Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

sarcĭnae

  • 1 sarcinae

    sarcinae sarcinae, arum f поклажа

    Латинско-русский словарь > sarcinae

  • 2 sarcinae

    мед.сущ. сарцина

    Англо-русский медицинский словарь > sarcinae

  • 3 sarcinae

    رزميات
    * * *
    رُزْمِيَّات

    English-Arabic Medical Dictionary > sarcinae

  • 4 رزميات

    sarcinae

    Arabic-English Medical Dictionary > رزميات

  • 5 sarcina

    sarcĭna, ae, f. (surtout au plur.) [sarcio] [st2]1 [-] paquet, hardes, effets, bagages de voyage. [st2]2 [-] bagages de guerre (armes, habits, vivres). [st2]3 [-] fardeau, poids, charge. [st2]4 [-] embarras, ennui. [st2]5 [-] portée (d'une femelle), petit.    - sarcinas colligere, Sall. J. 97: rassembler les bagages.    - sarcina tibi sum, Ov.: je te suis une charge.    - sarcina publica rerum, Ov.: le poids des affaires publiques.    - alicui sarcinam imponere, Plaut.: accabler qqn d'ennuis.    - sarcinam effundere, Phaedr. 3: mettre bas.
    * * *
    sarcĭna, ae, f. (surtout au plur.) [sarcio] [st2]1 [-] paquet, hardes, effets, bagages de voyage. [st2]2 [-] bagages de guerre (armes, habits, vivres). [st2]3 [-] fardeau, poids, charge. [st2]4 [-] embarras, ennui. [st2]5 [-] portée (d'une femelle), petit.    - sarcinas colligere, Sall. J. 97: rassembler les bagages.    - sarcina tibi sum, Ov.: je te suis une charge.    - sarcina publica rerum, Ov.: le poids des affaires publiques.    - alicui sarcinam imponere, Plaut.: accabler qqn d'ennuis.    - sarcinam effundere, Phaedr. 3: mettre bas.
    * * *
        Sarcina, sarcinae, pen. cor. Plau. Un pacquet et fardeau qu'on porte avec soy sur le chemin.
    \
        Sub sarcinis adoriri milites. Caesar. Estants encore chargez de leurs pacquets.
    \
        Colligere sarcinas dicuntur milites. Amasser, ou Serrer leur bagage, Empacqueter, Fardeler, Enfardeler leurs hardes, Trousser leur bagage.
    \
        Relictae sine haerede sarcinae. Quintil. Les biens que nous avons serrez en noz coffres.

    Dictionarium latinogallicum > sarcina

  • 6 impedimentum

    impedīmentum, ī n. [ impedio ]
    1) препятствие, помеха
    esse impedimenti loco или esse impedimento alicui rei rhH., C, Cs — препятствовать (мешать) чему-л.
    2) pl. воен. обоз, багаж (totius exercitūs impedimenta Cs)

