-
21 smash
[smæʃ] 1. n 2. vtroztrzaskiwać (roztrzaskać perf); ( fig) sb's career rujnować (zrujnować perf); political system obalać (obalić perf); record bić (pobić perf)3. viPhrasal Verbs:- smash up* * *[smæʃ] 1. verb1) ((sometimes with up) to (cause to) break in pieces or be ruined: The plate dropped on the floor and smashed into little pieces; This unexpected news had smashed all his hopes; He had an accident and smashed up his car.) rozbijać (się)2) (to strike with great force; to crash: The car smashed into a lamp-post.) walić, trzaskać2. noun1) ((the sound of) a breakage; a crash: A plate fell to the ground with a smash; There has been a bad car smash.) trzask, kraksa2) (a strong blow: He gave his opponent a smash on the jaw.) cios3) (in tennis etc, a hard downward shot.) smecz, ścięcie•- smashing- smash hit -
22 überschlagen
überschlagen * [y:bɐ'ʃla:gən],1. irrI. vt2) ( berechnen) obliczyć w przybliżeniu [o z grubsza]die Kosten \überschlagen szacować [ perf o-] kosztyII. vrsich \überschlagen1) ( eine Drehung ausführen) Akrobat: robić [ perf z-] przerzut, Auto: koziołkować [ perf prze-], dachować; Flugzeug: kapotować [ perf s-]2) ( schnell aufeinander folgen) Ereignisse: zmieniać się jak w kalejdoskopie; Nachrichten: napływać [ perf napłynąć] [jedna za drugą], Wellen: rozbijać się3) (fam: übereifrig sein) prześcigać sięer überschlägt sich fast vor Diensteifer/Höflichkeit [on] przechodzi samego siebie w gorliwości/uprzejmości -
23 скандалить
awanturować się, rozbijać się, rozrabiać разг., szurać -
24 шиковать
-
25 шуметь
глаг.• brzmieć• buczeć• dudnić• dzwonić• dźwięczeć• furczeć• furkać• furkotać• gardłować• hałasować• mruczeć• szeleścić• szemrać• szeptać• szumieć* * *jazgotać, furczeć, hałasować, huczeć, hukać, hurkotać, rozbijać się, pluskać, szumieć, szurać разг., (o motorze itp.) warczeć, wrzeć -
26 розбиватися
rozbywatysjaдієсл. -
27 branden
branden vi (-e-) uderzać, rozbijać się -
28 hochschlagen
-
29 shatter
rozbijaćrozpadać się -
30 rozwalać
impf ⇒ rozwalić* * *1. (-am, -asz); perf -ić; pot 2. vt* * *ipf.rozwalić pf.1. pot. (= niszczyć) smash (up), shatter, break; (ścianę, dom) pull down, raze; (system, małżeństwo) smash, destroy, ruin; (zwł. samochód) total, wreck; rozwaliło mnie to pot. it swept me off my feet, it was smashing.2. pot. (palec, kolano) (= skaleczyć) cut; rozwalić komuś głowę crack sb's head open; rozwalić komuś nos set sb's nose bleeding.3. pot. (= rozrzucać niedbale) strew, scatter, throw about.4. pot. (= zabić strzałem) gun (down), blast, pop, hit.ipf.rozwalić się pf.1. pot. (= rozlatywać się) break down, get shattered, break into pieces, fall apart.2. pot. (= rozbijać samochód w wypadku) crash; rozwalił się samochodem o drzewo he crashed his car into a tree.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwalać
-
31 rozbić
rozbić pf: rozbić samochód das Auto zu Schrott fahren;rozbić sobie nos sich die Nase aufschlagen;rozbić bank die Spielbank sprengen;rozbić się samochodem einen Autounfall haben;rozbić się o skałę an einem Felsen zerschellen;rozbić się na kawałki in Stücke zerbrechen; →LINK="rozbijać" rozbijać -
32 pitch
[pɪtʃ] 1. n ( BRIT)(SPORT) boisko nt; (of note, voice) wysokość f; ( fig) poziom m; ( tar) smoła f; ( of boat) rzucanie nt, kiwanie nt; (also: sales pitch) nawijka f (inf)2. vt 3. vito pitch a tent — rozbijać (rozbić perf) namiot
* * *I 1. [pi ] verb1) (to set up (a tent or camp): They pitched their tent in the field.) rozbijać2) (to throw: He pitched the stone into the river.) ciskać3) (to (cause to) fall heavily: He pitched forward.) rzucić (się), upaść ciężko4) ((of a ship) to rise and fall violently: The boat pitched up and down on the rough sea.) kołysać się5) (to set (a note or tune) at a particular level: He pitched the tune too high for my voice.) ustawiać (w tonacji)2. noun1) (the field or ground for certain games: a cricket-pitch; a football pitch.) boisko2) (the degree of highness or lowness of a musical note, voice etc.) wysokość3) (an extreme point or intensity: His anger reached such a pitch that he hit her.) natężenie4) (the part of a street etc where a street-seller or entertainer works: He has a pitch on the High Street.) stanowisko, teren5) (the act of pitching or throwing or the distance something is pitched: That was a long pitch.) rzut6) ((of a ship) the act of pitching.) kołysanie•- - pitched- pitcher
- pitched battle
