Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ride+at+anchor

  • 101 стоять на якоре

    lie at anchor глагол:

    Русско-английский синонимический словарь > стоять на якоре

  • 102 UM

    of
    * * *
    older umb, prep. with acc. and dat.
    I. with acc.
    1) around (slá hring um e-n);
    2) about, all over (hárit féll um hana alla); um allar sveitir, all over the country; mikill um herðar, large about the shoulders, broad-shouldered; liggja um akkeri, to ride at anchor;
    3) of proportion; margir voru um einn, many against one; um einn hest voru tveir menn, two men to each horse;
    4) round, past, beyond, with verbs denoting motion (sigla vestr um Bretland); leggja um skut þessu skipi, to pass by this ship; ríða um tún, to pass by a place;
    5) over, across, along (flytja e-n um haf); kominn um langan veg, come from a long way off; ganga um gólf, to cross the floor (but also to walk up and down the floor); slá, er lá um þvert skipit, a beam that lay athwart the ship; um kné sér, across the knee; e-t er hœgt um hönd, gives little trouble, is ready to hand;
    6) of time, during, in the course of (um messuna, um þingit, um sumarit); þat var um nótt, by night; um nætr sem um daga, by night as well as day; lengra en fara megi um dag, in the course of one day;
    7) at a point of time (hann kom at höllinni um drykkju); um þat, at that time, then; um þat er, when (um þat, er vér erum allir at velli lagðir);
    8) of, about, in regard to a thing; bera um e-t, dœma um e-t, to bear witness, judge about; tala um e-t, to speak of; annast um e-t, to attend to; sviðr um sik, wise of oneself; hvárr um sik, each for himself; var mart vel um hann, he had many good qualities;
    9) e-m er ekki um e-t, one does not like (var honum ekki um Norðmenn); with infin., honum er ekki um at berjast í dag, he has no liking to fight to-day; er þér nökkut um, at vér rannsökum þik ok hús þín, have you any objection that we …?; e-m er mikit (lítil) um e-t, one likes it much, little (Guðrúnu var lítil um þat); sá, er mönnum væri meira um, whom people liked better; e-m finnst mikit um e-t, one is much pleased umwith, has a high opinion of (konungi fannst mikit um list þá ok kurteisi þá, er þar var á öllu);
    10) because of, for; öfunda e-n um e-t, to envy one for a thing; verða útlagt um e-t, to be fined for a transgression; um sakleysi, without cause;
    11) beyond, above; margir fengu eigi hlaupit um röst, more than one mile; hafa vetr um þrítugt, to be thirty-one; e-m um afl, um megn, beyond one’s strength, more than one can do (þetta mál er nökkut þér um megn); kasta steini um megn sér, to overstrain oneself; um of, too much, excessive (þótti mörgum þetta um of); um alla menn fram or um fram alla menn, above all men (hón unni honum um alla menn fram); e-m er e-t um hug, one has no mind for, dislikes (ef þér er nökkut um hug á kaupum við oss);
    12) over, across; detta, falla um e-t, to stumble over (féll bóandinn um hann);
    13) by; draugrinn hafði þokat at Þorsteini um þrjár setur, by three seats;
    14) about; þeir sögðu honum, hvat um var at vera, what it was about, how matters stood; hvat sem um þat er, however that may be; eiga e-t um at vera, to be troubled about a thing (lætr sem hann eigi um ekki at vera); var fátt um með þeim, they were not on good terms;
    15) ellipt., ef satt skal um tala, if the truth must be told; þannig sem atburðr hefir orðit um, as things have turned out;
    16) as adv., gekk um veðrit, veered round, changed; ríða (sigla) um, to ride (sail) by; langt um, far beyond, quite; fljótit var langt um úfœrt (úreitt), quite impassable; um liðinn, passed by, of time; á þeirri viku, er um var liðin, in the past umweek;
    II. with dat.
    1) over, esp. poet.; sitja um borðum = sitja yfir borðum; sá es um verði glissir, he that gabbles over a meal;
    2) of time, by; um dögum, um nóttum, by day, by night; um sumrum, haustum, vetrum, várum, in the summer, etc.; um vetrum ok sumrum, both winter and summer.
    * * *
    umb, of, prep. (sounded umm); umb is used in the oldest vellums (the Eluc., Greg., Miracle-book, Jb.), and occurs now and then in later vellums (e. g. Orkn. 218, Fms. x. 378, xi. 63, 64), perh. from being a transcript of an old vellum; in rhymes, umb, tr umbu, Fms. viii. (in a verse of A. D. 1184); for of see ‘of’ at p. 462, col. 2: [A. S. ymbe; Germ. um; um and yfir (q. v.) are identical.]
    WITH ACC.