    Латинско-русский словарь > impedimentum

  • 7 vectatio

    vectātio, ōnis f. [ vecto ]
    1) (пере)движение, езда

    Латинско-русский словарь > vectatio

  • 8 impedimentum

    impedīmentum, ī, n. (impedio), I) das, wodurch man verwickelt oder zurückgehalten wird, schneller vorwärts zu kommen, das Hindernis, a) eig.: cogita compeditos primo aegre ferre onera et impedimenta crurum, Sen. de tranqu. anim. 10 in. – b) übtr.: impedimenta naturae diligentiā industriāque superare, Cic.: impedimentum alci facere od. inferre, Cic., od. afferre, Tac.: esse impedimenti loco od. impedimento, Caes. u. Cic.: non modo nullo adiumento esse, sed potius maximo impedimento, Cornif. rhet. 2, 16. – utrisque impedimentum ad rem gerendam fuit, Liv.: ut ad omnes conatus regis impedimento esset, Liv. (s. Weißenb. Liv. 44, 46, 2): Gallis magno ad pugnam erat impedimento, quod etc., Caes. – scio, quae tibi causa fuerit impedimento, quo minus praecurrere adventum meum in Campaniam posses, Plin. ep. 6, 28, 1: Caepio impedimento est, quo setius (= quo minus) feratur (lex), Cornif. rhet. 1, 21. – II) insbes., im Plur. = das Gepäck eines Reisenden od. eines Heeres, sofern es den Zug aufhält, die Bagage, wozu auch Packknechte, Wagen u. Lasttiere gehören (während sarcina das Reisebündel, der Tornister der Reisenden u. Soldaten ist, dah. oft verb. impedimenta ac sarcinae), a) eines Reisenden, impedimenta exspectanda sunt, quae Anagniā veniunt, Cic.: obviam fit ei Clodius, expeditus, in equo, nullā raedā, nullis impedimentis, Cic.: actuariis autem minutis Patras accedere sine his impedimentis non satis visum est decorum, Cic.: übtr., pleni sunt eiusmodi impedimentis (solchen Wustes) grammaticorum commentarii, Quint. 1, 8, 19. – b) eines Heeres, totius exercitus impedimenta, Caes.: magnus numerus impedimentorum, Packpferde, Caes.: calones et impedimenta, Caes.: impedimenta et sarcinas invadere, Liv.: omnes impedimentis exuere, Liv.: arma impedimentaque amittere, Nep.: impedimenta diripere, Liv.

    lateinisch-deutsches > impedimentum

  • 9 indiscretus

    in-discrētus, a, um (in u. discerno), I) ungetrennt, unzertrennlich, caput, Plin.: agricultura, Varro: sed meā quidem sententiā iuncta ista atque indiscreta sunt, Quint.: ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia, ut etc., Quint.: quidam his indiscretis nominibus utuntur, Cels.: hostium terga caesuris adero indiscretus, Amm.: suum cuique sanguinem (d.i. Kinder) indiscretum, sed maxime principibus, eigenes Blut sei von jedem unz., bleibe jedem, aber usw., Tac. – II) übtr., ununterschieden, ohne Unterschied, a) v. leb. Wesen: proles indiscreta suis, ununterscheidbar den Ihrigen, Verg.: ad eam diem indiscreti (ohne Standesunterschied) inibant (sc. locos), Tac.: multos occīdere et indiscretos, Sen. – b) v. Lebl.: convivia cum iisdem indiscreta vicissim habens, ohne Standesunterschied, Eutr.: indiscretis vocibus (durcheinanderschreiend) pretia vacationum... incusant, Tac.: quod hinc vel illinc appellere indiscretum (einerlei) et innoxium est, Tac.: adeo omnia indiscreta (verworren, verwirrt) sunt diversissimis artibus, ut quicquid mundus muliebris vocabatur, sarcinae viriles sint, Sen.

    lateinisch-deutsches > indiscretus

  • 10 interfluo

    inter-fluo, flūxī, flūxum, ere, dazwischenfließen, mitten innen fließen, mitten od. zwischen etw. hindurchfließen, a) v. Gewässern: quantum interfluit fretum? Liv. 41, 23, 16: amnes, qui interfluunt, Mela: quia (amnes) non adeo interfluunt, weil sie keinen so großen Raum durchfließen, Curt.: aquis interfluentibus, Mela: angusto freto interfluente, Plin.: amne interfluente, Plin. – m. Acc., Naupactum et Patras, Liv.: media moenia, Curt.: medium oppidum, Plin.: Romanos Cheruscosque, Tac. – m. Dat., interfluens urbi Tiberinus, Flor. 1, 4, 2: quamvis flumina piscosa et amoena pinguibus arvis interfluant, Sen. de ben. 6, 7, 3. – im Passiv, hae insulae interfluuntur, Apul. de mund. 4. – b) v. flüssigem Erz, m. Dat., aurum argentumque cumulo rerum aliarum interfluens, Liv. 28, 23, 4 W. (Müller liest interfulgens). – c) v. anderen Dingen, iumenta, sarcinae, corpora exanima interfluunt, schwimmen durcheinander, Tac. ann. 1, 70.

    lateinisch-deutsches > interfluo

  • 11 sarcina

    sarcina, ae, f. (sarcio), die Bürde, das Bündel, Pack, das (tragbare) Gepäck des einzelnen, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: α) Sing.: stuppae sarcinā satis onustus, Apul.: meae gravis sarcina chartae, Hor.: sarcinae ingenti cervices supponere, Sen.: sarcinam constringere, Plaut.: sarcinam ferre, Sen.: alci sarcinam imponere, sprichw. = jmdm. etwas aufbinden, Plaut. most. 430. – β) Plur., sarcinas colligere, s. 1. col-ligono. I, a: sarcinas conferre, Caes.: conicere sarcinas in medium ( auf einen Haufen), Liv.: sarcinas contrahere (schnüren), Sen.: sarcinas proicere, Caes.: legionem sub sarcinis adoriri, Caes.: salva est uxor sarcinaeque, Habseligkeiten, Mart. – 2) bildl., die Bürde, Last, militiae sarcina fida tuae, Bürde (= überflüssiger Begleiter), Prop. 4, 3, 46: publica rerum, Last der Regierung, Ov.: sarcina sum (tibi), Ov.: patrimonium tamquam amaram aliquam sarcinam quam celerrime abicere cupiens, Val. Max.: magisterii illius sarcinam deponere, Augustin.: sarcinā divitiarum praegravatus, Hieron. – II) übtr., die Leibesbürde, Leibesfrucht, prima, Ov. met. 6, 224: sarcinam effundere, Phaedr. 3, 15, 6.

    lateinisch-deutsches > sarcina

  • 12 suppono

    suppōno, posuī, positum, ere (sub u. pono), I) unterlegen, untersetzen, unterstellen, 1) eig.: manum, Ov.: ova gallinis, Cic.: sarcinae ingenti cervices, Sen.: ignem tectis, Ov.: vitulum vaccae, Varro: terrae dentes vipereos, unter die Erde bringen, säen, Ov.: alqm tumulo od. terrae, beerdigen, Ov.: pecus agresti fano, untertreiben, untertreten lassen, Ov. – Partiz. suppositus, a, um, darunter befindlich, aqua, Ov.: ignes suppositi cineri, Hor.: Brixia speculae supposita, Catull. – 2) übtr.: a) unterstellen, his igitur rebus subiunctis suppositisque, haben wir dieses einmal zum Grund der Erscheinung gelegt, Lucr. 6, 543. – b) unterwerfen, se criminibus, Cic.: aethera ingenio suo, Ov. – II) unten an etwas legen, -setzen, 1) eig.: falcem maturis aristis, Verg.: cultrum, ansetzen (an die Kehle), Verg. – 2) übtr.: a) darunter- od. gleich danebensetzen, -anführen, -hinzufügen, generi partes, Cic.: exempla, Cic. – b) logisch unterordnen, huic generi Hermagoras partes quattuor supposuit, Cic. de inv. 1, 2. – c) nachsetzen, vor etwas geringschätzen, Latio Samon, Ov. fast. 6, 48. – III) an die Stelle einer Person od. Sache setzen, 1) im allg.: meliorem tibi suppono, Plaut.: alqm in alcis locum, Cic.: stannum pro auro, Suet.: operae nostrae fidem amicorum, Cic. – 2) insbes.: a) fälschlich (betrüglich) unterschieben, testamentum, Cic.: personam, Cic.: venam lacrimis, Ov.: patri quos daedala Circe supposita de matre nothos furata creavit, Verg.: supposta furto Pasiphaë, Verg.: supposita cerva, Ov. – b) zum Pfande setzen, verpfänden, Dig. 27, 9 lemm. – / arch. Perf. supposivi, -vit, Plaut. truc. 460 u. 804: Synk. Partiz. suppostus, Verg. Aen. 6, 24. Sil. 3, 90.

    lateinisch-deutsches > suppono

  • 13 vectatio

    vectātio, ōnis, f. (vecto), das Getragenwerden, Reiten, Fahren equi, Suet. Cal. 3, 1. Th. Prisc. 2, 21. fol. 308 (a): vectatio iterque vigorem dabunt, Sen. de tranqu. anim. 17, 8 (15, 4): illius piae sarcinae vectatione repente sanata est, Augustin. de civ. dei 22, 8, 12. p. 575, 2 D.2: Plur., Cassiod. var. 5, 41, 3.

    lateinisch-deutsches > vectatio

  • 14 Gepäck

    Gepäck, sarcĭnae (das Bündel, das tragbare od. von der Person selbst getragene G. des einzelnen, bes. des Soldaten). – impedimenta, ōrum,n. pl. (das G. des ganzen Heeres, sofern es auf Wagen od. durch Lasttiere fortgeschafft wird). – mein weniges G., sarcinulae meae: ich trage mein ganzes G. bei mir, omnia mea mecum porto. – dem Feinde das ganze G. abnehmen, omnibus impedimentis hostem exuere.

    deutsch-lateinisches > Gepäck

  • 15 Habe

    Habe, res (die Effekten). – bona,n. pl. (die Güter, bes. die unbeweglichen). – fortunae (die Reichtümer, Glücksgüter, bes. die beweglichen). – patrimonium (das vom Vater geerbte Vermögen, Erbvermögen, z.B. pusillum). – sarcĭnae od. (kleine) sarcinulae (das Gepäck, Bündel, die Habe, Habseligkeiten, die man auf der Reise mit sich führt, z.B. seine Habe zu Schiffe bringen, sarcinas in navem conferre). – ich trage alle meine H. bei mir, omnia mea mecum porto od. mecum sunt: seine übrige mitgebrachte H., cetera, quae secum attulerat. – Hab u. Gut, bona fortunaeque; pecunia fortunaeque; fortunae omnes: jmd. um H. und Gut bringen, omnibus fortunis alqm evertere: jmd. um H. u. Gut zu bringen suchen, vexare alcis bona fortunasque.

    deutsch-lateinisches > Habe

  • 16 Tornister

    Tornister, sarcĭnae; sarcinulae. – den T. packen, sarcinas oder sarcinulas expedire: er holte aus seinem T. ein Buch hervor, ex sarcinulis suis librum protulit.

    deutsch-lateinisches > Tornister

  • 17 impedimentum

    impedīmentum, ī, n. (impedio), I) das, wodurch man verwickelt oder zurückgehalten wird, schneller vorwärts zu kommen, das Hindernis, a) eig.: cogita compeditos primo aegre ferre onera et impedimenta crurum, Sen. de tranqu. anim. 10 in. – b) übtr.: impedimenta naturae diligentiā industriāque superare, Cic.: impedimentum alci facere od. inferre, Cic., od. afferre, Tac.: esse impedimenti loco od. impedimento, Caes. u. Cic.: non modo nullo adiumento esse, sed potius maximo impedimento, Cornif. rhet. 2, 16. – utrisque impedimentum ad rem gerendam fuit, Liv.: ut ad omnes conatus regis impedimento esset, Liv. (s. Weißenb. Liv. 44, 46, 2): Gallis magno ad pugnam erat impedimento, quod etc., Caes. – scio, quae tibi causa fuerit impedimento, quo minus praecurrere adventum meum in Campaniam posses, Plin. ep. 6, 28, 1: Caepio impedimento est, quo setius (= quo minus) feratur (lex), Cornif. rhet. 1, 21. – II) insbes., im Plur. = das Gepäck eines Reisenden od. eines Heeres, sofern es den Zug aufhält, die Bagage, wozu auch Packknechte, Wagen u. Lasttiere gehören (während sarcina das Reisebündel, der Tornister der Reisenden u. Soldaten ist, dah. oft verb. impedimenta ac sarcinae), a) eines Reisenden, impedimenta exspectanda sunt, quae Anagniā veniunt, Cic.: obviam fit ei Clodius, expeditus, in equo, nullā raedā,
    ————
    nullis impedimentis, Cic.: actuariis autem minutis Patras accedere sine his impedimentis non satis visum est decorum, Cic.: übtr., pleni sunt eiusmodi impedimentis (solchen Wustes) grammaticorum commentarii, Quint. 1, 8, 19. – b) eines Heeres, totius exercitus impedimenta, Caes.: magnus numerus impedimentorum, Packpferde, Caes.: calones et impedimenta, Caes.: impedimenta et sarcinas invadere, Liv.: omnes impedimentis exuere, Liv.: arma impedimentaque amittere, Nep.: impedimenta diripere, Liv.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impedimentum

  • 18 indiscretus

    in-discrētus, a, um (in u. discerno), I) ungetrennt, unzertrennlich, caput, Plin.: agricultura, Varro: sed meā quidem sententiā iuncta ista atque indiscreta sunt, Quint.: ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia, ut etc., Quint.: quidam his indiscretis nominibus utuntur, Cels.: hostium terga caesuris adero indiscretus, Amm.: suum cuique sanguinem (d.i. Kinder) indiscretum, sed maxime principibus, eigenes Blut sei von jedem unz., bleibe jedem, aber usw., Tac. – II) übtr., ununterschieden, ohne Unterschied, a) v. leb. Wesen: proles indiscreta suis, ununterscheidbar den Ihrigen, Verg.: ad eam diem indiscreti (ohne Standesunterschied) inibant (sc. locos), Tac.: multos occīdere et indiscretos, Sen. – b) v. Lebl.: convivia cum iisdem indiscreta vicissim habens, ohne Standesunterschied, Eutr.: indiscretis vocibus (durcheinanderschreiend) pretia vacationum... incusant, Tac.: quod hinc vel illinc appellere indiscretum (einerlei) et innoxium est, Tac.: adeo omnia indiscreta (verworren, verwirrt) sunt diversissimis artibus, ut quicquid mundus muliebris vocabatur, sarcinae viriles sint, Sen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indiscretus

  • 19 interfluo

    inter-fluo, flūxī, flūxum, ere, dazwischenfließen, mitten innen fließen, mitten od. zwischen etw. hindurchfließen, a) v. Gewässern: quantum interfluit fretum? Liv. 41, 23, 16: amnes, qui interfluunt, Mela: quia (amnes) non adeo interfluunt, weil sie keinen so großen Raum durchfließen, Curt.: aquis interfluentibus, Mela: angusto freto interfluente, Plin.: amne interfluente, Plin. – m. Acc., Naupactum et Patras, Liv.: media moenia, Curt.: medium oppidum, Plin.: Romanos Cheruscosque, Tac. – m. Dat., interfluens urbi Tiberinus, Flor. 1, 4, 2: quamvis flumina piscosa et amoena pinguibus arvis interfluant, Sen. de ben. 6, 7, 3. – im Passiv, hae insulae interfluuntur, Apul. de mund. 4. – b) v. flüssigem Erz, m. Dat., aurum argentumque cumulo rerum aliarum interfluens, Liv. 28, 23, 4 W. (Müller liest interfulgens). – c) v. anderen Dingen, iumenta, sarcinae, corpora exanima interfluunt, schwimmen durcheinander, Tac. ann. 1, 70.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interfluo

  • 20 sarcina

    sarcina, ae, f. (sarcio), die Bürde, das Bündel, Pack, das (tragbare) Gepäck des einzelnen, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: α) Sing.: stuppae sarcinā satis onustus, Apul.: meae gravis sarcina chartae, Hor.: sarcinae ingenti cervices supponere, Sen.: sarcinam constringere, Plaut.: sarcinam ferre, Sen.: alci sarcinam imponere, sprichw. = jmdm. etwas aufbinden, Plaut. most. 430. – β) Plur., sarcinas colligere, s. colligo no. I, a: sarcinas conferre, Caes.: conicere sarcinas in medium ( auf einen Haufen), Liv.: sarcinas contrahere (schnüren), Sen.: sarcinas proicere, Caes.: legionem sub sarcinis adoriri, Caes.: salva est uxor sarcinaeque, Habseligkeiten, Mart. – 2) bildl., die Bürde, Last, militiae sarcina fida tuae, Bürde (= überflüssiger Begleiter), Prop. 4, 3, 46: publica rerum, Last der Regierung, Ov.: sarcina sum (tibi), Ov.: patrimonium tamquam amaram aliquam sarcinam quam celerrime abicere cupiens, Val. Max.: magisterii illius sarcinam deponere, Augustin.: sarcinā divitiarum praegravatus, Hieron. – II) übtr., die Leibesbürde, Leibesfrucht, prima, Ov. met. 6, 224: sarcinam effundere, Phaedr. 3, 15, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sarcina

