-
1 sformować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sformować
-
2 sformować
formować się sich bilden -
3 sformować
-
4 sformować
глаг.• образовать• образовывать• сформировать• формировать* * *sformowa|ć\sformowaćny сов. 1. сформировать;2. (szereg, kolumnę itp.) построить, выстроить (шеренгу etc.)* * *sformowany сов.1) сформирова́ть2) (szereg, kolumnę itp.) постро́ить, вы́строить (шеренгу и т. п.)Syn: -
5 sformować
1. ameuter2. former -
6 sformować
[сформовачь]v.dk -
7 sformować
сформувати -
8 sformować się
-
9 sformować\ się
сов. 1. сформироваться;2. построиться, выстроиться (в шеренгу etc.) -
10 sformować się
[сформовачь шіê]v.ndk -
11 sformować szyk
сформировать порядокOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sformować szyk
-
12 sformować się
сформуватися -
13 form|ować
impf Ⅰ vt 1. (nadawać kształt) to shape- formować kulki z gliny to shape clay into balls- formować grządki to form flower beds- formować drut w kształcie haczyka to shape wire into a hook ⇒ uformować2. (kształtować) to form [osobę, charakter, upodobania]- jednostka jest formowana przez kulturę an individual is formed by culture a. the cultural environment ⇒ uformować3. (organizować) to form [rząd, armię, system]- formować nowy system ubezpieczeń społecznych to form a new social security system- formowanie polskich sił zbrojnych the forming of the Polish army ⇒ sformować4. (ustawiać się) to form [pochód, szereg, kolumnę] Ⅱ formować się 1. (powstawać) [chmury, stalaktyty] to form- etapy formowania się krateru the stages of crater formation ⇒ uformować się2. (kształtować się) [osoba, osobowość, upodobania] to be formed ⇒ uformować się 3. (organizować się) [rząd, organizacja, system] to be formed ⇒ sformować się 4. (ustawiać się) [procesja, demonstracja] to form upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > form|ować
-
14 uformować
глаг.• сформировать• сформовать• формировать* * *uformowa|ć\uformowaćny сов. сформировать+ukształtować;
sformować* * *uformowany сов.сформирова́тьSyn: -
15 uformować się
сов.сформирова́тьсяuformowało się prezydium — сформирова́лся прези́диум
uformować się się w dwuszeregu — вы́строиться в две шере́нги
Syn: -
16 ustawić się
1) (np. w kolejce) встать (напр. в очередь)2) ustawić się (np. w szyk) выстроиться (напр. в ряд)3) pot. ustawić się (umówić się) договориться (о встрече)4) pot. ustawić się (urządzić się) хорошообустроиться (в жизни)skierować уставиться (направить)zostać zastawionym уставиться (покрыться)zmieścić się уставиться (уместиться)wpatrzyć się, wbić wzrok, wlepić wzrok разг. уставиться (устремить взгляд)* * *сов.(в)ста́ть, вы́строиться, постро́итьсяustawić się się w kolejce — встать в о́чередь
ustawić się się parami — стать попа́рно (па́рами)
Syn: -
17 wystroić
глаг.• нарядить• наряжать• принарядить• прихорашивать• разодеть* * *1) (ubrać) нарядить, разодеть2) wystroić (ozdobić) украсить, разукраситьustawić, sformować (np. szereg) выстроить (поставить в строй)wybudować выстроить (соорудить)* * *wystr|oić\wystroićoję, \wystroićój, \wystroićojony сов. нарядить, разодеть* * *wystroję, wystrój, wystrojony сов.наряди́ть, разоде́ть -
18 wystroić się
нарядиться, разодетьсяustawić się, sformować (np. szereg) выстроиться (стать в строй)zostać zbudowanym выстроиться (быть сооружённым)* * *сов.наряди́ться, разоде́ться -
19 uformować\ się
uformowa|ć sięсов. сформироваться;\uformować\ sięło się prezydium сформировался президиум; \uformować\ się się w dwuszeregu выстроиться в две шеренги
+ ukształtować się;sformować się -
20 ustawić\ się
сов. (в|ćтать, выстроиться, построиться;\ustawić\ się się w kolejce встать в очередь; \ustawić\ się się parami стать попарно (парами)
+ stanąć, sformować się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
sformować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sformować II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sformować — dk IV, sformowaćmuję, sformowaćmujesz, sformowaćmuj, sformowaćował, sformowaćowany 1. «zrobić z jakichś elementów pewną całość o określonym kształcie; zorganizować, utworzyć, ukształtować» Sformować pułk piechoty. Sformować nowy rząd. Sformować… … Słownik języka polskiego
sformować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}formować się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
formować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, formowaćmuję, formowaćmuje, formowaćany {{/stl 8}}– sformować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} organizować coś, tworzyć, powoływać do życia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Formować oddziały wojskowe. Sformować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czwórka — ż III, CMs. czwórkarce; lm D. czwórkarek 1. «cyfra oznaczająca liczbę 4» 2. «stopień szkolny oznaczający ocenę dobrą» Dostać, mieć czwórkę z matematyki. 3. «grupa czterech osób, zwierząt, przedmiotów» Cała czwórka zasiadła do brydża. Uczyli się w … Słownik języka polskiego
odkuć — dk Xa, odkućkuję, odkućkujesz, odkućkuj, odkućkuł, odkućkuty odkuwać ndk I, odkućam, odkućasz, odkućają, odkućaj, odkućał, odkućany 1. «kując sformować, nadać czemuś określony kształt; wykuć» Odkuć pierścień z kruszcu. 2. «kując odbić, odłączyć… … Słownik języka polskiego
odwód — m IV, D. odwódwodu, Ms. odwódwodzie; lm M. odwódwody wojsk. «oddział, oddziały wydzielone jako rezerwa z podstawowego składu wojsk, nie zaangażowane w początkowej fazie walk, przeznaczone do wykonania nagłych zadań wyłonionych w toku walki;… … Słownik języka polskiego
poformować — dk IV, poformowaćmuję, poformowaćmujesz, poformowaćmuj, poformowaćował, poformowaćowany «ustawić w pewnym porządku, uszeregować, sformować wiele czegoś» Poformować oddziały, bataliony, pułki. Poformować szeregi w czworobok. poformować się 1.… … Słownik języka polskiego
uformować — dk IV, uformowaćmuję, uformowaćmujesz, uformowaćmuj, uformowaćował, uformowaćowany 1. «nadać czemuś odpowiedni kształt, odpowiednią formę; ukształtować» Uformować klomb. Uformować z ciasta okrągły placek. 2. «ustawić w pewnym porządku,… … Słownik języka polskiego
złamać — dk IX, złamaćmię, złamaćmiesz, złam, złamaćał, złamaćany 1. «nacisnąwszy, przycisnąwszy, uderzywszy rozdzielić, rozerwać coś na (dwie) części; przełamać, rozłamać» Złamać nartę. Złamać kij, laskę. Złamać pieczęć. Wicher złamał drzewo. Złamana… … Słownik języka polskiego
czwórka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czwórkarce; lm D. czwórkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cyfra (4, IV itp.) oznaczająca liczbę cztery : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytatuować sobie czwórkę na ramieniu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień