-
1 rozpoczynać
глаг.• затеять• начать• начинать* * *rozpoczyna|ć\rozpoczynaćny несов. начинать+zaczynać,
wszczynać* * *rozpoczynany несов.начина́тьSyn: -
2 rozpoczynać się
-
3 rozpoczynać\ się
несов. начинаться+zaczynać się, wszczynać się
-
4 rozpoczynać życie
начинать животOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozpoczynać życie
-
5 podejmować
глаг.• брать• взимать• взять• возыметь• вступать• забирать• забрать• занимать• нанимать• отнимать• пировать• поднимать• получать• получить• предпринимать• предпринять• принимать• принять• простужать• снимать• снять• убрать• угостить• унести• уносить* * *podejmowa|ć\podejmowaćny несов. 1. поднимать;2. предпринимать, начинать; 3. принимать, брать на себя; 4. подхватывать; 5. принимать; угощать; ср. podjąć+1. podnosić 2. przedsiębrać, rozpoczynać 4. podchwytywać 5. gościć, częstować
* * *podejmowany несов.1) поднима́ть2) предпринима́ть, начина́ть3) принима́ть, брать на себя́4) подхва́тывать5) принима́ть; угоща́ть; ср. podjąćSyn: -
6 przystępować
глаг.• подступать• примыкать• присоединять• приступать* * *несов. do kogo-czego 1. подступать, подходить к кому-чему;2. присоединяться, примыкать к кому-чему; 3. приступать к чему, браться за что; ср. przystąpić+1. przybliżać się 2. przystawać 3. rozpoczynać, zabierać się, brać się
* * *несов. do kogo-czego1) подступа́ть, подходи́ть к кому-чему2) присоединя́ться, примыка́ть к кому-чему3) приступа́ть к чему, бра́ться за что; ср. przystąpićSyn: -
7 anlaufen
anlaufen ( irr) vt Hafen zawijać <- winąć> (do G); vi (sn) brać < wziąć> rozbieg ( für den Sprung do skoku); ( beginnen) rozpoczynać <- cząć> się; Motor zacząć pf pracować, a Produktion usw ruszać < ruszyć>; Kosten, Zinsen narastać <- rosnąć>; Film wchodzić < wejść> na ekrany; Glas zachodzić < zajść> parą; Metall pokry(wa)ć się nalotem;rot anlaufen zaczerwienić się pf;blau anlaufen posinieć, zsinieć pf;angelaufen kommen przybiegać <- biec>; -
8 zabierać się
несов.3) уходи́ть, убира́ться posp.zabieraj się — ( stąd)! разг. убира́йся (отсю́да)!; ср. zabrać się
Syn: -
9 zaczynać się
-
10 zawodzić
глаг.• выдавать• заводить• изменять• обманывать• предавать• разочаровать• разочаровывать* * *1) (być niesprawnym) отказывать (быть неисправным)2) zawodzić (lamentować) голосить, причитать3) zawodzić (nie spełniać oczekiwań) подводить, разочаровывать4) zawodzić (szwankować) изменять (напр. о памяти)nawiązywać, rozpoczynać, wszczynać заводить (начинать)zakładać (np. rodzinę) заводить (обзаводиться)zaprowadzać (odprowadzać) заводить (отводить)nakręcać, uruchamiać, zapuszczać, pot. odpalać заводить (приводить в действие)nabywać, sprawiać sobie заводить (приобретать, обзаводиться)mieć (dziecko) заводить (ребёнка)zaprowadzać (ustalać) заводить (устанавливать)pot. nakręcać, podniecać разг. заводить (побуждать)* * *zawodz|ić\zawodzićę, \zawodzićony несов. 1. обманывать; подводить; ср. zawieść 2;2. выть, гудеть;wiatr \zawodzići ветер гудит (воет, стонет);
3. (lamentować) голосить, причитать* * *zawodzę, zawodzony несов.1) обма́нывать; подводи́ть; ср. zawieść 2)2) выть, гуде́тьwiatr zawodzi — ве́тер гуди́т (во́ет, сто́нет)
3) ( lamentować) голоси́ть, причита́ть -
11 zabierać\ się
zabiera|ć sięнесов. 1. do kogo-czego браться, приниматься за кого-что; приступать к чему, 2. z kim присоединяться к кому, отправляться с кем;3. уходить, убираться posp.; \zabierać\ sięj się (stąd)! разг. убирайся (отсюда)!; ср. zabrać się+1. brać się, rozpoczynać, zaczynać
-
12 zaczynać\ się
несов. начинаться -
13 angehen
I v/t2. Gegner <za>atakować;4. ( betreffen) obchodzić, tyczyć się;was mich angeht co się tyczy mnie;was geht mich das an? co to mnie obchodzi?;II vi (sn)5. gegen etwas angehen zwalczać (A);8. Motor zaskoczyć pf; -
14 antreten
I v/teine Strafe antreten zgłaszać < zgłosić> się do odbycia kary;den Beweis antreten przedstawi(a)ć dowód;II vi (sn)3. MIL ustawi(a)ć się; -
15 beginnen
der Name beginnt mit B nazwisko zaczyna się na B;unpers es begann zu regnen zaczął padać deszcz -
16 einleiten
-
17 einsetzen
einsetzen vt Scheibe usw wprawi(a)ć, wstawi(a)ć; Maschine, Mittel uży(wa)ć, <za>stosować; Arbeiter zatrudni(a)ć ( bei przy L); Polizei, Truppen usw wprowadzać <- dzić> do akcji; Leben narażać <- razić>; als Erben usw wyznaczać <- czyć> (na A); in ein Amt a wprowadzać <- dzić>, ustanawiać <- nowić>; im Spiel stawiać < postawić>; vi ( beginnen) rozpoczynać <- cząć> się, nasta(wa)ć;vr sich einsetzen (für) wstawi(a)ć się (za I) -
18 eröffnen
-
19 niederlegen
niederlegen vt ( irr) kłaść < położyć> (vr sich się); Waffen, Kranz składać < złożyć>; Amt <z>rezygnować (z G);die Arbeit niederlegen rozpoczynać <- cząć> strajk;schriftlich niederlegen spis(yw)ać -
20 Rückzug
Rückzug m odwrót;auf dem Rückzug sein znajdować się w odwrocie;
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rozpoczynać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpoczynaćam, rozpoczynaća, rozpoczynaćają, rozpoczynaćany {{/stl 8}}– rozpocząć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, rozpoczynaćcznę, rozpoczynaćcznie, rozpoczynaćcznij, rozpoczynaćczął, rozpoczynaćczęła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpoczynać się – rozpocząć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać, mieć początek w pewnym miejscu lub pewnym momencie; nastawać, zaczynać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co roku 1 września rozpoczyna się rok szkolny. Dalej rozpoczynał się las iglasty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpoczynać — Rozpocząć coś od pieca zob. I piec 4. Rozpocząć coś pod dobrą (złą) wróżbą zob. wróżba. Rozpocząć nowe życie, życie od nowa, na nowo zob. życie 19 … Słownik frazeologiczny
wstawać [rozpoczynać pracę itp.] ze słońcem — {{/stl 13}}{{stl 7}} bardzo wcześnie, o wschodzie słońca wstawać (rozpoczynać pracę itp.) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
startować — ndk IV, startowaćtuję, startowaćtujesz, startowaćtuj, startowaćował 1. «rozpoczynać bieg, wyścig lub inną konkurencję sportową; stawać do zawodów» W turnieju startuje czołówka szermierzy. Kolarze startują o godzinie 10. 2. «o statku latającym:… … Słownik języka polskiego
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
rozpocząć — dk Xc, rozpocząćcznę, rozpocząćczniesz, rozpocząćcznij, rozpocząćczął, rozpocząćczęła, rozpocząćczęli, rozpocząćczęty, rozpocząćcząwszy rozpoczynać ndk I, rozpocząćam, rozpocząćasz, rozpocząćają, rozpocząćaj, rozpocząćał, rozpocząćany «dać… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
wszczynać — ndk I, wszczynaćam, wszczynaćasz, wszczynaćają, wszczynaćaj, wszczynaćał, wszczynaćany wszcząć dk Xc, wszczął, wszczęła, wszczęli, wszczęty, wszcząwszy «zaczynać jakąś akcję, działalność, dawać czemuś początek; rozpoczynać, wzniecać» Wszcząć… … Słownik języka polskiego