-
1 rozbijać się
несов.1) разбива́ться2) разг. шикова́ть, роско́шничатьrozbijać się się taksówkami — разъезжа́ть на такси́
3) буя́нить, шуме́ть; сканда́лить•Syn:szastać się 2), awanturować się 3) -
2 rozbijać\ się
несов. 1. разбиваться;2. разг. шиковать, роскошничать;\rozbijać\ się się taksówkami разъезжать на такси;
3. буянить, шуметь; скандалить;● \rozbijać\ się się o coś, za czymś усиленно хлопотать о чём-л., добиваться чего-л.+2. szastać się 3. awanturować się
-
3 rozbijać się
vr(o talerzu, jajku) to break; ( o samochodzie) to smash; ( o samolocie) to crashThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbijać się
-
4 rozbijać się
[розбіячь шіĕ]v -
5 rozbijać się
розбиватися -
6 rozbijać się się o coś, za czymś
уси́ленно хлопота́ть о чём-л., добива́ться чего́-л. -
7 rozbijać
impf ⇒ rozbić* * *( tłuc na kawałki) to break; ( ranić) to bruise; ( rozgramiać) to crush; (przen: rodzinę) to break up* * *ipf.1. (= tłuc, rozłupywać na części) break, shatter, break up; fiz. (cząstkę, atom) split; ( skałę) spall; ( skorupkę) (zwł. o pisklętach) chip; rozbić coś w drobny mak shaffer sth to smithereens, make a matchwood of sth; rozbijać na ułamki mat. fractionize.2. (= roztrzaskiwać, niszczyć) crush; rozbić samochód smash a car.3. (= uszkadzać, ranić) bruise, injure, hurt, mutilate; rozbić komuś nos smash sb's nose.4. (= dezorganizować, skłócać) disrupt, frustrate, throw into disarray; (rodzinę, zespół, nadzieje) break up; (społeczeństwo, opozycję) fragment; (= powodować rozłam) disunite, fraction; rozbijać (na frakcje) polit. factionalize, fraction.5. (= ugniatać) crush.6. (= włamywać się) break open; rozbić bank break the bank.8. (= dzielić) divide ( coś na coś sth into sth).ipf.1. (= ulegać rozbiciu) break, get broken, be shattered; (o samochodzie, falach, dzbanku) smash; ( o samolocie) crash; rozbijać się o coś ( o kroplach deszczu) splash against l. on l. over sth.2. (= ranić się) injure l. hurt o.s.3. (= dzielić się) divide, break up, separate.5. pot. (= hulać) carouse, party; rozbijać się samochodem po mieście cruise around town.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbijać
-
8 rozbijać
rozbijać (-am) < rozbić> (rozbiję) talerz, szybę zerschlagen (a MIL); jajko aufschlagen; małżeństwo zerstören; mięso klopfen; (podzielić) aufteilen (na A in A);rozbijać namiot ein Zelt aufschlagen;rozbijać się fale hochschlagen, aufbranden;rozbijać się fam. sich herumtreiben; herumbrüllen, Krach machen -
9 rozbijać
I. vt1) ( powodować uszkodzenie, stłuczenie) szybę zerschlagen, einschlagen; jajko aufschlagen, zerschlagen; mur zerstören, durchbrechen\rozbijać samochód das Auto schrottreif [ lub zu Schrott] fahren\rozbijać rodzinę die Familie zerstören6) \rozbijać bank die Bank sprengen\rozbijać namiot/obóz ein Zelt/ein Lager aufschlagenII. vr1) ( ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) jajko, kieliszek, talerz: zerschlagen; samochód: Unfall haben; samolot: abstürzen\rozbijać się taksówkami po mieście mit dem Taxi durch die Stadt herumfahren ( fam) -
10 tłuc\ się
tłu|c sięнесов. 1. толочься;2. биться, разбиваться; 3. драться; колотить (лупить) друг друга; 4. разг. ударяться; стукаться; 5. разг. скитаться; шататься; 6. разг. (jechać niewygodnie) трястись; тащиться; ● serce się \tłuc\ sięcze сердце стучит (колотится)+2. rozbijać się 3. bić się 4. uderzać się 5. włóczyć się
-
11 tłuc się
несов.1) толо́чься2) би́ться, разбива́ться3) дра́ться; колоти́ть (лупи́ть) друг дру́га4) разг. ударя́ться; сту́каться5) разг. скита́ться; шата́ться6) разг. ( jechać niewygodnie) трясти́сь; тащи́ться•Syn: -
12 буянить
rozbijać się, chodzić na rzęsach -
13 rozbi|ć
pf — rozbi|jać impf (rozbiję — rozbijam) Ⅰ vt 1. (potłuc) (celowo) to smash; (przypadkowo) to break- rozbić szybę kamieniem to smash/break a window-pane with a stone- rozbijać bryły węgla kilofem to break lumps of coal with a pick-axe- rozbić jajko to break an egg- rozbić talerz o ścianę to smash a plate against the wall- po wypiciu szampana rozbili kieliszki o podłogę after drinking champagne they smashed their glasses on the floor2. (roztłuc) to pound, to tenderise [mięso]- rozbić tłuczkiem mięso na kotlety to tenderise meat chops with a meat mallet3. (zniszczyć) to crash, to smash [samochód, samolot]; to wreck [dom, bunkier]- rozbił nowiutki samochód o drzewo he smashed up a brand new car against a tree- bomba rozbiła ich dom a bomb wrecked their house- pilot rozbił samolot przy lądowaniu the pilot wrecked the plane on landing4. (zranić) to hurt, to injure- upadła i rozbiła sobie kolano/łokieć she fell and hurt her knee/elbow- rozbił koledze nos he smashed his colleague’s nose- po wypadku miałam rozbitą głowę after the accident my head was injured- przez kilka dni chodził z rozbitym czołem for a few days he had a gashed a. injured forehead5. (wyróżnić części) to divide- rozbić klasę na grupy to divide the class into groups- rozbić reformę na etapy to divide the implementation of the reform into stages- rozbicie dzielnicowe Polski Hist. the period of regional disintegration in Poland (XII-XIV century)6. (rozgromić) to beat, to defeat [nieprzyjaciela, wojsko]; to break up [gang, grupę przestępców] 7. przen. to wreck [nadzieje, plany]- rozbić małżeństwo/rodzinę to break up a marriage/family- dzieci z rozbitych rodzin a. domów children from broken families a. homes8. pot. (włamać się) to break into- rozbić sklep/kiosk to break into a shop/kiosk9. (rozstawić) to put up, to pitch [namiot]- rozbiliśmy obóz nad samą rzeką we pitched camp right on the river bank10. (rozciągnąć) rozbić buty to stretch shoes- dać buty do rozbicia to have one’s shoes stretched- rozbijanie obuwia (w ogłoszeniu) shoe stretchingⅡ rozbić się — rozbijać się 1. (rozdzielić się) [towarzystwo] to split 2. (rozłożyć obóz) to pitch camp- latem wędrowny cyrk rozbijał się na błoniach in summer a circus would pitch their tent on the village green3. pot. (nie powieść się) to founder- plan budowy basenu rozbił się o brak pieniędzy the project of building a swimming pool foundered from a. for lack of fundsⅢ rozbić się 1. (rozpaść się) [filiżanka, wazon] to break- talerz spadł na posadzkę i rozbił się the plate fell to the floor and broke2. (zostać zniszczonym) [samochód, samolot, statek] to crash- okręt rozbił się o skały the ship crashed on the rocks- samochód/autobus rozbił się o drzewo the car/coach crashed into a tree- samolot rozbił się o zbocze góry the plane crashed into the mountain3. (ulec wypadkowi) [osoba] to crash- rozbił się (jadąc) motocyklem he had a crash while riding his motorbike4. (rozprysnąć się) [fala] to break Ⅳ rozbijać się 1. (urządzać awantury) rozbijał się po pijanemu when drunk, he would ask for trouble 2. pot. rozbijać się sportowym wozem po mieście to cruise around the town in a sports car- rozbijać się taksówkami to drive around ostentatiously in taxisThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbi|ć
-
14 crash
[kræʃ] 1. n 2. vt 3. viplane, car rozbijać się (rozbić się perf); two cars zderzać się (zderzyć się perf); glass, cup roztrzaskiwać się (roztrzaskać się perf); market, firm upadać (upaść perf)to crash into — wpadać (wpaść perf) na +acc