См. также в других словарях:

  • Sarcĭnae — (röm. Ant.), Gepäck der Soldaten, bes. die Taschen, worin sie ihren Mundvorrath auf einige Tage bei sich trugen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Sarcinae ventriculi — Sarcinae ventriculi, lat., mikroskopische, rundliche Gährungspilze, die sich in den erbrochenen Stoffen des Mageninhalts finden; neben ihnen kommen auch Hefenpilze (torulae) vor …   Herders Conversations-Lexikon

  • SARCINAE vulgo SARGINES — SARCINAE, vulgo SARGINES locus est Galliae, in pago Senonico, inter Pontes Icaunae et Braium Sequanicum positus. Huius dominus Gaufridus de Sarcenis dictus, in terra Sancta, strenue se gessit, tempore Ludovici IX. Hadr. Vales. Notit. Gall …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sarcinae — noun a) plural of Sarcina b) cocci shaped bacteria that fail to dissociate during replication such that they form a cube of eight bacteria …   Wiktionary

  • сарцины — (Sarcinae, Ber; лат. sarcina связка, тюк) род микроорганизмов сем. Peptococcaceae, объединяющий кокки, образующие комплексы (пакеты), состоящие из восьми и более клеток, возникающие в результате деления клетки в трех взаимно перпендикулярных… …   Большой медицинский словарь

  • Сарци́ны — (Sarcinae, Ber; лат. sarcina связка, тюк) род микроорганизмов семейства Peptococcaceae, объединяющий кокки, образующие комплексы (пакеты), состоящие из восьми и более клеток, возникающие в результате деления клетки в трех взаимно перпендикулярных …   Медицинская энциклопедия

  • coccus — coccal, coccic /kok sik/, adj. coccous, adj. /kok euhs/, n., pl. cocci / suy, see/. 1. Bacteriol. a spherical bacterium. See diag. under bacteria. 2. Bot. one of the carpels of a schizocarp. [1755 65; < NL < Gk kókkos grain, seed, berry] * * *… …   Universalium

  • sarcina — /sahr seuh neuh/, n., pl. sarcinas, sarcinae / nee /. Bacteriol. any of several spherical, saprophytic bacteria of the genus Sarcina, having a cuboidal cell arrangement. [1835 45; < NL, L: bundle] * * * …   Universalium

  • Агмен —    • Agmen, маршевое, походное построение войска. У греков расчленение на отдельные отряды, лежавшее в основе боевого построения, сохранялось и в походе. Движение совершалось или одной, или несколькими колоннами (πορεία μονοφαλαγγία, διφαλαγγία и …   Реальный словарь классических древностей

  • LACINA Via — qui titulus est 34. Pacti L. Salicae, obstaculum est via s. itineris; unde lacinam viam facere, in antiqq. LL. Longobard i. e. impedire viam et eunti moram facere, Graece όδοςτατοῦν. Est autem lacina, idem quod lacinia, Gr. κράσπεδον, ex Graeco… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ՂԵՐՁ — (ի, ից.) NBH 2 0163 Chronological Sequence: Early classical գ. Ի բառէս Ուղերձ. իբր Վաճառք. կապոց վաճառաց. φορτία mescium sarcinae. ... *Մթերեալ էին բեռինք ղերձից. Ոսկ. մ. ՟Բ. 1 …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»