    A. Around; silki-hlað um höfuð, Ld. 188; um höfuð henni, 36; hafa um sik belti, Nj. 91, 184; um herðar sér, Ld. 56; leggja linda umb kistu, leggja lindann umb enn vanheila mann, Bs. i. 337; gyrða um sik, Sks.; beta strengi um ásenda … festa endana um steina, Nj. 115; vefjask um fótinn, Fms. iv. 335; upp um herðarnar, Eg. 580; göra garð of engi, Grág. ii. 288; lykja um akra ok eng, Eg. 529; skjóta um hann skjaldborg, Nj. 274; slá hring um e-n, 275, Eg. 88; fara í hring um skipit, Ld. 56; taka um hönd e-m, Ó. H. 176; þar var poki um útan, Ld. 188; honum vefsk tunga um höfuð, Nj. 160; vefsk tunga um tönn (see tönn) … strjúka dúki um augu, Fms. v. 326, Fs. 114 (in a verse); sjó, er fellr um heim allan, Róm. 193: Aðils jarl féll ok mart manna um hann, Eg. 297; tjalda um skip sín, Fms. xi. 63; hafa um sik ( about oneself) fjölmenni, Eg. 12, 38; selit var gört um einn ás, Ld. 280.
    II. about, all over, denoting the surface; manna-ferð um héraðit, Ld. 257; fylgja þeim um einn skóg, Karl. 348; hann hafði goðorð suðr um Nesin, Ísl. ii. 207; herja um Skotland, Írland, Fms. i. 23; næfrum var þakt um ræfrit, Eg. 90; dæma för úmögum um þat þing, Grág. i. 127; flýja hingað ok þangat um eyjarnar, Fms. vii. 43; um allar sveitir, all over the country, Boll. 362; kunnigt er mér um allt Ísland, Nj. 32; of allan Noreg, Fms. x. 118; um alla Svíþjóð, Ó. H. 17; um allt ríki sitt, Eg. 278; sitja um mitt landit, about the midland, Fms. i. 26; um miðjan skóginn er smáviði, Eg. 580; sjá um alla veröld, Ó. H. 202; kominn um langan veg, come a long way off, Stj. 366, Skv. 8; of lopt ok um lög, Hkv. 1. 21; fátt kom um lengra, farther off, Fb. ii. 303; hárit féll um hana alla, Landn. 151, Fas. i. 244; hárit hékk ofan um bringu, Fas. ii. 518: mikill um herðar, large about the shoulders, broad-shouldered, Nj. 200; þykkr um bóga, þeim manni er beit á of garðinn, Grág. ii. 286; skalat hann verja um bóstað hans, 222; kveðja um þann vetvang, 106; kveðja búa heiman um þann stað, i. 130, 355: liggja um strengi, Ld. 76; or liggja um akkeri, to ride at anchor, Eg. 261, 374, Fms. ii. 5, ix. 45, x. 351.
    2. of proportion; margir vóru um einn, too many against one, Ld. 156; þar vóru fjórir of einn ( four to one) mót Hákoni, Fms. x. 382; eigi minni liðs-munr, en sex mundi vera um Hákonar mann einn, i. 43; um einn hest vóru tveir menn, two men to each horse, vii. 295; sex menn sé um sáld, Grág. ii. 402: Hrafn var mjök einn um sitt, kept for himself, Fs. 29; malit hefi ek mitt of leiti? Gs. 16.
    III. off, past, beyond (cp. yfir), with verbs denoting motion; fara … suðr um Stað, Eg. 12; norðr um Stað, Fms. vii. 7; sigla vestr um Bretland, Nj. 281; er þeir kómu fram um Bjarkey, Ó. H. 137; norðr um Jaðar, 182; austan um Foldina, Eg. 81; út um Eldey, Eb. 108; austr um búðina, Nj. 231; ríða um þá þrjá bæi, Grág. i. 432; hann hljóp um þá, ok í fjall upp, passed them by, Landn. 89; sigla svá um oss fram, Orkn. 402; leggja um skut þessu skipi, to pass by this ship, Fms. x. 346; leita langt um skamt fram, Nj. 207 (cp. Lat. quod petis hic est); vaða jörð upp um klaufir, Ld. 336; fram um stafn, Landn. 29; aptr um stafn, Fms. x. 266; honum var úhægt at höggva um bríkina, Sturl. iii. 219; ríða um tún, to pass by a place, Ísl. ii. 252; neðan um sáðlandit, Nj. 82; fara of engi manns, Grág. ii. 277; fara um góð héruð, Landn. 37; ganga upp um bryggjuna, Eg. 195; ganga um stræti, by the road, Korm. 228; róa út um sund, Eg. 385; kominn um langan veg, 410; þeim dropum er renna um þekjuna, Fms. i. 263.
    2. over, across, along; sá er annan dregr um eldinn, Fms. i. 305; skyldi ganga um gólf at minnum öllum, to cross the flood, Eg. 253; but also to walk up and down the floor, 247; bera öl um eld, to bear the ale across the fire, Fms. vi. 442; slá um þvert skipit, Nj. 44; sigla vestr um haf, Fms. i. 22; ríða vestr um ár, austr um ár, Nj. 10, 99; suðr um sæ, Eg. 288; flytja e-n um haf, Nj. 128; austan um Kjöl, Ó. H.; sunnan um fjall, Fms. x. 3; suðr um fjall, Eg. 476; um þvera stofu, Fms. vi. 440; um þvera búð, Grág. i. 24; um þvert nesit, Fms. xi. 65; um öxl, round or across the shoulder, Ld. 276; um kné sér, across the knee, Eg. 304: the phrase, mér er e-ð um hönd, difficult to lay hand on, hard, not easy; and again, hægt um hönd, giving little trouble, easy to lay hand on; ykkr er þat hægst um hönd, easiest for you, Nj. 25; þegar eg vil er hægt um hönd, heima á Fróni at vera, Núm.; kastaði (the mail) um söðul sinn, across the saddle, Grett. 93 A.
    IV. with adverbs denoting direction, upp um, út um, niðr um, ofan um, inn um, fram um, with acc. or ellipt.; sær féll út ok inn of nökkvann, Edda 36; loginn stóð inn um ræfrit, Eg. 239; hann var kominn upp um ský, Fms. i. 137; út um bringuna, Ld. 150; hann gékk út of Miðgarð, Edda 35; ganga út um dyrr, Eg. 420; fara út um glugg, Fms. ix. 3; út um glugginn, Ld. 278; láta sér um munn fara, to pass out of the mouth, Háv. 51; ferr orð er um munn líðr, Sturl. i. 207.
    B. Temp. during, in the course of, cp. Engl. that spring, that summer; um messuna, Fms. x. 109; um þingit, Eg. 765; um sex ár, Stj.; um vetrinn, Eg. 168; of sumarit, Fms. x. 93; um sumarit, Nj. 4; um várit, Eg. 42; um nótt, Grág. i. 115; þat var um nótt, by night, Ld. 152; hann mátti eigi sofa um nætr, Nj. 210; sofa um nóttina, 7; vera þar um nóttina, 252; lengra enn fara megi um dag, in the course of one day, Grág. i. 89; um daginn, for the rest of the day, Ld. 42; um morna, Landn. (in a verse), Ó. H. 44; um nætr sem um daga, by night as well as day, Sks. 20 new Ed.; um allar aldir, Edda; um alla daga, all day long, Skm. 4; um alla sína daga, all his days, Hom. 114; allt um hans æfi, Eg. 268; um aldr, for ever, passim; um tíma, for a while, Mar.; um hríð, um stund, for a while, see stund, hríð; um … sakar, a while, see sök (A. III. 2); um samt, altogether, Sks. 113 B.
    2. above, beyond; standa um várþing, Grág. i. 103; um hálfan mánuð, Fms. ix. 526, v. l.; um viku, above a week.
    3. at a point of time, at; hann kom at höllinni um drykkju, Nj. 269; of matmál, at meal time, Grág. i. 261; um dagmál, um náttmál, einnhvern dag um þingit, Ld. 290; eitt hvert sinn um haustið, Nj. 26; þat var of vár, Fms. x. 389; um várit urðu mikil tíðendi, 2; þeir höfðu verit á sundi um daginn, Ld. 130; opt um daga, Edda 39; um daginn, the other day: um þat, when; um þat er þrír vetr eru liðnir, Ld. 146; um þat þessir eru bættir, Eg. 426; um þat lýkr, when the end is there, in the end, Fas. ii. 361; ef ek kom eigi aptr um þat, then, at that time, Fms. ii. 58; um þat er vér erum allir at velli lagðir, Eg. 426; um sinn, once, see sinni B, p. 530; um síðir, at last, see síð (II); um leið, at the same time; hér um bil, about so and so; um allt, of allt, always; Kristinn dóin má um allt sækja, at all times, N. G. L. ii. 154; nokkrum sinnum, ok hefir mér ofallt íllt þótt, Fms. v. 205 (see ávallt, p. 47, col. 2).
    C. Metaph. usages, of, about, in regard to a thing, Lat. de; halda vörð á um e-t, Eg. ch. 27; annask um e-t, to attend to, Nj. 75, Glúm. 342, Kormak; gefa gaum at um e-t, to give heed to, Ó. H. 215; bera um e-t, dæma um e-t, to bear witness, judge about, Nj. 100; tala um e-t, to speak of, 40; þræta um e-t, to quarrel about; spyrja um e-t, to speer or ask about, 110; göra, yrkja um e-n, Fms. x. 378; halda njósn um e-t, Eg. 72; nefna, búa um mál, Nj. 86; um alla ráða-görð, 101; stefna e-m um e-t, Grág. i. 175, 313, Nj. 87; vera til eptir-máls um e-t, passim; frækinn um allt, in everything, 89; bera gæfu til um e-t, Eg. 76; kappsamr of allt, þeir hyggja þat lög um þat mál, Grág. i. 9; eitt ráð myndi honum um þat sýnask, Nj. 79; kunna hóf at um ágirni sína, Ó. H. 131; þat er um þat átan, er …, N. G. L. i. 19; þau tíðendi er görzk höfðu um ferðir Egils ok stórvirki, Eg. 686; stór úfarar görask of menn þessa, Fms. xi. 151; aumligt er um e-t, Hom. 159 (Ed.); seinkaðisk of svörin, 623. 16; mikit er um fyrirburði slíka, Nj. 119; þá var hvíld á um bardagann, 248; hann telzk undan um förina, Fms. xi. 69; ruðning um kviðinn, Nj.; misfangi um mark, a mistake as to a mark, Grág.; binda um heilt, to bind up a sound limb, Ld. 206: gróa um heilt, to become sound, be healed, Fms. xi. 87, Al. 120; ganga um beina, to attend; leita e-s í um mein hennar, Eg. 565; veita tilkall um arf, Eg.; leita um sættir, grið, Nj. 92; selja laun um liðveizlu, 214: in inscriptions of chapters, um so and so, = Lat. de; um viðrtal Njáls ok Skarphéðins, um misfanga ok um mark, um bæjar bruna, Nj., Grág., Fms.; göra mikit um sik, to make a great fuss, Fb. i. 545; görði mikit um sik ok var sjálfhælinn, Grett. 133 A: vera vel um sik ( of good quality) ok vinsæll, Fms. xi. 118; mey er ok vissa vænsta ok bezt um sik, 104; at hón væri í engum hlut verri um sik, Hkr. ii. 129; sviðr um sik, wise of oneself, Hm. 102; auga blátt ok snart ok vel um sik, Mag. 7; hvárr um sik, each for himself, one by one, Dipl. ii. 11; vér staðfestum þessa articulos hvern um sik ok sér hverja, 13; þykki mér þat undarligt um svá vitran mann, of a man so wise, Eg. 20; var mart vel um hann, he had many good qualities, Rb. 364; þat mátti vera um röskvan mann, Fms. vii. 227.
    2. ganga um sýslur manna, to go about or upon men’s business, as an overseer. Eg. 2; ganga um beina, to attend, see beini.
    3. e-m er mikit (ekki) um e-t, to like, dislike; Guðrúnu var lítið um þat … lítið ætla ek þeim um þat bræðrum, at …, Ld. 246, 264, Fms. ii. 81; var honum ekki um Norðmenn, Hkr. i. 128; Þórði kvaðsk ekki vera um manna-setur, Ld. 42; er þér nökkut um ( hast thou any objection?), at vér rannsakim þik ok hús þin, Gísl. 53; sá er mönnum væri meira um, whom people liked more, Fms, ix. 36; ef þór er mikit um ráða-hug við mik, if thou art much bent on it, xi. 4.
    4. búa um eitt lyndi, to be of one mind, Jb. 396; búa um nægtir, grun, skoll, búa um heilt, see búa (A. II); búa um hvílu, to make a bed; búa um okkr, Nj. 201 (see búa B. I. 2. γ); setjask um kyrt, to settle oneself to rest, take rest, Fas. ii. 530; or sitja um kyrt.
