Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

rĕ-concĭlĭo

  • 1 concilio

    concilio s.m.
    1 (eccl.) council: concilio diocesano, ecumenico, diocesan, ecumenical council; tenere un concilio, to hold a council // (st.) il Concilio di Trento, the Council of Trent
    2 (scherz.) ( riunione) parley: i ragazzi sono tutti riuniti in quella stanza, stanno tenendo concilio, the children are all together in that room holding a secret parley.
    * * *
    pl. -li [kon'tʃiljo, li] sostantivo maschile relig. council
    * * *
    concilio
    pl. -li /kon't∫iljo, li/
    sostantivo m.
    relig. council.

    Dizionario Italiano-Inglese > concilio

  • 2 conciliō

        conciliō āvī, ātus, āre    [concilium], to bring together, unite, reconcile, make friendly, win over, conciliate: nos: inter nos legiones sibi pecuniā: homines inter se: homines sibi conciliari amiciores, N.: civitates amicitiā Caesari, Cs.: primoribus se patrum, L.: arma quae sibi conciliet, seeks as allies, V.: deos homini, O.: reges, N.: animos hominum: mihi sceptra Iovemque, i. e. the throne through the favor of Jupiter, V.—To procure, purchase, obtain, acquire, win, gain: prodi, male conciliate, you bad bargain, T.: HS viciens ex hoc uno genere, to extort: pecuniae conciliandae causā.—Fig., to cause, bring about, procure, mediate, acquire, make, produce: pacem, T.: favorem ad volgum, L.: quocum mihi amicitiam: vestram ad me audiendum benevolentiam: maiestatem nomini Romano, L.: otium, N.— To commend: artes suas (alicui), O.
    * * *
    conciliare, conciliavi, conciliatus V TRANS
    unite, bring together/about; cause; win over, attract; acquire, procure, buy; attract favor of, render favorably disposed; commend, endear; acquire; gain; bring a woman to man as wife, match; procure as a mistress; obtain improperly

    Latin-English dictionary > conciliō

  • 3 concilio

    concĭlĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [concilium].
    I.
    To bring together several objects into one whole, to unite, connect (class. in prose and poetry, not in Hor.).
    A.
    Prop. (thus several times in Lucr. of the union of atoms):

    primordia Non ex illarum conventu conciliata,

    not formed by the union of separate parts, Lucr. 1, 612; 2, 901:

    dispersa,

    id. 6, 890:

    omnia in alto,

    id. 5, 466; cf. also id. 1, 1042; 2, 552.—Of physical union of other kinds:

    traduces bini inter se obvii miscentur alliganturque unā conciliati,

    Plin. 17, 23, 35, § 211;

    of medic. mixtures: gramen hyoscyami cerae,

    to mix, Ser. Samm. 40, 754.—
    2.
    Of the fulling of cloth:

    vestimentum,

    Varr. L. L. 6, § 43 Müll.—
    B.
    Trop.
    1.
    To unite in thought or feeling, to make friendly, to procure the favor of, to make inclined to, to gain, win over; constr. aliquos inter se, aliquem alicui or absol. (in this sense very freq.).
    (α).
    Aliquos inter se:

    quin res publica nos inter nos conciliatura conjuncturaque sit,

    Cic. Fam. 5, 7, 2; so,

    conciliare et conjungere homines inter se,

    id. Off. 1, 16, 50:

    feras inter sese,

    id. Rosc. Am. 22, 63.—
    (β).
    Aliquem ( aliquid) alicui:

    conciliare sibi, avertere ab adversario judicem,

    Quint. 6, 1, 11:

    quas (legiones) sibi conciliare pecuniā cogitabat,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    Pammenem sibi similitudine fortunae,

    Tac. A. 16, 14:

    homines sibi,

    Nep. Ages. 2 fin.; id. Them. 10, 1:

    simulatque natum sit animal, ipsum sibi conciliari et commendari ad se conservandum,

    Cic. Fin. 3, 5, 16:

    eam civitatem Arvernis,

    Caes. B. G. 7, 7; cf.:

    reliquas civitates amicitia Caesari,

    id. B. C. 3, 55 fin.:

    per quam (causam) cum universo ordini tum primoribus se patrum concilient,

    Liv. 4, 48, 9:

    arma sibi,

    Verg. A. 10, 151:

    deos homini,

    Ov. F. 1, 337:

    audientem exordio,

    Quint. 8, prooem. 11:

    judicem probationibus nostris,

    id. 4, 3, 9:

