-
1 discretus
-
2 discretus
discrētus, a, um part. pf. к discerno -
3 discrētus
discrētus P. of discerno.* * *discreta, discretum ADJseparate, situated/put apart; distinguished/differentiated; discreet/wise (Bee) -
4 discretus
discrētus, a, um, Part., from discerno. -
5 discretus
-a/um adj Adistinct, séparé -
6 in-discrētus
in-discrētus adj., undistinguishable, not known apart: proles suis, V.: voces, confused, Ta. -
7 lupus discretus
s.lupus discreto. -
8 discerno
dis-cerno, crēvī, crētum, ere, absondern, trennen, I) eig.: a) übh.: qui (longurii) equas discernant, ne inter se pugnare possint, Varro: multis lignum hoc a carnibus discernitur tunicis, Plin.: mons, qui fines eorum discerneret, abgrenzen, Sall.; vgl. poet., ac litem ut discerneret (fern halte) arvis, v. Grenzstein, Verg.: duae urbes magno inter se maris terrarumque spatio discretae, Liv.: Gabinus ager ab reliquo discretus, Varro LL.: Agrippina discreta velo, Tac.: separati epulis, discreti cubilibus, Tac.: discretae sedes piorum, abgesondert, abgelegen, Hor.: septem discretus in ostia Nilus, Ov.: quod moenibus cingebatur, ita repente atrā nube coopertum fulguribusque discretum est, ut etc., von Blitzen zerteilt, durchzuckt, Tac.: v. polit. Trennung der Stände, omnia discrimina talia, quibus ordines discernerentur, Liv. – b) se disc., sich entfernen, e medio se conspectu, Amm. 26, 6, 3: manibus repens et pedibus longius sese discrevit, Amm. 29, 5, 54. – II) übtr.: a) unterscheiden, alba et atra d. non posse, Cic.: fas atque nefas exiguo fine libidinum, Hor. – non disc. suos, Caes.: ubi discerni stultus auditor et credulus ab religioso et sapienti iudice possit, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz (s. Liv. 7, 9, 7), animus discernit, quid sit eiusdem generis, quid alterius, Cic.: neque sui iudicii neque suarum esse virium discernere, utra pars iustiorem habeat causam, Caes.: pecuniae an famae minus parceret, haud facile discerneres, Sall.: ut discernere nequeas, utrumne... an... an etc., Lact.: nec discernatur, iussu iniussu imperatoris pugnent, Liv. – b) entscheiden, schlichten, v. Richter, hoc, Calp. ecl. 6, 91: ruricolûm lites, ibid. 8, 52. – übtr., v. Lebl., oracula dubia legimus, quae non nisi casus discrovere supremi, deren Bedeutung erst der Ausgang entschieden hat, Amm. 23, 5, 9.
-
9 discerno
dis-cerno, crēvī, crētum, ere, absondern, trennen, I) eig.: a) übh.: qui (longurii) equas discernant, ne inter se pugnare possint, Varro: multis lignum hoc a carnibus discernitur tunicis, Plin.: mons, qui fines eorum discerneret, abgrenzen, Sall.; vgl. poet., ac litem ut discerneret (fern halte) arvis, v. Grenzstein, Verg.: duae urbes magno inter se maris terrarumque spatio discretae, Liv.: Gabinus ager ab reliquo discretus, Varro LL.: Agrippina discreta velo, Tac.: separati epulis, discreti cubilibus, Tac.: discretae sedes piorum, abgesondert, abgelegen, Hor.: septem discretus in ostia Nilus, Ov.: quod moenibus cingebatur, ita repente atrā nube coopertum fulguribusque discretum est, ut etc., von Blitzen zerteilt, durchzuckt, Tac.: v. polit. Trennung der Stände, omnia discrimina talia, quibus ordines discernerentur, Liv. – b) se disc., sich entfernen, e medio se conspectu, Amm. 26, 6, 3: manibus repens et pedibus longius sese discrevit, Amm. 29, 5, 54. – II) übtr.: a) unterscheiden, alba et atra d. non posse, Cic.: fas atque nefas exiguo fine libidinum, Hor. – non disc. suos, Caes.: ubi discerni stultus auditor et credulus ab religioso et sapienti iudice possit, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz (s. Liv. 7, 9, 7), animus discernit, quid sit eiusdem generis, quid alterius, Cic.: neque sui iudicii neque suarum esse virium discernere, utra pars iustiorem habeat causam, Caes.:————pecuniae an famae minus parceret, haud facile discerneres, Sall.: ut discernere nequeas, utrumne... an... an etc., Lact.: nec discernatur, iussu iniussu imperatoris pugnent, Liv. – b) entscheiden, schlichten, v. Richter, hoc, Calp. ecl. 6, 91: ruricolûm lites, ibid. 8, 52. – übtr., v. Lebl., oracula dubia legimus, quae non nisi casus discrovere supremi, deren Bedeutung erst der Ausgang entschieden hat, Amm. 23, 5, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discerno
-
10 discerno
dis-cerno, crēvi, crētum, 3, v. a., to separate, set apart.I.Lit., to separate, part, divide (freq. since the Aug. per.):II.equas, ne inter se pugnare possint,
Varr. R. R. 2, 7, 10: ordines (preceded by senatus a populo secretus), Liv. 34, 54:lignum a carnibus,
Plin. 13, 4, 7, § 33:Lusitaniam a Baetica,
id. 4, 21, 35, § 116:neque mons erat, qui fines eorum discerneret,
i. e. to mark out, determine, Sall. J. 79, 3; cf. poet.:(saxum) telas auro,
to interweave with gold, Verg. A. 4, 264; 11, 75:haec ipsa fortuna huc illucve discernit,
divides, distributes, Cels. 7, 3.—In the part. perf., divided, separated:duae urbes, magno inter se spatio discretae,
Liv. 27, 39 fin.; cf.:Peraea a ceteris Judaeis Jordane amne,
Plin. 5, 14, 15, § 70:Philippus mari tantum Ionio discretus,
Liv. 23, 33; so,sol tanto intervallo,
Plin. 2, 11, 8, § 50:uxor velo,
id. Ep. 4, 19, 3:ager saxo,
Stat. Th. 5, 559:decurias pluribus nominibus,
Plin. 33, 2, 7, § 31 et saep.— Of the hair, parted:discretaque collo Caesaries,
Grat. Cyn. 272:divisa discretaque tellus,
divided and separated, Lucr. 5, 1441:tellus (opp. permixta),
id. 691:ubi discretas insula rumpit aquas,
Ov. F. 2, 194:sedes piorum,
set apart, retired, Hor. C. 2, 13, 23:quae cum sint turpissima discreta ac separata, turpius junguntur,
Plin. Ep. 2, 6 fin.:septem discretus in ostia Nilus,
Ov. M. 5, 324 (for which: septem digestum in cornua Nilum, id. ib. 9, 774); cf. Quint. 7, 1, 1.Trop.A.To separate things according to their different qualities, to distinguish between, discern (freq. and class.):B.alba et atra,
Cic. Tusc. 5, 39, 114:discernere et dispicere insidiatorem et petitum insidiis,
Liv. 40, 10:jus et injuriam,
Tac. A. 2, 66:probanda atque improbanda,
Quint. 2, 2, 11:fas atque nefas,
Hor. C. 1, 18, 11 et saep.:id quod visum erit a falso,
Cic. Ac. 2, 8, 25:pantheras a pardis solo candore,
Plin. 8, 17, 23, § 63 et saep.:verba discerni articulatim,
Lucr. 4, 555: suos, * Caes. B. G. 7, 75:piceam visu,
Plin. 16, 10, 18, § 40:temperantiam duobus modis,
Cic. Part. Or. 22, 77 et saep.:animus discernit, quid sit ejusdem generis, quid alterius,
id. Univ. 8:pecuniae an famae minus parceret haud facile dis cerneres,
Sall. C. 25, 3; so with an, Tac. A. 5, 6; id. H. 3, 28; Suet. Calig. 25; cf.: nec discernatur, jussu injussu imperatoris pugnent, [p. 587] Liv. 8, 34 fin. —To determine, settle:C.limes agro positus litem ut discerneret arvis,
Verg. A. 12, 898:discerne causam meam,
Vulg. Psa. 42, 1.—To except, omit, Amm. 14, 8, 7.—Hence, *1. 2.discrētim, adv., separately, distinctly, App. M. 6, p. 173:singillatim ac discretim,
id. Flor. 9, p. 347:adoriri,
Amm. 29, 6:tradi,
id. 28, 1; Hilar. in Psa. 138, 23. -
11 discerno
dis-cerno, crēvī, crētum, ere1) отделять, разделять (Lusitaniam a Baetica discernit mons PM)telas d. tenui auro V — расшить ткань золотыми нитями2) различать ( aliquid visu PM); отличать (jus et injuriam T; aliquid ab aliquā re Lcr, C)3) распознавать, узнавать ( suos Cs)4) решать, улаживать ( lites ruricolarum Calp) -
12 indiscretus
in-discrētus, a, um1) нераздельный, тесно связанный ( caput cancri PM); неотделённый (junctus atque i. cum aliquā re Q)2) безразличный, не делающий различия ( indiscretis his nominibus uti CC)3) неразличимый, сходный, одинаковыйsimillima proies, indiscreta suis parentibus V — дети настолько схожие, что даже родители их не различали -
13 indiscretus
in-discrētus, a, um (in u. discerno), I) ungetrennt, unzertrennlich, caput, Plin.: agricultura, Varro: sed meā quidem sententiā iuncta ista atque indiscreta sunt, Quint.: ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia, ut etc., Quint.: quidam his indiscretis nominibus utuntur, Cels.: hostium terga caesuris adero indiscretus, Amm.: suum cuique sanguinem (d.i. Kinder) indiscretum, sed maxime principibus, eigenes Blut sei von jedem unz., bleibe jedem, aber usw., Tac. – II) übtr., ununterschieden, ohne Unterschied, a) v. leb. Wesen: proles indiscreta suis, ununterscheidbar den Ihrigen, Verg.: ad eam diem indiscreti (ohne Standesunterschied) inibant (sc. locos), Tac.: multos occīdere et indiscretos, Sen. – b) v. Lebl.: convivia cum iisdem indiscreta vicissim habens, ohne Standesunterschied, Eutr.: indiscretis vocibus (durcheinanderschreiend) pretia vacationum... incusant, Tac.: quod hinc vel illinc appellere indiscretum (einerlei) et innoxium est, Tac.: adeo omnia indiscreta (verworren, verwirrt) sunt diversissimis artibus, ut quicquid mundus muliebris vocabatur, sarcinae viriles sint, Sen.
-
14 ager
ăgĕr, agri, m. - [gr]gr. ἀγρός. - formes arch.: gén. sing. agrei -- nom. plur. agrei -- abl. plur. agreis. [st1]1 [-] champ, terre (cultivable). - agrum colere, Cic.: cultiver une terre. - ager fructuosus, Cic.: terrain productif. - ager crassus, Cato.: sol gras. - ceterae vites, miscellae maxime, in quemvis agrum conveniunt, Cato: les autres vignes, surtout les espèces bâtardes, prospèrent sur n'importe quel terrain. - agri cultura (agricultura): agriculture. - venire eos ipsos agros in quibus ille etiam nunc bellum gerat atque versetur, Cic. Agr. 1: vendre le sol sur lequel il fait encore la guerre, le sol qu'il n'a pas encore conquis. [st1]2 [-] domaine, propriété foncière. - ager publicus: domaine public (territoire conquis et que l'Etat se réservait). - ager privatus ex jure Quiritium: propriété régie par le droit romain. [st1]3 [-] campagne. - au plur. agri, orum ([] urbs): la campagne. - annus pestilens erat Urbi agrisque, Liv. 3: il y avait une épidémie à Rome et à la campagne. [st1]4 [-] vallée. - ignotos montes agrosque salutat, Ov. M. 3: il salue ces montagnes et ces vallées qu'il ne connaissait pas. [st1]5 [-] territoire, contrée, canton, pays. - ager Tusculanus, Cic.: le territoire de Tusculum. - ager Campanus, Cic.: le territoire Campanien. [st1]6 [-] profondeur, longueur (t. d'arpentage). - in agrum (in agro): en profondeur, en longueur [--] in frontem (in fronte): en largeur. - mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum hic dabat, Hor. S. 1: un cippe indiquait que ce terrain avait mille pieds de largeur et trois cents de longueur.* * *ăgĕr, agri, m. - [gr]gr. ἀγρός. - formes arch.: gén. sing. agrei -- nom. plur. agrei -- abl. plur. agreis. [st1]1 [-] champ, terre (cultivable). - agrum colere, Cic.: cultiver une terre. - ager fructuosus, Cic.: terrain productif. - ager crassus, Cato.: sol gras. - ceterae vites, miscellae maxime, in quemvis agrum conveniunt, Cato: les autres vignes, surtout les espèces bâtardes, prospèrent sur n'importe quel terrain. - agri cultura (agricultura): agriculture. - venire eos ipsos agros in quibus ille etiam nunc bellum gerat atque versetur, Cic. Agr. 1: vendre le sol sur lequel il fait encore la guerre, le sol qu'il n'a pas encore conquis. [st1]2 [-] domaine, propriété foncière. - ager publicus: domaine public (territoire conquis et que l'Etat se réservait). - ager privatus ex jure Quiritium: propriété régie par le droit romain. [st1]3 [-] campagne. - au plur. agri, orum ([] urbs): la campagne. - annus pestilens erat Urbi agrisque, Liv. 3: il y avait une épidémie à Rome et à la campagne. [st1]4 [-] vallée. - ignotos montes agrosque salutat, Ov. M. 3: il salue ces montagnes et ces vallées qu'il ne connaissait pas. [st1]5 [-] territoire, contrée, canton, pays. - ager Tusculanus, Cic.: le territoire de Tusculum. - ager Campanus, Cic.: le territoire Campanien. [st1]6 [-] profondeur, longueur (t. d'arpentage). - in agrum (in agro): en profondeur, en longueur [--] in frontem (in fronte): en largeur. - mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum hic dabat, Hor. S. 1: un cippe indiquait que ce terrain avait mille pieds de largeur et trois cents de longueur.* * *Ager, agri, m. g. Cic. Un champ, Une terre.\Ager. Sallust. Le terroir, ou territoire d'une ville.\Modus agri. Colum. Certaine quantité, ou mesure, ou nombre de terre.\Molitio agrorum. Colum. Labourage de terre.\Professor agrorum. Colum. Qui faict profession d'agriculture.\Sationes agrorum facere. Colum. Semer.\Vastitas agrorum. Colum. Degast de terres.\Vncia agri. Varro. La douzieme partie de demi arpent.\Almus ager. Virgil. Qui nous nourrit.\Amoenus. Horat. Recreatif, Plaisant.\Angustus. Columel. Estroict.\Apertus. Columel. Descouvert, Qui n'est point ombragé d'arbres.\Benignus. Ouid. Fertile.\Calculosus. Colum. Pierreux, Plein de gravois.\Caldus. Cato. Chauld.\Campestris. Varro. Plein, qui n'a ne montaigne ne vallee.\Carbunculosus. Colum. Terre bruslante, Ardilleuse.\Collinus. Varro. De tertre, Un peu montaigneux.\Confragosus. Varro. Rabbouteux, Mal uni, Desrompu.\Conterminus. Plin. Voisin et touchant à noz terres.\Crassus. Cato. Gras.\Cretosus. Colum. Plein de croye.\Dotales agri. Ouid. Baillez en douaire.\Effoeti agri. Usez et lassez de porter.\Exilis ager. Colu. Maigre.\Exossatus. Persius. Espierré, dont on a curé et oster les pierres.\Ferax. Colum. Qui est de grand rapport.