-
1 concilio
concilio s.m.1 (eccl.) council: concilio diocesano, ecumenico, diocesan, ecumenical council; tenere un concilio, to hold a council // (st.) il Concilio di Trento, the Council of Trent2 (scherz.) ( riunione) parley: i ragazzi sono tutti riuniti in quella stanza, stanno tenendo concilio, the children are all together in that room holding a secret parley.* * ** * *conciliopl. -li /kon't∫iljo, li/sostantivo m.relig. council. -
2 concilio
concĭlĭo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] assembler, réunir, joindre. [st2]2 [-] au fig. réunir, rendre bienveillant, gagner, concilier, faire agréer. [st2]3 [-] mettre en rapport, procurer (en s'entremettant), ménager, acheter, se procurer. - pacem alicui conciliare: ménager par un accord la paix à qqn. - pecuniam alicui conciliare: procurer de l’argent à qqn. - otium conciliare, Nep. Timol. 3, 2: assurer la tranquillité. - pecuniae conciliandae causa: pour se procurer de l’argent. - aliquem aliqua re conciliare: gagner qqn par qqch. - conciliare ceteros: gagner les autres à sa cause. - conciliare nuptias: s'entremettre pour un mariage. - benevolentiam alicujus alicui conciliare: ménager à qqn la bienveillance de qqn. - amicitiam alicui cum aliquo conciliare: lier qqn d’amitié avec qqn.* * *concĭlĭo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] assembler, réunir, joindre. [st2]2 [-] au fig. réunir, rendre bienveillant, gagner, concilier, faire agréer. [st2]3 [-] mettre en rapport, procurer (en s'entremettant), ménager, acheter, se procurer. - pacem alicui conciliare: ménager par un accord la paix à qqn. - pecuniam alicui conciliare: procurer de l’argent à qqn. - otium conciliare, Nep. Timol. 3, 2: assurer la tranquillité. - pecuniae conciliandae causa: pour se procurer de l’argent. - aliquem aliqua re conciliare: gagner qqn par qqch. - conciliare ceteros: gagner les autres à sa cause. - conciliare nuptias: s'entremettre pour un mariage. - benevolentiam alicujus alicui conciliare: ménager à qqn la bienveillance de qqn. - amicitiam alicui cum aliquo conciliare: lier qqn d’amitié avec qqn.* * *Concilio, concilias, conciliare. Plaut. Concilier, Estre cause et moyen de la congnoissance et accointance de deux, ou plusieurs ensemble.\Conciliat et coniungit inter se homines ratio et oratio. Cic. Unit, Conjoinct, Accouple.\Virtus conciliat amicitias. Cic. Assemble et unit les amitiez.\Auro conciliatur amor. Propert. Est attiré, ou attraict par argent.\Pecunia conciliare sibi legiones. Cic. Les attirer à soy par argent.\Animum alicuius conciliare sibi. Liu. Unir à soy, Gaigner son amour.\Iudicum animos sibi conciliare. Quintil. Attraire à soy.\Affinitatem inter aliquos conciliare. Plaut. Brasser ou faire affinité ou alliance entre aucuns.\Artes suas conciliare dictis. Ouid. Collauder et faire avoir en estime et reputation.\Authoritatem conciliare rei alicui. Plin. La faire estre en authorité et estime.\Conciliare alicui beneuolentiam alterius. Cic. Estre moyen qu'un autre l'aime.\Fidem in dicendo conciliat amplificatio. Cic. Fait avoir opinion aux auditeurs qu'on dit verité.\Fidem alicuius conciliare famae. Ouid. Acquerir.\Conciliare sibi gratiam per rem aliquam. Cic. Acquerir.\Incommoda alicui conciliare. Lucret. Luy brasser quelque dommage.\Miseros magis fortuna conciliat suis. Senec. Fait plus aimer.\Odium re aliqua conciliare. Plin. Acquerir haine.\Pacem conciliare. Terent. Mettre paix, Faire paix.\Pecuniam conciliare. Cic. Amasser argent.\Somnum conciliare, cui opponitur Fugare somnum. Plin. Faire endormir.\Vires conciliare alicui. Stat. Le faire fort.\Voluntatem alicuius conciliare sibi. Cic. Acquerir son bon vouloir.\Concilia eum huc. Plaut. Attray, ou attire le ici, Indui le à venir ici, Fay tant qu'il vienne ici.\Sursum aliquid conciliare, apud Lucretium. Assembler en hault. -
3 concilio
-
4 concilio
-
5 concilio
concilio concilio, avi, atum, are сближать, соединять -
6 concilio
concilio concilio, avi, atum, are собирать -
7 concilio
concilioconcilio [kon't∫i:lio] <-i>sostantivo Maskulin1 religione Konzil neutro2 (scherzoso: riunione) Versammlung FemininDizionario italiano-tedesco > concilio
8 concilio
concilio s.m. 1. ( Rel) concile: tenere un concilio être en concile. 2. ( riunione segreta) conciliabule ( anche scherz).9 concilio
concilio, āvī, ātum, āre (concilium), zusammenbewegen, -bringen, I) vereinigend = vereinigen, verbinden, A) materiell: 1) im allg.: corpora, Lucr.: dispersa, Lucr. – 2) insbes., mit dem Nbbgr. des Verdichtens = cogere, verdichten, walken, vestimentum, Varr. LL. 6, 43. – B) der Neigung, Gesinnung nach verbinden = befreunden, geneigt machen, gewinnen, 1) im allg.: res publica nos inter nos conciliatura, Cic.: legiones sibi pecuniā, Cic.: civitatem, gentem alci, Caes. u. Liv.: reges, für sich gewinnen, Nep.: u. so iudicem, Quint.: animos hominum, Cic.: pollicitationibus militum animos, Suet.: m. Ang. wozu? durch ad m. Akk., alqm ad consulatus petitionem, zur Unterstützung der Bewerbung Cäsars um das Konsulat, Hirt. b.G. 8, 52, 2: ganz absol., conciliare, narrare, Quint. 3, 4, 15: nihil est ad conciliandum gratius verecundiā, Quint. 11, 3, 161: ut concilies (sc. eum), Plaut. trin. 386. – 2) insbes. a) eine Sache der Neigung jmds. zuwenden, d.i. jmd. für etw. gewinnen, dictis artes conciliasse suas (tyranno), Ov. trist. 3, 11, 42. – b) v. der Natur, instinktmäßig verbinden, α) die instinktmäßige Neigung, den instinktm. Trieb eines Ggstds. einem Ggstde. zuwenden, jmd. od. etw. auf einen Ggstd. instinktmäßig hinleiten, hinführen, hinweisen, quas res quosque homines quibus rebus aut quibus hominibus vel conciliasset vel alienasset ipsa natura, Quint. 5, 10, 17. – u. im Pass., omne animal primum constitutioni suae conciliari, werde zuerst seinem natürlichen Zustande zugewendet, d.i. richte sich zuerst nach s. nat. Z., Sen. ep. 121, 14 (vgl. § 15 sqq.): u. primum sibi ipsum conciliatur animal, wendet seine erste Sorge sich selbst zu, Sen. ep. 121, 17. – β) eine Sache der instinktartigen Neigung jmds. zuwenden, d.i. jmds. Instinkt auf etwas hinführen, frui iis rebus, quas primas homini natura conciliet, Cic. Acad. 2, 131 (vgl. conciliatio no. I, b, β). – II) schaffend, bereitend: A) zur Stelle schaffen, herschaffen, verschaffen, anschaffen, 1) im allg.: si ullo pacto ille (filius) huc conciliari potest, hierher geschafft, Plaut.: HS tricies, pecunias, sich verschaffen, sich zu verschaffen wissen, Cic. – m. dopp. Acc., cum ei dignatio Iuliā genitam Atiam conciliasset uxorem, Vell. 2, 59, 2. – 2) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen (im guten Sinne) durch Werbung um sie, (im üblen Sinne) durch Kuppelei zur Gemahlin od. Buhlin verschaffen, um sie werben, sie kuppeln, alqam, Komik. u.a.: conciliari viro, Catull.: filiam suam alci, verkuppeln, Suet.: ut sese ad eum conciliarem, Plaut. – b) käuflich verschaffen, kaufen, alci peregrinum Spartanum, Plaut.: alqam pulchre (billig), Plaut.: recte conciliatus (Ggstz. male conciliatus), Komik. – B) zustande bringen, erwirken, gewinnen, erwerben, verschaffen, bereiten, er zeugen, vermitteln, nuptias, Nep. u. Iustin.: alci principatum, Vell.: sibi voluntatem alcis, Cic.: alci amicitiam cum alqo, Cic.: pacem inter cives, Cic.: pacem inter se, Enn. fr.: sibi amorem ab omnibus, Cic.: otium toti insulae, Nep.: otii nomine servitutem, Nep.: alci incommoda, Lucr.: alci invidiam, Vell.: alci odium omnium hominum, Plin.
10 concílio
11 concilio
concilio, āvī, ātum, āre (concilium), zusammenbewegen, -bringen, I) vereinigend = vereinigen, verbinden, A) materiell: 1) im allg.: corpora, Lucr.: dispersa, Lucr. – 2) insbes., mit dem Nbbgr. des Verdichtens = cogere, verdichten, walken, vestimentum, Varr. LL. 6, 43. – B) der Neigung, Gesinnung nach verbinden = befreunden, geneigt machen, gewinnen, 1) im allg.: res publica nos inter nos conciliatura, Cic.: legiones sibi pecuniā, Cic.: civitatem, gentem alci, Caes. u. Liv.: reges, für sich gewinnen, Nep.: u. so iudicem, Quint.: animos hominum, Cic.: pollicitationibus militum animos, Suet.: m. Ang. wozu? durch ad m. Akk., alqm ad consulatus petitionem, zur Unterstützung der Bewerbung Cäsars um das Konsulat, Hirt. b.G. 8, 52, 2: ganz absol., conciliare, narrare, Quint. 3, 4, 15: nihil est ad conciliandum gratius verecundiā, Quint. 11, 3, 161: ut concilies (sc. eum), Plaut. trin. 386. – 2) insbes. a) eine Sache der Neigung jmds. zuwenden, d.i. jmd. für etw. gewinnen, dictis artes conciliasse suas (tyranno), Ov. trist. 3, 11, 42. – b) v. der Natur, instinktmäßig verbinden, α) die instinktmäßige Neigung, den instinktm. Trieb eines Ggstds. einem Ggstde. zuwenden, jmd. od. etw. auf einen Ggstd. instinktmäßig hinleiten, hinführen, hinweisen, quas res quosque homines quibus rebus aut quibus hominibus vel conciliasset vel alie-————nasset ipsa natura, Quint. 