    Maurorum animos Vitellio,

    Tac. H. 2, 58; cf.:

    quas res quosque homines quibus rebus aut quibus hominibus vel conciliasset vel alienasset ipsa natura,

    Quint. 5, 10, 17: omne animal primum constitutioni suae conciliari, i. e. governs itself in accordance with, etc., Sen. Ep. 124, 14; cf. id. ib. §

    15 sqq.: primum sibi ipsum conciliatur animal,

    id. ib. §

    17: frui iis rebus, quas primas homini natura conciliet,

    Cic. Ac. 2, 42, 131; cf. conciliatio, I. B. 2.—Without dat.:

    conciliabat ceteros reges,

    Nep. Hann. 10, 2; so,

    accusatorem,

    Quint. 6, 1, 12:

    conciliare, docere, movere judicem,

    id. 11, 1, 61; cf. id. 2, 5, 7; 3, 9, 7:

    plures,

    Tac. A. 15, 51:

    animos hominum,

    Cic. Off. 2, 5, 17; cf. id. de Or. 3, 53, 204:

    animum judicis,

    Quint. 4, 1, 25; cf.:

    animos judicum (opp. alienare),

    id. 11, 1, 8:

    animos plebis,

    Liv. 1, 35, 2:

    animos militum pollicitationibus,

    Suet. Oth. 6; cf. Tac. H. 1, 18, —
    (γ).
    ( Aliquem) ad aliquid: Labienum praefecit togatae, quo majore commendatione conciliaretur ad consulatūs petitionem, Auct. B. G. 8, 52.—
    (δ).
    Absol.:

    nihil est ad conciliandum gratius verecundiā,

    Quint. 11, 3, 161:

    conciliare, narrare,

    id. 3, 4, 15.—
    2.
    = commendo, to represent something to one as agreeable, pleasant, etc., i. e. to recommend:

    et dictis artes conciliasse suas,

    Ov. Tr. 3, 11, 42.—
    II.
    With acc. and dat. (aliquid alicui) or absol., to procure, provide, prepare, produce something for one.
    A.
    With physical objects.
    1.
    Of the procuring of a maiden, an object of love, in an honorable and (more freq.) in a dishonorable sense, to unite, procure, couple (cf. Lucr. 5, 961):

    tute ad eum adeas, tute concilies, tute poscas,

    Plaut. Trin. 2, 2, 111:

    num me nupsisti conciliante seni?

    Ov. Am. 1, 13, 42:

    conciliata viro,

    Cat. 68, 130:

    existimabatur Servilia etiam filiam suam Tertiam Caesari conciliare,

    to give as a mistress, Suet. Caes. 50:

    cum ei dignatio Juliā genitam Atiam conciliasset uxorem,

    Vell. 2, 59, 2.—Once with ad:

    a tuā me uxore dicam delatum, ut sese ad eum conciliarem,

    Plaut. Mil. 3, 1, 206.—
    2.
    To procure, obtain by purchase or otherwise, to purchase, acquire, win, gain:

    illum mihi,

    Plaut. Poen. 3, 5, 25; cf.:

    male habiti et male conciliati,

    i. e. at a bad bargain, id. Ps. 1, 2, 1:

    prodi, male conciliate,

    Ter. Eun. 4, 4, 2: Mi. Estne empta mihi haec? Pe. His legibus habeas licet, Conciliavisti pulcre, Plaut. Ep. 3, 4, 39 sq.:

    ut tibi recte conciliandi primo facerem copiam,

    a chance for a good bargain, id. Pers. 4, 3, 69:

    si ullo pacto ille (filius) huc conciliari potest,

    can be brought here, Plaut. Capt. 1, 2, 22 (cf. id. ib. prol. 33):

    HS. viciens ex hoc uno genere,

    to extort, Cic. Verr. 2, 2, 58, § 142; cf.

    pecunias,

    id. ib. 2, 2, 55, § 137; 2, 3, 30, § 71; 2, 3, 84, § 194;

    and, in a more gen. sense: summum bonum esse frui rebus iis, quas primas natura conciliavisset,

    id. Ac. 2, 42, 131.—
    B.
    With abstr. objects, to cause, bring about, procure, acquire, make, produce, etc.:

    affinitatem et gratiam,

    Plaut. Trin. 2, 4, 42; cf.

