Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

rex

  • 1 Rex

    • Rex

    English-Czech dictionary > Rex

  • 2 Rex

    Czech-English dictionary > Rex

  • 3 rēx

        rēx rēgis, m    [REG-], an arbitrary ruler, absolute monarch, king: cum penes unum est omnium summa rerum, regem illum vocamus: se inflexit hic rex in dominatum iniustiorem: regem diligere: monumenta regis, H.: Reges in ipsos imperium est Iovis, H.: post exactos reges, L.: clamore orto excitos reges, the royal family, L.: ad Ptolemaeum et Cleopatram reges, legati missi, i. e. king and queen, L.—Poet.: Rex patrem vicit, i. e. public duty overcame paternal love, O.: populum late regem, i. e. supreme, V.—Esp., the king of Persia: In Asiam ad regem militatum abiit, T.: a rege conruptus, N.— A despot, tyrant: qui rex populi R. esse concupiverit (of Caesar).—In the republic, of a priest who performed religious rites which were formerly the king's prerogative: rex sacrorum, high-priest: de rege sacrifico subficiendo contentio, L.—Of a god, esp. of Jupiter, king: omnium deorum et hominum: divom pater atque hominum rex, V.: aquarum, i. e. Neptune, O.: Umbrarum, i. e. Pluto, O.: silentum, O.: infernus rex, V.—Of Æolus, V.—As a title of honor, king, lord, prince, head, chief, leader, master, great man: cum reges tam sint continentes, i. e. Caesar's friends: Rex erat Aeneas nobis, V.: tu regibus alas Eripe, i. e. the queen-bees, V.: rex ipse (privorum) Phanaeus, i. e. the best, V.: Actae non alio rege puertiae, governor, H.: pueri ludentes, ‘rex eris,’ aiunt, H.: gratiam regi referri, i. e. patron, T.: Rex horum, Iu.: sive reges Sive inopes, great men, H.
    * * *

    Latin-English dictionary > rēx

  • 4 Rex

    Rex /rɛks/ (lat.)
    n.
    1 Re: George Rex, Giorgio Re ( regnante)
    2 (leg., in GB) (la) Corona; lo Stato ( nelle cause contro privati cittadini)
    Rex v. (o versus) Smith, (intestazione di una) causa legale della Corona contro Mr Smith.
    (First names) Rex /rɛks/
    m. dim. di Reginald

    English-Italian dictionary > Rex

  • 5 Rex

    Rex [reks]
    British Edward/George Rex le roi Édouard/Georges, Édouard/Georges Roi;
    Law Rex v Gibson la Couronne contre Gibson

    Un panorama unique de l'anglais et du français > Rex

  • 6 rex

    rēx, rēgis m.
    1) царь (r. Darēus QC; r. Macedonum QC; urbem Romam a principio reges habuēre T)
    rex regum L, VP = Agamemnon, — но тж. Su парфянский царь
    r. mensae Macr или convivii Sidпредседатель пира
    2) царевич, принц ( reges Syriae C)
    3) pl. царская чета ( Ptolemaeus Cleopatraque reges L)
    4) со времени свержения царей в Риме верховный жрец (r. sacrorum, sacrificorum C или sacrifĭcus L)
    r. populi Romani CCaesar
    6) владыка, властелин, повелитель (r. Aeneas V)
    r. deorum atque homĭnum V, CJuppĭter
    r. aquarum или aequoreus ONeptūnus
    r. infernus V (Stygius V или umbrarum O) — Pluto
    7) наставник, воспитатель (r. pueritiae H)
    8) покровитель, патрон Pl, Ter, H; богач или знатный человек ( sive reges sive inopes H)

    Латинско-русский словарь > rex

  • 7 rex

    rex rex, regis m царь

    Латинско-русский словарь > rex

  • 8 Rex

    Rex [reks] s JUR Br (der) König ( academic.ru/61187/Regina">Regina)
    R. abk
    2. Regina, Queen
    4. Rex, King

    English-german dictionary > Rex

  • 9 Rex

    Rex (лат.) m =
    1. коро́ль; Fridericus Rex Фри́дрих, коро́ль (по́дпись Фри́дриха II),
    2. G тж. -es, pl -e школ. ре́ктор, дире́ктор

    Allgemeines Lexikon > Rex

  • 10 Rex

    Rex n GB Jur Rex v Jones la Couronne contre Jones.