5, 10, 17. – u. im Pass., omne animal primum constitutioni suae conciliari, werde zuerst seinem natürlichen Zustande zugewendet, d.i. richte sich zuerst nach s. nat. Z., Sen. ep. 121, 14 (vgl. § 15 sqq.): u. primum sibi ipsum conciliatur animal, wendet seine erste Sorge sich selbst zu, Sen. ep. 121, 17. – β) eine Sache der instinktartigen Neigung jmds. zuwenden, d.i. jmds. Instinkt auf etwas hinführen, frui iis rebus, quas primas homini natura conciliet, Cic. Acad. 2, 131 (vgl. conciliatio no. I, b, β). – II) schaffend, bereitend: A) zur Stelle schaffen, herschaffen, verschaffen, anschaffen, 1) im allg.: si ullo pacto ille (filius) huc conciliari potest, hierher geschafft, Plaut.: HS tricies, pecunias, sich verschaffen, sich zu verschaffen wissen, Cic. – m. dopp. Acc., cum ei dignatio Iuliā genitam Atiam conciliasset uxorem, Vell. 2, 59, 2. – 2) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen (im guten Sinne) durch Werbung um sie, (im üblen Sinne) durch Kuppelei zur Gemahlin od. Buhlin verschaffen, um sie werben, sie kuppeln, alqam, Komik. u.a.: conciliari viro, Catull.: filiam suam alci, verkuppeln, Suet.: ut sese ad eum conciliarem, Plaut. – b) käuflich verschaffen, kaufen, alci peregrinum Spartanum, Plaut.: alqam pulchre (billig), Plaut.: recte conciliatus (Ggstz. male conciliatus), Komik. – B) zustande bringen, erwirken, gewinnen, erwerben, verschaffen, bereiten, er-————zeugen, vermitteln, nuptias, Nep. u. Iustin.: alci principatum, Vell.: sibi voluntatem alcis, Cic.: alci amicitiam cum alqo, Cic.: pacem inter cives, Cic.: pacem inter se, Enn. fr.: sibi amorem ab omnibus, Cic.: otium toti insulae, Nep.: otii nomine servitutem, Nep.: alci incommoda, Lucr.: alci invidiam, Vell.: alci odium omnium hominum, Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concilio
12 conciliō
conciliō āvī, ātus, āre [concilium], to bring together, unite, reconcile, make friendly, win over, conciliate: nos: inter nos legiones sibi pecuniā: homines inter se: homines sibi conciliari amiciores, N.: civitates amicitiā Caesari, Cs.: primoribus se patrum, L.: arma quae sibi conciliet, seeks as allies, V.: deos homini, O.: reges, N.: animos hominum: mihi sceptra Iovemque, i. e. the throne through the favor of Jupiter, V.—To procure, purchase, obtain, acquire, win, gain: prodi, male conciliate, you bad bargain, T.: HS viciens ex hoc uno genere, to extort: pecuniae conciliandae causā.—Fig., to cause, bring about, procure, mediate, acquire, make, produce: pacem, T.: favorem ad volgum, L.: quocum mihi amicitiam: vestram ad me audiendum benevolentiam: maiestatem nomini Romano, L.: otium, N.— To commend: artes suas (alicui), O.* * *conciliare, conciliavi, conciliatus V TRANSunite, bring together/about; cause; win over, attract; acquire, procure, buy; attract favor of, render favorably disposed; commend, endear; acquire; gain; bring a woman to man as wife, match; procure as a mistress; obtain improperly13 concilio
concĭlĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [concilium].I.To bring together several objects into one whole, to unite, connect (class. in prose and poetry, not in Hor.).A.Prop. (thus several times in Lucr. of the union of atoms):2.primordia Non ex illarum conventu conciliata,
not formed by the union of separate parts, Lucr. 1, 612; 2, 901:dispersa,
id. 6, 890:omnia in alto,