\Flauentes agri. Claud. Chargez et couvers de froument meur et prest à cueillir.\Frugifer. Lucan. Fertile.\Frumentarius. Colum. Gras, et propre à porter froument.\Graminosus. Columel. Herbu.\Grauidus. Virg. Plein et rempli de fruicts.\Hispidi agri. Horat. Espineux, Pleins d'espines.\Honestior ager. Varro. Plus beau. \ Huber. Colum. Fertile.\Ieiunus. Colum. Maigre.\Immunis. Cic. Franc, Exempt.\Incultus. Ouid. Qui n'est point labouré, Mal entretenu et cultivé, Qui est en friche et rié.\Informis. Horat. Laid, et mal en ordre.\Ingeniosus ager ad segetes, Ouid. Naif ou naturel à porter bleds.\Insalubris. Plin. Mal sain.\Iucundus. Cic. Fertile, Qui resjouit le laboureur.\Iuncosus. Plin. Plein de joncs. \ Laetus. Columel. Gras.\Lapidosus. Ouid. Pierreux.\Lati agri. Virgil. Larges, et de grande estendue.\Laxus ager. Colum. De grande estendue.\Liber. Cic. Franc, Exempt. \ Limosus. Colum. Limonneux.\Litigiosus. Ouidius. Pour lequel on plaide, Litigieux, Qui est en proces. \ Lutosus. Colum. Boueux, Fangeux.\Macer. Cato. Maigre.\Madidi agri. Ouid. Moites, Humides.\Malignus. Plin. Qui n'est point de bon rapport.\Mediterraneus. Sueton. Qui n'est point prochain de la mer.\Neglectus. Ouid. Delaissé, et mis à nonchaloir, Qui est en friche ou rié.\Operosus ager. Ouid. Penible, et difficile à labourer.\Opimi agri. Cic. Gras et fertiles.\Orthogonius. Colum. Duquel les coins sont droicts.\Patrii agri. Ouid. Paternels, ou De mon pais.\Patuli agri. Sil. Ital. Ouvers.\Perbonus ager. Cic. Fort bon.\Pestilens. Colum. Subject à la peste.\Pinguis. Colum. Gras. \ Planus. Colum. Uni.\Poenitendus ager Colono. Colu. Duquel le laboureur ne doibt tenir conte, et le doibt laisser là.\Putris. Columel. Qu'on peult facilement esmier comme pouldre.\Quaestuosus. De grand gaing et prouffit.\Restibilis, Colum. Qui porte tous les ans.\Riguus ager. Colum. Arrousé d'eaues qui sourdent sur le lieu.\Rudis. Colum. Qui ne porta jamais.\Salubrior. Varr. Plus sain.\Secretus. Ouid. Retiré, Caché, Secret.\Semimadidus nimbis. Colum. A demi moite.\Suburbanus. Cic. Qui est és faulx bourgs, ou aupres de la ville.\Sumptuosus. Plin. De grande despense.\Surcularius. Varro. Qui de soymesme produict abondance de petis jectons d'arbres.\Vacuus et apertus ager. Colum. Qui n'est point ombragé d'arbres.\Viduus pecudibus. Colum. Où les bestes ne vont point paistre.\Vliginosus ager. Colum. Tousjours moitte et humide.\Vtilior frumentis. Colu. Meilleur à porter ou produire froument.\Arare agros. Cic. Labourer à la charue.\Aret ager. Colum. La terre est fort seiche.\Assignare agros. Horat. Distribuer et assigner aux uns et aux autres.\Concidere agrum fossione. Pli. Y faire des tranchees et fossez pour escouler l'eau.\Contemptus ager. Ouid. Duquel on ne tient compte.\Cultus ager. Horat. Bien labouré et entretenu.\Desertus ager. Ouid. Delaisse, et abandonné.\Desolare agros. Colum. Delaisser, et abandonner.\Discretus ager. Stat. Separé, Borné.\Exercere agrum. Colum. Le labourer, Cultiver.\Extricare agrum. Columel. Le curer et netoyer des racines et buissons, Deffricher, Essarter.\Induruit ager. Colum. Est endurci.\Infamare agrum. Colum. Diffamer.\Infestatur ager quibusdam seminibus. Colum. Est travaillé et gasté.\Iteratur ager. Columel. Est labouré de rechef, on luy baile sa seconde facon.\Metari agros. Virg. Preparer, Apprester.\Mouere. Virg. Remuer, et labourer la terre.\Nouare agrum. Cic. Renouveler.\Obserere. Colum. Semer, planter.\Occare. Colum. Herser pour rompre les mottes.\Parare agros. Colum. Achepter.\Peruri. Colum. Estre bruslé. \ Prolatare. Tacit. Dilater.\Proscindere. Colum. Labourer pour la premiere fois.\Requietus ager. Ouid. Reposé.\Resoluere agrum. Colum. Labourer et cultiver.\Stercorare. Varro. Fumer, engraisser de fien.\Subigere. Colum. Labourer.\Sulcare agros. Tibul. Labourer par rayons.\Tertiare agrum. Columel. Le labourer pour la troisieme fois, Luy bailler sa troisieme facon.\Vertere. Colum. Labourer. -
15 indiscretus
indiscrētus, a, um [in + discerno] [st1]1 [-] non séparé, étroitement uni, confondu. - Varr. R. 3, 1, 7; Plin. 11, 129; Tac. H. 4, 52. [st1]2 [-] qui ne se distingue pas, indistinct. - Sen. Clem. 1, 26 ; Cels. 4, 3 [st1]3 [-] qu'on ne peut distinguer. - Plin. 35, 88 ; Virg. En. 10, 392. [st1]4 [-] égal, semblable. - Cod. Th. 6, 7, l. [st1]5 [-] indiscret. - Sid. Ep. 7, 9.* * *indiscrētus, a, um [in + discerno] [st1]1 [-] non séparé, étroitement uni, confondu. - Varr. R. 3, 1, 7; Plin. 11, 129; Tac. H. 4, 52. [st1]2 [-] qui ne se distingue pas, indistinct. - Sen. Clem. 1, 26 ; Cels. 4, 3 [st1]3 [-] qu'on ne peut distinguer. - Plin. 35, 88 ; Virg. En. 10, 392. [st1]4 [-] égal, semblable. - Cod. Th. 6, 7, l. [st1]5 [-] indiscret. - Sid. Ep. 7, 9.* * *Indiscretus, pen. prod. Adiectiuum. Qui n'est point divisé ou separé, ne distinct. Ex in et discretus, participio a Discerno, compositum.\Indiscretae effigies. Plin. Images si semblables à la personne, qu'on ne scauroit discerner l'image d'avec la personne.\Indiscretae similitudinis imagines. Plin. Totalement pareilles, qu'on ne peult discerner laquelle est laquelle. -
16 indiscretus
in-discrētus, a, um (in u. discerno), I) ungetrennt, unzertrennlich, caput, Plin.: agricultura, Varro: sed meā quidem sententiā iuncta ista atque indiscreta sunt, Quint.: ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia, ut etc., Quint.: quidam his indiscretis nominibus utuntur, Cels.: hostium terga caesuris adero indiscretus, Amm.: suum cuique sanguinem (d.i. Kinder) indiscretum, sed maxime principibus, eigenes Blut sei von jedem unz., bleibe jedem, aber usw., Tac. – II) übtr., ununterschieden, ohne Unterschied, a) v. leb. Wesen: proles indiscreta suis, ununterscheidbar den Ihrigen, Verg.: ad eam diem indiscreti (ohne Standesunterschied) inibant (sc. locos), Tac.: multos occīdere et indiscretos, Sen. – b) v. Lebl.: convivia cum iisdem indiscreta vicissim habens, ohne Standesunterschied, Eutr.: indiscretis vocibus (durcheinanderschreiend) pretia vacationum... incusant, Tac.: quod hinc vel illinc appellere indiscretum (einerlei) et innoxium est, Tac.: adeo omnia indiscreta (verworren, verwirrt) sunt diversissimis artibus, ut quicquid mundus muliebris vocabatur, sarcinae viriles sint, Sen.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indiscretus
-
17 discerno
discernere, discrevi, discretus Vsee, discern; distinguish, separate -
18 discret,
ète adj. (au sens du lat. méd. discretus "capable de discerner") 1. сдържан, въздържан, умерен; 2. който знае да пази тайна; дискретен; 3. прен. тайнствен; 4. дискретен; деликатен. Ќ quantité discret,ète мат. величина, съставена от отделни единици (златни монети, житни зърна и др.). Ќ Ant. indélicat, indiscret; criard, voyant. -
19 lupus discreto
m. s.&pl.lupus discretus. -
20 digero
dī-gĕro, gessi, gestum, 3, v. a., to force apart, separate, divide, distribute (cf.: dispono, distribuo, divido, dispenso, ordino, compono).I.Lit.A.Ingen. (so mostly post-Aug.):B.(insulae) interdum discordantibus ventis digeruntur (opp. junctae copulataeque),
Plin. Ep. 8, 20, 6; cf.nubes (opp. congregare),
Sen. Q. N. 7, 22:nimbos,
Plin. 31, 4, 30, § 53; Plin. Ep. 2, 17, 9:digesti colores,
Ov. F. 5, 213:stercoris pars in prata digerenda,
Col. 11, 2, 18:radix digesta,
Plin. 24, 17, 102, § 161:inque canes totidem trunco digestus ab uno Cerberus,
divided, separated, Ov. H. 9, 93; cf.: Nilus [p. 577] septem in cornua, id. M. 9, 774 (for which, septem discretus in ostia Nilus, id. ib. 5, 324):Crete centum per urbes,
id. H. 10, 67:populus Romanus in classes (coupled with distributus),
Flor. 1, 6, 4 et saep.; cf. Ov. F. 6, 83.— Poet.:(augur Thestorides) novem volucres in belli digerit annos,
i. e. explains, interprets, Ov. M. 12, 21 (cf. omina, Verg. A. 2, 182).—In partic.1.(Post-Aug.): cibum, to cut up, divide:2.(dentes) qui digerunt cibum,
Plin. 11, 37, 61, § 160;and still more freq., like the class. concoquere,
to digest, Sen. Controv. 1 prooem.; Cels. 3, 4; 4, 7; Quint. 10, 1, 19 al.—In medic. lang., to dissolve, dissipate morbid matter, Cels. 5, 18 (twice); 1, 9 fin.; 2, 17 al.; Plin. 26, 7, 25, § 41 al.— Very freq. and class.,3.With the accessory notion of arrangement, to distribute, arrange, dispose, set in order:II.quas (accepti tabulas) diligentissime legi et digessi,
Cic. Verr. 2, 1, 23; cf. id. Rosc. Com. 3, 9:capillos,
Ov. Am. 1, 7, 11: crines, Col. poet. 10, 165; cf.:crines ordine,
Mart. 3, 63:asparagum,
to plant in regular rows, Cato R. R. 161, 3; Plin. 19, 8, 42, § 149; cf. Verg. G. 2, 54 and 267:bibliothecam,
to arrange, Suet. Caes. 44:carmina in numerum,
Verg. A. 3, 446 (ordinat, disponit, Serv.).Trop.A.In gen., to distribute (rare and not ante-Aug.):B.quam meruit solus poenam digessit in omnes,
Ov. M. 14, 469; cf.:mala per annos longos,
id. Pont. 1, 4, 9:tempora,
id. F. 1, 27; cf.:annum in totidem species,
Tac. G. 26 et saep.—Freq. and class.,In partic., to arrange, set in order, distribute:C.mandata,
Cic. Q. Fr. 2, 14, 3:quaestiones,
Quint. 11, 2, 37; cf. id. 10, 4, 1 Spald. N. cr.:reliquos usus ejus suo loco,
to relate in order, Plin. 29, 2, 10, § 37 et saep.:omina,
interprets, Verg. A. 2, 182 (cf. above, no. I. A. fin.):post descripte et electe in genus quodque causae, quid cuique conveniat, ex hac copia digeremus,
Cic. Inv. 1, 30, 49; cf. id. de Or. 1, 41, 186:omne jus civile in genera,
id. ib. 1, 42, 190:commentarios in libros,
Quint. 10, 7, 30:res in ordinem,
id. ib. 7 prooem. §1: argumenta in digitos,
id. 11, 3, 114:commentarium per genera usus sui,
Plin. 29, 1, 8, § 15 et saep.—With a relat. clause:nec quid quoque anno actum sit, in tanta vetustate non modo rerum sed etiam auctorum digerere possis,
Liv. 2, 21, 4: senium, digest, i. e. endure, Val. Fl. 8, 92 (cf. gêras hepsein, Pind. Olym. 1, 133).—To consider maturely (late Lat.):D.consilium,
