-
1 saeculares
saecŭlāris ( sēcŭ-), e, adj. [saeculum], of or belonging to a saeculum: ludi, secular games, celebrated at very long intervals (the interval was fixed, in the time of Augustus, at one hundred and twenty years), and continuing three days and nights, Varr. and Liv. ap. Censor. de Die Nat. 17; Suet. Aug. 31; id. Dom. 4; id. Vit. 2; Plin. 7, 48, 49, § 159; Tac. A. 11, 11: carmen, a hymn sung at the secular games, a secular hymn; the best known hymn of this character is that composed by Horace, at the command of Augustus, to be sung at the secular games, A. U. C. 737; cf. Suet. Vit. Hor.—Hence, substt.A.saecŭlāres, ium, m. (sc. ludi), the secular games, Suet. Claud. 21.—B.saecŭlārĭa, ium, n. (sc. sacra), the secular games, Val. Max. 2, 4, 4 al.—II.Worldly, temporal, profane, lay, secular; pagan, heathen (eccl. Lat.):homines (opp. monachi),
Hier. Ep. 60, 11:historia,
Sedul. in Conc. post Ep. 7, 9:exempla,
Tert. Exhort. ad Cast. 13 (al. saeculi):feminae quaedam (Dido, Lucretia),
id. ib. 13 fin. —As subst.: saecŭlārĭa, ium, n., worldly matters:redditur in culpā pastor saecularia servans,
Commod. 94, 69.— Hence, adv.: saecŭlārĭter, in a worldly manner (eccl. Lat.):mulierem saeculariter ornari,
Cypr. Testim. 3, 36. -
2 saecularis
saeculāris, e [ saeculum ]1) вековой, столетний(ludi) saeculares PM, T, Su — секулярные игры ( устраиваемые обычно раз в столетие)carmen saeculare H — песня, исполнявшаяся во время секулярных игр, тж. песня в честь столетнего юбилея2) мирской, светский ( homines Hier) или языческий (sc. Dido, Lucretia Tert) -
3 Terentum
ī n. и Terentus, ī m.Терент, часть Марсова поля в Риме, на которой происходили Ludi Saeculāres O, VM, St etc. -
4 Terentum
Terentum (Tarentum), ī, n. u. Terentos od. -us (Tarentos), ī, m., ein Ort auf dem Campus Martius, wo die ludi saeculares abgehalten wurden, Nom. Terentum, Fest. 351 (b), 8. Paul. ex Fest. 350, 8: Nom. Tarentum, Serv. Verg. Aen. 8, 63 Thilo: Nom. Tarentos, Mart. 1, 69, 2; 4, 1, 8: Genet. Tarenti, Ov. fast. 1, 501. Val. Max. 2, 4, 5. p. 73, 10 H. Stat. silv. 4, 1, 38: Akk. Tarentum, Liv. epit. 49: Abl. Tarento, Mart. 10, 63, 3. – Dav.: Terentīnus (Tarentīnus), a, um, terentinish, Tarentinus ludus, Auson. edyll. 11, 34. p. 130, 11 Schenkl: ludi Tarentini, Varro bei Censor. 17, 8 Hultsch: tribus Terentina, Cic. Planc. 21. 38. 43. 54. Liv. 10, 9, 14, subst. bl. Terentina, SC. in Cic. ep. 5, 8. § 5 u. 6; vgl. Th. Mommsen u. Fr. Ritschl Rhein. Mus. 12, 468 u. 634; 15, 637. – / Die Schreibart Tarent. ist, viell. dadurch, daß man den Ort mit Tarentum in Unteritalien in Verbindung brachte, bei den nachaugust. Schriftstellern nach den besten Handschriften vorherrschend; vgl. Merkel in den Prolegg. ad Ovid. fast. p. CXLVI.
-
5 Profanschriften
Profanschriften, litterae saeculares (Ggstz. scripturae sanctae, Eccl.).
-
6 αἰώνιος
-
7 Terentum
Terentum (Tarentum), ī, n. u. Terentos od. -us (Tarentos), ī, m., ein Ort auf dem Campus Martius, wo die ludi saeculares abgehalten wurden, Nom. Terentum, Fest. 351 (b), 8. Paul. ex Fest. 350, 8: Nom. Tarentum, Serv. Verg. Aen. 8, 63 Thilo: Nom. Tarentos, Mart. 1, 69, 2; 4, 1, 8: Genet. Tarenti, Ov. fast. 1, 501. Val. Max. 2, 4, 5. p. 73, 10 H. Stat. silv. 4, 1, 38: Akk. Tarentum, Liv. epit. 49: Abl. Tarento, Mart. 10, 63, 3. – Dav.: Terentīnus (Tarentīnus), a, um, terentinish, Tarentinus ludus, Auson. edyll. 11, 34. p. 130, 11 Schenkl: ludi Tarentini, Varro bei Censor. 17, 8 Hultsch: tribus Terentina, Cic. Planc. 21. 38. 43. 54. Liv. 10, 9, 14, subst. bl. Terentina, SC. in Cic. ep. 5, 8. § 5 u. 6; vgl. Th. Mommsen u. Fr. Ritschl Rhein. Mus. 12, 468 u. 634; 15, 637. – ⇒ Die Schreibart Tarent. ist, viell. dadurch, daß man den Ort mit Tarentum in Unteritalien in Verbindung brachte, bei den nachaugust. Schriftstellern nach den besten Handschriften vorherrschend; vgl. Merkel in den Prolegg. ad Ovid. fast. p. CXLVI.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Terentum
-
8 anticipo
antĭ-cĭpo, āvi, ātum, 1, v. a. [ante-capio].I. a.With acc.:b.vigilias,
Vulg. Psa. 76, 5:nos,
ib. ib. 78, 8:ita est informatum anticipatumque mentibus nostris, etc.,
already known, innate, Cic. N. D. 1, 27, 76 (cf. anticipatio;B. and K. here reject anticipatumque): qui anticipes ejus rei molestiam, quam triduo sciturus sis,
id. Att. 8, 14:anticipata via,
travelled over before, Ov. M. 3, 234:mortem,
Suet. Tib. 61:saeculares anticipati (i. e. justo maturius editi),
id. Claud. 21 al. —With inf. (eccl. [p. 132] Lat.):c.anticipemus facere pacem,
Vulg. 1 Macc. 10, 4.—Absol., to anticipate:* II.sol Anticipat caelum radiis accendere temptans,
Lucr. 5, 658; Varr. ap. Non. p. 70, 13:venti uno die anticipantes,
Plin. 2, 47, 47, § 122.— -
9 indiscretus
in-discrētus, a, um, adj., unseparated, undivided, closely connected (syn. indivisus; mostly post-Aug.).I.Lit.:II.agricultura,
Varr. R. R. 3, 1, 7:quibusdam indiscretum caput, ut cancris,
Plin. 11, 37, 46, § 129; 16, 29, 43, § 84:suum cuique sanguinem indiscretum, sed maxime principibus,
i. e. to every one those of his own blood are most inseparably united, closely connected, Tac. H. 4, 52; cf.:juncta ista atque indiscreta sunt,
Quint. 1, 2, 3; and:ita inter se conexa et indiscreta,
id. 10, 1, 2. —Trop.A.Undistinguished, without distinction:B.quidam indiscretis his nominibus utuntur,
Cels. 4, 3:multos occidere indiscretos,
Sen. Clem. 1, 26.—Undistinguishable:C.imagines similitudinis indiscretae,
Plin. 35, 10, 36, § 88:indiscreta veri (canis) similitudo,
id. 34, 7, 17, § 38:proles suis,
Verg. A. 10, 392:vita feris,
Claud. Rapt. Pros. 3, 44:concolor exustis atque indiscretus harenis Ammodytes,
Luc. 9, 715:sicut in gregibus pecudum, confusa et indiscreta omnia,
Lact. Epit. 38, 3: dignitas, alike, equal, Cod. Th. 6, 7, 1.—Act., not distinguishing, random, indiscreet:1.familiaritas,
