-
1 roztrwonić
глаг.• проматывать• разбазарить• расточать• расточить• растранжирить• растратить• транжирить• тратить* * *roztrwoni|ć\roztrwonićony сов. растратить, промотать;\roztrwonić pieniądze промотать деньги
+ przepuścić* * *roztrwoniony сов.растра́тить, промота́тьroztrwonić pieniądze — промота́ть де́ньги
Syn: -
2 roztrwonić
roztrwonić [rɔstrfɔɲiʨ̑] -
3 roztrwonić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roztrwonić
-
4 roztrwonić
gaspiller -
5 roztrwonić
1 diomail 2 fuíoll -
6 roztrwonić
розтратити; розтринькати -
7 roztrwonić
1 mag-alibughâ2 magbulagsák -
8 roztrwonić
harçlamak; ýitgi; yrýa -
9 roztrwonić
σπαταλώ -
10 roztrwonić
باطله ; زاءد ; هرزدادنواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > roztrwonić
-
11 roztrwonić majątek
растратить имуществоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > roztrwonić majątek
-
12 roztrwaniać
impf ⇒ roztrwonić* * *ipf.roztrwonić pf. (pieniądze, fortunę) squander, fool away, fritter away; ( uprawiając hazard) gamble away; (talent, czas) waste, dissipate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roztrwaniać
-
13 przepuścić
глаг.• истекать• миновать• минуть• провести• проводить• проезжать• произойти• происходить• пройти• пропускать• пропустить• проходить* * *przepu|ścić\przepuścićszczę, \przepuścićszczony сов. 1. пропустить;2. разг. промотать, растратить; 3. уст. отпустить, простить; ● nie \przepuścić komuś а) не дать спуску кому-л.; б) не оставить без внимания кого-л.+2. roztrwonić 3. przebaczyć
* * *przepuszczę, przepuszczony сов.1) пропусти́ть2) разг. промота́ть, растра́тить3) уст. отпусти́ть, прости́ть•Syn:roztrwonić 2), przebaczyć 3) -
14 roztrwaniać
глаг.• проматывать• разгонять• рассеивать• рассеять• расточать• растрачивать• транжирить* * *roztrwania|ć\roztrwaniaćny несов. растрачивать, мотать; ср. roztrwonić* * *roztrwaniany несов.растра́чивать, мота́ть; ср. roztrwonićSyn: -
15 fortuna
* * *f.1. (= szczęście) fortune; ulubieniec fortuny favorite of fortune; fortuna kołem się toczy fortune is fickle, every dog has its day; kaprys fortuny the luck of the draw.2. (= majątek) fortune; wielomilionowa fortuna huge fortune; roztrwonić fortunę squander a fortune; wydać fortunę spend an arm and a leg, spend a bomb; zbić fortunę make a fortune, make a killing.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fortuna
-
16 majątek
2) estate* * *mi- tk-1. (= posiadłość) property.2. (= dorobek, bogactwo) fortune, wealth; prawn. estate; majątek obrotowy fin. current assets, working capital; majątek ruchomy prawn. movable property, personal estate; majątek trwały fixed assets; majątek narodowy national wealth; majątek własny fin. equity, own capital; zarobić (na czymś) majątek make a fortune (on sth); roztrwonić cały majątek squander a fortune.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > majątek
-
17 przeputać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeputać
-
18 przerżnąć
pf.1. (= przekroić) cut (in two).2. pot. (= przegrać) take a licking, lose.3. pot. (= roztrwonić) gamble away, blow.4. pot. obsc. (= odbyć stosunek) screw, hump ( kogoś sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przerżnąć
-
19 stracić
* * *pf.1. (= nie mieć już więcej) lose; stracić cierpliwość do kogoś lose one's patience with sb; stracić cnotę/dziewictwo lose one's cherry/virginity; stracić energię l. zapał run out of gas; stracić głowę dla kogoś be swept off one's feet by sb, fall for sb; stracić z czymś kontakt lose touch of sth; stracić matkę lose one's mother; stracić posadę lose one's job; stracić liście ( o drzewie na jesieni) shed leaves; stracić na wadze lose weight; stracić orientację lose one's bearings; stracić panowanie nad sobą blow a fuse, go off at the deep end; stracić panowanie nad samochodem lose control of the car; kierowca stracił panowanie nad samochodem the car went out of control; stracić równowagę lose one's balance; stracić życie lose one's life; (= polec) perish; stracić rachubę czasu lose the track of time; stracić twarz lose one's face; stracić urodę lose one's looks; stracić wątek lose one's train of thought; stracić grunt pod nogami have the ground taken l. cut from under one's feet; stracić kogoś z oczu lose track of sb; stracić pokarm stop l. cease milking; stracić rozum l. głowę lose one's head; stracić władzę fall from power.2. (= nie zarobić) lose; stracić na akcjach sink capital l. money in shares; niech stracę! my loss!, never mind (the loss)!, what the hell!3. (= nie wykorzystać) waste; (= roztrwonić) squander; stracić okazję/szansę waste an opportunity/a chance.4. (= stać się gorszym) lose; stracić na sile (np. o burzy) abate; stracić na atrakcyjności lose in attractiveness, become less attractive; stracić w czyichś oczach come down in sb's opinion.5. ( skazanego na śmierć) execute, put to death.pf.1. disappear, vanish; stracić się z oczu (= przestać się widzieć) lose sight of each other l. one another.2. (= przestać się kontaktować) lose track of each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stracić
-
20 проматывать
глаг.• birbantować• marnować• przetrwonić• rozpraszać• rozproszyć• roztrwaniać• roztrwonić• szafować• trwonić* * *przepuszczać разг., przetrwaniać
См. также в других словарях:
roztrwonić — dk VIa, roztrwonićnię, roztrwonićnisz, roztrwonićtrwoń, roztrwonićnił, roztrwonićniony rzad. roztrwaniać ndk I, roztrwonićam, roztrwonićasz, roztrwonićają, roztrwonićaj, roztrwonićał, roztrwonićany «lekkomyślnie wydać, stracić coś, zwykle… … Słownik języka polskiego
roztrwaniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, roztrwaniaćam, roztrwaniaća, roztrwaniaćają, roztrwaniaćany {{/stl 8}}– roztrwonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, roztrwaniaćnię, roztrwaniaćni, roztrwaniaćoń, roztrwaniaćoniony {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fortuna — ż IV, CMs. fortunanie 1. blm «los, dola, traf, zwłaszcza dobry los, szczęście, powodzenie» Ślepa fortuna. Dary, łaski fortuny. Kusić fortunę. Fortuna uśmiecha się do kogoś. ◊ Dziecię, ulubieniec, wybraniec itp. fortuny «człowiek cieszący się… … Słownik języka polskiego
majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby … Słownik języka polskiego
mienie — n I, blm książk. «ogół rzeczy materialnych będących czyjąś własnością; majątek, dobytek» Mienie ruchome, nieruchome. Mienie państwowe, społeczne, osobiste. Utracić, roztrwonić mienie. Przepadek mienia na rzecz skarbu państwa … Słownik języka polskiego
ojcowizna — ż IV, CMs. ojcowiznaiźnie zwykle blm «ziemia, majątek dziedziczone po ojcu; majątek należący od wielu lat do jednej rodziny» Osiedlić się na ojcowiźnie. Roztrwonić ojcowiznę. Sprzedać ojcowiznę … Słownik języka polskiego
przebalować — dk IV, przebalowaćluję, przebalowaćlujesz, przebalowaćluj, przebalowaćował, przebalowaćowany «spędzić czas na balowaniu; roztrwonić, zmarnotrawić coś balując; przehulać, przetańczyć» Przebalować noc. Przebalować życie. Przebalować wszystko do… … Słownik języka polskiego
przefiukać — dk I, przefiukaćam, przefiukaćasz, przefiukaćają, przefiukaćaj, przefiukaćał, przefiukaćany 1. pot. «spędzić pewien czas na gwizdaniu, fiukaniu» 2. żart. «zmarnować, roztrwonić coś, zachowując się lekkomyślnie, nierozważnie» Przefiukać swoją… … Słownik języka polskiego
przefrymarczyć — dk VIb, przefrymarczyćczę, przefrymarczyćczysz, przefrymarczyćarcz, przefrymarczyćczył, przefrymarczyćczony przestarz. «przehandlować w sposób nieuczciwy, niegodny; roztrwonić, zmarnotrawić» Przefrymarczyć majątek rodzinny. Przefrymarczyć… … Słownik języka polskiego
przełajdaczyć — dk VIb, przełajdaczyćczę, przełajdaczyćczysz, przełajdaczyćacz, przełajdaczyćczył, przełajdaczyćczony 1. «spędzić jakiś czas na łajdaczeniu się» Przełajdaczył do rana. 2. «przepuścić, roztrwonić coś łajdacząc się» Przełajdaczył cały majątek … Słownik języka polskiego
przepuścić — dk VIa, przepuścićpuszczę, przepuścićpuścisz, przepuścićpuść, przepuścićścił, przepuścićpuszczony przepuszczać ndk I, przepuścićam, przepuścićasz, przepuścićają, przepuścićaj, przepuścićał, przepuścićany 1. «pozwolić komuś przekroczyć jakiś… … Słownik języka polskiego