    II. because of, for, Lat. ob; öfunda e-n um e-t ( invidere a-i a-d), Nj. 168; reiðask um e-t, um hvat reiddusk goðin þá, Bs. i. 22; telja á e-n of e-t, to blame one for a thing, Nj. 52; berja e-n íllyrðum um slikt, 64; lágu margir á hálsi honum þat, Fms. xi. 336; týna aldri um óra sök, Skv. 3. 49; verða útlagr um e-t, to be fined for a transgression, Grág. i. 16; dæmdr fjörbaugs-maðr um spellvirki, 129; maðr vegr mann um konu, if a man slays a person for [ violating] his wife, 61; um sakleysi, without cause, Nj. 106, 270, Bs. i. 19.
    III. beyond, above; fimm hundruð gólfa ok um ( plus) fjórum togum, Gm. 24; kistan var eigi um vættar höfga, Bs. i. 712; margir fengu eigi hlaupit um röst, Karl. 351; lítið um tuttugu menn, Sturl. i. 183; hann var ekki um tvítugan, Róm. 327; hafa vetr um þrítugt, to be one beyond thirty, i. e. thirty-one, Sturl. i. 183: freq. in mod. usage, hafa tvo um þrítugt ( thirty-two), átta um fertugt ( forty-eight), tvo um fimtugt ( fifty-two), einn um áttrætt ( eighty-one); sá dagr, sem um vikur fullar er í árinu, Rb. 128: at yðr verði þat ekki um afl, beyond your strength, more than one can do, Band. 21 new Ed.; um megn, id., Fms. viii. 62; þetta mál er nökkut þér um megn, vi. 18; kasta steini um megn sér, to overstrain oneself: um of, excessive; þótti mörgum þetta um of, Vígl. 18: um fram (q. v.), beyond; um alla menn fram, above all men, Ld. 20, Fms. v. 343; um alla hluti fram, above all things; um þat fram sem ykkr var lofat, Sks.: um hug; vera e-t um hug, to have no mind for, dislike; ef þér er nökkut um hug á kaupum við oss, Nj. 24.
    IV. turned over, in exchange; skipta um, snúa um, venda um, see skipta III and snúa A. III.
    V. over, across; detta, falla um e-t, to stumble over; hverr féll um annan, of heaps of slain. Eg. 24; fÉll bóandinn um hann, Nj. 96; detta um stein, þúfu, to stumble over a stone, mound; glotta um tönn, see tönn.
    VI. by; draugrinn hafði þokat at Þorsteini um þrjár setur, by three seats, Fb. i. 417; hefja upp of faðm saman, by a fathom, Grág. ii. 336; minka um helming, to decrease by one half; hverr um sik, each by himself, Rétt. 114.
    VII. about; eiga e-t um at vera, to be troubled about a thing; þeir sögðu honum hvat um var at vera, what it was about, Hrafn. 18; sem engi ótti væri um at vera, no danger, Fms. iv. 57; eiga ekki um at vera, iii. 156; or, eiga um ekki at vera, Gísl. 30; eiga vandræði, fjölskyldi um at vera, Fms. vi. 378, xi. 78; hann segir honum um hvat vera er, what was the matter? Gísl. 36; þann sagði þvílíkt er hann hafði um at vera, Krok.; var fátt um með þeim, they were on cold terms, Nj. 2; var þá ekki lítið um, there was no little fuss about it, Bárð. 174; mikit er um þá maðrinn býr, mart hefir hann að hugsa, a ditty.
    VIII. ellipt., til marks um, Nj. 56; þykkir honum vænkask um, Fms. xi. 135; þann mála-búnað at hann verðr sekr um, Nj. 88; ef satt skal um tala, 105; mér hefir tvennt um sýnzk, 3; menn ræddu um at vánt væri skip hans, 282; hér má ek vel svara þér um, 33; hann brá dúki um, Fms. x. 382; enda er þá djöfullinn um (about, lurking) at svíkja þann mann, Hom. 159; þannig sem atburðr hefir orðit um, as things have turned out, Fms. xi. 64; ekki er við menn um at eiga, this is no dealing with men (but with trolls or devils), Nj. 97.
    IX. with adverbs; í hring útan um, all round, Eg. 486; gékk um Veðrit, veered round, changed, Bs. i. 775; ríða um, to ride by, Eg. 748; sigla um, to sail by, Fms. x. 23; er konungr færi norðan ok suðr um, Eg. 53; langt um, far beyond, quite; fljótið var langt um úfært, quite impassable, Nj. 63, 144; þessi veðr eru langt um úfær, Grett. 181 new Ed.; cp. mod. það er langt um betra, by far better; kring-um, all around, see A.V.
    2. um liðinn, passed by, of time; á þeirri viku er um var liðin, in the past week, Ísl. ii. 332.
    WITH DAT.
    A. Local, over, Lat. super; but almost entirely confined to poets, sitja um matborði (of Hkr. iii. 109) = sitja yfir matborði, Fms. viii. 51; um verði, over the table, Hm. 30; sitja of (= yfir) skörðum hlut, Ó. H. 150; sá er tvá húskarla á, ok um sjálfum sér, two house-carles besides himself, Grág. (Kb.) i. 10; um alda sonum, Fm. 16; er ek hafðak veldi of héruðum þessum, Clem. 35; hár söngr of svírum, Hornklofi; nema þér syngi um höfði, Hkv. 2; sitja um sínum ver, Vsp.; er ek sat soltin um Sigurði, Gkv. 2. 11; opin-spjallr um e-u, … þagmælskr um þjóðlygi (dat.), Ad. 1; um styrkum ættar stuðli, 12; ægis-hjálm bar ek um alda sonum, meðan ek um menjum lák, Fm. 16; gól um hánum, Vsp.; úlfr þaut um hræfi, Ó. H. (in a verse); see ‘of,’ prep., p. 462, col. 2, and yfir.
    B. Of time, by; um dögum, by day, Fms. vi. 98, ix. 48; um nóttum, by night, vii. 166; um haustum, in the autumn, Eb. 216; bæði um haustum ok várum, both in autumn and spring, Sks. 235 B; um sumrum, Fms. vi. 255; um sumrum herjuðu þeir í Noreg, Eb. 3; þakt með ísum um vetrum ok sumrum, both winter and summer, Sks. 181 B; opt um vetnim, Eg. 4; þeir liggja úti hvert sumar, en um vetrum eru þeir heima, Fms. xi. 97. This use with dat. is obsolete in mod. prose.

    Íslensk-ensk orðabók > UM

  • 103 якорь

    муж.
    1) anchor мор.

    становиться на якорь, стать на якорь — to anchor; to come to anchor, to ride at anchor

    отдавать якорь — to drop/cast the anchor

    бросить якорь — to cast/drop anchor; to settle down перен.

    сниматься с якоря, сняться с якоря — to weigh anchor; to get under way перен.

    2) электр. armature; rotor
    ••

    якорь спасения — sheet anchor, sheet-anchor, last hope, anchorage

    Русско-английский словарь по общей лексике > якорь

  • 104 kotwica

    -y; -e; f

    rzucić ( perf) kotwicę — to cast lub drop anchor

    podnieść ( perf) kotwicę — to weigh anchor

    * * *
    f.
    żegl. ( w zegarku) anchor; kotwica admiralicji stocked anchor; kotwica martwa sinker, mooring; kotwica patentowa stockless l. patent anchor; stać na kotwicy lie l. ride at anchor; rzucić kotwicę drop l. cast anchor; podnieść kotwicę raise l. weigh anchor.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kotwica

  • 105 mouillage

    mouillage [mujaʒ]
    masculine noun
    ( = abri) anchorage
    * * *
    mujaʒ
    nom masculin Nautisme ( manœuvre) anchoring; ( emplacement) anchorage

    être au mouillage — to lie ou ride at anchor

    mouillage de mines — Armée minelaying

    * * *
    mujaʒ nm
    NAVIGATION (= lieu) anchorage, moorings pl
    * * *
    1 Naut ( manœuvre) anchoring; mouillage de mines Mil minelaying; être au mouillage to lie ou ride at anchor;
    2 Naut ( emplacement) anchorage;
    3 (de vin, lait) watering(-down).
    [mujaʒ] nom masculin
    1. NAUTIQUE [emplacement] anchorage, moorings, moorage
    [manœuvre] mooring

    Dictionnaire Français-Anglais > mouillage

  • 106 якорь

    м. мор., тех.
    anchor; эл. armature; rotor

    становиться на якорь — anchor; come* to anchor

    бросить якорь — cast* / drop anchor

    стоять на якоре — be anchored; ride* at anchor

    сниматься с якоря — weigh anchor; (перен.) get* under way

    ♢ якорь спасения — sheet anchor

    Русско-английский словарь Смирнитского > якорь

  • 107 якорь

    м.
    1) мор. anchor ['æŋkə]

    мёртвый я́корь — mooring anchor

    станови́ться на я́корь — anchor; come to anchor

    бро́сить я́корь — cast / drop anchor

    стоя́ть на я́коре — be anchored; ride at anchor

    снима́ться с я́коря — weigh anchor; get under way

    2) эл. armature, rotor
    ••

    я́корь спасе́ния — sheet anchor

    Новый большой русско-английский словарь > якорь

  • 108 ὀχέω

    Grammatical information: v.
    Meaning: `to carry, to bear, to endure, to sustain', `to let mount or ride', `to anchor' (Od., E. Hel. 277); midd. (more often) `to drive, to ride, to swim, to be at anchor'.
    Other forms: - έομαι (Il.), aor. a. fut. (not Att. prose) act. ὀχῆ-σαι (Call.), - σω (A., E.), midd. - σασθαι, - σομαι (Hom.), pass. - θῆναι (Hp.).
    Compounds: Also w. prefix, esp. ἐπ-οχέομαι, act.
    Derivatives: 1. ὀχ-ετός m. (from ὄχος?; cf. Schwyzer 501) `canal, furrow' (Pi., IA.) with - ετεύω `to conduct by a canal', with - ετεία, - έτευμα a.o.; ὀχετ-ηγός `drawing a canal' (Φ 257; Chantraine Études 90); 2. ὄχετλα ὀχήματα H.; 3. ὄχ-ημα n. `vehicle', also metaph. (Pi., IA.) with - ηματικός; 4. - ησις f. `the driving, riding' (Hp., Pl.).
    Origin: GR [a formation built with Greek elements]
    Etymology: In midd. iterative to 2. ἔχω `carry, offer' (Schwyzer 717); for the meaning `drive, ride' cf. esp. Lat. vehō etc. Also the more rare active forms can be understood, but through the formally possible connection with 1. ἔχω `hold, possess etc.' ( ἔχειν τε καὶ ὀχεῖν Pl. Kra. 400a) the meaning of the act. has sometimes shifted, so in ὀχέοντας ὀϊζύν (η 211) beside πόνον τ' ἐχέμεν καὶ ὀϊζύν (Ν 2, θ 529). -- Further s. 2. ἔχω; s. also ὄχος and ὄχλος.
    Page in Frisk: 2,455-456

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀχέω

  • 109 Anker

    An·ker <-s, -> [ʼaŋkɐ] m
    1) naut anchor;
    [irgendwo] vor \Anker gehen naut to drop [or cast] anchor [somewhere]; ( fig) (fam a.) to stop [over] somewhere;
    den \Anker hieven [o lichten] to weigh [or raise] anchor;
    [irgendwo] vor \Anker liegen to lie [or ride] at anchor;
    \Anker werfen (a. fig) to drop [or cast] anchor;
    2) (fig geh: Halt) mainstay, support
    3) tech, bau; ( Befestigungsteil) anchor[-iron]; ( Teil eines Aggregates) armature; ( Teil des Uhrwerks) anchor

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > Anker

  • 110 ὅρμος 2

    ὅρμος 2.
    Grammatical information: m.
    Meaning: `anchorage, road(stead), harbour', also metaph. (Il.).
    Compounds: Compp., e.g. ὁρμο-φύλαξ `harbour-master' (pap.); often as 2. member, e.g. πάν-ορμος `offering anchorage to all (ships)' ( λιμένες, ν 195), often as PN (Sicily a.o.), δύσ-ορμος `with a bad harbour, inhospitable' (A., X.); often w. preposition, partly as backformations from the relevant verbs: ἔξ-ορμος `sailing out' (E.: ἐξ-ορμέω; Strömberg Prefix Studies 58), ὕφ-ορμος `at anchor, fit for anchoring' (Ph., Str.), also subst. m. `anchorage' (Arist., Str.: ὑφ-ορμέω), πρόσ-ορμος m. `id.' (Str.: πρόσ-ορμέω, - ορμίζω).
    Derivatives: Two denomin. 1. ὁρμέω, also w. ἐφ-, ἐξ-, ὑφ- a.o., `to be at anchor (in the harbour)' (IA.) with ἐφόρμησις f. and (as backformation) ἔφορμος m. `the being at anchor, blockade' (Th.). 2. ὁρμίζω, - ομαι, aor. - ίσαι, - ίσασθαι, often w. prefix, e.g. ἐν-, προσ-, καθ-, μεθ-, `to bring to resp. to arrive at the anchorage or harbour, to anchor (oneself)' (Il.) with ( προσ- a.o.) όρμισις f. `the anchoring' (Th.), ( ἐν-)όρμισμα n. `anchorage, the anchoring' (App.), προσορμισμός m. `the anchoring' (sch.), προσορμιστήριον H. as explanation of ἐπίνειον (cod. ἐπήνιον), ὁρμιστηρία f. `rope for anchoring, attaching' (Ph., D. S.), ὁρμίστρια f. "the anchoreress" surn. of Isis (pap. IIp).
    Origin: IE [Indo-European] [911] * ser- `string'?
    Etymology: Without certain etymology. Often connected with ὁρμη, but with diff. argumentation: prop. "impulse, startingpoint" (Fick GGA 1894, 242); "a place where ships may ride at anchor" = Skt. sárma- m. `flowing' (Word ClassPhil. 3, 77), "luogo dove si getta l'ancora" (Bolelli Stud. itfilcl. 24 [1950] 104). Bq and Hofmann Et.Wb. consider for it, semantically also a little stilted, connection with εἴρω `string' ("attacher"); so prop. "attachement, Festmachung" (against this Porzig Satzinhalte 262) and with ὅρμος `chain' basically identical. Instead of operating with the abstract notion `fastening', it would be better, to explain ὅρμος `anchorage' as metaphor from ὅρμος `(anchor)-chain'; cf. AP 9, 296: τὸν ἀπ' ἀγκύρης ὅρμον ἔκειρε. -- Or to ἕρματα `supporting stones' (also unclear) ?
    Page in Frisk: 2,420-421

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὅρμος 2

  • 111 якір

    ч
    1) мор. anchor; ( малий) kedge, grapnel; мертвий

    стояти на якорі — to lie ( to ride) at anchor, to be anchored

    знятися — з якоря to weigh anchor; to get under way

    2) ел. armature; rotor

    якір — реле armature, reed

    Українсько-англійський словник > якір

  • 112 RÍÐA

    I)
    (að), v. to tremble, move unsteadily (riðuðu augu).
    f. shivering fever, ague.
    * * *
    1.
    ríð, pret. reið, reitt (mod. reiðst), reið, pl. riðu; subj. riði; imperat. ríð, ríttu, Lv. 39, mod. ríddu; part. riðinn: [A. S. ridan; Engl. ride; Germ. reiten, etc.]:— to ride; in Icel., where all land-travelling is on horseback, ríða has become almost synonymous with to journey, travel, adding the road or way in acc. (cp. Old Engl. use of to ride); ríða leið sína, veg sinn, etc.; þeir bræðr riðu til alþingis, Nj. 2; nú skalt þú riða vestr, … þá reið í móti þeim Þjóstólfr, reið Höskuldr heim til hús síns, 4; síðan reið hann vestr í Hjarðarholt, Ísl. ii. 199; ok þegar reið hann at leita líkanna, Eg. 601; þá lét Ásgerðr skjóta hesti undir mann, reið sá sem ákafligast vestr í Hjarðarholt … Þorgerðr lét þegar söðla sér hest … riðu þau um kveldit ok nóttina til þess er þau kómu til Borgar, 602, 603; flestir menn riðu Týrsdaginn í brott, Sturl. iii. 183; tóku þeir nú á reið mikilli ok var allgott at ríða ofan eptir héraðinu, 185; þeir riðu Þriðja-daginn, … þeir riðu til Hörgárdals um kveldit, reið Eyjólfr á Möðru-völlu, … riðu þeir upp um Hörgárdal, … Rafn ok Eyjólfr riðu með flokk sinn upp eptir ísinum, 216, 217; géf ek þat ráð at þú ríðir í mót honum, en ek mun ríða til meðan, Fms. i. 70, xi. 364, Gísl. 19, Nj. 85, 86: metaph., at margir Íslendingar mundi kenna á hlut sínum, nema þeir riði sjálfir á vit sín, unless they rode towards themselves, i. e. took counsel with themselves, took care, Ld. 180:—absol. to start, part, ok hvergi í kveldi ríða, Skíða R. 108; jarl bað hann búask ok sagði mál at riðu, Orkn. 48.
    2. adding the horse (vehicle) in dat.; ríða hesti, ríða svörtum, hvítum, … skjóttum, góðum, vökrum … hesti, Nj. 54, 81, etc.; ríða húsum, to ‘ride’ the ridge of a house (as a ghost), Grett. 83 new Ed.
    3. trans. with acc.; ríða hest, to break a colt for riding; and hann er vel riðinn, well broken in; ó-riðinn, unbroken: also to cover, of horses, cattle.
    4. reflex., recipr. ríðask at, to attack one another, Al.; ríðask hjá, to pass by one another, Sturl. ii. 171.
    B. To swing, sway, with the notion of a heavy, rotary motion, as of a thing in balance, a weapon brandished, a windlass, or the like; [cp. Engl. sea-phrase to ride at anchor]; í því er hann heyrði sverðit ríða, Karl. 161; nú reið sverð at svíra, Bs. ii. 74; maðr nokkurr er sá at öxin reið, Fms. vii. 325; er öxin reið at honum, ii. 82; ef konungr léti ofan ríða sverðit, vii. 172; en er upp reið gáiga-tréit, 13; konungr stóð undir er tréit reið, ix. 386; þá reið at honum brúnássinn, ok hrataði hann inn aptr, Nj. 202; þá er sól riðr upp ok þar til er hón sezk, N. G. L. i. 218; þat tré er riða skal öllum at upp loki, of a door, Hm. 137:—to balance; önnur galeiðrinn sprakk er hón reið á járninu, Fagrsk.: metaph. the phrase, e-t ríðr miklu (or á miklu), to be of great importance, momentous; honum þótti í þér mest vinkaup ok stærstu ríða um þína hollostu, Fb. ii. 289; hve mjök þat er kallat at á hirti (sic) ríði, hversu til fátækra manna var gört í þessu lífi, Bs. i. 104; á-ríðandi, momentous; e-t ríðr e-m at fullu, proves fatal to one.
    2. to reel, stagger; í því er fíllinn tók at ríða, Al. 76; tók þá kastalinn at ríða mjök, Fms. viii. 429; hann reið á ymsar hliðar, Konr.: impers., reið bátinum svá at honum hvelfir, the boat rolled so that it capsized, Mar.; in mod. usage better, alda ríðr undir skipið, aldan reið að, of the rolling waves, freq. in mod. usage.
    2.
    ríð, reið, riðu, declined like the preceding word, but altogether different in etymology, being originally vríða; [A. S. wriðan; Engl. writhe; Dan.-Swed. vride, vrida; cp. Engl. wreath, wreathe; reiðr = angry, distorted, is derived from this verb]:—to writhe, twist, knit, wind; hár riðit í hring, the hair twisted into a ring, Akv. 8; ríða knút, to knit a knot; dúk ok ríða á þrjá knúta, Fb. i. 212; þar var hrískjörr nokkur ok riðu þar á knúta stóra, Orkn. 372; þar á kjörrinu reið ek þér knút, … ekki mun ek leysa þann knút er þú reitt mér þar, en riða mátta ek þér þann kaút, er …, Fms. vii. 123; með hverri list þeir eru saman riðnir, Al. 19; ríða knapp á e-t, to finish, wind a thing up, Ísl. ii. 102; ríða net, ríða ræxna, to net a net; tók hann lín ok garn, ok reið á ræxna svá sem net er síðan, Edda i. 182; ekki ríðanda ræxn, Sd. 188.
    2. metaph., vera við e-t riðinn, to be wound up with a thing; ok verðr hann lítt við söguna riðinn, Glúm. 334; ef þeir vitu at þú ert nokkuð við hennar mál riðinn, Fbr. 57; and ó-við-riðinn, unconnected with.
    B. [Prob. the same word], to rub, smear, with dat.; floti var riðit á öl spjótskeptin, Sd. 163; ríða smyrslum á, Hom. (St.); taka hráka sinn, ríða í kross í krismu stað á brjóst ok millum herða, N. G. L. i. 339; hann ríðr því (the lime) heitu á limar ok kvistu viðarins, Fms. vi. 153; hann reið á blóðinu. Eg. 211; hann ríðr á hann vatni sínu, Bs. i. 460; hann lét ríða leiri ok kolum í andlit sér, Fms. ii. 59; taka snjó ok bræða með höndum sér ok ríða á, svá at þat verði alvátt, K. Þ. K. 12; er dreifð síðan askan ok riðit sem víðast um þau kjöt, Stj. 71; hón vill jafnan ríða hann blóði ok róðru, Gísl. 45; hann tekr þá Sköfnungs stein, ok ríðr, ok bindr við hönd Gríms, Ld. 252; tók ek hein ór pússi mínum ok reið ek í eggina, Sturl. ii. 62.
    II. metaph., with dat. to thrash, flog; ef maðr bregðr manni at hann væri stafkarl, eða riðr honum kinn, bæti hálfa mörk, or smears his cheeks, i. e. buffets him, cp. vulgar Dan. smöre een = to give a sound thrashing, and Swed. han wredh hans bak, i. e. flogged him; ef þat er kennt konu at hón ríði ( that she beats) manni, eða þjónum hans, … þá er hón sek þrem mörkum, 390; hann var blóðrisa um herðarnar, en hlaupit hold af beinum … flutti þat Oddr, at Geirríð mun hafa riðit honum, Eb. 46 (thus, and not from ríða, to ride?).
    III. to wring, press; mjólk sú er riðin er ór selju börk, Pr. 473.

    Íslensk-ensk orðabók > RÍÐA

  • 113 رسا

    رَسَا (المَرْكَبُ، رَسَتِ السّفِينَةُ)
    to anchor, cast anchor, drop anchor, ride at anchor, come to anchor moor, berth, land

    Arabic-English new dictionary > رسا

  • 114 ενορμεί

    ἐνορμάω
    rush in: pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic)

    Morphologia Graeca > ενορμεί

  • 115 ἐνορμεῖ

    ἐνορμάω
    rush in: pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic)

    Morphologia Graeca > ἐνορμεῖ

  • 116 ενορμούντα

    ἐνορμάω
    rush in: pres part act neut nom /voc /acc pl (attic epic doric ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres part act masc acc sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres part act neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres part act masc acc sg (attic epic doric)

    Morphologia Graeca > ενορμούντα

  • 117 ἐνορμοῦντα

    ἐνορμάω
    rush in: pres part act neut nom /voc /acc pl (attic epic doric ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres part act masc acc sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres part act neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres part act masc acc sg (attic epic doric)

    Morphologia Graeca > ἐνορμοῦντα

  • 118 ενορμώ

    ἐνορμάω
    rush in: pres imperat mp 2nd sg
    ἐνορμάω
    rush in: pres subj act 1st sg (attic epic ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres ind act 1st sg (attic epic ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres subj act 1st sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres ind act 1st sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres subj act 1st sg (attic epic doric)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres ind act 1st sg (attic epic doric)

    Morphologia Graeca > ενορμώ

  • 119 ἐνορμῶ

    ἐνορμάω
    rush in: pres imperat mp 2nd sg
    ἐνορμάω
    rush in: pres subj act 1st sg (attic epic ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres ind act 1st sg (attic epic ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres subj act 1st sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: pres ind act 1st sg (attic epic doric ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres subj act 1st sg (attic epic doric)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: pres ind act 1st sg (attic epic doric)

    Morphologia Graeca > ἐνορμῶ

  • 120 ενόρμιον

    ἐνόρμιον
    harbour-dues: neut nom /voc /acc sg
    ἐνορμάω
    rush in: imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic)
    ἐνορμάω
    rush in: imperf ind act 1st sg (epic doric ionic)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: imperf ind act 3rd pl (doric)
    ἐνορμέω
    ride at anchor in: imperf ind act 1st sg (doric)

    Morphologia Graeca > ενόρμιον

Страницы

См. также в других словарях:

  • ride at anchor — To be anchored • • • Main Entry: ↑anchor * * * ride at anchor phrase if a ship rides at anchor, it is fixed to the bottom of the sea by an anchor Thesaurus: what ships and boats dohyponym Main entry …   Useful english dictionary

  • ride at anchor — if a ship rides at anchor, it is fixed to the bottom of the sea by an anchor …   English dictionary

  • anchor — [aŋ′kər] n. [ME anker < OE ancor < L anc(h)ora < Gr ankyra, an anchor, hook < IE base * ank , to bend > ANKLE] 1. a heavy object, usually a shaped iron weight with flukes, lowered by cable or chain to the bottom of a body of water… …   English World dictionary

  • ride — ride1 [ raıd ] (past tense rode [ roud ] ; past participle rid|den [ rıdn ] ) verb *** ▸ 1 go by horse/bicycle etc. ▸ 2 travel in vehicle ▸ 3 criticize someone annoyingly ▸ 4 take part in race ▸ 5 float on water/in air ▸ + PHRASES 1. )… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • ride — 1 /raId/ verb past tense rode past participle ridden / rIdn/ 1 ANIMAL (I, T) to sit on an animal, especially a horse, and make it move along: She learnt to ride when she was seven. | ride away/across/back etc: He rode away across the marshes. |… …   Longman dictionary of contemporary English

  • anchor — I n. 1) to cast, drop anchor 2) to raise, weigh anchor 3) at anchor (to ride at anchor) II v. to anchor firmly * * * [ æŋkə] dropanchor weigh anchor to cast to raise to anchor firmly at anchor (to ride …   Combinatory dictionary

  • anchor — anchorable, adj. anchorless, adj. anchorlike, adj. /ang keuhr/, n. 1. any of various devices dropped by a chain, cable, or rope to the bottom of a body of water for preventing or restricting the motion of a vessel or other floating object,… …   Universalium

  • ride — I UK [raɪd] / US verb Word forms ride : present tense I/you/we/they ride he/she/it rides present participle riding past tense rode UK [rəʊd] / US [roʊd] past participle ridden UK [ˈrɪd(ə)n] / US *** 1) a) [intransitive/transitive] to sit on an… …   English dictionary

  • anchor — /ˈæŋkə / (say angkuh) noun 1. a device for holding boats, vessels, floating bridges, etc., in place. 2. any similar device for holding fast or checking motion. 3. a key person; mainstay. 4. (in a tug of war team) the person, usually the one who… …  

  • anchor — an•chor [[t]ˈæŋ kər[/t]] n. 1) naut. navig. a heavy device dropped by a chain, cable, or rope to the bottom of a body of water for restraining the motion of a vessel or other floating object 2) any similar device for holding fast or checking… …   From formal English to slang

  • anchor — n 1. mooring, ground tackle, kedge, grapnel, grappling iron, killick; mushroom anchor, stockless anchor. 2. safeguard, mainstay, security, protection, support, strength, defense; prop, pillar, staff; refuge, asylum, haven, sanctuary. v 3. secure… …   A Note on the Style of the synonym finder

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»