id. 5, 466; cf. also id. 1, 1042; 2, 552.—Of physical union of other kinds:traduces bini inter se obvii miscentur alliganturque unā conciliati,
Plin. 17, 23, 35, § 211;of medic. mixtures: gramen hyoscyami cerae,
to mix, Ser. Samm. 40, 754.—Of the fulling of cloth:B.vestimentum,
Varr. L. L. 6, § 43 Müll.—Trop.1.To unite in thought or feeling, to make friendly, to procure the favor of, to make inclined to, to gain, win over; constr. aliquos inter se, aliquem alicui or absol. (in this sense very freq.).(α).Aliquos inter se:(β).quin res publica nos inter nos conciliatura conjuncturaque sit,
Cic. Fam. 5, 7, 2; so,conciliare et conjungere homines inter se,
id. Off. 1, 16, 50:feras inter sese,
id. Rosc. Am. 22, 63.—Aliquem ( aliquid) alicui:(γ).conciliare sibi, avertere ab adversario judicem,
Quint. 6, 1, 11:quas (legiones) sibi conciliare pecuniā cogitabat,
Cic. Fam. 12, 23, 2:Pammenem sibi similitudine fortunae,
Tac. A. 16, 14:homines sibi,
Nep. Ages. 2 fin.; id. Them. 10, 1:simulatque natum sit animal, ipsum sibi conciliari et commendari ad se conservandum,
Cic. Fin. 3, 5, 16:eam civitatem Arvernis,
Caes. B. G. 7, 7; cf.:reliquas civitates amicitia Caesari,
id. B. C. 3, 55 fin.:per quam (causam) cum universo ordini tum primoribus se patrum concilient,
Liv. 4, 48, 9:arma sibi,
Verg. A. 10, 151:deos homini,
Ov. F. 1, 337:audientem exordio,
Quint. 8, prooem. 11:judicem probationibus nostris,
id. 4, 3, 9:Maurorum animos Vitellio,
Tac. H. 2, 58; cf.:quas res quosque homines quibus rebus aut quibus hominibus vel conciliasset vel alienasset ipsa natura,
Quint. 5, 10, 17: omne animal primum constitutioni suae conciliari, i. e. governs itself in accordance with, etc., Sen. Ep. 124, 14; cf. id. ib. §15 sqq.: primum sibi ipsum conciliatur animal,
id. ib. §17: frui iis rebus, quas primas homini natura conciliet,
Cic. Ac. 2, 42, 131; cf. conciliatio, I. B. 2.—Without dat.:conciliabat ceteros reges,
Nep. Hann. 10, 2; so,accusatorem,
Quint. 6, 1, 12:conciliare, docere, movere judicem,
id. 11, 1, 61; cf. id. 2, 5, 7; 3, 9, 7:plures,
Tac. A. 15, 51:animos hominum,
Cic. Off. 2, 5, 17; cf. id. de Or. 3, 53, 204:animum judicis,
Quint. 4, 1, 25; cf.:animos judicum (opp. alienare),
id. 11, 1, 8:animos plebis,
Liv. 1, 35, 2:animos militum pollicitationibus,
Suet. Oth. 6; cf. Tac. H. 1, 18, —( Aliquem) ad aliquid: Labienum praefecit togatae, quo majore commendatione conciliaretur ad consulatūs petitionem, Auct. B. G. 8, 52.—(δ).Absol.:2.nihil est ad conciliandum gratius verecundiā,
Quint. 11, 3, 161:conciliare, narrare,
id. 3, 4, 15.—= commendo, to represent something to one as agreeable, pleasant, etc., i. e. to recommend:II.et dictis artes conciliasse suas,
Ov. Tr. 3, 11, 42.—With acc. and dat. (aliquid alicui) or absol., to procure, provide, prepare, produce something for one.A.With physical objects.1.Of the procuring of a maiden, an object of love, in an honorable and (more freq.) in a dishonorable sense, to unite, procure, couple (cf. Lucr. 5, 961):2.tute ad eum adeas, tute concilies, tute poscas,
Plaut. Trin. 2, 2, 111:num me nupsisti conciliante seni?
Ov. Am. 1, 13, 42:conciliata viro,
Cat. 68, 130:existimabatur Servilia etiam filiam suam Tertiam Caesari conciliare,
to give as a mistress, Suet. Caes. 50:cum ei dignatio Juliā genitam Atiam conciliasset uxorem,
Vell. 2, 59, 2.—Once with ad:a tuā me uxore dicam delatum, ut sese ad eum conciliarem,
Plaut. Mil. 3, 1, 206.—To procure, obtain by purchase or otherwise, to purchase, acquire, win, gain:B.illum mihi,
Plaut. Poen. 3, 5, 25; cf.:male habiti et male conciliati,
i. e. at a bad bargain, id. Ps. 1, 2, 1:prodi, male conciliate,
Ter. Eun. 4, 4, 2: Mi. Estne empta mihi haec? Pe. His legibus habeas licet, Conciliavisti pulcre, Plaut. Ep. 3, 4, 39 sq.:ut tibi recte conciliandi primo facerem copiam,
a chance for a good bargain, id. Pers. 4, 3, 69:si ullo pacto ille (filius) huc conciliari potest,
can be brought here, Plaut. Capt. 1, 2, 22 (cf. id. ib. prol. 33):HS. viciens ex hoc uno genere,
to extort, Cic. Verr. 2, 2, 58, § 142; cf.pecunias,
id. ib. 2, 2, 55, § 137; 2, 3, 30, § 71; 2, 3, 84, § 194;and, in a more gen. sense: summum bonum esse frui rebus iis, quas primas natura conciliavisset,
id. Ac. 2, 42, 131.—With abstr. objects, to cause, bring about, procure, acquire, make, produce, etc.:A.affinitatem et gratiam,
Plaut. Trin. 2, 4, 42; cf.gratiam,
Suet. Calig. 3:pacem inter cives,
Cic. Fam. 10, 27, 1; cf. Ter. Heaut. 5, 5, 2:amorem sibi,
Cic. Arch. 8, 17; cf. id. de Or. 2, 51, 206:favorem ad vulgum,
Liv. 29, 22, 8; cf.:favorem populi,
Suet. Caes. 11:amicitiam cum aliquo,
Cic. Deiot. 14, 39:gloriam,
id. Mur. 20, 41:laudem,
Quint. 2, 7, 4:dignitatem auctoribus suis,
Tac. Or. 9:famam clementiae,
Liv. 21, 60, 4:majestatem nomini Romano,
id. 29, 11, 4:odium,
Quint. 5, 13, 38; 6, 2, 16:risus,
to cause, id. 6, 3, 35:otium,
Nep. Timol. 3, 2:otii nomine servitutem,
id. Epam. 5, 3:nuptias,
to bring about, id. Att. 5, 3; Just. 7, 6, 10; cf.:jugales toros,
Stat. S. 3, 5, 70.—Hence, concĭlĭātus, a, um, P. a. (in acc. with I. B.), friendly; in partic. in a pass. sense.Beloved:B.(Hasdrubal) flore aetatis primo Hamilcari conciliatus,
Liv. 21, 2, 3:juvenis aetatis flore conciliatus sibi,
Curt. 7, 9, 19; cf. Suet. Vit. Ter. 1; id. Vit. 7.—In sup.:est nobis conciliatissimus,
Symm. Ep. 9, 37.—In an act. sense, favorably inclined, devoted, favorable to something; comp.:ut judex ad rem accipiendam fiat conciliatior,
Quint. 4, 2, 24:(homo) voluptati a naturā conciliatus, a dolore autem abjunctus alienatusque est,
Gell. 12, 5, 18.— Adv. not in use.14 concilio
concilio [konˈtʃiːlio] <-i>15 concilio
m.council.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: conciliar.* * *1 council\el Concilio de Trento el Council of Trentel Concilio Vaticano Segundo the Second Vatican Council* * *SM council* * *masculino council* * *Nota: Junta de los miembros que dentro de una religión ocupan algún cargo de responsabilidad.Ex. In many ways the Internet is like a church: it has its council of elders, every member has an opinion about how things should work, and you can either take part or not = En muchos sentidos, Internet es como una iglesia: tiene su concilio, cada miembro tiene una opinión sobre cómo deberían funcionar las cosas, y se puede tomar parte en ella o no.----* Concilio Vaticano, el = Vatican Council, the.* * *masculino council* * *Nota: Junta de los miembros que dentro de una religión ocupan algún cargo de responsabilidad.Ex: In many ways the Internet is like a church: it has its council of elders, every member has an opinion about how things should work, and you can either take part or not = En muchos sentidos, Internet es como una iglesia: tiene su concilio, cada miembro tiene una opinión sobre cómo deberían funcionar las cosas, y se puede tomar parte en ella o no.