Sid. Ep. 7, 9. — Advv.: indiscrētē and indiscrē-tim, without distinction, alike, indiscriminately.Form indiscrete (post-Aug.):* 2.ut avium et animalium vocis edatur imitatio,
Plin. 11, 37, 65, § 174: repleta subsellia Circi, [p. 936] Spart. Nigr. 3.—Form indiscretim: ad saeculares indices debere deduci, Cod. Th. 16, 2, 47; Sol. 30. -
10 lustrum
1.lustrum, i, n. [1. luo, lavo; cf.: monstrum, moneo], a slough, bog, morass, puddle.I.Lit.:II.prodigunt in lutosos limites ac lustra, ut volutentur in luto,
Varr. R. R. 2, 4, 8.—Transf.A.A haunt or den of wild beasts:2.lustra ferarum,
Verg. G. 2, 471; id. A. 3, 647:lustra horrida monstris,
Val. Fl. 4, 370.—A wood, forest:B.postquam altos ventum in montes atque invia lustra,
Verg. A. 4, 151:inter horrentia lustra,
id. ib. 11, 570.—A house of ill-repute: ubi in lustra jacuisti? St. Egone in lustra? Plaut. Cas. 2, 3, 26:2.quod dem scortis, quodque in lustris comedim,
id. Bacch. 4, 4, 91; id. Curc. 4, 2, 22: in lustris latet, Turp. ap. Non. 333, 15:in lustris, popinis, alea, vino tempus aetatis omne consumpsisses,
Cic. Phil. 13, 11, 24:homo emersus ex diuturnis tenebris lustrorum,
id. Sest. 9, 20.—Debauchery; cf.: lustra significant lacunas lutosas, quae sunt in silvis aprorum cubilia. A quā similitudine, hi, qui in locis abditis et sorditis ventri et gulae operam dant, dicuntur in lustris vitam agere, Paul. ex Fest. p. 120:2.domus, in qua lustra, libidines, luxuries, omnia denique inaudita vitia, versentur,
Cic. Cael. 23, 57:studere lustris,
Plaut. As. 5, 2, 17:lustris perire,
Lucr. 4, 1136:vino lustrisque confectus,
Cic. Phil. 2, 3, 6:qui pugnent, marcere Campana luxuria, vino et scortis omnibusque lustris per totam hiemem confectos,
Liv. 23, 45, 3.lustrum, i, n. [2. luo], a purificatory sacrifice, expiatory offering, lustration, made by the censors for the whole people once in five years, after completing the census, and in which a swine, a sheep, and a bull were offered (suovetaurilia): lustrum condere, to make the lustral sacrifice:II.lustrum condidit et taurum immolavit,
Cic. de Or. 2, 66, 268:censu perfecto edixit, ut omnes cives Romani in campo primā luce adessent. Ibi exercitum omnem suovetaurilibus lustravit: idque conditum lustrum appellatum, quia is censendo finis factus est,
Liv. 1, 44; 3, 24; cf. id. 35, 9; 38, 36; 42, 10. The census could also be taken without being followed by a lustrum, Liv. 3, 22, 1; 24, 43, 4: sub lustrum censeri, at the close of the census, when the lustrum should begin:sub lustrum censeri, germani negotiatoris est (because these were usually not in Rome, and were included in the census last of all),
Cic. Att. 1, 18, 8.—Being a religious ceremonial, the lustrum was sometimes omitted, when circumstances seemed to forbid it:census actus eo anno: lustrum propter Capitolium captum, consulem occisum, condi religiosum fuit,
Liv. 3, 22, 1. Hence in part, doubtless, must be explained the small number of lustra actually celebrated; thus, A. U. C. 296:census perficitur, idque lustrum ab origine urbis decimum conditum ferunt,
Liv. 3, 24, 10.—Transf.A.A propitiatory offering:B.quinto die Delphis Apollini pro me exercitibusque et classibus lustra sacrificavi,
Liv. 45, 41, 3.—A period of five years, a lustrum (because every five years a lustrum was performed).1.In gen.:2.cujus octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,
Hor. C. 2, 4, 24; Ov. Tr. 4, 10, 78; Mart. 10, 38, 9.—As the period of taxation, in reference to the imposition of duties, Varr, L. L. 6, 2, 11:C.hoc ipso lustro,
Cic. Att. 6, 2, 5:superioris lustri reliqua,
id. Fam. 2, 13, 3.—In gen., a period of several years; of four years (of the Julian calendar), Ov. F. 3, 163; cf. Plin. 2, 47, 47, § 122: ingens lustrum, the grand lustrum, a hundred years, at the end of which the ludi saeculares were celebrated, Mart. 4, 1, 7.—D.From the time of Domitian, the Capitoline games, recurring every fifth year, Suet. Dom. 4; Censor. de Die Nat. 18; cf. Stat. S. 4, 2, 60:E.certamine Jovis Capitolini lustro sexto,
Inscr. Grut. 332, 3;called lustri certamen,
Aur. Vict. Caes. 27, 7.—Hectoris Lustra (not Lytra), title of a tragedy of Ennius; v. Trag. Rel. p. 28 sq. Rib.; Vahl. Enn. p. 113 sq.—F.The term of a lease:priore lustro,
Plin. Ep. 9, 37, 2. -
11 saecularia
saecŭlāris ( sēcŭ-), e, adj. [saeculum], of or belonging to a saeculum: ludi, secular games, celebrated at very long intervals (the interval was fixed, in the time of Augustus, at one hundred and twenty years), and continuing three days and nights, Varr. and Liv. ap. Censor. de Die Nat. 17; Suet. Aug. 31; id. Dom. 4; id. Vit. 2; Plin. 7, 48, 49, § 159; Tac. A. 11, 11: carmen, a hymn sung at the secular games, a secular hymn; the best known hymn of this character is that composed by Horace, at the command of Augustus, to be sung at the secular games, A. U. C. 737; cf. Suet. Vit. Hor.—Hence, substt.A.saecŭlāres, ium, m. (sc. ludi), the secular games, Suet. Claud. 21.—B.saecŭlārĭa, ium, n. (sc. sacra), the secular games, Val. Max. 2, 4, 4 al.—II.Worldly, temporal, profane, lay, secular; pagan, heathen (eccl. Lat.):homines (opp. monachi),
Hier. Ep. 60, 11:historia,
Sedul. in Conc. post Ep. 7, 9:exempla,
Tert. Exhort. ad Cast. 13 (al. saeculi):feminae quaedam (Dido, Lucretia),
id. ib. 13 fin. —As subst.: saecŭlārĭa, ium, n., worldly matters:redditur in culpā pastor saecularia servans,
Commod. 94, 69.— Hence, adv.: saecŭlārĭter, in a worldly manner (eccl. Lat.):mulierem saeculariter ornari,
Cypr. Testim. 3, 36. -
12 saecularis
saecŭlāris ( sēcŭ-), e, adj. [saeculum], of or belonging to a saeculum: ludi, secular games, celebrated at very long intervals (the interval was fixed, in the time of Augustus, at one hundred and twenty years), and continuing three days and nights, Varr. and Liv. ap. Censor. de Die Nat. 17; Suet. Aug. 31; id. Dom. 4; id. Vit. 2; Plin. 7, 48, 49, § 159; Tac. A. 11, 11: carmen, a hymn sung at the secular games, a secular hymn; the best known hymn of this character is that composed by Horace, at the command of Augustus, to be sung at the secular games, A. U. C. 737; cf. Suet. Vit. Hor.—Hence, substt.A.saecŭlāres, ium, m. (sc. ludi), the secular games, Suet. Claud. 21.—B.saecŭlārĭa, ium, n. (sc. sacra), the secular games, Val. Max. 2, 4, 4 al.—II.Worldly, temporal, profane, lay, secular; pagan, heathen (eccl. Lat.):homines (opp. monachi),
Hier. Ep. 60, 11:historia,
Sedul. in Conc. post Ep. 7, 9:exempla,
Tert. Exhort. ad Cast. 13 (al. saeculi):feminae quaedam (Dido, Lucretia),
id. ib. 13 fin. —As subst.: saecŭlārĭa, ium, n., worldly matters:redditur in culpā pastor saecularia servans,
Commod. 94, 69.— Hence, adv.: saecŭlārĭter, in a worldly manner (eccl. Lat.):mulierem saeculariter ornari,
Cypr. Testim. 3, 36. -
13 saeculariter
saecŭlāris ( sēcŭ-), e, adj. [saeculum], of or belonging to a saeculum: ludi, secular games, celebrated at very long intervals (the interval was fixed, in the time of Augustus, at one hundred and twenty years), and continuing three days and nights, Varr. and Liv. ap. Censor. de Die Nat. 17; Suet. Aug. 31; id. Dom. 4; id. Vit. 2; Plin. 7, 48, 49, § 159; Tac. A. 11, 11: carmen, a hymn sung at the secular games, a secular hymn; the best known hymn of this character is that composed by Horace, at the command of Augustus, to be sung at the secular games, A. U. C. 737; cf. Suet. Vit. Hor.—Hence, substt.A.saecŭlāres, ium, m. (sc. ludi), the secular games, Suet. Claud. 21.—B.saecŭlārĭa, ium, n. (sc. sacra), the secular games, Val. Max. 2, 4, 4 al.—II.Worldly, temporal, profane, lay, secular; pagan, heathen (eccl. Lat.):homines (opp. monachi),
Hier. Ep. 60, 11:historia,
Sedul. in Conc. post Ep. 7, 9:exempla,
Tert. Exhort. ad Cast. 13 (al. saeculi):feminae quaedam (Dido, Lucretia),
id. ib. 13 fin. —As subst.: saecŭlārĭa, ium, n., worldly matters:redditur in culpā pastor saecularia servans,
Commod. 94, 69.— Hence, adv.: saecŭlārĭter, in a worldly manner (eccl. Lat.):mulierem saeculariter ornari,
Cypr. Testim. 3, 36. -
14 saeculum
saecŭlum ( poet., esp. Lucretian, saeclum; less correctly sēcŭlum, sēclum), i, n. dim. [etym. dub.; perh. root si- = sa-; Gr. saô, to sift; Lat. sero, satus; whence Saturnus, etc.; hence, orig.], a race, breed, generation (freq. in Lucr.; very rare in later writers; usu. in plur.):II.saecla propagare,
Lucr. 1, 21; cf. id. 2, 173; 5, 850:nec toties possent generatim saecla referre Naturam parentum,
id. 1, 597:saecla animantum,
i. e. animals, id. 2, 78; 5, 855:hominum,
id. 1, 467; 5, 339; 6, 722:ferarum,
id. 2, 995; 3, 753; 4, 413; 4, 686; cf.:silvestria ferarum,
id. 5, 967:serpentia ferarum,
id. 6, 766:mortalia,
id. 5, 805; 5, 982; 5, 1238:bucera (with lanigerae pecudes),
id. 5, 866; 6, 1245; cf.:vetusta cornicum (with corvorum greges),
id. 5, 1084:aurea pavonum,
id. 2, 503:totisque expectent saecula ripis,
i. e. the shades of the infernal regions, Stat. Th. 11, 592.— Sing.:et muliebre oritur patrio de semine saeclum,
the female sex, women, Lucr. 4, 1223; so,muliebre,
id. 5, 1020; 2, 10 sq.—Transf.A.Like genea.1.The ordinary lifetime of the human species, a lifetime, generation, age (of thirty-three years; class.; esp. freq. in signif. 2. infra; cf. Schoem. ad Cic. N. D. 1, 9, 21):(β).cum ad idem, unde semel profecta sunt, cuncta astra redierint... tum ille vere vertens annus appellari potest: in quo vix dicere audeo, quam multa saecula hominum teneantur,
Cic. Rep. 6, 22, 24 Mos.:cum ex hac parte saecula plura numerentur,
Liv. 9, 18:quorum (Socratis atque Epicuri) aetates non annis sed saeculis scimus esse disjunctas,
Hier. Vit. Cler. 4, p. 262; cf. Censor. de Die Nat. 17; Auct. ap. Serv. Verg. A. 8, 508; id. E. 4, 5.—Esp., the lifetime or reign of a ruler:2.illustrari saeculum suum ejusmodi exemplo arbitrabatur,
Plin. Ep. 4, 11, 6:digna saeculo tuo,
id. ib. 10, 1, 2.—The human race living in a particular age, a generation, an age, the times: serit arbores quae alteri saeculo prosient, Caecil. ap. Cic. Sen. 7, 24:3.in id saeculum Romuli cecidit aetas, cum jam plena Graecia poëtarum esset,
Cic. Rep. 2, 10, 18 (for which:quorum aetas cum in eorum tempora incidisset,
id. Or. 12, 39):saeculorum reliquorum judicium,
id. Div. 1, 19, 36:ipse fortasse in hujus saeculi errore versor,
id. Par. 6, 3, 50; cf.:hujus saeculi insolentia,
id. Phil. 9, 6, 23; and: o [p. 1614] nostri infamia saecli, Ov. M. 8, 97; cf.also: novi ego hoc saeculum, moribus quibus siet,
Plaut. Trin. 2, 2, 6; so,hujus saecli mores,
id. Truc. prol. 13; and:hoccine saeclum! o scelera! o genera sacrilega, o hominem impurum!
Ter. Ad. 3, 2, 6; cf. id. Eun. 2, 2, 15:nec mutam repertam esse dicunt mulierem ullo in saeculo,
Plaut. Aul. 2, 1, 7:Cato rudi saeculo litteras Graecas didicit,
Quint. 12, 11, 23; so,rude,
id. 2, 5, 23:grave ne rediret Saeculum Pyrrhae,
Hor. C. 1, 2, 6:primo statim beatissimi saeculi ortu,
Tac. Agr. 3; so,beatissimum,
id. ib. 44:felix et aureum,
id. Or. 12; Quint. 8, 6, 24:aureum,
Sen. Contr. 2, 17; Lact. 5, 6, 13; cf.:aurea saecula,
Verg. A. 6, 792; Ov. A. A. 2, 277:his jungendi sunt Diocletianus aurei parens saeculi, et Maximianus, ut vulgo dicitur, ferrei,
Lampr. Elag. 35:ceteri, qui dii ex hominibus facti esse dicuntur, minus eruditis hominum saeculis fuerunt (with Romuli aetas),
Cic. Rep. 2, 10, 18; cf.:res publica constituta non unā hominum vitā sed aliquot saeculis et aetatibus,
id. ib. 2, 1, 2:perpetuā saeculorum admiratione celebrantur,
Quint. 11, 1, 13:fecunda culpae saecula,
Hor. C. 3, 6, 17:ferro duravit saecula,
id. Epod. 16, 65; cf.:sic ad ferrum venistis ab auro, Saecula,
Ov. M. 15, 261.—The spirit of the age or times: nemo illic vitia ridet;B.nec corrumpere et corrumpi saeculum vocatur,
Tac. G. 19.—The utmost lifetime of man, a period of a hundred years, a century:2.saeclum spatium annorum centum vocārunt,
Varr. L. L. 6, 2, § 11 Müll.; cf. Fest. s. v. saeculares, p. 328 ib.; Censor. de Die Nat. 17:cum (Numa) illam sapientiam constituendae civitatis duobus prope saeculis ante cognovit, quam eam Graeci natam esse senserunt,
Cic. de Or. 2, 37, 154:saeculo festas referente luces,
Hor. C. 4, 6, 42; cf.:multa virum durando saecula vincit,