* * *[kræʃ] 1. noun1) (a noise as of heavy things breaking or falling on something hard: I heard a crash, and looked round to see that he'd dropped all the plates.) łomot2) (a collision: There was a crash involving three cars.) kraksa3) (a failure of a business etc: the Wall Street crash.) krach4) (a sudden failure of a computer: A computer crash is very costly.)2. verb1) (to (cause to) fall with a loud noise: The glass crashed to the floor.) runąć z łoskotem2) (to drive or be driven violently (against, into): He crashed (his car); His car crashed into a wall.) rozbijać, wjeżdżać3) ((of aircraft) to land or be landed in such a way as to be damaged or destroyed: His plane crashed in the mountains.) rozbijać się4) ((of a business) to fail.) upadać5) (to force one's way noisily (through, into): He crashed through the undergrowth.) pchać się6) ((of a computer) to stop working suddenly: If the computer crashes, we may lose all our files.)3. adjective(rapid and concentrated: a crash course in computer technology.) przyspieszony- crash-land -
15 rozbić
* * *pf.pf.zob. rozbijać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbić
-
16 tłu|c
impf (tłukę, tłuczesz, tłucze, tłukł, tłukła, tłukli) Ⅰ vt 1. (rozbijać) to break, to smash [naczynia] ⇒ stłuc 2. (miażdżyć) to crush [przedmiot]; to grind [pieprz, cynamon]; to mash [kartofle]; to crack [orzechy] ⇒ utłuc 3. pot. (bić) to beat- tłukł dziecko za złe stopnie he beat the child for getting bad marks ⇒ stłuc4. pot. (intensywnie strzelać) to pound- artyleria tłukła do nich jak do kaczek the artillery pounded away at them5. pot. (wytwarzać seryjnie) to knock off 6. pot., (ciągle powtarzać) to hammer (coś komuś sth into sb) 7. pot. (uczyć się na pamięć) to cram- całą noc tłukł wzory na klasówkę z fizyki he spent the whole night cramming formulae for a physics test- on tłucze grubą forsę na tym interesie he makes a bundle on that businessⅡ vi (łomotać) to bang, to hammer, to batter- fale tłukły o skały the waves battered against the rocks- tłukł pięściami w drzwi he banged the door with his fists- w złości tłukła głową o ścianę she beat her head against the wall in angerⅢ tłuc się 1. (rozbijać się) to break, to be shattered 2. (uderzać) to bang, to batter 3. pot. (bić się) to fight 4. pot. (poruszać się głośno) to bang, to knock- ktoś się tam tłucze na górze somebody is banging around upstairs5. pot. (jechać długo i niewygodnie) to travel uncomfortably- tłukli się pociągiem osobowym cały dzień they travelled by a slow train the whole day6. pot. (włóczyć się) to knock about, to roam about 7. przen. (o myślach) to spin- niespokojne myśli tłuką mu sie po głowie his head is spinning with disconcerting thoughts■ tłuc głową o mur (bezskutecznie zabiegać) to bang one’s head against a brick wall- serce się mu/jej tłucze his/her heart is pounding- tłuc się jak Marek po piekle przysł. (nie móc sobie znaleźć miejsca) to be running around like a headless chickenThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tłu|c
-
17 tłuc
-
18 break
[breɪk] 1. pt broke, pp broken, vtPhrasal Verbs:- break in- break up2. vicrockery, glass tłuc się (stłuc się perf), rozbijać się (rozbić się perf); weather przełamywać się (przełamać się perf); storm zrywać się (zerwać się perf); story, news wychodzić (wyjść perf) na jaw3. nthe day was about to break when … — świtało, gdy …
to break the news to sb — przekazywać (przekazać perf) komuś (złą) wiadomość
to break even — wychodzić (wyjść perf) na czysto or na zero
to break with sb — zrywać (zerwać perf) z kimś
to break open — door wyważać (wyważyć perf); safe otwierać (otworzyć perf)
to take a break — ( for a few minutes) robić (zrobić perf) sobie przerwę; ( have a holiday) brać (wziąć perf) wolne
* * *[breik] 1. past tense - broke; verb1) (to divide into two or more parts (by force).) łamać2) ((usually with off/away) to separate (a part) from the whole (by force).) odłamać3) (to make or become unusable.) rozbić, zepsuć (się)4) (to go against, or not act according to (the law etc): He broke his appointment at the last minute.) zerwać, nie dotrzymać5) (to do better than (a sporting etc record).) pobić6) (to interrupt: She broke her journey in London.) przerwać7) (to put an end to: He broke the silence.) skończyć, przerwać8) (to make or become known: They gently broke the news of his death to his wife.) przekazać, wyjść na jaw9) ((of a boy's voice) to fall in pitch.) załamywać się10) (to soften the effect of (a fall, the force of the wind etc).) osłabić11) (to begin: The storm broke before they reached shelter.) zaczynać się2. noun1) (a pause: a break in the conversation.) przerwa2) (a change: a break in the weather.) zmiana3) (an opening.) wyrwa, przerwa4) (a chance or piece of (good or bad) luck: This is your big break.) szansa•3. noun((usually in plural) something likely to break.) rzeczy łatwo tłukące się- breakage- breaker
- breakdown
- break-in
- breakneck
- breakout
- breakthrough
- breakwater
- break away
- break down
- break into
- break in
- break loose
- break off
- break out
- break out in
- break the ice
- break up
- make a break for it -
19 brechen
brechen ( bricht, brach, gebrochen) vt <z>łamać (a fig Recht, Eid usw), przełam(yw)ać (a fig Widerstand); Blume zrywać < zerwać>; Hals skręcić pf; Schweigen przer(y)wać; Rekord pobić pf;in Stücke brechen <po>łamać na kawałki;sich [D] etwas brechen złamać sobie (A); vi (sn) złamać się pf, przełam(yw)ać się; Sonne przebi(ja)ć się ( durch przez A); Eis załam(yw)ać się;der Damm bricht woda przerywa tamę; -
20 разбиваться
łamać się, rozbijać się, tłuc się, roztłukiwać się
См. также в других словарях:
rozbijać się — I – rozbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbijać — ndk I, rozbijaćam, rozbijaćasz, rozbijaćają, rozbijaćaj, rozbijaćał, rozbijaćany forma ndk czas. rozbić (p.) rozbijać się 1. forma ndk czas. rozbić się (p.) 2. «urządzać awantury» Rozbijał się po pijanemu. 3. «jeździć za dużo, bez potrzeby;… … Słownik języka polskiego
rozbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbijaćam, rozbijaća, rozbijaćają, rozbijaćany {{/stl 8}}– rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozbijaćbiję, rozbijaćbije, rozbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łamać się — I – złamać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pękać, rozpadać się na dwie lub więcej części pod wpływem nacisku, uderzenia itp.; być łamanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód łamie się pod ciężarem sań. Gałąź złamała… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłuc się — I – stłuc się {{/stl 13}}{{stl 7}} o rzeczach: ulegać przypadkowemu stłuczeniu, zgnieceniu; rozbijać się, roztłukiwać się, pękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajko się stłukło. Szklanki ciągle się tłuką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbryzgiwać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ib {{/stl 8}}– rozbryzgać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, {{/stl 8}}rozbryznąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach: rozprzestrzeniać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
granda — ż IV, CMs. grandandzie; lm D. grand 1. posp. «awantura; oszustwo, złodziejstwo» ◊ Robić coś (np. pchać się, rozbijać się, pić) na grandę «robić coś obcesowo, gwałtownie, brutalnie, siłą, nie zważając na nic» 2. posp. «banda łobuzów, oszustów» 3.… … Słownik języka polskiego
tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… … Słownik języka polskiego