-
1 roztrwonić
باطله ; زاءد ; هرزدادنواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > roztrwonić
-
2 проматывать
глаг.• birbantować• marnować• przetrwonić• rozpraszać• rozproszyć• roztrwaniać• roztrwonić• szafować• trwonić* * *przepuszczać разг., przetrwaniać -
3 промотать
глаг.• przewinąć* * *przehulać, przepuścić разг., roztrwonić, przetrwonić, puścić, stracić -
4 расточать
глаг.• birbantować• marnować• pochłaniać• pożerać• przetrwonić• rozpraszać• rozproszyć• rozpędzać• rozrzucać• roztrwaniać• roztrwonić• spożywać• szafować• trwonić• zmarnować• zużywać* * * -
5 транжирить
-
6 тратить
глаг.• konsumować• marnotrawić• marnować• niszczyć• pochłaniać• pożerać• roztrwonić• spożywać• tracić• trawić• trwonić• upadać• wydatkować• wydawać• wykosztowywać• zmarnować• zużywać* * *przepuszczać, puszczać, trwonić, wkładać, zużywać -
7 vergeuden
vtroztrwonić, marnować -
8 squander
['skwɔndə(r)]vt* * *['skwondə](to waste: He squandered all his money on gambling.) trwonić -
9 throw away
vtrubbish wyrzucać (wyrzucić perf); money trwonić (roztrwonić perf), przepuszczać (przepuścić perf) (inf)* * *1) (to get rid of: He always throws away his old clothes.) wyrzucać2) (to lose through lack of care, concern etc: Don't throw your chance of promotion away by being careless.) przepuszczać -
10 dissipate
['dɪsɪpeɪt]vt -
11 fritter away
-
12 throw about
-
13 разбазарить
глаг.• roztrwonić -
14 расточить
глаг.• roztrwonić -
15 растранжирить
глаг.• marnować• przetrwonić• roztrwonić• szafować• trwonić -
16 растратить
глаг.• przetrwonić• roztrwonić• sprzeniewierzać• sprzeniewierzyć• zdefraudować -
17 gaspiller
1. marnotrawić2. marnować3. roztrwonić4. trwonić5. zmarnować -
18 diomail
1 marnować 2 roztrwaniać 3 roztrwonić 4 trwonić -
19 fuíoll
1 bezwartościowy 2 marnotrawstwo 3 marnowanie 4 marnować 5 niepotrzebny 6 odpad 7 pustoszyć 8 pusty 9 roztrwonić 10 trwonić 11 wycieńczać -
20 mag-alibughâ
1 marnować2 roztrwonić3 sprzeniewierzać4 trwonić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
roztrwonić — dk VIa, roztrwonićnię, roztrwonićnisz, roztrwonićtrwoń, roztrwonićnił, roztrwonićniony rzad. roztrwaniać ndk I, roztrwonićam, roztrwonićasz, roztrwonićają, roztrwonićaj, roztrwonićał, roztrwonićany «lekkomyślnie wydać, stracić coś, zwykle… … Słownik języka polskiego
roztrwaniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, roztrwaniaćam, roztrwaniaća, roztrwaniaćają, roztrwaniaćany {{/stl 8}}– roztrwonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, roztrwaniaćnię, roztrwaniaćni, roztrwaniaćoń, roztrwaniaćoniony {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fortuna — ż IV, CMs. fortunanie 1. blm «los, dola, traf, zwłaszcza dobry los, szczęście, powodzenie» Ślepa fortuna. Dary, łaski fortuny. Kusić fortunę. Fortuna uśmiecha się do kogoś. ◊ Dziecię, ulubieniec, wybraniec itp. fortuny «człowiek cieszący się… … Słownik języka polskiego
majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby … Słownik języka polskiego
mienie — n I, blm książk. «ogół rzeczy materialnych będących czyjąś własnością; majątek, dobytek» Mienie ruchome, nieruchome. Mienie państwowe, społeczne, osobiste. Utracić, roztrwonić mienie. Przepadek mienia na rzecz skarbu państwa … Słownik języka polskiego
ojcowizna — ż IV, CMs. ojcowiznaiźnie zwykle blm «ziemia, majątek dziedziczone po ojcu; majątek należący od wielu lat do jednej rodziny» Osiedlić się na ojcowiźnie. Roztrwonić ojcowiznę. Sprzedać ojcowiznę … Słownik języka polskiego
przebalować — dk IV, przebalowaćluję, przebalowaćlujesz, przebalowaćluj, przebalowaćował, przebalowaćowany «spędzić czas na balowaniu; roztrwonić, zmarnotrawić coś balując; przehulać, przetańczyć» Przebalować noc. Przebalować życie. Przebalować wszystko do… … Słownik języka polskiego
przefiukać — dk I, przefiukaćam, przefiukaćasz, przefiukaćają, przefiukaćaj, przefiukaćał, przefiukaćany 1. pot. «spędzić pewien czas na gwizdaniu, fiukaniu» 2. żart. «zmarnować, roztrwonić coś, zachowując się lekkomyślnie, nierozważnie» Przefiukać swoją… … Słownik języka polskiego
przefrymarczyć — dk VIb, przefrymarczyćczę, przefrymarczyćczysz, przefrymarczyćarcz, przefrymarczyćczył, przefrymarczyćczony przestarz. «przehandlować w sposób nieuczciwy, niegodny; roztrwonić, zmarnotrawić» Przefrymarczyć majątek rodzinny. Przefrymarczyć… … Słownik języka polskiego
przełajdaczyć — dk VIb, przełajdaczyćczę, przełajdaczyćczysz, przełajdaczyćacz, przełajdaczyćczył, przełajdaczyćczony 1. «spędzić jakiś czas na łajdaczeniu się» Przełajdaczył do rana. 2. «przepuścić, roztrwonić coś łajdacząc się» Przełajdaczył cały majątek … Słownik języka polskiego
przepuścić — dk VIa, przepuścićpuszczę, przepuścićpuścisz, przepuścićpuść, przepuścićścił, przepuścićpuszczony przepuszczać ndk I, przepuścićam, przepuścićasz, przepuścićają, przepuścićaj, przepuścićał, przepuścićany 1. «pozwolić komuś przekroczyć jakiś… … Słownik języka polskiego