Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

safran

  • 1 safran

    safran BOT Safran m

    Türkçe-Almanca sözlük > safran

  • 2 safran

    safran s
    Safran m
    Hint \safranı ( zerdeçal) Kurkuma f, Gelbwurz f

    Sözlük Türkçe-Almanca kompakt > safran

  • 3 šafrán

    šafrán m Safran m; Krokus m

    Čeština-německý slovník > šafrán

  • 4 šafrán

    šafrán m Safran m; Krokus m

    Čeština-německý slovník > šafrán

  • 5 šafran

    Safran m (-s), Krokus m (-, - i -sse); š-ast (žut kao š.) safrangelb; š-ova boja Safrani'n n (-s)

    Hrvatski-Njemački rječnik > šafran

  • 6 safran

      Safran, getrocknete Blütennarben einer Krokusart, das teuerste Gewürz, ganz oder (aromatischer) gemahlen; Gewürze für Fischsuppen (bouillabaisse), Risotto, Paella etc. - sagou
      Sago, getrocknetes Palmenmark, gekörnte Stärke

    Сuisine française-allemande > safran

  • 7 safran

    I
    1. safʀɑ̃ m
    ( condiment) GAST Safran m

    2. adj
    ( couleur) safrangelb

    II safʀɑ̃ m; NAUT
    safran
    safran [safʀã]
    1 gastronomie, botanique Safran masculin
    2 (couleur) Safrangelb neutre
    invariable, safrangelb

    Dictionnaire Français-Allemand > safran

  • 8 safran

    sb.
    (der) Safran

    Politikens Dansk-tysk Miniordbog > safran

  • 9 safran

    sb.
    (der) Safran

    Politikens Dansk-tysk > safran

  • 10 Safran

    Safran ['zafran] <-s, -e> m
    bot ( Pflanze, Gewürz) szafran m

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Safran

  • 11 Safran

    m шафран

    Русско-немецкий карманный словарь > Safran

  • 12 yalancı safran

    bot Safflor m, Färberdistel f

    Sözlük Türkçe-Almanca kompakt > yalancı safran

  • 13 curcuma, souchet, safran bourbon, des Indes

      Gelbwurzel, Kurkuma

    Сuisine française-allemande > curcuma, souchet, safran bourbon, des Indes

  • 14 зәгъфран

    Safran m.

    Татарча-алманча сүзлек > зәгъфран

  • 15 шафранный

    Safran-; safrangelb

    Taschenwörterbuch Russisch-Deutsch > шафранный

  • 16 saffron

    1. noun
    Safran, der
    2. adjective
    * * *
    ['sæfrən] 1. noun
    1) (a yellow colouring and flavouring substance used in cooking: We added some saffron to the rice.) der Safran
    2) (an orange-yellow colour.) das Safrangelb
    2. adjective
    Many Buddhist monks wear saffron robes.) safrangelb
    * * *
    saf·fron
    [ˈsæfrən]
    I. n no pl Safran m
    II. adj safrangelb
    * * *
    ['sfrən]
    1. n
    Safran m; (= colour) Safrangelb nt
    2. adj
    Safran-; (colour) safrangelb
    * * *
    saffron [ˈsæfrən]
    A s
    1. BOT Echter Safran
    2. GASTR, PHARM Safran m
    3. Safrangelb n
    B adj
    1. Safran…
    2. safrangelb
    * * *
    1. noun
    Safran, der
    2. adjective
    * * *
    n.
    Safran m.

    English-german dictionary > saffron

  • 17 Cilices

    Cilices, um, Akk. gew. as, m. (Κίλικες), die Cilicier, die Bewohner der Landschaft Cilicien, als Seeräuber berüchtigt, Cic. de div. 1, 2. Caes. b. c. 3, 101, 1. Tibull. 1, 2, 67: griech. Akk. Cilicas, Varr. r. r. 2, 11, 12. Tibull. 1, 7, 16. Ov. am. 2, 16, 39 u.a.: Cilices Clitae, ein wilder Stamm im cilicischen Hochlande, Tac. ann. 12, 55, 1 (vgl. 6, 41, 1 u. dazu Ruperti). – Sing. Cilix, icis (Κίλιξ), cilicisch, crocus, Lucr.: scari, Varr. fr.: Taurus, Ov.: tonsor, Mart.: pirata, Pacat. pan.: u. dazu fem. Cilissa, ae (Κίλισσα), cilicisch, spica, Safran, Ov.; auch Safranöl, Prop. – Dav.: A) Cilicia, ae, f. (Κιλικία), Cilicien, eine Küstenlandschaft im südlichen Kleinasien, zwischen Pamphylien u. Syrien, deren Hauptgebirge der Taurus war u. die in das eigentl. od. ebene Cilicien (ἡ ἰδίως Κιλ. od. ἡ πεδιὰς Κιλ., die östl. Hälfte, j. Adene) und das rauhe C. (ἡ τραχεια Κιλ., die kleinere westl. Hälfte, j. Itschil) zerfiel, reich an Naturprodukten aller Art (bes. an vorzüglichem Safran) u. an Manufakturen aus Ziegenhaaren, Mela 1. § 14. 63; 2. § 102. Plaut. mil. 42. Ter. Phorm. 66. Sall. hist. fr. 2, 41 (50), 7 u. 5, 11 (12). Cic. de imp. Pomp. 64: C. campestris, Curt. 3, 4 (10), 7: das rauhe, Cic. ep. 15, 1, 2 sq. – B) Ciliciēnsis, e, ciliciensisch, praetor, provincia, Cic.: legio, Caes. – C) Cilicius, a, um (Κιλίκιος), cilicisch, mare, Plin.: vela, aus cilic. Ziegenhaaren, Ulp. dig.: so auch tentoria, Solin. 33, 3 M. – subst., cilicium, ī, n. (κιλίκιον), ein Haarteppich, eine Haardecke aus cilicischen Ziegenhaaren, Sisenn. 4. fr. 107 (b. Non. 91, 28). Varr. r. r. 2, 11, 12. Cic. II. Verr. 1, 95. Liv. 38, 7, 10. Suet. Aug. 75. – ein härenes Gewand, als Zeichen der Buße, Vulg. genes. 37, 34 u. ö. Sulp. Sev. chron. 1, 44, 2.

    lateinisch-deutsches > Cilices

  • 18 Corycos

    Cōrycos od. -us, ī (Κώρυκος), I) f., Hafenstadt in Cilicien, zwischen den Mündungen des Lamus u. Kalykadnus, in deren Nähe ein gleichn. Vorgebirge u. ein tiefes, von schauerlichen Felsen umschlossenes Tal (specus Corycius), wo der beste Safran wuchs, mit einer Felsenhöhle (antrum Corycium), die im Mythus des Typhon eine Rolle spielt, j. Kurku od. Korghos, Cic. ep. 12, 13, 3. Liv. 33, 20, 4: Corycus mons, Sen. nat. quaest. 3, 11, 2: über das Tal bes. Mela 1, 13, 2 (1. § 71) sqq. Vgl. Mützell Curt. 3, 4 (10), 10. Voß Verg. georg. 4, 127. p. 773 sqq. – Dav. Cōrycius, a, um (Κωρύκιος), koryzisch, specus, Mela: Typhonis specus et C. nemus, Curt.: antra, Plin.: crocum, Hor.: u. so nimbus, Safran, Mart. – poet. = cilicisch, senex, Verg.: puppis, Iuven.: olus, Vet. Poët. – II) m., hohes Vorgebirge der Küste Joniens, an der südwestlichen Spitze der erythräischen Halbinsel, noch jetzt Kóraka od. Kurko, auch Corycum od. Coryceon promunturium gen., Liv. 37, 12, 10. Plin. 5, 116, am Fuße mit einem gleichnamigen Hafen (Corycus), Liv. 36, 43, 13; 37, 8, 1; 37, 13, 5. – III) f., Stadt in Pamphylien, nicht weit von Phaselis u. dem Berge Olympus, Eutr. 6, 31. Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1, 56. p. 173, 27 B. – / Cōrȳcus gemessen bei Prisc. perieg. 805.

    lateinisch-deutsches > Corycos

  • 19 croceus

    croceus, a, um (crocus), I) zum Safran gehörig, Safran-, odores, Verg.: tinctus, Safranbrühe, Plin. – II) übtr., safranfarbig, -gelb, goldgelb, hochgelb,Verg. u. Ov.: color, Plin. u. Ambros. – subst., crocea, ōrum, n. (sc. vestimenta), safrangelbe Seidenkleider, Vulg. thren. 4, 5.

    lateinisch-deutsches > croceus

  • 20 crocinus

    crocinus, a, um (κρόκινος), I) zum Safran gehörig, Safran-, unguentum, Cels.: semen, Plin. – subst., crocinum, ī, n., a) das Safrangelb, Paul. dig. 32, 1, 78. § 5. – b) (sc. oleum) Safranöl, Prop. 3, 10, 22: als Schmeichelwort, Plaut. Curc. 101. – II) übtr., safrangelb, tunica, Catull. 68, 134.

    lateinisch-deutsches > crocinus

См. также в других словарях:

  • Safran — Safran …   Deutsch Wörterbuch

  • Safran — (Crocus sativus) Systematik Klasse: Bedecktsamer (Magnoliopsida) Monokotyledonen …   Deutsch Wikipedia

  • safran — 1. (sa fran) s. m. 1°   Plante bulbeuse, qui porte une fleur bleue mêlée de rouge et de purpurin, crocus sativus, L., iridées ; on y distingue deux variétés, le safran des fleuristes cultivé pour l ornement, et le safran du Gâtinais ou d automne …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • SAFRAN — SA Unternehmensform SA ISIN …   Deutsch Wikipedia

  • safran — SAFRAN. s. m. Sorte de plante qui porte une fleur odorante, bleüastre au dehors, & jaunastre dans le fond. Semer du safran. une plante de safran. Il se prend plus ordinairement pour cette mesme fleur sechée, & reduite en poudre, qui estant… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • SAFRAN — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom …   Wikipédia en Français

  • safran — SAFRÁN, safrane, s.n. Parte a cârmei unei nave care poate fi rotită parţial în jurul axei cârmei pentru a face ca nava să se întoarcă la dreapta sau la stânga. – Din fr. safran. Trimis de LauraGellner, 17.07.2004. Sursa: DEX 98  SAFRÁN s. (mar.) …   Dicționar Român

  • safran — Safran, Crocum (inquit) Ruellius. Galli Mauritanos imitati Safranum appellant. Et en cas de navires, Safran est une piece de bois large d un pied, ou environ, de longueur des deux tiers du gouvernail, bien vuidée, qui est endossée et cousue avec… …   Thresor de la langue françoyse

  • Safran SA — Расположение …   Википедия

  • Safran — Sm eine Gewürz , Färbe und Heilpflanze per. Wortschatz fach. (13. Jh.), mhd. saf[f]rān Entlehnung. Entlehnt aus afrz. safran, dieses aus span. azafrán, aus arab. zaʿfarān Krokus .    Ebenso nndl. saffraan, ne. saffron, nfrz. safran, nschw.… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • šafran — šàfran m DEFINICIJA 1. bot. biljka (Crocus sativus) iz porodice perunika (Iridiaceae); krok, podlesak, žafran 2. cijenjeni začin od te biljke FRAZEOLOGIJA procvasti kao šafran poslije jugovine jako se razviti, naći se u povoljnim okolnostima… …   Hrvatski jezični portal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»