- pitchfork II [pi ] noun(a thick black substance obtained from tar: as black as pitch.) lepik, smoła- pitch-dark -
33 brechen
brechen ['brɛçən] <bricht, brach, gebrochen>2) (zer\brechen) Brot przełamaćauseinander\brechen złamać3) (heraus\brechen)die Steine aus der Mauer \brechen wyłamywać cegły z muru4) ( abbauen)Marmor \brechen wydobywać marmur5) ( nicht einhalten) Vertrag, Schwur nie dotrzymać; Versprechen, Wort, Recht złamać; Schweigen przerwać7) ( niederkämpfen) Bahn torować [ perf u-]; Widerstand tłumić [ perf s-]; Willen przełamać; Person złamać; s. a. gebrochenII. vi3) sein (hindurch\brechen)durch die Wolken \brechen Sonne: prześwitywać zza chmur, przedzierać się przez chmurymit jdm/etw \brechen zerwać z kimś/czymś -
34 break down
1. vt 2. vi* * *1) (to use force on (a door etc) to cause it to open.) wyłamać, sforsować2) (to stop working properly: My car has broken down.) zepsuć się3) (to fail: The talks have broken down.) załamać się4) (to be overcome with emotion: She broke down and wept.) załamać się -
35 tłuc
(-kę, -czesz); imp -cz; pt; -kł; vttłuc kogoś — to bash sb about (pot)
* * *ipf.1. (= rozbijać) break, smash, shatter.2. (= miażdżyć, ubijać) crush, grind, pestle; ( pieprz) grind.3. (= łomotać) bang, hammer, batter; (głową, pięścią) bang (w coś l. o coś on l. against sth); tłuc głową o mur run one's head against a stone wall.4. pot. (= bić) beat, fight.5. pot. (= zabijać) kill, slaughter; ( muchy) swat.6. pot. (= robić długo i bezmyślnie) drag on l. along, drone; (na fortepianie, maszynie) pound away; ( ten sam produkt) mass-produce, knock out.ipf.1. (= być tłuczonym) break, get shattered.2. pot. (= bić się wzajemnie) fight.3. (= uderzać, obijać się) pound ( o coś at sth).4. pot. (= poruszać się, powodując hałas) rattle.5. pot. (= podróżować niewygodnie) travel uncomfortably, bump along.6. pot. (= wałęsać się) roam, wander, ramble.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tłuc
-
36 splittern
vi -
37 weiten
wei tenII. vr -
38 zerbrechen
zerbrechen *1) ( in Stücke zerfallen) Vase: stłuc się -
39 zerschellen
zerschellen *vi sein -
40 pył
-łu, -ły; loc sg -le; mpył wulkaniczny/węglowy — volcanic/coal dust
rozbijać (rozbić) coś w pył — perf to smash sth to smithereens
* * *midust; pył kosmiczny l. meteorowy astron. cosmic dust; pył węglowy coal dust; pył wulkaniczny volcanic dust; gwiezdny pył stardust; rozpaść się w proch i pył crumble to dust; zetrzeć coś w pył reduce l. smash sth to matchwood, smash sth to smithereens.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pył
См. также в других словарях:
rozbijać się — I – rozbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbijać — ndk I, rozbijaćam, rozbijaćasz, rozbijaćają, rozbijaćaj, rozbijaćał, rozbijaćany forma ndk czas. rozbić (p.) rozbijać się 1. forma ndk czas. rozbić się (p.) 2. «urządzać awantury» Rozbijał się po pijanemu. 3. «jeździć za dużo, bez potrzeby;… … Słownik języka polskiego
rozbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbijaćam, rozbijaća, rozbijaćają, rozbijaćany {{/stl 8}}– rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozbijaćbiję, rozbijaćbije, rozbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łamać się — I – złamać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pękać, rozpadać się na dwie lub więcej części pod wpływem nacisku, uderzenia itp.; być łamanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód łamie się pod ciężarem sań. Gałąź złamała… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłuc się — I – stłuc się {{/stl 13}}{{stl 7}} o rzeczach: ulegać przypadkowemu stłuczeniu, zgnieceniu; rozbijać się, roztłukiwać się, pękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajko się stłukło. Szklanki ciągle się tłuką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbryzgiwać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ib {{/stl 8}}– rozbryzgać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, {{/stl 8}}rozbryznąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach: rozprzestrzeniać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
granda — ż IV, CMs. grandandzie; lm D. grand 1. posp. «awantura; oszustwo, złodziejstwo» ◊ Robić coś (np. pchać się, rozbijać się, pić) na grandę «robić coś obcesowo, gwałtownie, brutalnie, siłą, nie zważając na nic» 2. posp. «banda łobuzów, oszustów» 3.… … Słownik języka polskiego
tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… … Słownik języka polskiego