    gratiam,

    Suet. Calig. 3:

    pacem inter cives,

    Cic. Fam. 10, 27, 1; cf. Ter. Heaut. 5, 5, 2:

    amorem sibi,

    Cic. Arch. 8, 17; cf. id. de Or. 2, 51, 206:

    favorem ad vulgum,

    Liv. 29, 22, 8; cf.:

    favorem populi,

    Suet. Caes. 11:

    amicitiam cum aliquo,

    Cic. Deiot. 14, 39:

    gloriam,

    id. Mur. 20, 41:

    laudem,

    Quint. 2, 7, 4:

    dignitatem auctoribus suis,

    Tac. Or. 9:

    famam clementiae,

    Liv. 21, 60, 4:

    majestatem nomini Romano,

    id. 29, 11, 4:

    odium,

    Quint. 5, 13, 38; 6, 2, 16:

    risus,

    to cause, id. 6, 3, 35:

    otium,

    Nep. Timol. 3, 2:

    otii nomine servitutem,

    id. Epam. 5, 3:

    nuptias,

    to bring about, id. Att. 5, 3; Just. 7, 6, 10; cf.:

    jugales toros,

    Stat. S. 3, 5, 70.—Hence, concĭlĭātus, a, um, P. a. (in acc. with I. B.), friendly; in partic. in a pass. sense.
    A.
    Beloved:

    (Hasdrubal) flore aetatis primo Hamilcari conciliatus,

    Liv. 21, 2, 3:

    juvenis aetatis flore conciliatus sibi,

    Curt. 7, 9, 19; cf. Suet. Vit. Ter. 1; id. Vit. 7.—In sup.:

    est nobis conciliatissimus,

    Symm. Ep. 9, 37.—
    B.
    In an act. sense, favorably inclined, devoted, favorable to something; comp.:

    ut judex ad rem accipiendam fiat conciliatior,

    Quint. 4, 2, 24:

    (homo) voluptati a naturā conciliatus, a dolore autem abjunctus alienatusque est,

    Gell. 12, 5, 18.— Adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > concilio

  • 4 concilio

    m.
    council.
    pres.indicat.
    1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: conciliar.
    * * *
    1 council
    \
    el Concilio de Trento el Council of Trent
    el Concilio Vaticano Segundo the Second Vatican Council
    * * *
    * * *
    masculino council
    * * *
    Nota: Junta de los miembros que dentro de una religión ocupan algún cargo de responsabilidad.
    Ex. In many ways the Internet is like a church: it has its council of elders, every member has an opinion about how things should work, and you can either take part or not = En muchos sentidos, Internet es como una iglesia: tiene su concilio, cada miembro tiene una opinión sobre cómo deberían funcionar las cosas, y se puede tomar parte en ella o no.
    ----
    * Concilio Vaticano, el = Vatican Council, the.
    * * *
    masculino council
    * * *
    Nota: Junta de los miembros que dentro de una religión ocupan algún cargo de responsabilidad.

    Ex: In many ways the Internet is like a church: it has its council of elders, every member has an opinion about how things should work, and you can either take part or not = En muchos sentidos, Internet es como una iglesia: tiene su concilio, cada miembro tiene una opinión sobre cómo deberían funcionar las cosas, y se puede tomar parte en ella o no.

    * Concilio Vaticano, el = Vatican Council, the.

    * * *
    council
    concilio ecuménico ecumenical council
    el Concilio Vaticano II the Second Vatican Council
    * * *

    Del verbo conciliar: ( conjugate conciliar)

    concilio es:

    1ª persona singular (yo) presente indicativo

    concilió es:

    3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo

    Multiple Entries:
    conciliar    
    concilio
    conciliar ( conjugate conciliar) verbo transitivo
    1

    b) ideas to reconcile;

    actividades to combine
    2 sueño›:

    concilio sustantivo masculino
    council
    conciliar verbo transitivo to reconcile
    ♦ Locuciones: conciliar el sueño, to get to sleep
    concilio sustantivo masculino Rel council
    * * *
    council;
    convocar un concilio to convene a council
    concilio ecuménico ecumenical council;
    Concilio Mundial de las Iglesias World Council of Churches;
    Concilio Vaticano II Second Vatican Council
    * * *
    m council
    * * *
    : (church) council

    Spanish-English dictionary > concilio

  • 5 Concilio Vaticano

    m.
    Vatican Council.
    * * *
    Vatican Council
    * * *
    el Concilio Vaticano
    = Vatican Council, the

    Ex: This must be viewed in the context of the changes in the censorship practices of the Catholic Church following the Second Vatican Council.