Amm. 14, 6, 14; 15, 4, 1.—To exercise (for health): si satis valet, gestando aegrum, digerere;A.si parum, intra domum tamen dimovere,
Cels. 4, 7, 4:ne imbecillum hominem nimis digerant,
id. 2, 15 med. al.—Hence, dīgestus, a, um, P. a.(Acc. to I. B. 1.) That has a good digestion: purissimus et digestissimus, Marc. Empir. c. 22 med. —B.(Acc. to no. II. B.) Subst.: dīgesta, ōrum, n., a name given to a collection of writings distributed under certain heads, Gell. 6, 5 init.; esp. of Justinian's code of laws, the Pandects, Digests; cf. Just. Cod. 1, 17, 3, § 1.—Also to the Bible, Tert. adv. Marc. 4, 3.— Sing.:digestum Lucae,
the Gospel of Luke, id. ib. 4, 5.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
discretus — (лат.) раздельность, прерывистый … Словарь ботанических терминов
Rubus discretus L.H. Bailey — Symbol RUSE Synonym Symbol RUDI8 Botanical Family Rosaceae … Scientific plant list
discret — 1. discret, ète [ diskrɛ, ɛt ] adj. • XVIe; « capable de discerner » 1160; du lat. médiév. discretus, « séparé » en lat. class.→ 2. discret 1 ♦ Qui témoigne de retenue, se manifeste peu dans les relations sociales, n intervient pas dans les… … Encyclopédie Universelle
Discreto — (Del lat. discretus, part. de discernere, distinguir.) ► adjetivo/ sustantivo 1 Que se comporta con discreción, sin cometer ligerezas o imprudencias: ■ puedes confiar en él, es muy discreto y no contará nada. SINÓNIMO circunspecto… … Enciclopedia Universal
diskret — inkrementell (fachsprachlich); diskontinuierlich; Zug um Zug; stufenweise; Schritt für Schritt; schrittweise; zurückhaltend; rücksichtsvoll; dezent; taktvoll; unauffälli … Universal-Lexikon
дискретный — (лат. discretus) прерывистый, состоящий из отдельных частей; мат. раздельный, прерывный; д ая величина такая величина, между отдельными значениями которой заключено лишь конечное число других её значений; противоп. непрерывная величина. Новый… … Словарь иностранных слов русского языка
discrète — ● discret, discrète adjectif (latin discretus, de discernere, séparer) Qui agit avec réserve dans ses relations avec autrui, qui veille à ne pas gêner les autres : Un garçon discret, qui ne se mêle pas des affaires de ses voisins. Qui n attire… … Encyclopédie Universelle
Раздраже́ние — воздействие факторов окружающей или внутренней среды (раздражителей) на органы и ткани. Раздражение дискретное (лат. discretus раздельный, прерывистый) P., повторяющееся с определенной частотой. Раздражение индискретное (лат. отрицательная… … Медицинская энциклопедия
Diskret — Das Eigenschaftswort diskret wurde im 16. Jahrhundert aus dem französischen discret „verschwiegen“ entlehnt, das auf lateinisch discrētus „abgesondert, unterschieden“ zurückgeht. Je nach Zusammenhang hat es unterschiedliche Bedeutungen:… … Deutsch Wikipedia
ДИСКРЕТНОСТЬ — (от лат. discretus разделённый, прерывистый), прерывность; противопоставляется непрерывности. Напр., дискретное изменение к. л. величины во времени это изменение, происходящее через определ. промежутки времени (скачками). Д. означает… … Философская энциклопедия
дискретность — (от лат. discretus разделённый, прерывистый), прерывность; противопоставляется непрерывности. Например, дискретное изменение какой либо величины во времени изменение, происходящее через некоторые промежутки времени (скачками). См. также… … Энциклопедический словарь