    Big English-French dictionary > Rex

  • 11 Rex

    〈m.; Rex, Rexe〉 〈informeel; onderwijs〉

    Wörterbuch Deutsch-Niederländisch > Rex

  • 12 Rex

    Rex, J.
    Джон Рекс, английский социолог африканского происхождения, специалист в области этнических отношений и теории конфликта. Соч.: "Ключевые проблемы социологической теории", "Раса, община, конфликт", "Колониальные иммигранты в британском городе", "Социология и демистификация мира", "Раса, колониализм и город", "Открывая социологию".

    Англо-русский словарь по социологии > Rex

  • 13 rex

    rex (Lat) König m

    English-german law dictionary > rex

  • 14 rex

    rex, regis, m., king.

    English-Latin new dictionary > rex

  • 15 REX

    REX [‚ɑ:ri:'eks]
    ( abbreviation real-time executive routine) = superviseur en temps réel

    Un panorama unique de l'anglais et du français > REX

  • 16 REX

    REX, reentry experiment
    ркт эксперимент с использованием ГЧ

    English-Russian dictionary of planing, cross-planing and slotting machines > REX

  • 17 rex

    [st1]1 [-] rex, rēgis, m. [rego]: - [abcl][b]a - roi, souverain, monarque; suffète (à Carthage); grand roi (roi de Perse). - [abcl]b - (sous la république, terme odieux) maître absolu, despote, tyran. - [abcl]c - le premier (dans un art), le prince (des orateurs). - [abcl]d - personnage puissant ou riche: chef, maître, patron, protecteur, gros personnage, nabab. - [abcl]e - mentor, précepteur. - [abcl]f - chef des jeux d'enfants.[/b]    - reges (au plur.): - [abcl]a - les rois. - [abcl]b - le roi et la reine, le couple royal. - [abcl]c - la famille royale. - [abcl]d - les fils du roi.    - Karthagine quotannis bini reges creabantur, Nep.: chaque année, à Carthage, on nommait deux rois (= deux suffètes).    - impune quae lubet, id est regem esse, Sall.: faire librement ce que l'on veut, c'est être un tyran.    - populus late rex, Virg.: le peuple qui exerce une vaste domination.    - rex umbrarum, Ov.: celui qui commande aux ombres (Pluton).    - rex Olympi, Virg.: celui qui commande sur l'Olympe (= Jupiter).    - hic inferni janua regis dicitur, Virg. En. 6: ici, dit-on, se trouve la porte du roi des Enfers.    - rex tertiae sortis, Sen. Herc. Fur. 833: le roi qui a eu en partage le troisième lot (= Pluton).    - pronepos regis aquarum, Ov. 10: arrière-petit-fils du roi des eaux (= de Neptune).    - movit caput aequoreus rex, Ov. 8: le roi des eaux (= Neptune) acquiesça de la tête.    - regum rex (gr. βασιλευς βασιλέων), Suet. Calig. 5; Amm. 17: le roi des rois (le roi des Parthes).    - rex sacrificulus (rex sacrificus ou rex sacrorum): roi des sacrifices (dignité religieuse chez les Romains). - voir hors site rex sacrorum.    - rex mensae, Macr.: le roi du festin, le président du festin.    - rex convivii, Sid. (rex seul, Prud.): le roi du festin.    - rex avium, Plin.: le roi des oiseaux (l'aigle).    - rex armenti, Stat.: le roi du troupeau (= le taureau).    - rex ferarum: le roi des animaux (= le lion).    - Eridanus, rex fluviorum, Virg.: le Pô, le fleuve le plus important des fleuves.    - regem me esse oportuit, Ter. Phorm.: j'aurais dû être un gros bourgeois! [st1]2 [-] Rex, Rēgis, m.: Rex (surnom).
    * * *
    [st1]1 [-] rex, rēgis, m. [rego]: - [abcl][b]a - roi, souverain, monarque; suffète (à Carthage); grand roi (roi de Perse). - [abcl]b - (sous la république, terme odieux) maître absolu, despote, tyran. - [abcl]c - le premier (dans un art), le prince (des orateurs). - [abcl]d - personnage puissant ou riche: chef, maître, patron, protecteur, gros personnage, nabab. - [abcl]e - mentor, précepteur. - [abcl]f - chef des jeux d'enfants.[/b]    - reges (au plur.): - [abcl]a - les rois. - [abcl]b - le roi et la reine, le couple royal. - [abcl]c - la famille royale. - [abcl]d - les fils du roi.    - Karthagine quotannis bini reges creabantur, Nep.: chaque année, à Carthage, on nommait deux rois (= deux suffètes).    - impune quae lubet, id est regem esse, Sall.: faire librement ce que l'on veut, c'est être un tyran.    - populus late rex, Virg.: le peuple qui exerce une vaste domination.    - rex umbrarum, Ov.: celui qui commande aux ombres (Pluton).    - rex Olympi, Virg.: celui qui commande sur l'Olympe (= Jupiter).    - hic inferni janua regis dicitur, Virg. En. 6: ici, dit-on, se trouve la porte du roi des Enfers.    - rex tertiae sortis, Sen. Herc. Fur. 833: le roi qui a eu en partage le troisième lot (= Pluton).    - pronepos regis aquarum, Ov. 10: arrière-petit-fils du roi des eaux (= de Neptune).    - movit caput aequoreus rex, Ov. 8: le roi des eaux (= Neptune) acquiesça de la tête.    - regum rex (gr. βασιλευς βασιλέων), Suet. Calig. 5; Amm. 17: le roi des rois (le roi des Parthes).    - rex sacrificulus (rex sacrificus ou rex sacrorum): roi des sacrifices (dignité religieuse chez les Romains). - voir hors site rex sacrorum.    - rex mensae, Macr.: le roi du festin, le président du festin.    - rex convivii, Sid. (rex seul, Prud.): le roi du festin.    - rex avium, Plin.: le roi des oiseaux (l'aigle).    - rex armenti, Stat.: le roi du troupeau (= le taureau).    - rex ferarum: le roi des animaux (= le lion).    - Eridanus, rex fluviorum, Virg.: le Pô, le fleuve le plus important des fleuves.    - regem me esse oportuit, Ter. Phorm.: j'aurais dû être un gros bourgeois! [st1]2 [-] Rex, Rēgis, m.: Rex (surnom).
    * * *
        Rex, regis. Cic. Roy.
    \
        Purpureus rex. Ouid. Vestu de pourpre.
    \
        Populus late rex. Virgil. Peuple regnant sur grande estendue de pays.
    \
        Rex pueritiae. Horat. Recteur, Moderateur, Guide et gouverneur d'un jeune enfant.
    \
        - siue reges, Siue inopes erimus coloni. Horatius. Soit que soyons riches, soit que soyons povres, etc.
    \
        Reges aerarii. Cic. Les gouverneurs du thresor d'une ville.

    Dictionarium latinogallicum > rex

  • 18 rex [1]

    1. rēx, rēgis, m. ( von rego, gallisch rīx in Orgetorīx usw., altind. rājān, got. reiks, ahd. rīhhi, mächtig), der Leiter, Regierer eines Staates, der König, Fürst, Regent, I) eig.: rex Deiotarus u. Deiotarus rex, Cic.: Alexander rex, Cic. u. Sall. fr.: Amulius rex Albanus, Liv.: rex vetustissimus, Iustin.: reges tragici (in der Tragödie), Theaterkönige, Iustin. – rex regum, von Agamemnon, Liv. 45, 27, 9. Vell. 1, 1, 2; bei den Römern vorzugsw. v. Partherkönig (wie bei den Griechen ὁ μέγας βασιλεύς v. Perserkönig), Suet. Cal. 5 (so wohl auch regum rex regalior, Plaut. capt. 825): u. so bl. rex vorzugsw. v. Perserkönig (wie im Griech. βασιλεύς), Ter. heaut. 117. Nep. Milt. 7, 5: regem deligere, creare, constituere, Cic.: alqm appellare regem, den königlichen Titel beilegen, Cic.: sub rege esse (stehen), Liv. – poet. attrib., herrschend, regierend, populus late rex, Verg. Aen. 1, 21. – II) übtr.: 1) als Bezeichnung mancher Götter, rex divûm atque hominum, r. deorum, v. Jupiter, Verg.: rex aquarum, v. Neptun Ov.: rex Stygius, v. Pluto, Verg.; dah. regis solium, des Pluto, Verg. – 2) reges, der König und seine Gemahlin, das Königspaar (s. M. Müller Liv. 1, 39, 2), reges excitos, Liv.: Ptolemaeus Cleopatraque reges, Liv. – od. die königliche Familie, ne quis eum motum regibus nuntiaret, Liv.: direptis bonis regum, Liv. – od. die königlichen Prinzen od. Kinder, reges Syriae, regis Antiochi filius, Cic.: rex Epiphanes, Prinz, Tac.: controversiae regum, Caes. – 3) zur Zeit der Republik, nach Vertreibung des letzten Königs, oft als gehässige Benennung, Despot, unumschränkter Herrscher, rex populi Rom., d.i. Cäsar, Cic. de off. 3, 84: decem reges aerarii etc., von den zehn Kommissarien, um den Rullus verhaßt zu machen, Cic. de lege agr. 2, 15. – 4) in der Religionssprache, rex sacrorum, sacrificiorum, Cic., od. rex sacrificus, Liv., od. rex sacrificulus, Liv., ein dem Pontifex Maximus untergebener Priester, der die Opfer verrichten mußte, die früher die Könige verrichteten (s. Weißenb. u. M. Müller Liv. 2, 2, 1): r. Nemorensis, Opferpriester der Diana von Aricia, Suet. Cal. 35, 3. – 5) im allg., wie KönigHaupt, Oberhaupt, Machthaber, Lenker, a) v. Tieren, wie r. ferarum, v. Löwen, Phaedr.: r. apum, Scriptt. r. r. u. Verg.: r. avium, v. trochilus (w. s.), Plin.: v. Adler, Plin. – u. v. Flüssen, wie v. Eridanus, als Hauptfluß Italiens, Verg. – b) vom Beschützer, Patron der Schmarotzer, Plaut., Ter., Hor. u.a. – c) jeder Mächtige, Reiche, Vornehme, der mächtige, reiche Patron (s. Brix Plaut. capt. 90), meus rex potitus est hostium, Plaut.: rex eris, si etc., Hor.: r. causarum, der alle Prozesse gewinnt, von einem großen Redner, Ascon.: regem me esse oportuit! ich sollte ein reicher Mann sein! Ter.: dah. reges, von den Freunden des damals vielvermögenden Cäsar, große (hohe) Herren, Cic. ep. 9, 19, 1. – d) der Leiter eines Jünglings, der Jugendführer, Erzieher, pueritiae, Hor. carm. 1, 36, 8. – e) rex mensae (wie im Griech. βασιλεύς = συμποσίαρχος), der Zechmeister bei dem Gastmahle od. Trinkgelage, Macr. sat. 2, 1, 3: so auch rex convivii, Sidon. epist. 9, 13, 4: im Zshg. bl. rex, Prud. cath. 9, 30. – / Genet. rege, Corp. inscr. Lat. 6, 5639 = 12, 1334a. – Genet. Plur. regerum, Cn. Gell. bei Charis. 54, 26.

    lateinisch-deutsches > rex [1]

  • 19 rex

    1. rēx, rēgis, m. ( von rego, gallisch rīx in Orgetorīx usw., altind. rājān, got. reiks, ahd. rīhhi, mächtig), der Leiter, Regierer eines Staates, der König, Fürst, Regent, I) eig.: rex Deiotarus u. Deiotarus rex, Cic.: Alexander rex, Cic. u. Sall. fr.: Amulius rex Albanus, Liv.: rex vetustissimus, Iustin.: reges tragici (in der Tragödie), Theaterkönige, Iustin. – rex regum, von Agamemnon, Liv. 45, 27, 9. Vell. 1, 1, 2; bei den Römern vorzugsw. v. Partherkönig (wie bei den Griechen ὁ μέγας βασιλεύς v. Perserkönig), Suet. Cal. 5 (so wohl auch regum rex regalior, Plaut. capt. 825): u. so bl. rex vorzugsw. v. Perserkönig (wie im Griech. βασιλεύς), Ter. heaut. 117. Nep. Milt. 7, 5: regem deligere, creare, constituere, Cic.: alqm appellare regem, den königlichen Titel beilegen, Cic.: sub rege esse (stehen), Liv. – poet. attrib., herrschend, regierend, populus late rex, Verg. Aen. 1, 21. – II) übtr.: 1) als Bezeichnung mancher Götter, rex divûm atque hominum, r. deorum, v. Jupiter, Verg.: rex aquarum, v. Neptun Ov.: rex Stygius, v. Pluto, Verg.; dah. regis solium, des Pluto, Verg. – 2) reges, der König und seine Gemahlin, das Königspaar (s. M. Müller Liv. 1, 39, 2), reges excitos, Liv.: Ptolemaeus Cleopatraque reges, Liv. – od. die königliche Familie, ne quis eum motum regibus nuntiaret, Liv.: direptis bonis regum, Liv. – od. die königlichen
    ————
    Prinzen od. Kinder, reges Syriae, regis Antiochi filius, Cic.: rex Epiphanes, Prinz, Tac.: controversiae regum, Caes. – 3) zur Zeit der Republik, nach Vertreibung des letzten Königs, oft als gehässige Benennung, Despot, unumschränkter Herrscher, rex populi Rom., d.i. Cäsar, Cic. de off. 3, 84: decem reges aerarii etc., von den zehn Kommissarien, um den Rullus verhaßt zu machen, Cic. de lege agr. 2, 15. – 4) in der Religionssprache, rex sacrorum, sacrificiorum, Cic., od. rex sacrificus, Liv., od. rex sacrificulus, Liv., ein dem Pontifex Maximus untergebener Priester, der die Opfer verrichten mußte, die früher die Könige verrichteten (s. Weißenb. u. M. Müller Liv. 2, 2, 1): r. Nemorensis, Opferpriester der Diana von Aricia, Suet. Cal. 35, 3. – 5) im allg., wie KönigHaupt, Oberhaupt, Machthaber, Lenker, a) v. Tieren, wie r. ferarum, v. Löwen, Phaedr.: r. apum, Scriptt. r. r. u. Verg.: r. avium, v. trochilus (w. s.), Plin.: v. Adler, Plin. – u. v. Flüssen, wie v. Eridanus, als Hauptfluß Italiens, Verg. – b) vom Beschützer, Patron der Schmarotzer, Plaut., Ter., Hor. u.a. – c) jeder Mächtige, Reiche, Vornehme, der mächtige, reiche Patron (s. Brix Plaut. capt. 90), meus rex potitus est hostium, Plaut.: rex eris, si etc., Hor.: r. causarum, der alle Prozesse gewinnt, von einem großen Redner, Ascon.: regem me esse oportuit! ich sollte ein reicher Mann sein! Ter.: dah.
    ————
    reges, von den Freunden des damals vielvermögenden Cäsar, große (hohe) Herren, Cic. ep. 9, 19, 1. – d) der Leiter eines Jünglings, der Jugendführer, Erzieher, pueritiae, Hor. carm. 1, 36, 8. – e) rex mensae (wie im Griech. βασιλεύς = συμποσίαρχος), der Zechmeister bei dem Gastmahle od. Trinkgelage, Macr. sat. 2, 1, 3: so auch rex convivii, Sidon. epist. 9, 13, 4: im Zshg. bl. rex, Prud. cath. 9, 30. – Genet. rege, Corp. inscr. Lat. 6, 5639 = 12, 1334a. – Genet. Plur. regerum, Cn. Gell. bei Charis. 54, 26.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rex

