Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

schylać

См. также в других словарях:

  • schylać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, schylaćam, schylaća, schylaćają, schylaćany {{/stl 8}}– schylić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, schylaćlę, schylaćli, schylaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} obniżać jednym końcem położenie czegoś, zginać w dół; pochylać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • schylać — głowę, kark przed kimś, przed czymś zob. kark 1 …   Słownik frazeologiczny

  • schylać się – schylić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o człowieku: zginać się ku ziemi górną połową ciała, pochylać się nisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Schylać się przy sadzeniu kartofli. Schylić się po upuszczony przedmiot. Schylił się, żeby nie uderzyć o gałąź. Lekarz zabronił mu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • schylić — dk VIa, schylićlę, schylićlisz, schyl, schylićlił, schylićlony schylać ndk I, schylićam, schylićasz, schylićają, schylićaj, schylićał, schylićany «opuścić w dół; zgiąć, pochylić, nagiąć ku ziemi» Schylać gałęzie jabłoni. Uprzejmie schylić głowę.… …   Słownik języka polskiego

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • kark — 1. Giąć, zginać grzbiet, kark; schylać, pochylać głowę, kark przed kimś, przed czymś «poddawać się czyjejś władzy, ulegać komuś, pokornieć»: Ale Mania była harda i – podobnie jak Edward – przed nikim karku nie zginała. D. Koral, Wydziedziczeni. 2 …   Słownik frazeologiczny

  • chylić — ndk VIa, chylićlę, chylićlisz, chyl, chylićlił, chylićlony książk. «zniżać, zginać; schylać, nachylać, pochylać» Chylić głowę. Chylił całą swą postać. Wiatr chylił łódź na bok. ◊ Chylić czoło przed kimś, przed czymś «wyrażać szacunek, uznanie dla …   Słownik języka polskiego

  • giąć — ndk Xc, gnę, gniesz, gnij, giął, gięła, gięli, gięty 1. «schylać, pochylać ku dołowi, kłonić ku ziemi; uginać» Wiatr gnie gałązki drzew. ◊ Giąć kark, grzbiet «ulegać komuś, zniżać się przed kimś» 2. «nadawać czemuś trwałą krzywiznę, nadawać… …   Słownik języka polskiego

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

  • nurkować — ndk IV, nurkowaćkuję, nurkowaćkujesz, nurkowaćkuj, nurkowaćował 1. «skakać do wody zanurzając się w niej całkowicie, przebywać, płynąć pod powierzchnią wody» Nurkować w basenie, w jeziorze, w rzece. Nurkować jak kaczka. przen. «schylać się nisko… …   Słownik języka polskiego

  • prostować — ndk IV, prostowaćtuję, prostowaćtujesz, prostowaćtuj, prostowaćował, prostowaćowany 1. «czynić prostym, równym coś krzywego, zgiętego, nierównego itp.; nadawać czemuś prosty kierunek; wyprostowywać, wyrównywać, wygładzać» Prostować zgięty gwóźdź …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»