Verg. G. 2, 295.—For an indefinitely long period, an age; plur. (so mostly):C.(Saturni stella) nihil immutat sempiternis saeculorum aetatibus, quin eadem iisdem temporibus efficiat,
Cic. N. D. 2, 20, 52:aliquot saeculis post,
id. Verr. 2, 4, 35, § 73:cum aliquot saecula in Italiā viguisset,
id. Univ. 1; so,tot,
id. Verr. 2, 4, 55, § 122; id. Ac. 2, 5, 15:quot,
Quint. 12, 11, 22:multa,
Cic. Rep. 2, 10, 20; 6, 26, 29; id. de Or. 2, 5, 21; id. Cat. 2, 5, 11; id. Fam. 11, 14, 3:plurima,
id. Rep. 3, 9, 14:sexcenta,
id. Fat. 12, 27:omnia,
id. Lael. 4, 15; id. Phil. 2, 22, 54:ex omni saeculorum memoriā,
id. ib. 4, 1, 3:vir saeculorum memoriā dignus,
Quint. 10, 1, 104; cf.:ingeniorum monumenta, quae saeculis probarentur,
id. 3, 7, 18:facto in saecula ituro,
to future ages, to posterity, Sil. 12, 312; so Plin. Pan. 55, 1:in famam et saecula mitti,
Luc. 10, 533: tarda gelu saeclisque effeta senectus, with (many) years, Verg. A. 8, 508.— Sing.:propemodum saeculi res in unum diem cumulavit,
Curt. 4, 16, 10:longo putidam (anum) saeculo,
Hor. Epod. 8, 1:ut videri possit saeculo prior,
Quint. 10, 1, 113.—Esp. (eccl. Lat.), the following phrases are used to express forever, to all eternity, endlessly, without end:in saeculum,
Vulg. Exod. 21, 6; id. Dan. 3, 89:in saeculum saeculi,
id. Psa. 36, 27; id. 2 Cor. 9, 9:in saecula,
id. Ps. 77, 69; id. Rom. 1, 25:in saecula saeculorum,
Tert. ad Uxor. 1, 1; Ambros. Hexaëm. 3, 17, 72; Vulg. Tob. 9, 11; id. Rom. 16, 27; id. Apoc. 1, 6 et saep.—Like the biblical, aiôn, the world, worldliness (eccl. Lat.):D.immaculatus ab hoc saeculo,
Vulg. Jacob. 1, 27: et servientem corpori Absolve vinclis saeculi, Prud. steph. 2, 583; so id. Cath. 5, 109; Paul. Nol. Ep. 23, 33 fin. —Heathenism (eccl. Lat.):saeculi exempla,
Tert. Exhort. ad Cast. 13 (al. saecularia). -
15 Terentos
Tĕrentus or - os, i, f., a place at the extremity of the Campus Martius, on the Tiber, where the Ludi Saeculares were held, Ov. F. 1, 501; Mart. 1, 70, 2, 4, 1, 8; 10, 63, 3; Fest pp. 350 and 351 Müll. — Hence, Tĕrentīnus, a, um, adj., of or belonging to Terentus, Terentine: ludi, i. e. the secular games, Varr. ap. Censor. de Die Nat. 17; Aus. Idyll. 11, 34:tribus,
Cic. Planc. 17, 43; 22, 54; S. C. ap. Cic. Fam. 8, 8, 5; Liv. 10, 9, 14:nuces,
Plin. 15, 10, 9, § 35 (al. Tarentinus). -
16 Terentus
Tĕrentus or - os, i, f., a place at the extremity of the Campus Martius, on the Tiber, where the Ludi Saeculares were held, Ov. F. 1, 501; Mart. 1, 70, 2, 4, 1, 8; 10, 63, 3; Fest pp. 350 and 351 Müll. — Hence, Tĕrentīnus, a, um, adj., of or belonging to Terentus, Terentine: ludi, i. e. the secular games, Varr. ap. Censor. de Die Nat. 17; Aus. Idyll. 11, 34:tribus,
Cic. Planc. 17, 43; 22, 54; S. C. ap. Cic. Fam. 8, 8, 5; Liv. 10, 9, 14:nuces,
Plin. 15, 10, 9, § 35 (al. Tarentinus). -
17 סגולרין
סְגוּלָרִיןm. pl. (saeculares, sub. ludi) the secular games of the Romans. Y.Ab. Zar. I, 40a סגיל׳ (corr. acc.); Tosef. ib. II, 6 סגלריון (Var. סגילאדין, corr. acc.); Bab. ib. 18b סלגורין (corr. acc.; v. Var. lect. in Rabb. D. S. a. l. note); Yalk. Ps. 613 סגלרין. -