  • 20 Rex

    1.
    rex, rēgis ( gen. plur regerum, Gell. ap. Charis p. 40 P.), m. [rego], a ruler of a country, a king.
    A.
    Lit.:

    omnis res publica, quae ut dixi populi res est, consilio quodam regenda est, ut diuturna sit. Id autem consilium aut uni tribuendum est aut delectis quibusdam, etc. Cum penes unum est omnium summa rerum, regem illum unum vocamus et regnum ejus rei publicae statum, etc.,

    Cic. Rep. 1, 26, 41; cf. id. ib. 2, 23, 43;

    1, 42, 65: simulatque se inflexit hic rex in dominatum injustiorem, fit continuo tyrannus,

    id. ib. 2, 26, 49: rex Albai Longaï, Enn. ap. Fortun. p. 2691 P. (Ann. v. 34 Vahl.); Cic. Rep. 2, 2, 4:

    regum sapientia,

    id. ib. 2, 6, 11:

    rex Ancus,

    id. ib. 2, 3, 5:

    Anco regi,

    id. ib. 2, 20, 35:

    regem deligere,

    id. ib. 2, 12, 24:

    creare,

    id. ib. 2, 17, 31:

    constituere,

    id. ib. 2, 18, 33;

    20: reges, nam in terris nomen imperi id primum fuit,

    Sall. C. 2, 1:

    regibus boni quam mali suspectiores sunt,

    id. ib. 7, 2:

    monumenta regis,

    Hor. C. 1, 2, 15:

    reges in ipsos imperium est Jovis,

    id. ib. 3, 1, 6:

    urbem Romanam a principio reges habuere,

    Tac. A. 1, 1:

    post reges exactos,

    Liv. 2, 8.— A very odious name in the time of the Republic, i. q. tyrant, despot:

    pulso Tarquinio nomen regis audire non poterat (populus Romanus),

    Cic. Rep. 2, 30, 53; cf.:

    hoc nomen (sc. tyranni) Graeci regis injusti esse voluerunt: nostri quidem omnes reges vocitaverunt, qui soli in populos perpetuam potestatem haberent. Itaque et Spurius Cassius et M. Manlius et Spurius Maelius regnum occupare voluisse dicti sunt, et modo (Ti. Gracchus),

    id. ib. 2, 27, 50 Mos.:

    rex populi Romani,

    i. e. Cæsar, id. Off. 3, 21, 83; cf. id. Fam. 12, 1, 1:

    decem reges aerarii,

    id. Agr. 2, 6, 14;

    v. also regnum, regno, and dominus, with tetrarcha,

    id. Mil. 28, 76; Hor. S. 1, 3, 12; Sall. C. 20, 7; v. Fabri ad h. l.— In ancient Rome the king had also priestly dignities and duties; hence, after the kings were expelled, the name rex (like basileus) continued to be given in relig. lang. to the priest who performed these duties; hence, rex sacrificulus, sacrificus, sacrorum; v. sacrificulus; and rex Nemorensis, i. e. priest of Diana Aricina, Suet. Calig. 35.—
    * (β).
    Poet., as adj., ruling, that rules or sways:

    populum late regem belloque superbum,

    Verg. A. 1, 21.—
    2.
    kat exochên, acc. to the Gr. basileus, the king of Persia, Ter. Heaut. 1, 1, 65; id. Eun. 3, 1, 7 and 11; Nep. Milt. 7, 5; id. Them. 3, 2; 4, 3; id. Paus. 1, 2 al.; cf of the king of the Parthi: regum rex (the Gr. basileus basileôn), Suet. Calig. 5; Amm. 17, 5, 3. —
    B.
    Transf.
    1.
    Of Jupiter, as king of gods and men:

    quem (sc. Jovem) unum omnium deorum et hominum regem esse omnes doctrinā expoliti consentiunt,

    Cic. Rep. 1, 36, 56; cf.

    of the same: summi deum regis,

    Naev. Bell. Pun. 3, 2; and:

    divom pater atque hominum rex,

    Verg. A. 1, 65; 2, 648; 10 2, 743 (with this cf.:

    o qui res hominumque deumque Aeternis regis imperiis,

    id. ib. 1, 229):

    Olympi magnus rex,

    id. ib. 5, 533; Hor. C. 4, 4, 2; id. Epod. 16, 56.—Sometimes also of other deities, as rulers of the realms assigned to them:

    aquarum,

    i. e. Neptune, Ov. M. 10, 606; so,

    aequoreus,

    id. ib. 8, 603:

    umbrarum,

    i.e. Pluto, id. ib. 7, 249; so,

    silentum,

    id. ib. 5, 356:

    rex infernus,

    Verg. A. 6, 106:

    tertiae sortis,

    Sen. Herc. Fur. 833:

    Stygius,

    Verg. A. 6, 252:

    antiqui poli, mundique prioris,

    i.e. Saturn, Mart. 12, 62.—Of Æolus, Verg. A. 1, 52 et saep.—
    2.
    In gen., head, chief, leader, master, etc. (mostly poet.); of Æneas, Verg. A. 1, 544; 575; 6, 55; 7, 220;

    of lions,

    Phaedr. 4, 13, 4;

    of the bull, as leader of the herd,

    Stat. Th. 5, 333; 11, 28;

    of the queen-bee,

    Verg. G. 4, 106;

    of the eagle,

    Plin. 10, 74, 95, § 203;

    of the Eridanus, as the first river of Italy,

    Verg. G. 1, 482;

    of Phanæan wine,

    id. ib. 2, 98 et saep.; also, of the master of a feast, like the Greek basileus:

    mensae,

    Macr. S. 2, 1; so absol. (sc. convivii), Prud. Cath. 9, 30 (cf. regnum and dominus); of a governor, preceptor of youth:

    actae pueritiae,

    Hor. C. 1, 36, 8; of the leader, king in children's games, Hor. Ep. 1, 1, 59:

    rex inter ludentes delectus,

    Just. 1, 5, 1; of the protector, patron of parasites, Plaut. As. 5, 2, 73; id. Capt. 1, 1, 24; id. Stich. 3, 2, 2; Ter. Phorm. 2, 2, 24:

    coram rege suā de paupertate tacentes,

    Hor. Ep. 1, 17, 43; Mart. 2, 18, 5; Juv. 1, 136 et saep.; of the son of a king or chieftain, a prince, Verg. A. 9, 223; Val. Fl. 1, 174, Stat. Achill. 1, 156; Flor. 4, 9, 7 Duk. (cf. regulus and regina); of a powerful, rich, or fortunate person, Plaut. Rud. 4, 2, 26; id. Poen. 3, 3, 58:

    sive reges Sive inopes,

    Hor. C. 2, 14, 11; 2, 18, 34:

    regibus hic mos est,

    id. S. 1, 2, 86; 2, 2, 45; id. A. P. 434. — Reges sometimes signifies the king and queen, Liv. 1, 39 init., 27, 4; sometimes the whole royal family, id. 2, 2, 11; 2, 3, 5; 45, 43, 9.— Poet., rex sometimes denotes the character, sentiments, or feelings of a king:

    rex patrem (i.e. paternum animum) vicit,

    Ov. M. 12, 30:

    in rege pater est,

    id. ib. 13, 187.
    2.
    Rex, rēgis, m., a surname in the gens Marcia, e. g. Q. Marcius Rex, consul A. U. C. 686, Sall. C. 30, 3:

    Q. (Marcius) Rex,

    brotherin-law of Clodius, Cic. Att. 1, 16, 10 (in a lusus verbb. with rex, a tyrant, despot); cf. Hor. S. 1, 7, 35:

    P. Marcius Rex,

    Liv. 43, 1 al.; cf. Suet. Caes. 6.

    Lewis & Short latin dictionary > Rex

См. также в других словарях:

  • Rex — is the Latin word for king (see also King of Rome). Rex is an English male given name.Rex may also refer to:PeoplePolitics* Rex Connor (1907 1977), Australian politician * Rex Hunt (governor) (1926), former British Governor of the Falkland… …   Wikipedia

  • REX — ist Lateinisch und bedeutet König. Rex ist der Familienname folgender Personen: Dieter Rex (1936−2002), deutscher Maler und Grafiker Eugen Rex (1884–1943), deutscher Schauspieler Friedemann Rex (* 1931), deutscher Hochschullehrer Hugo Rex… …   Deutsch Wikipedia

  • Rex — steht für König, im Lateinischen, ein Amtstitel Rex als Personenname: ein häufiger Vorname, siehe Rex (Vorname) − dort zu Namensträgern, auch zum Hundenamen ein sächsisches Uradelsgeschlecht, siehe Rex (Adelsgeschlecht) − dort zu Namensträgern… …   Deutsch Wikipedia

  • Rex — Saltar a navegación, búsqueda Rex (del latín: Rey) puede referirse a: Contenido 1 Animales 2 Actores y directores 3 Políticos 4 Otros …   Wikipedia Español

  • Rex 84 — Saltar a navegación, búsqueda Rex 84, diminutivo de Readiness Exercise 1984, era un plan designado por el gobierno federal de los Estados Unidos para probar la capacidad de detención de una gran cantidad de personas en caso de una guerra civil.… …   Wikipedia Español

  • Rex 84 — Rex 84, short for Readiness Exercise 1984 , is a plan by the United States federal government to test their ability to detain large numbers of American citizens in case of civil unrest or national emergency. DescriptionExercises similar to Rex 84 …   Wikipedia

  • Rex 84 — Rex 84, diminutif de Readiness Exercise 1984 est un plan du gouvernement des États Unis[1] visant à tester sa capacité à détenir un grand nombre de réfugiés ou de citoyens américains dans l éventualité d une crise sociale ou d une urgence… …   Wikipédia en Français

  • Rex — латинское слово, обозначавшее царя в Древнем Риме (см. Древнеримские цари). Rex это английское мужское личное имя. Rex также может относиться к: Животные Тираннозавр рекс, часто называемый T. Rex, виды динозавров рода Tyrannosaurus.… …   Википедия

  • rex — ● rex nom masculin Lapin caractérisé par l absence totale de jarre, spécialement élevé pour sa fourrure. rex [ʀɛks] n. m. invar. ÉTYM. Mot lat., « roi ». ❖ ♦ En appos., pour qualifier des espèces végétales ou animales. || Lapin rex, bégonia rex.… …   Encyclopédie Universelle

  • rex — (Latin: The king.) The phrase used to designate the king as the party prosecuting an accused in a criminal action, such as an action entitled Rex v. Doe. Dictionary from West s Encyclopedia of American Law. 2005. rex …   Law dictionary

  • Rex — Rex, n.; pl. {Reges}. [L.] A king. [1913 Webster] {To play rex}, to play the king; to domineer. [Obs.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»