    Spanish-English dictionary > Concilio Vaticano

  • 6 concilio sm

    [kon'tʃiljo] concilio (-lii)
    1) Rel council
    2) (riunione) conference, meeting

    Dizionario Italiano-Inglese > concilio sm

  • 7 concilio

    sm [kon'tʃiljo] concilio (-lii)
    1) Rel council
    2) (riunione) conference, meeting

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > concilio

  • 8 Concilio Vaticano, el

    = Vatican Council, the
    Ex. This must be viewed in the context of the changes in the censorship practices of the Catholic Church following the Second Vatican Council.

    Spanish-English dictionary > Concilio Vaticano, el

  • 9 concilio

    • council

    Diccionario Técnico Español-Inglés > concilio

  • 10 Concilio de Líderes Cristianos Sureńos

    • SCLC
    • Southern Christian Leadership Conference

    Diccionario Técnico Español-Inglés > Concilio de Líderes Cristianos Sureńos

  • 11 concilio eclesiástico

    • ecclesiastical council

    Diccionario Técnico Español-Inglés > concilio eclesiástico

  • 12 concilio ecuménico

    • ecumenical council

    Diccionario Técnico Español-Inglés > concilio ecuménico

  • 13 concilio general

    • ecumenical council

    Diccionario Técnico Español-Inglés > concilio general

  • 14 concilio Vaticano

    • Vatican Council

    Diccionario Técnico Español-Inglés > concilio Vaticano

  • 15 concilio eclesiástico

    m.
    ecclesiastical council, consistory.

    Spanish-English dictionary > concilio eclesiástico

  • 16 concilio ecuménico

    m.
    ecumenical council.

    Spanish-English dictionary > concilio ecuménico

  • 17 concilio general

    m.
    ecumenical council.

    Spanish-English dictionary > concilio general

  • 18 concilio

    to assemble, bring together / win over, reconcile, unite / cause

    Latin-English dictionary of medieval > concilio

  • 19 concílio

    Dicionário português (brasileiro)-Inglês > concílio

  • 20 el Concilio Vaticano Segundo

    the Second Vatican Council

    Spanish-English dictionary > el Concilio Vaticano Segundo

См. также в других словарях:

  • Concilio Vaticano II — XXIº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Apertura de la segunda sesión (29 de septiembre de 196 …   Wikipedia Español

  • Concilio de Trento — XIXº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Sesión del Concilio de Trento, cuadro de Tiziano …   Wikipedia Español

  • Concilio Vaticano I — XXº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha de inicio 8 de diciembr …   Wikipedia Español

  • Concilio de Basilea — XVII Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha 1431 – 1445 Reconocido por Catolicismo Concilio anterior Concilio de Consta …   Wikipedia Español

  • Concilio de Constanza — XVI Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha 1414 – 1418 Reconocido por Catolicismo Concilio anterior Concilio de Vienn …   Wikipedia Español

  • Concilio de Éfeso — IIIº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha de inicio 22 de junio de 431 Fecha de término 16 de julio de 431 …   Wikipedia Español

  • Concilio de Calcedonia — IVº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha de inicio 8 de octubre de 451 Fecha de término 1 de noviembre de 451 …   Wikipedia Español

  • Concilio de Letrán V — XVIIIº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha de inicio 1511 Fecha de término 1511 Aceptado po …   Wikipedia Español

  • Concilio de Siena — Concilio de la Iglesia Católica Fecha 1423 – 1424 Reconocido por Catolicismo Concilio anterior Concilio de Constanza …   Wikipedia Español

  • Concilio de Vienne — XV Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha 1311 –1312 Reconocido por Catolicismo Concilio anterior Lyon II Concilio posterior …   Wikipedia Español

  • Concilio de Orleans — puede hacer referencia a alguno de los siguientes concilios que tuvieron lugar en Orleans: El Primer Concilio de Orleans en 511. El Segundo Concilio de Orleans en 533. El Tercer Concilio de Orleans en 538. El Cuarto Concilio de Orleans en 541. El …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»