regio, plaga, tractus): Laurentis terra, Enn. ap. Prisc. p. 762 P. (Ann. v. 35 Vahl.):terra erilis patria,
Plaut. Stich. 5. 2, 2; cf.:in nostrā terrā in Apuliā,
id. Cas. prol. 72:tua,
id. Men. 2, 1, 4:mea,
Ov. Tr. 1, 1, 128:in hac terrā,
Cic. Lael. 4, 13:in eā terrā (sc. Sicilia),
id. Verr. 2, 4, 48, § 106:terra Gallia,
Caes. B. G. 1, 30:terra Italia,
Liv. 25 7, 4 Drak. N. cr.; 29, 10, 5; 30, 32, 6; 38, 47 6; 39, 17, 2;42, 29, 1: Africa,
id. 29, 23, 10 Hispania, id. 38, 58, 5:Pharsalia,
id. 33, 6, 11. —In plur.:in quascumque terras,
Cic. Rep. 2, 4, 9:eae terrae,
id. Verr. 2, 3, 18, § 47:qui terras incolunt eas, in quibus, etc.,
id. N. D. 2, 16, 42:abire in aliquas terras,
id. Cat. 1, 8, 20:(Cimbri) alias terras petierunt,
Caes. B. G. 7, 77 et saep. — Esp., terrae, the earth, the world:pecunia tanta, quanta est in terris,
in the whole earth, in the world, Cic. Agr. 2, 23, 62:quid erat in terris, ubi, etc.,
id. Phil. 2, 19, 48; 2, 20, 50; 2, 23, 57; id. Cael. 5, 12:ruberes Viveret in terris te si quis avarior,
Hor. Ep. 2, 2, 157; Sen. Prov. 2, 9; so,aureus hanc vitam in terris Saturnus agebat,
Verg. G. 2, 538:terrarum cura,
id. ib. 1, 26. — Ante-class., also in terrā, in the world:quibus nunc in terrā melius est?
Plaut. Poen. 5, 4, 100:scelestiorem in terrā nullam esse alteram,
id. Cist. 4, 1, 8; id. Mil. 1, 1, 52; 2, 3, 42; id. Bacch. 5, 2, 51; id. Aul. 5, 9, 12; id. Curc. 1, 2, 51.—Hence also the phrase orbis terrarum, the world, the whole world, all nations:quae orbem terrarum implevere famā,
Plin. 36, 36, 13, § 76:Graecia in toto orbe terrarum potentissima,
id. 18, 7, 12, § 65:cujus tres testes essent totum orbem terrarum nostro imperio teneri,
Cic. Balb. 6, 16; but freq. also orbis terrarum, the world, i. e. the empire of Rome:orbis terrarum gentiumque omnium,
id. Agr. 2, 13, 33; cf. id. Rosc. Am. 36, 103;while orbis terrae,
the globe, the earth, the world, id. Phil. 13, 15, 30; id. Fam. 5, 7, 3; id. Fl. 41, 103; id. Agr. 1, 1, 2;but also with ref. to the Roman dominion,
id. de Or. 3, 32, 131; id. Sull. 11, 33; id. Dom. 42, 110; id. Phil. 8, 3, 10; id. Off, 2, 8, 27; id. Cat. 1, 1, 3; cf.of the Senate: publicum orbis terrae consilium,
id. Fam. 3, 8, 4; id. Cat. 1, 4, 9; id. Phil. 3, 14, 34; 4, 6, 14; 7, 7, 19;v. orbis: quoquo hinc asportabitur terrarum, certum est persequi,
Ter. Phorm. 3, 3, 18: ubi terrarum esses, ne suspicabar quidem, in what country, or where in the world, Cic. Att. 5, 10, 4, so, ubi terrarum, id. Rab. Post. 13, 37:ubicumque terrarum,
id. Verr. 2, 5, 55, § 143; id. Phil. 2, 44, 113. -
12 ager
ager grī, m productive land, a field, farm, estate, arable land, pasture: agrum mercari, T.: fertilis, fructuosus: agri solum, the bare ground, Cs.: agros findere sarculo, H.: conserere, V.: agri terminos, of an estate, H.: situs agri, of the farm, H. —A territory, district, domain: Hirpinus: Helvetius, Cs.: his civitas data agerque, L.: Apollinis, the domain of Apollo's temple, V. — Esp.: ager Romanus, the Roman possessions in land: publicus, public domain: privatos agros publicā pecuniā coëmere, private estates.—The fields, the open country, the country: neque agri neque urbis odium, T.: homines ex agris concurrunt: per agros perque vias, O.: domus qui prospicit agros, H.: mille pedes in fronte, trecentos in agrum dare, i. e. in depth, H.—A plain, valley, champaign (opp. montes): campestris, L,: montes agrosque salutat, O.* * *field, ground; farm, land, estate, park; territory, country; terrain; soil -
13 aliēnum
aliēnum ī, n, see aliēnus.* * *another's property/land/possessions; foreign soil; other's affairs/views (pl.) -
14 aliēnum
aliēnum ī, n the property of a stranger, another's possessions: alienum appetere: alieni appetens sui profugus, S.: necessitas ex alieno praedandi, L.: exstruere aedificium in alieno: aliis sua eripere, aliis dare aliena.— Plur: aliena ut cures, the affairs of strangers, T.: aliena ut melius videant quam sua, T.: aliena ac nihil profutura petere, unsuitable things, S.: ima petit volvens aliena vitellus, the foreign matters, H.: aliena loqui, to talk strangely, O.* * *another's property/land/possessions; foreign soil; other's affairs/views (pl.) -
15 arātiō
arātiō ōnis, f [aro], a ploughing, cultivation of the soil, agriculture: quaestuosa.—A ploughed field, arable land, public farm: fructuosae.* * *plowing; tilled ground; an estate of arable land (esp. one farmed on shares) -
16 arvum
arvum ī, n [arvus], an arable field, cultivated land, field, ploughed land, glebe: optima, V.: arvo studere, S.: fundus Arvo pascat erum, H.: fertilia, L. — Plur, fields, plains, country, regions: Sicula, V.: Quā rigat arva Nilus, H.—Poet.: Neptunia, the sea, V.—A shore, coast: arva tenebant, V.* * *arable land/field, soil, region; country; dry land; stretch of plain; female external genitalia (rude) -
17 colōnus
colōnus ī, m [COL-], a husbandman, tiller of the soil: optimus, parcissimus: Pauper ruris, H.: mandere vestros colonos, i. e. oxen, O.—A farmer, peasant: navīs suis colonis implere, Cs.: qui colonus habuit conductum fundum.—A settler, colonist: colonos novos ascribi: Chersonesum colonos mittere, N.: Tyrii tenuere coloni (urbem), V.: urbem Acrisioneis fundasse colonis, i. e. by bringing as settlers subjects of Acrisius, V.* * *farmer, cultivator, tiller; tenant-farmer; settler, colonist; inhabitant -
18 crassitūdō
crassitūdō inis, f [crassus], thickness: parietum pedes V, Cs.: in quo (libramento) nulla: fornicum, L.: stipites feminis crassitudine, Cs.— Density: aeris.* * *thickness (measure); density/consistency (liquid); richness (soil); sediment -
19 crēta
crēta ae, f [Creta], Cretan earth, pipe - clay, chalk, as a cosmetic, H.; for seals, C.; for cement, V.; eaten by serpents, V.: rapidus cretae Oaxes, turbulent, V.: cretā notati, i. e. with a mark of approval, H.* * *Iclay/clayey soil; chalk; white/fuller's earth; paint/whitening; white goal lineIICrete, island of Crete -
20 habitus
habitus ūs, m [HAB-], a condition, state, plight, habit, deportment, appearance, presence, mien: vir optimo habitu: corporis opimi: mediocris: oris et voltūs: habitūs corporum varii, Ta.: signa virginali habitu atque vestitu: Punicus, aspect, L.: muliebris.—Of things, condition, habit, appearance: armorum, L.: temporum, L.: gentes variae habitu vestis, V.—Of places: locorum, quality (of the soil), V.: Italiae, L.— Dress, attire Punicus cultus habitusque, L.: ubi Dardanios habitūs vidit, V.: Romano (i. e. the toga), H.: pastorum, L.: nec alius feminis quam viris, Ta.: longos habitūs sumit, Iu.—Fig., quality, nature, character: iustitia est habitus animi, etc.: rationis: Suo habitu vitam degere, Ph.: orationis.— A state of feeling, disposition: ex praesenti eos aestimat habitu, L.: quis habitus provinciarum? Ta.—In philos., moral culture.* * *condition, state; garment/dress/"get-up"; expression, demeanor; character
См. также в других словарях:
Soil pH — is the pH of soil water. It is based on the measurement of pH, which depends on the activity of hydrogen ions (H+) in a solution.There are many different methods to collect soil water, all which influence the measured soil pH in one way or… … Wikipedia
SOiL — Жанр ню метал, хард рок, пост гранж Годы 1997 наши дни Страна … Википедия
Soil — Gründung 1997 Genre Alternative Metal Website http://www.soil music.com/ Aktuelle Besetzung Gesang AJ Cavalier (seit 2004) Gitarre, Gesang Adam Zadel … Deutsch Wikipedia
soil — soil1 [soil] n. [ME soile < Anglo Fr soil, for OFr suel < L solum, floor, ground, soil] 1. the surface layer of earth, supporting plant life 2. any place for growth or development 3. land; country; territory [native soil] 4. ground or earth … English World dictionary
Soil — Soil, n. [OE. soile, F. sol, fr. L. solum bottom, soil; but the word has probably been influenced in form by soil a miry place. Cf. {Saloon}, {Soil} a miry place, {Sole} of the foot.] 1. The upper stratum of the earth; the mold, or that compound… … The Collaborative International Dictionary of English
Soil — Soil, n. [OF. soil, souil, F. souille, from OF. soillier, F. souiller. See {Soil} to make dirty.] A marshy or miry place to which a hunted boar resorts for refuge; hence, a wet place, stream, or tract of water, sought for by other game, as deer.… … The Collaborative International Dictionary of English
Soil — Datos generales Origen Chicago, Estados Unidos Información artística Género(s) Rock … Wikipedia Español
Soil — Soil, n. [See {Soil} to make dirty, {Soil} a miry place.] That which soils or pollutes; a soiled place; spot; stain. [1913 Webster] A lady s honor . . . will not bear a soil. Dryden. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Soil — (soil), v. t. [imp. & p. p. {Soiled} (soild); p. pr. & vb. n. {Soiling}.] [OF. saoler, saouler, to satiate, F. so[^u]ler, L. satullare, fr. satullus, dim. of satur sated. See {Satire}.] To feed, as cattle or horses, in the barn or an inclosure,… … The Collaborative International Dictionary of English
Soil — Soil, v. t. To enrich with soil or muck; to manure. [1913 Webster] Men . . . soil their ground, not that they love the dirt, but that they expect a crop. South. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Soil — est un groupe d alternative nu metal formé à Chicago. Le groupe est actuellement composé de A.J. Cavalier (chant), Shaun Glass (guitare), Adam Zadel (guitare), Tim King (basse) et Tom Schoefield (batterie). SOiL a participé à la B.O. du remake du … Wikipédia en Français