* Concilio Vaticano, el = Vatican Council, the.* * *councilconcilio ecuménico ecumenical councilel Concilio Vaticano II the Second Vatican Council* * *
Del verbo conciliar: ( conjugate conciliar)
concilio es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
concilió es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
Multiple Entries:
conciliar
concilio
conciliar ( conjugate conciliar) verbo transitivo
1
‹ actividades› to combine
2 ‹ sueño›:
concilio sustantivo masculino
council
conciliar verbo transitivo to reconcile
♦ Locuciones: conciliar el sueño, to get to sleep
concilio sustantivo masculino Rel council
* * *concilio nmcouncil;convocar un concilio to convene a councilconcilio ecuménico ecumenical council;Concilio Mundial de las Iglesias World Council of Churches;Concilio Vaticano II Second Vatican Council* * *m council* * *concilio nm: (church) council16 concilio
Del verbo conciliar: ( conjugate conciliar) \ \
concilio es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
concilió es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativoMultiple Entries: conciliar concilio
conciliar ( conjugate conciliar) verbo transitivo 1 ‹ actividades› to combine 2 ‹ sueño›:
concilio sustantivo masculino council
conciliar verbo transitivo to reconcile Locuciones: conciliar el sueño, to get to sleep
concilio sustantivo masculino Rel council17 concilio
18 concilio
m1) собра́ние; сове́т; ассамбле́я2)frec Concilio — церко́вный собо́р
concilio ecuménico, general, universal — вселе́нский собо́р
concilio Vaticano — Ватика́нский собо́р
19 Concilio Vaticano
m.Vatican Council.* * *Vatican Council* * *el Concilio Vaticano= Vatican Council, theEx: This must be viewed in the context of the changes in the censorship practices of the Catholic Church following the Second Vatican Council.
20 concilio
См. также в других словарях:
Concilio Vaticano II — XXIº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Apertura de la segunda sesión (29 de septiembre de 196 … Wikipedia Español
Concilio de Trento — XIXº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Sesión del Concilio de Trento, cuadro de Tiziano … Wikipedia Español
Concilio Vaticano I — XXº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha de inicio 8 de diciembr … Wikipedia Español
Concilio de Basilea — XVII Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha 1431 – 1445 Reconocido por Catolicismo Concilio anterior Concilio de Consta … Wikipedia Español
Concilio de Constanza — XVI Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha 1414 – 1418 Reconocido por Catolicismo Concilio anterior Concilio de Vienn … Wikipedia Español
Concilio de Éfeso — IIIº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha de inicio 22 de junio de 431 Fecha de término 16 de julio de 431 … Wikipedia Español
Concilio de Calcedonia — IVº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha de inicio 8 de octubre de 451 Fecha de término 1 de noviembre de 451 … Wikipedia Español
Concilio de Letrán V — XVIIIº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha de inicio 1511 Fecha de término 1511 Aceptado po … Wikipedia Español
Concilio de Siena — Concilio de la Iglesia Católica Fecha 1423 – 1424 Reconocido por Catolicismo Concilio anterior Concilio de Constanza … Wikipedia Español
Concilio de Vienne — XV Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha 1311 –1312 Reconocido por Catolicismo Concilio anterior Lyon II Concilio posterior … Wikipedia Español
Concilio de Orleans — puede hacer referencia a alguno de los siguientes concilios que tuvieron lugar en Orleans: El Primer Concilio de Orleans en 511. El Segundo Concilio de Orleans en 533. El Tercer Concilio de Orleans en 538. El Cuarto Concilio de Orleans en 541. El … Wikipedia Español
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Галисийский
- Испанский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Португальский
- Русский
- Французский
- Чешский