rozgałęzienie

См. также в других словарях:

• rozgałęzienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. rozgałęzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozgałęzienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. rozgałęzienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} miejsce, gdzie coś się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozgałęzienie — n I 1. rzecz. od rozgałęzić. 2. lm D. rozgałęzienieeń zwykle w lm «linie biegnące w różnych kierunkach od linii głównej lub punktu głównego; odnogi, bocznice, odgałęzienia; także: miejsce, punkt, od którego rozchodzą się linie boczne»… …   Słownik języka polskiego

• bifurkacja — ż I, DCMs. bifurkacjacji; lm D. bifurkacjacji (bifurkacjacyj) 1. «rozdwojenie się czegoś, rozgałęzienie się w dwóch kierunkach, rozszczepienie się jakiejś całości na dwie części, zwłaszcza podział szkoły średniej ogólnokształcącej na dwa kierunki …   Słownik języka polskiego

• korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… …   Słownik języka polskiego

• kształtka — ż III, CMs. kształtkatce; lm D. kształtkatek techn. «element konstrukcyjny (np. cegła, rura, element izolacyjny) o złożonym kształcie» Kształtka ceramiczna, szklana, kanalizacyjna. ∆ Kształtka rurowa «element do łączenia ze sobą poszczególnych… …   Słownik języka polskiego

• mijanka — ż III, CMs. mijankance; lm D. mijankanek «określona przestrzeń na szlaku komunikacyjnym przystosowana do mijania się jakichś środków lokomocji, np. poszerzony odcinek drogi o jednym pasie ruchu przeznaczony do wymijania się pojazdów,… …   Słownik języka polskiego

• ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… …   Słownik języka polskiego

• rozwidlenie — n I; lm D. rozwidlenieeń «miejsce, w którym się coś rozwidla na dwie lub więcej odnóg, odgałęzień; rozgałęzienie» Rozwidlenie rzeki. Rozwidlenie dróg. Gniazdo uwite w rozwidleniu gałęzi …   Słownik języka polskiego

• sieć — ż V, DCMs. sieci; lm MD. sieci 1. «narzędzie do połowu ryb, rodzaj plecionki wykonanej z nici lub sznurka wiązanych w oczka, służącej do łapania ryb; rzadziej: narzędzie do chwytania ptaków, zwierząt itp.» Gęsta, rzadka sieć. Sieć rybacka. Sieć… …   Słownik języka polskiego

• widły — blp, D. widłydeł 1. «narzędzie rolnicze składające się najczęściej z trzech metalowych zębów, połączonych ze sobą i osadzonych na drewnianym trzonku; służy do podnoszenia, przerzucania snopów, siana, do roztrząsania nawozu itp.» Widły trójzębne.… …   Słownik języka polskiego

• gałąź — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. gałąźłęzi; lm M. gałąźłęzie, N. gałąźłęziami || gałąźłęźmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} boczny, zdrewniały pęd drzewa; konar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gruba, uschnięta gałąź.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień