Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

shaking

  • 1 horror

    horror, ōris, m. [horreo], a standing on end, standing erect, bristling.
    I.
    Lit. (only poet. and very rare):

    comarum,

    Luc. 5, 154; Val. Fl. 1, 229:

    pontus non horrore tremit,

    i. e. was not ruffled, agitated, Luc. 5, 446; cf.:

    montes horrore nivali semper obducti,

    Amm. 15, 10, 1.—
    * B.
    Trop., roughness, rudeness of speech:

    veterem illum horrorem malim quam istam novam licentiam,

    Quint. 8, 5, 34.—
    II.
    Transf. (cf. horreo, II.).
    A.
    A shaking, trembling.
    1.
    In gen. ( poet. and in post-Aug. prose):

    tremulo ramos horrore moveri,

    Ov. M. 9, 345:

    horror soli,

    Flor. 2, 6.—
    2.
    In partic.
    a.
    A shaking, shivering, chill, coldfit, ague-fit (class.):

    mihi frigidus horror Membra quatit,

    Verg. A. 3, 29; cf. Val. Fl. 7, 563:

    frigus voco ubi extremae partes membrorum inalgescunt: horrorem, ubi totum corpus intremit,

    Cels. 3, 3:

    Atticam doleo tam diu: sed quoniam jam sine horrore est, spero esse ut volumus,

    Cic. Att. 12, 6 fin.:

    horrorem tertianae et quartanae minuere,

    Plin. 22, 25, 72, § 150.—
    b.
    A shaking, shuddering, quaking, trembling with fright; dread, terror, horror (class.):

    est ea frigida multa, comes formidinis, aura, quae ciet horrorem membris et concitat artus,

    Lucr. 3, 291:

    ea res me horrore afficit,

    Plaut. Am. 5, 1, 16; cf. id. ib. 66:

    di immortales, qui me horror perfudit! quam sum sollicitus, quidnam futurum sit!

    Cic. Att. 8, 6, 3:

    me luridus occupat horror Spectantem vultus etiamnum caede madentes,

    Ov. M. 14, 198:

    frigidus artus, Dum loquor, horror habet,

    id. ib. 9, 291:

    spectare in eadem harena feras horror est,

    Plin. 28, 1, 2, § 4.—
    c.
    A shaking or trembling with joy:

    laetus per artus horror iit,

    Stat. Th. 1, 494; cf.:

    me quaedam divina voluptas percipit atque horror,

    Lucr. 3, 29 sq. —
    d.
    Dread, veneration, religious awe:

    hic numinis ingens horror,

    Val. Fl. 2, 433:

    arboribus suus horror inest,

    Luc. 3, 411:

    animos horrore imbuere,

    Liv. 39, 8, 4:

    perfusus horrore venerabundusque,

    id. 1, 16, 6. —
    B.
    That which causes dread, a terror, horror ( poet.):

    serrae stridentis,

    Lucr. 2, 411:

    validi ferri natura et frigidus horror,

    id. 6, 1011:

    Scipiadas, belli fulmen, Carthaginis horror,

    id. 3, 1034;

    imitated by Sil.: jacet campis Carthaginis horror,

    Sil. 15, 340.

    Lewis & Short latin dictionary > horror

  • 2 quassatura

    quassātūra, ae, f. [quasso], a shaking; hence, transf.,
    I.
    An injury occasioned by shaking:

    quassaturas fovere,

    Plin. Val. 4, 5.—
    II.
    A part injured by shaking, Veg. Vet. 1, 28, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > quassatura

  • 3 conquassātiō

        conquassātiō ōnis, f    [conquasso], a shattering, disturbance: valetudinis corporis.
    * * *
    shaking up; severe shaking (L+S); shattering

    Latin-English dictionary > conquassātiō

  • 4 horror

        horror ōris, m    [HORS-], a shaking, trembling, shudder, chill: tremulo ramos horrore moveri, O.: mihi frigidus horror Membra quatit, V.: sine horrore esse.— A shaking, shuddering, quaking, trembling, dread, terror, horror: qui me horror perfudit!: me luridus occupat horror, O.: armorum, dread clash, V.: saevus, V.—Fig., dread, veneration, religious awe: cum perfusus horrore venerabundus adstitissem, L.
    * * *
    shivering, dread, awe rigidity (from cold, etc)

    Latin-English dictionary > horror

  • 5 quassātiō

        quassātiō ōnis, f    [quasso], a shaking: capitum, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > quassātiō

  • 6 Pavesco, pavesco

    I'm shaking, I'm shaking

    Latin Quotes (Latin to English) > Pavesco, pavesco

  • 7 concutio

    con-cŭtĭo, cussi, cussum, 3, v. a. [quatio, as cur = quāre].
    I.
    To strike one upon another, to strike together (rare): utrum cavae manus concutiantur, an planae, Sen. Q. N. 2, 28, 1:

    concussā manu dare signa,

    Ov. M. 11, 465:

    frameas,

    Tac. G. 11.—
    II.
    To shake violently, to shake, agitate (freq. and class. in prose and poetry).
    A.
    Lit. (mostly poet.): concutit ungula terram, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 419 Vahl.): tonitru concussa aequora caeli, Att. ap. Non. p. 505, 8 (Trag. Rel. v. 224 Rib.); cf.:

    templa caeli summa sonitu (in a parodying of pathos),

    Ter. Eun. 3, 5, 42; cf.:

    serena caeli sonitu,

    Lucr. 2, 1101; 6, 358:

    grandi tonitru concussa repente Terra,

    id. 5, 551; cf. id. 6, 544:

    terra ingenti motu concussa est,

    Liv. 3, 10, 6; Ov. M. 8, 781:

    concussae cadunt urbes,

    Lucr. 5, 1236: concusso terrae motu theatro, * Suet. Ner. 20:

    moenia,

    Ov. M. 13, 175:

    freta,

    id. ib. 6, 691;

    7, 201: undas,

    id. ib. 8, 605:

    artus,

    Lucr. 5, 1076; 6, 595; cf. id. 2, 949:

    corpora risu,

    id. 1, 918; 2, 976; cf. Juv. 3, 101; Quint. 6, 3, 9:

    caput,

    Ov. M. 2, 50:

    caesariem,

    id. ib. 1, 179; cf.

    comam,

    id. F. 2, 846:

    tempora,

    id. M. 13, 644:

    manum,

    id. ib. 11, 465:

    pectus,

    id. ib. 2, 755:

    arma manu,

    to hurl, id. ib. 1, 143; 7, 130; cf.:

    tela lacertis,

    id. ib. 12, 79:

    te certo arcu,

    to hit surely, Prop. 1, 7, 15:

    inmissis aurigae undantia lora Concussere jugis,

    Verg. A. 5, 147:

    in calicibus concussis,

    Plin. 35, 16, 55, § 193 Sillig N. cr.:

    munimenta arietibus admotis,

    Curt. 8, 2, 22:

    aures Caesaris concutit fragor,

    Luc. 6, 163:

    corpus concutit gestatio,

    Sen. Ep. 15, 6:

    pectora planctu,

    Stat. S. 5, 1, 179.— Pass.:

    quorum (ignium) ictu concuti aera verum est,

    Plin. 2, 43, 43, § 112:

    corpus concutitur gestatione,

    Cels. 3, 21:

    majore cachinno Concutitur,

    Juv. 3, 100:

    concutitur sanguis,

    Lucr. 3, 249.—Esp. in part. perf.:

    mugitibus aether,

    Verg. G. 3, 151:

    risu tremulo (ora),

    Lucr. 1, 919; 2, 976:

    rates,

    shattered, Ov. P. 2, 3, 59:

    coma,

    id. F. 2, 846:

    corpus vulnere,

    Stat. S. 3, 4, 70:

    fores,

    Ov. Am. 1, 6, 50:

    ilex,

    Verg. G. 4, 81:

    quercus,

    id. ib. 1, 159:

    materies per artus,

    Lucr. 2, 949:

    Lyrnesia moenia dextrā,

    Ov. M. 13, 175:

    mons,

    Prop. 3, 13 (4, 12), 53:

    paries,

    Dig. 39, 2, 18, § 11:

    remo concusso tollere ratem,

    Val. Fl. 1, 340.— With Gr. acc.:

    pectus concussa crebris verberibus,

    Luc. 2, 335.—
    2.
    Se, to examine by shaking one's self; the figure taken from the searching of a thief, etc., by shaking his garments; hence, trop. equiv. to search, examine (cf. excutio):

    te ipsum Concute, num qua tibi vitiorum inseverit olim Natura,

    Hor. S. 1, 3, 35 Orell. ad loc. and cf. B. 3. infra.—
    B.
    Trop.
    1.
    To shake the power of, shake to its foundation, to shatter, cause to waver, to impair, disturb, distract:

    rem publicam,

    Cic. Phil. 2, 42, 109; Plin. Pan. 6, 3:

    provincias magnis momentis,

    Vell. 2, 78:

    regnum,

    Liv. 33, 19, 1:

    orbem,

    Tac. H. 1, 16:

    opes Lacedaemoniorum,

    Nep. Epam. 6, 4:

    provincias magnis molimentis,

    Vell. 2, 78, 1:

    concusso jam et paene fracto Hannibale,

    Liv. 28, 44, 11:

    domum,

    Tac. H. 3, 45:

    concussā Transrhenanorum fide,

    id. ib. 5, 25:

    nondum concusso senatusconsulto,

    id. A. 14, 43:

    imperium Persarum,

    Curt. 4, 14, 20; cf. Plin. Ep. 10, 114 (115), 3:

    concussa fides,

    Luc. 1, 182.—
    2.
    To shake in feeling, to agitate violently.
    a.
    Usually, to put in fear, terror, or anxiety, to terrify, alarm, trouble:

    terrorem metum concutientem definiunt,

    Cic. Tusc. 4, 8, 19:

    consules declarantur M. Tullius et C. Antonius, quod factum primo populares conjurationis concusserat,

    Sall. C. 24, 1:

    populum Romanum terrore Numantini belli,

    Vell. 2, 90, 3; Quint. 4, 2, 37:

    urbem,

    Verg. A. 4, 666:

    totam Asiam,

    Curt. 4, 1, 20:

    ingens barbaros pavor concusserat,

    id. 8, 2, 24:

    casu concussus acerbo,

    Verg. A. 5, 700; Tac. H. 2, 99 fin.:

    extemplo turbati animi concussaque vulgi Pectora,

    Verg. A. 11, 451. — Poet. in a Greek constr.:

    casu animum concussus amici,

    Verg. A. 5, 869:

    hoc concussa metu mentem Juturna virago,

    id. ib. 12, 468; so Hor. S. 2, 3, 295.—
    (β).
    In the jurists: aliquem, to terrify one by threats, etc., in order to extort money from him, Dig. 1, 18, 6, § 3; Paul. Sent. 5, 25, 12; Cod. Th. 9, 27, 6; cf. concussio, II., concussor, and concussura.—
    b.
    In gen., of any excitement of the passions: magnum et summum est deoque vicinum, non concuti. Hanc stabilem animi sedem Graeci euthumian vocant... ego tranquillitatem voco, Sen. Tranq. 2, 3:

    hoc agite: Poenas petite violatae Stygis: Concutite pectus,

    Sen. Herc. Fur. 105.—
    3.
    To urge, excite, rouse to activity, = excitare, commovere (rare and not ante-Aug.):

    fecundum concute pectus,

    Verg. A. 7, 338:

    tu concute plebem,

    Petr. Poet. 124, 288:

    se concussere ambae,

    Juv. 10, 328:

    non leviter se Numidia concussit,

    Flor. 3, 1, 2.—Hence, * concussus, a, um, P. a., stirred up, restless:

    Pallas aliquanto concussior,

    Mart. Cap. 4, § 332.

    Lewis & Short latin dictionary > concutio

  • 8 excutio

    ex-cŭtĭo, cussi, cussum, 3 (archaic perf. subj. excussit, for excusserit, Plaut. Bacch. 4, 2, 16), v. a. [quatio], to shake out or off, to cast out, drive out, to send forth (class., esp. in the trop. sense).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    posse ex his (litteris) in terram excussis annales Ennii, ut deinceps legi possint, effici,

    shaken out, Cic. N. D. 2, 37, 94:

    equus excussit equitem,

    threw off, Liv. 8, 7, 10:

    excussus equo,

    Verg. A. 11, 640:

    excussus curru,

    id. ib. 10, 590; Suet. Caes. 37; Curt. 3, 11; cf.:

    lectis excussit utrumque,

    Hor. S. 2, 6, 112:

    gubernatorem in mare e puppi,

    Curt. 4, 4 med.; cf.

    also: ancora ictu ipso excussa e nave sua,

    Liv. 37, 30, 9:

    lapide clavum,

    to knock off, Plaut. Men. 1, 1, 10:

    pulvis digitis excutiendus erit,

    Ov. A. A. 1, 150:

    poculum e manibus,

    Pers. 3, 101:

    ignem de crinibus,

    to shake off, Ov. M. 12, 281:

    rem de manu alicujus,

    to strike out, Dig. 47, 2, 53, § 13:

    Pelion subjectā Ossā (Juppiter),

    Ov. M. 1, 155:

    poma venti,

    to cast down, shake down, id. ib. 14, 764 et saep.:

    ne nucifrangibula (i. e. dentes) excussit ex malis meis,

    to knock out, Plaut. Bacch. 4, 2, 16; cf.:

    cerebrum alicui,

    id. Capt. 3, 4, 69; id. Aul. 2, 1, 29:

    oculum alicui cyatho, verberibus,

    id. Pers. 5, 2, 16; Suet. Tib. 53; cf.:

    oculo excusso,

    id. Caes. 68: ipso cum domino calce omnes excutiamus, to drive out or forth, Lucil. ap. Non. 298, 33:

    Teucros vallo,

    Verg. A. 9, 68:

    hostem oppidis et regionibus,

    Flor. 2, 6, 42:

    ab obsidione Nolae urbis (with pellere a Campania),

    id. ib. 29:

    feras cubilibus,

    to scare, rouse up, Plin. Pan. 81, 1:

    si flava excutitur Chloë,

    be shaken off, cast off, Hor. C. 3, 9, 19:

    (viros) excussos patriā infesta sequi,

    Verg. A. 7, 299:

    ut me excutiam atque egrediar domo,

    take myself off, decamp, Ter. Ph. 4, 1, 20:

    quartanas,

    to drive away, Plin. 20, 6, 23, § 56 et saep.:

    (leo) gaudet comantes Excutiens cervice toros,

    shaking about, shaking, Verg. A. 12, 7; cf. Quint. 11, 3, 71:

    caesariem,

    Ov. M. 4, 492:

    pennas,

    id. ib. 6, 703:

    habenas,

    id. ib. 5, 404; cf.:

    nares inflare et movere... et pulso subito spiritu excutere, etc.,

    to blow up, dilate, Quint. 11, 3, 80:

    se (gallinae edito ovo),

    Plin. 10, 41, 57, § 116:

    tela,

    to hurl, discharge, Tac. A. 2, 20; cf. Curt. 8, 13:

    fulmen in Thebas,

    Stat. Th. 10, 69:

    excussaque brachia jacto,

    tossed, Ov. M. 5, 596; id. H. 18, 189:

    (aër) Excussit calidum flammis velocibus ignem,

    sends out, produces, Lucr. 6, 688; cf. id. 6, 161: largum imbrem (procellae), Curt. 4, 7:

    lacrimas alicui,

    Plaut. Capt. 2, 3, 59; Ter. Heaut. 1, 1, 15:

    vomitum alicui,

    Plaut. Merc. 3, 3, 15:

    sudorem,

    Nep. Eum. 5 et saep.— Transf.:

    excutior somno,

    I am roused from sleep, Verg. A. 2, 302; Ov. H. 13, 111; Hor. S. 2, 6, 112.—
    B.
    In partic., to shake out, shake.
    1.
    Esp. a garment, to free it from dust:

    vexatam solo vestem,

    Petr. 128, 4; Vulg. Act. 18, 6; cf.:

    excutere de pulvere,

    shake yourself, Vulg. Isa. 52, 2; and:

    pulverem de pedibus,

    id. Matt. 10, 14.—
    2.
    To stir, move any thing to see under it; and hence, to search, examine a person: St. Di me perdant, si ego tui quicquam abstuli. Eu. Agedum, excutedum pallium, Plaut. Aul. 4, 4, 19; so,

    culcitisque et stragulis praetentatis et excussis,

    Suet. Claud. 35.—With personal objects: excutiuntur tabellarii, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 31, 4; cf.:

    verum (porcellum) ut subesse pallio contenderent Et excuti juberent,

    Phaedr. 5, 5, 19:

    non excutio te, si quid forte ferri habuisti: non scrutor,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to shake out or off, force away, etc.:

    omnes istorum delicias, omnes ineptias,

    to shake off, discard, Cic. Cael. 28, 67:

    noli aculeos orationis meae, qui reconditi sunt, excussos arbitrari,

    plucked out, removed, id. Sull. 16, 47:

    omnia ista nobis studia de manibus excutiuntur,

    are torn, wrested from our hands, id. Mur. 14, 30; cf.:

    hanc excutere opinionem mihimet volui radicitus,

    id. Tusc. 1, 46, 111:

    severitatem veterem,

    id. Fam. 9, 10, 2; cf.

    also: excutient tibi istam verborum jactationem,

    id. Sull. 8, 24:

    excute corde metum,

    remove, banish, Ov. M. 3, 689:

    diros amores,

    id. ib. 10, 426:

    orbem paci excutere,

    to banish peace from the world, Luc. 1, 69:

    omnis quae erat conceptae mentis intentio mora et interdum iracundia excutitur,

    Quint. 10, 3, 20:

    quem (Senecam) non equidem omnino conabar excutere,

    id. 10, 1, 126:

    aliena negotia curo, excussus propriis,

    Hor. S. 2, 3, 20:

    dummodo risum excutiat sibi,

    can raise, produce, id. ib. 1, 4, 35. —
    B.
    In partic. (acc. to I. B.), to search, examine, inspect, investigate:

    explicando excutiendoque verbo,

    Cic. Part. Or. 36, 134; cf.: pervulgata atque in manibus jactata et excussa, qs. shaken out, i. e. examined, id. Mur. 12. 26:

    illud excutiendum est, ut sciatur quid sit carere,

    id. Tusc. 1, 36, 88:

    quae fere omnia Cicero in crimine veneficii excutit,

    Quint. 5, 7, 37; 12, 8, 13:

    totum locum,

    id. 5, 7, 6:

    aut conjecturā excutiuntur, an vera sint, etc.,

    id. 5, 13, 19 et saep.— Hence, excussus, a, um, P. a., stretched out, extended, stiff (post-Aug. and rare):

    interest, utrum tela excusso lacerto torqueantur, an remissa manu effluant,

    Sen. Ben. 2, 6; so,

    lacerto,

    Ov. H. 4, 43:

    palma excussissima,

    Petr. 95.— Adv.: excussē, strongly, violently:

    mittere pilam (with rigide, opp. languidius),

    Sen. Ben. 2, 17, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > excutio

  • 9 tremulus

    trĕmŭlus, a, um, adj. [tremo].
    I.
    Lit., shaking, quaking, quivering, trembling, tremulous ( poet. and in post-Aug. prose):

    anus,

    Plaut. Curc. 1, 3, 3; cf.:

    incurvus, tremulus, labiis demissis, gemens,

    Ter. Eun. 2, 3, 45:

    manus annisque metuque,

    Ov. M. 10, 414; so,

    anni,

    Prop. 4 (5), 7, 73:

    tempus,

    Cat. 61, 161:

    passus (senilis hiemis),

    Ov. M. 15, 212:

    artus,

    Lucr. 3, 7:

    manus,

    Plin. 14, 22, 28, § 142:

    guttur, Cic. poët. Div. 1, 8, 14: ut mare fit tremulum, tenui cum stringitur aura,

    Ov. H. 11, 75:

    harundo,

    id. M. 11, 190:

    canna,

    id. ib. 6, 326:

    cupressus,

    Petr. 131: flamma, Cic. poët. N. D. 2, 43, 110; Verg. E. 8, 105; cf.:

    jubar ignis,

    Lucr. 5, 696:

    ignes,

    id. 4, 405:

    lumen,

    Verg. A. 8, 22:

    motus,

    Lucr. 3, 301:

    horror,

    Prop. 1, 5, 15:

    lorum,

    Luc. 4, 444:

    colores,

    Claud. in Ruf. 2, 356:

    equi,

    i.e. restless, spirited, Nemes. Cyn. 256 (cf. Verg. G. 3, 84 and 250).— Subst.: sacopenium sanat vertigines, tremulos, opisthotonicos, i.e. shaking or trembling in the joints, Plin. 20, 18, 75, § 197; 20, 9, 34, § 85; 23, 4, 47, § 92.—In neutr., adverb.:

    (puella) tam tremulum crissat,

    tremblingly, Mart. 14, 203, 1. —
    II.
    Transf., act., that causes one to shake or shiver:

    frigus,

    Cic. Arat. 68.—
    * Adv.: trĕmŭlē, tremblingly, App. M. 5, p. 168, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > tremulus

  • 10 agitātiō

        agitātiō ōnis, f    [agito], movement, motion, agitation: fluctuum: lecticae, L.: linguae: armorum, L. — Fig.: mentis. — Pursuit, prosecution: studiorum: magnarum rerum.
    * * *
    brandishing/waving/shaking/moving violently; movement; exercise; working (land)

    Latin-English dictionary > agitātiō

  • 11 concussus

        concussus    P. of concutio.
    * * *
    I
    concussa, concussum ADJ
    stirred/shaken up; restless
    II
    action of striking together; shock; shaking (L+S); concussion

    Latin-English dictionary > concussus

  • 12 coruscus

        coruscus adj.,    in waving motion, waving, vibrating, tremulous: silvae, V.: ilices, V.—Flashing, gleaming, glittering: ignis, H.: vis fulminis, C. poet.: sol, V.: radii (solis), O.: Pyrrhus telis, V.: cristis capita alta corusci, V.
    * * *
    I
    corusca, coruscum ADJ
    vibrating/waving/tremulous/shaking; flashing, twinkling; brilliant (L+S)
    II
    lightening; (2 Ezra 6:2)

    Latin-English dictionary > coruscus

  • 13 fluctuātiō

        fluctuātiō ōnis, f    [fluctuo], a wavering, vacillation: animorum, L.
    * * *
    swaying/shaking, restless movement (wave); vacillation/uncertainity/fluctuation

    Latin-English dictionary > fluctuātiō

  • 14 iactātiō

        iactātiō ōnis, f    [iacto], a tossing, shaking agitation, motion: corporis, gesticulation: volneris, L.: ex magnā iactatione terram videre.—Fig., agitation: iactationes animorum incitatae: popularis, stirring the populace.—A boasting, ostentation, display, vanity: est voluptas gestiens et se efferens insolentius: cultūs, Ta.: virtutis, Cu.: iactationem habuit in populo, was applauded.

    Latin-English dictionary > iactātiō

  • 15 inambulātiō

        inambulātiō ōnis, f    [inambulo], a walking up and down, C.—A shaking, swaying: lecti, Ct.

    Latin-English dictionary > inambulātiō

  • 16 pavor

        pavor ōris, m    [4 PV-], a trembling, quaking, shaking, terror, anxiety, fear, dread, alarm: pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat, Enn. ap. C.: pavor ceperat milites ne mortiferum esset volnus, L.: corda stravit pavor, V.: pavore deposito, O.: captae urbis, panic, L.: haurit Corda pavor pulsans, trembling expectation, V.—Plur., Ta.—Person., the god of fear, L.
    * * *
    fear, panic

    Latin-English dictionary > pavor

  • 17 quassus

        quassus adj.    [P. of quatio], broken, weak: vox, Cu.
    * * *
    quassa, quassum ADJ
    shaking, battered, bruised

    Latin-English dictionary > quassus

  • 18 (quassus

        (quassus ūs), m    [quatio], a shaking, agitating (only abl.): quassu amplificatis dolorem, Pac. ap. C.

    Latin-English dictionary > (quassus

  • 19 (succussus or subcussus, ūs)

       (succussus or subcussus, ūs) m    [succutio], a shaking, jolting.—Only abl: Ne succussu adripiat dolor, Pac. ap. C.

    Latin-English dictionary > (succussus or subcussus, ūs)

  • 20 tremebundus (tremib-)

        tremebundus (tremib-) adj.    [tremo], trembling, quivering, shaking: manus: Membra, O.

    Latin-English dictionary > tremebundus (tremib-)

См. также в других словарях:

  • shaking — index trepidation Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • shaking — встряхивающийся; встряхивающий shaking off стряхивающий; стряхивание shaking up встряхивающий; встряхивание sleeve cleaning shaking mechanism встряхивающий механизм …   English-Russian travelling dictionary

  • Shaking — Shake Shake, v. t. [imp. {Shook}; p. p. {Shaken}, ({Shook}, obs.); p. pr. & vb. n. {Shaking}.] [OE. shaken, schaken, AS. scacan, sceacan; akin to Icel. & Sw. skaka, OS. skakan, to depart, to flee. [root]161. Cf. {Shock}, v.] 1. To cause to move… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • shaking — adj. Shaking is used with these nouns: ↑arm, ↑finger, ↑hand …   Collocations dictionary

  • shaking — suplakimas statusas T sritis chemija apibrėžtis Indo su medžiaga smarkus purtymas. atitikmenys: angl. agitation; churning; shaking; shakingup rus. взбалтывание …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • shaking — noun 1. the act of causing something to move up and down (or back and forth) with quick movements (Freq. 2) • Derivationally related forms: ↑shake • Hypernyms: ↑agitation • Hyponyms: ↑joggle, ↑jiggle …   Useful english dictionary

  • Shaking the dust from the feet — was a practice of pious Jews during New Testament times. When Jesus called his twelve disciples, he told them to perform the same act against the non believing Jews. In the early Latter Day Saint movement of the 19th century, it was practiced… …   Wikipedia

  • Shaking Hell — «Shaking Hell» Sencillo de Sonic Youth Lado A «Shaking Hell» (en vivo) Lado B «Little Jammy Thing» Publicación Marzo de 1992 Formato 7 …   Wikipedia Español

  • Shaking rat Kawasaki — (SRK) is an autosomal recessive mutant rat that has a short deletion in the reelin gene. Kikkawa S, Yamamoto T, Misaki K, Ikeda Y, Okado H, Ogawa M, Woodhams PL, Terashima T. (2003) Missplicing resulting from a short deletion in the reelin gene… …   Wikipedia

  • Shaking Rock Park — is located in Oglethorpe County, off Highway 78 in Lexington, Georgia. Before being settled by American pioneers and European emigrants, the area around Shaking Rock was a camping ground of the Cherokee and Creek Indians.Shaking Rock derived its… …   Wikipedia

  • Shaking the Tree — Shaking the Tree : Sixteen Golden Greats Album par Peter Gabriel Sortie 20 Novembre 1990 Enregistrement 1976 1990 Durée 77:05 Genre …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»