18 סְגוּלָרִין
סְגוּלָרִיןm. pl. (saeculares, sub. ludi) the secular games of the Romans. Y.Ab. Zar. I, 40a סגיל׳ (corr. acc.); Tosef. ib. II, 6 סגלריון (Var. סגילאדין, corr. acc.); Bab. ib. 18b סלגורין (corr. acc.; v. Var. lect. in Rabb. D. S. a. l. note); Yalk. Ps. 613 סגלרין.
См. также в других словарях:
Saeculares — Saeculāres (lat.), s. Regulierte … Kleines Konversations-Lexikon
Ludi saeculāres — Ludi saeculāres, s. Säkularspiele … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ludi Saeculares — noun the centennial rites and games of ancient Rome that marked the commencement of a new generation (100 years representing the longest life in a generation); observances may have begun as early as the 5th century BC and lasted well into the… … Useful english dictionary
СТОЛЕТНИЕ ИГРЫ — • Saeculāres ludi, см. Ludi, Игры, 5 … Реальный словарь классических древностей
CANONICORUM Coetus — cum ex primaeva institutione, nihil aliud, quam Collegia et Scholae fuerint, de Collegiorum origine ista hîc praelibauda duximus. Eam ab ovo exorsus arcessit Franc. Burmannus Orat. de Collegus, a diversissimo fratrum pari, Habele et Caino; Illô… … Hofmann J. Lexicon universale
Säcular — (v. lat.), 1) hundertjährig, hundertjährlich, ein Jahrhundert betreffend. Daher Säcularfeier, Gedächtnißfeier für große Männer, welche vor 100 Jahren starben, od. geboren wurden, od. für Begebenheiten, die sich vor 100 Jahren zutrugen, große… … Pierer's Universal-Lexikon
ABBAS — I. ABBAS Canonicorum, nempe Regularium, alias quoque Abbas Canonicus, cuiva mwnrio in Concil. Aquisgran. II. c. 2. opponitur Abbati Monachorum can. seq. vide quoque Capitul: Caroli M. l. 5. c. 79. Praeceptum Ludovici Piipro Monasterio S. Columbae … Hofmann J. Lexicon universale
PRINCEPS Imperii — qui ad alteram Statuum Imperii Classem pertinet, dicitur. Cum enim Status Imperii in tres Classes dividantur, prima Electorum, tertia Civitatum Liberarum, media Principum est: quorum singuli habent superioritatem in suo territorio, unde vulgo,… … Hofmann J. Lexicon universale
Saeculum — A saeculum is a length of time roughly equal to the potential lifetime of a person or the equivalent of the complete renewal of a human population. The term was first used by the Etruscans. Originally it meant the period of time from the moment… … Wikipedia
Игры — I. Общественные А) у греков (см. Агоны). В) У римлян (Ludi). Подобно греческим огонам, И. у римлян находились в тесном отношении к культу; несмотря на общий упадок религиозности в эпоху расцвета римского государства, их число все увеличивалось, а … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Римская религия и мифология — Р. религия в своем первоначальном развитии сводилась к анимизму, т. е. вере в одушевление природы. Древние италийцы поклонялись душам умерших, причем главным мотивом поклонения был страх перед сверхъестественной их силой. Этот религиозный страх,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона