Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

quatiō

  • 1 quatio

    quătĭo, ĕre, quassi, quassum - tr. - [st2]1 [-] secouer, agiter. [st2]2 [-] frapper, ébranler, bousculer, battre, brandir. [st2]3 [-] chasser, pousser. [st2]4 [-] émouvoir, troubler.    - labra quatiuntur, Sen. Ir. 1, 1, 4: les lèvres [sont agitées] = tremblent.
    * * *
    quătĭo, ĕre, quassi, quassum - tr. - [st2]1 [-] secouer, agiter. [st2]2 [-] frapper, ébranler, bousculer, battre, brandir. [st2]3 [-] chasser, pousser. [st2]4 [-] émouvoir, troubler.    - labra quatiuntur, Sen. Ir. 1, 1, 4: les lèvres [sont agitées] = tremblent.
    * * *
        Quatio, quatis, quassi, quassum, quatere. Esbranler, Faire trembler, Secouer, Hocher, Crosler. \ Moenia quatit ariete. Liu. Il bat.
    \
        Quatere aliquem foras. Terent. Poulser aucun hors de la maison.
    \
        Quatere aliquem mente solida. Horat. Luy faire perdre constance, fermeté et asseurance, Le faire varier et changer d'opinion par crainte, ou autrement.
    \
        Quati aegritudine. Cic. Estre agité et tormenté de maladie.
    \
        Alas quatere magnis clangoribus. Virg. Batre les ailes.

    Dictionarium latinogallicum > quatio

  • 2 quatio

    quatio quatio, (quassi), quassum, ere трясти

    Латинско-русский словарь > quatio

  • 3 quatio

    quatio quatio, (quassi), quassum, ere расслаблять

    Латинско-русский словарь > quatio

  • 4 quatio

    quatio quatio, (quassi), quassum, ere ломать, разбивать

    Латинско-русский словарь > quatio

  • 5 quatio

    quatio (quassī), quassum, ere, schütteln, I) eig.: 1) im allg.: caput, Liv. u. Ov.: alas, Verg.: catenas, Plin. ep.: hastam, schwingen, Verg. (u. so quassae faces, geschwungene, hin u. her geschüttelte, damit sie besser brennen, Ov.): pennas, regen, schwingen, Hor.: aquas (v. Winde), Ov.: quercum huc illuc, Ov.: se (v. einer Schildkröte), Sen.: labra (irati) quatiuntur (zittern), Sen. – 2) insbes.: a) erschüttern, terras, Ov.: Olympum gravi curru, Hor.: risu populum, das V. tüchtig lachen lassen, Hor. – b) schlagen, stoßen, jagen, treiben, cymbala, Verg.: telis clypeos, Aur. Vict.: sontes flagello, Verg.: fenestras, an die F. schlagen, Hor.: campum, campos, zerstampfen, Verg.: alqm foras, Ter. eun. 358: prae se, vor sich her treiben, Cic. poët. – c) zerstoßen, zerschlagen, zerschmettern, muros, Verg.: muros arietibus, Liv. – bes. Partiz. quassus, zB. quassae naves, leck gewordene, Liv.: rates, Hor.: muri, Liv.: tibiae, geborsten, Quint.: aula, zerbrochener, Plaut.: u. so vas, Sen.: quassa cinnama, zerbrochener Z., Stücke von Zimtrinde, Ov.: u. so qu. nux, Stück Nußschale, Hor. sat. 2, 5, 36 (al. cassa): poet. übtr., tempora quassa mero, betäubt, umnebelt (vgl. ico no. I, 1), Ov. – II) übtr.: 1) im allg.: igitur movere et quatere, quidquid usquam aegrum foret, adgrediuntur, man schickte sich an, an dem, was sich irgend krank zeigte, zu rütteln und zu schütteln, Tac. hist. 2, 86. – 2) insbes.: a) erschüttern, erzittern-, erbeben lassen, innig rühren, animum, Gell.: quod aegritudine quatiatur, Cic.: mentem, Hor.: Mytilenas contentis scholasticorum clamoribus, Tac. dial.: quatiunt oracula Colchos, Val. Flacc. – b) plagen, oppida bello, heimsuchen, Verg.: equum cursu, tüchtig herumtreiben, ermüden, Verg.: creber anhelitus artus quatit, ermüdet, ermattet, Verg.

    lateinisch-deutsches > quatio

  • 6 quatio

    quatio (quassī), quassum, ere, schütteln, I) eig.: 1) im allg.: caput, Liv. u. Ov.: alas, Verg.: catenas, Plin. ep.: hastam, schwingen, Verg. (u. so quassae faces, geschwungene, hin u. her geschüttelte, damit sie besser brennen, Ov.): pennas, regen, schwingen, Hor.: aquas (v. Winde), Ov.: quercum huc illuc, Ov.: se (v. einer Schildkröte), Sen.: labra (irati) quatiuntur (zittern), Sen. – 2) insbes.: a) erschüttern, terras, Ov.: Olympum gravi curru, Hor.: risu populum, das V. tüchtig lachen lassen, Hor. – b) schlagen, stoßen, jagen, treiben, cymbala, Verg.: telis clypeos, Aur. Vict.: sontes flagello, Verg.: fenestras, an die F. schlagen, Hor.: campum, campos, zerstampfen, Verg.: alqm foras, Ter. eun. 358: prae se, vor sich her treiben, Cic. poët. – c) zerstoßen, zerschlagen, zerschmettern, muros, Verg.: muros arietibus, Liv. – bes. Partiz. quassus, zB. quassae naves, leck gewordene, Liv.: rates, Hor.: muri, Liv.: tibiae, geborsten, Quint.: aula, zerbrochener, Plaut.: u. so vas, Sen.: quassa cinnama, zerbrochener Z., Stücke von Zimtrinde, Ov.: u. so qu. nux, Stück Nußschale, Hor. sat. 2, 5, 36 (al. cassa): poet. übtr., tempora quassa mero, betäubt, umnebelt (vgl. ico no. I, 1), Ov. – II) übtr.: 1) im allg.: igitur movere et quatere, quidquid usquam aegrum foret, adgrediuntur, man schickte sich an, an dem, was sich irgend krank zeigte, zu rütteln
    ————
    und zu schütteln, Tac. hist. 2, 86. – 2) insbes.: a) erschüttern, erzittern-, erbeben lassen, innig rühren, animum, Gell.: quod aegritudine quatiatur, Cic.: mentem, Hor.: Mytilenas contentis scholasticorum clamoribus, Tac. dial.: quatiunt oracula Colchos, Val. Flacc. – b) plagen, oppida bello, heimsuchen, Verg.: equum cursu, tüchtig herumtreiben, ermüden, Verg.: creber anhelitus artus quatit, ermüdet, ermattet, Verg.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quatio

  • 7 quatiō

        quatiō —, quassus, ere,     to shake: caput, L.: alas, V.: celeres Pennas, H.: aquas, disturb, O.: quercum huc illuc, O.: quatitur terrae motibus Ide, O.: (equites) quaterent campos, V.: pede ter humum, H.—To wield, brandish, ply: securim, V. —To agitate, shake, cause to tremble: horror Membra quatit, V.—To beat, strike, drive: homo quatietur certe cum dono foras, T.: cursu quatiunt (equum), V.: fenestras, H.: scutum hastā, L.— To break, crush, batter, shatter: urbis moenia ariete, L.: muros, V.: turrīs tremendā Cuspide, H.: in quassas navīs paucis rebus inpositis, L.: Quassaque cinnama, triturated, O.—Fig., to agitate, move, touch, affect, excite: est in animis tenerum quiddam quod aegritudine quasi tempestate quatiatur: nec voltus tyranni Mente quatit solidā (virum), H.—To plague, vex, harass, weary: oppida bello, V.: equum cursu, V.: multo tempora quassa mero, i. e. aching, O.: extrema Galliarum, Ta.
    * * *
    quatere, -, quassus V

    Latin-English dictionary > quatiō

  • 8 quatio

    quătĭo, no perf., quassum, 3, v. a. [Sanscr. root, cyu-, to move, set in motion; cf. Gr. skeuos, instrument; skeuazô, to prepare], to shake (class.; syn.: concutio, convello).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Fest. p. 261 Müll.:

    cum equus magnā vi caput quateret,

    Liv. 8, 7:

    alas,

    Verg. A. 3, 226:

    pennas,

    Ov. M. 4, 676; Hor. C. 3, 29, 53:

    aquas,

    to agitate, disturb, Ov. H. 18, 48:

    cymbala,

    Verg. G. 4, 64:

    catenas,

    Plin. Ep. 7, 27, 5: caput. Ov. F. 6, 400:

    comas,

    id. H. 14, 40:

    quercum huc illuc,

    id. M. 12, 329.—

    Of earthquakes: quatitur terrae motibus Ide,

    Ov. M. 12, 521:

    quid quateret terras,

    id. ib. 15, 71:

    quatiens terram fragor,

    Sil. 1, 536.—

    Of the ground, by treading, marching, etc.: campum,

    Verg. A. 11, 875:

    campos,

    id. ib. 11, 513; Sil. 1, 297:

    quatitur tellus pondere,

    id. 4, 199:

    sonitu quatit ungula campum,

    Verg. A. 8, 596:

    pede ter humum,

    Hor. C. 4, 1, 28:

    pede terram,

    id. ib. 1, 4, 7:

    quatitur certamine circus,

    Sil. 16, 323. —
    B.
    In partic.
    1.
    Of arms, weapons, reins, etc., to wield, brandish, ply, hold:

    securim,

    Verg. A. 11, 656:

    ensem,

    Sil. 1, 429:

    aegida,

    id. 12, 336:

    scuta,

    Tac. H. 2, 22:

    hastam,

    Petr. 124:

    lora,

    Sil. 16, 415; 16, 440:

    largas habenas,

    id. 17, 542:

    verbera (i. e. flagella),

    Verg. Cul. 218.—
    2.
    Of the body, breast, limbs, etc., to agitate, shake, cause to tremble, etc.:

    horror Membra quatit,

    Verg. A. 3, 29:

    anhelitus artus et ora quatit,

    id. ib. 5, 199:

    tussis pulmonem quatit,

    Sil. 14, 601:

    terror praecordia,

    id. 2, 254:

    pectora quatit gemitu,

    Val. Fl. 5, 310.—
    3.
    To beat, strike, drive:

    homo quatietur certe cum dono foras,

    to beat out of doors, Ter. Eun. 2, 3, 67:

    Arctophylax prae se quatit Arctum, Cic. poët. N. I). 2, 42, 109: cursu quatere equum,

    Verg. G. 3, 132; Sil. 12, 254.—Of things:

    quatiunt fenestras juvenes,

    Hor. C. 1, 25, 1:

    scutum hastà,

    Liv. 7, 26, 1. —
    4.
    To shake, beat, or break in pieces, to batter, shatter:

    urbis moenia ariete quatere,

    Liv. 21, 10:

    muros,

    Verg. A. 2, 610:

    muros arietibus,

    Liv. 38, 10:

    turres tremendā cuspide,

    Hor. C. 4, 6, 7:

    tecta quatiuntur,

    Plin. Pan. 51, 1:

    externas arces,

    Sil. 2, 300:

    Pergama,

    id. 13, 36; cf.:

    tonitru quatiuntur caerula caeli,

    Lucr. 6, 96. —
    II.
    Trop., to agitate, more, touch, affect, excite:

    est in animis tenerum quiddam quod aegritudine quasi tempestate quatiatur,

    Cic. Tusc. 3, 6, 12: mentem, Hor. C. 1, 16, 5:

    nec vultus tyranni Mente quatit solidā (justum virum),

    id. ib. 3, 3, 4:

    non ego te Invitum quatiam,

    id. ib. 1, 18, 12:

    quatiunt oracula Colchos,

    Val. Fl. 1, 743:

    famā oppida,

    id. 2, 122:

    quatit castra clamor,

    Sil. 3, 231:

    tumultus pectora quatit,

    Sen. Thyest. 260:

    ingenium,

    Tac. H. 1, 23:

    animum,

    Gell. 9, 13, 5:

    cum altissima quaterentur, hic inconcussus stetit,

    Plin. Pan. 94, 3. —
    B.
    In partic., to plague, vex, harass:

    quatere oppida bello,

    Verg. A. 9, 608:

    extrema Galliarum,

    Tac. H. 4, 28. — Hence, quassus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., shaken, beaten, or broken in pieces, battered, shattered:

    aula quassa,

    a broken pot, Plaut. Curc. 3, 26:

    muri,

    Liv. 26, 51:

    naves,

    id. 25, 3:

    faces,

    i. e. pieces of pine-wood split up for torches, Ov. M. 3, 508:

    rates,

    shattered, leaky, Hor. C. 4, 8, 32; 1, 1, 18:

    murra,

    Ov. M. 15, 399:

    lectus,

    id. H. 11, 78:

    harundo,

    Petr. 69:

    turres,

    Sen. Thyest. 568; cf.:

    multo tempora quassa mero,

    Ov. R. Am. 146; cf. quasso, I. B. —
    B.
    Trop.:

    quassā voce,

    in a broken voice, Curt. 7, 7, 20:

    littera,

    Quint. 12, 10, 29:

    anima quassa malis,

    broken down, exhausted, worn out, Sen. Herc. Fur. 1308:

    quasso imperio,

    Sil. 15, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > quatio

  • 9 quatio

    (quassī), quassum, ere
    1)
    а) трясти, потрясать (securim V; scuta T); встряхивать (q. comas O); взмахивать (q. alas V)
    celeres q. pinnas Hпоспешно улетать
    б) сотрясать, бросать в дрожь ( membra V); колебать (terras O; Olympum gravi curru H); качать (q. caput O)
    2) ударять, бить ( cymbăla V)
    q. aliquem risu H — сильно рассмешить кого-л.
    4) потрясать, волновать (animum AG; mentem alicujus H); тревожить, мучить (equum cursu V; oppida bello V; aegritudine quati C)
    6) толкать, гнать ( aliquem prae se C)
    7) ломать, разбивать (muros arietibus L; navis quassa L)
    8) вытряхивать, выкидывать ( ali quem foras Ter). — см. тж. quassus I

    Латинско-русский словарь > quatio

  • 10 quatio

    , (quassi), quassum, quatere 3
      трясти, толкать, сотрясать

    Dictionary Latin-Russian new > quatio

  • 11 decutio

    [st1]1 [-] dēcŭtĭo, ĕre, cussi, cussum [de + quatio]: - tr. - abattre en secouant, abattre en frappant, faire tomber.    - murus turresque quaedam Cumis non ictae modo fulminibus sed etiam decussae, Liv. 25, 7, 7: à Cumes, non seulement la foudre frappa le rempart et quelques tours, mais aussi elle les abattit. [st1]2 [-] dēcŭtĭo, īre [de + cutis]: - tr. - Tert. écorcher, dépouiller.
    * * *
    [st1]1 [-] dēcŭtĭo, ĕre, cussi, cussum [de + quatio]: - tr. - abattre en secouant, abattre en frappant, faire tomber.    - murus turresque quaedam Cumis non ictae modo fulminibus sed etiam decussae, Liv. 25, 7, 7: à Cumes, non seulement la foudre frappa le rempart et quelques tours, mais aussi elle les abattit. [st1]2 [-] dēcŭtĭo, īre [de + cutis]: - tr. - Tert. écorcher, dépouiller.
    * * *
        Decutio, decutis, penul. corr. decussi, decussum, decutere, Ex De et Quatio quatis compositum. Abbatre, Faire cheoir, Ruer jus.
    \
        Syluis honorem decutit December. Horat. Fait cheoir les fueilles des arbres.

    Dictionarium latinogallicum > decutio

  • 12 quassus

    I 1. a, um
    part. pf. к quatio
    2. adj.
    дрожащий, разбитый, надтреснутый ( vox QC); треснувший (muri L; vas Sen); расколотый ( harundines Pt); опьянённый, отуманенный ( mero O)
    II quassus, (ūs) m. [ quatio ]
    потрясение, сотрясение Pac ap. C

    Латинско-русский словарь > quassus

  • 13 discutio

    discutĭo, ĕre, cussi, cussum [dis + quatio] - tr. - [st2]1 [-] abattre, fendre en secouant, faire voler en éclats, briser, fracasser. [st2]2 [-] dissiper, séparer. [st2]3 [-] au fig. dissiper, écarter, chasser, faire disparaître. [st2]4 [-] en t. de méd. résoudre, guérir.    - disceptationem discutere, Liv. 38, 13: trancher un différend.    - periculum audacia discussit, Liv. 2, 52: son audace dissipa le danger (par son audace il écarta le danger).    - periculum simplex confessio culpae discussit: l'aveu tout net de leur faute écarta tout danger.    - Cato discutit Etruscos, Flor. 3, 18, 13: Caton disperse les Etrusques.    - rem discutere, Liv.: faire échouer une affaire.    - quae discutiunt, Cels.: les dissolvants.
    * * *
    discutĭo, ĕre, cussi, cussum [dis + quatio] - tr. - [st2]1 [-] abattre, fendre en secouant, faire voler en éclats, briser, fracasser. [st2]2 [-] dissiper, séparer. [st2]3 [-] au fig. dissiper, écarter, chasser, faire disparaître. [st2]4 [-] en t. de méd. résoudre, guérir.    - disceptationem discutere, Liv. 38, 13: trancher un différend.    - periculum audacia discussit, Liv. 2, 52: son audace dissipa le danger (par son audace il écarta le danger).    - periculum simplex confessio culpae discussit: l'aveu tout net de leur faute écarta tout danger.    - Cato discutit Etruscos, Flor. 3, 18, 13: Caton disperse les Etrusques.    - rem discutere, Liv.: faire échouer une affaire.    - quae discutiunt, Cels.: les dissolvants.
    * * *
        Discutio, discutis, pen. corr. discussi, discussum, discutere. Caesar. Esbranler et eslocher ou estonner si fort une chose qu'on la face cheoir.
    \
        Caput discutere. Sil. Escarbouiller et esmarmeler la teste, un lopin ca, un lopin là, Fendre.
    \
        Discutere, per translationem: vt Discutit ebrietatem porrus. Plin. Chasse, ou abbat, Oste l'ivresse, Desenyvre.
    \
        Aduocationem aliquorum discutere manibus, ferro, lapidibus. Cic. Departir et dechasser l'assemblee à coups de, etc.
    \
        Aera discutere. Lucret. Chasser l'air ca et là, Chasser arriere, ou poulser.
    \
        Captiones discutere. Cic. Dissouldre.
    \
        Tristes cogitationes. Celsus. Chasser, Oster.
    \
        Cunctationem. Asinius Pollio ad Ciceronem. Oster tout targement.
    \
        Fastidium discutere. Plin. Oster le desgoustement, Remettre en goust et appetit.
    \
        Febrem. Cels. Chasser, Faire en aller la fievre.
    \
        Malum. Celsus. Oster la maladie.
    \
        Nubila vultu discutit Mercurius. Stat. Il chasse.
    \
        Somnum sibi discutere lympha pura. Propert. Laver ses yeulx de belle eaue nette et clere pour se desendormir et deschassier.
    \
        Tristitiam discutere. Plin. Oster et chasser, Desennuyer.
    \
        Discutere, Verbum medicorum proprium. Celsus. Faire resouldre les humeurs de quelque partie du corps que ce soit, sans faire aucune ouverture: c'est à scavoir, par les porres invisibles du corps.

    Dictionarium latinogallicum > discutio

  • 14 incutio

    incŭtĭo, ĕre, cussi, cussum [in + quatio] - tr. - [st1]1 [-] heurter contre, appliquer en frappant.    - incutere scipionem in caput, Liv. 5, 41, 9: asséner un coup de bâton sur la tête de qqn.    - incutere pedem terrae, Quint. 2, 12, 10: frapper son pied contre la terre.    - alicui colaphum incutere, Juv. 9, 5: appliquer à qqn un soufflet.    - incussi articuli, Plin. 30, 78: membres contusionnés.    - plur. n. incussa, Plin. 29, 33: parties contusionnées, contusions. [st1]2 [-] lancer contre.    - incutere hastas, tela, saxa Tac. An. 13, 39 ; H. 3, 31, lancer des javelots, des traits, des pierres.    - imber grandinem incutiens, Curt. 8, 4, 5: pluie mêlée de grêle. [st1]3 [-] fig. envoyer, inspirer, susciter.    - alicui terrorem incutere, Cic Tim. 37: inspirer de la terreur à qqn.    - timor incutitur, Cic. de Or. 2, 209: on inspire de la frayeur.    - animo religionem incutere, Liv. 22, 42, 9: jeter dans l'âme une crainte religieuse.    - alicui negoti aliquid incutere, Hor. S. 2, 1, 80: susciter à qqn qq embarras.    - alicui nuntium incutere, Liv. 2, 8, 7: apporter brusquement une nouvelle à qqn.
    * * *
    incŭtĭo, ĕre, cussi, cussum [in + quatio] - tr. - [st1]1 [-] heurter contre, appliquer en frappant.    - incutere scipionem in caput, Liv. 5, 41, 9: asséner un coup de bâton sur la tête de qqn.    - incutere pedem terrae, Quint. 2, 12, 10: frapper son pied contre la terre.    - alicui colaphum incutere, Juv. 9, 5: appliquer à qqn un soufflet.    - incussi articuli, Plin. 30, 78: membres contusionnés.    - plur. n. incussa, Plin. 29, 33: parties contusionnées, contusions. [st1]2 [-] lancer contre.    - incutere hastas, tela, saxa Tac. An. 13, 39 ; H. 3, 31, lancer des javelots, des traits, des pierres.    - imber grandinem incutiens, Curt. 8, 4, 5: pluie mêlée de grêle. [st1]3 [-] fig. envoyer, inspirer, susciter.    - alicui terrorem incutere, Cic Tim. 37: inspirer de la terreur à qqn.    - timor incutitur, Cic. de Or. 2, 209: on inspire de la frayeur.    - animo religionem incutere, Liv. 22, 42, 9: jeter dans l'âme une crainte religieuse.    - alicui negoti aliquid incutere, Hor. S. 2, 1, 80: susciter à qqn qq embarras.    - alicui nuntium incutere, Liv. 2, 8, 7: apporter brusquement une nouvelle à qqn.
    * * *
        Incutere scipionem eburneum in caput alterius. Liu. Le frapper d'un baston sur la teste.
    \
        Incutere pedem terrae. Quintil. Frapper la terre du pied.
    \
        Incutere colaphum. Iuuen. Bailler un soufflet.
    \
        Incutere pollicem limini. Plin. Heurter.
    \
        Incutere ad inanimata transfertur: vt Incutere errorem. Cic. Mettre en erreur et fantasie, Faire resver.
    \
        Desyderium vrbis incutere alicui. Horat. Luy faire regretter la ville, et qu'il desire d'y retourner.
    \
        Metum incutere. Liu. Faire paour.
    \
        Morbum incutere. Plaut. Faire malade.
    \
        Negotii aliquid incutere alicui. Horat. Luy faire quelque fascherie, ou donner des affaires.
    \
        Nuntium alicui incutere. Liu. Luy annoncer hastivement quelques nouvelles.
    \
        Pigritiam incutere. Liu. Rendre paresseux.
    \
        Religionem incutere. Liu. Mettre en scrupule de conscience.
    \
        Vim ventis incutere. Virgil. Bailler force.

    Dictionarium latinogallicum > incutio

  • 15 quassus

    1. quassus, a, um, I) Partic. v. quatio, w. s. – II) PAdi.: A) gebrochen, schwach, vox, Curt.: littera, Quint. – B) zugrunde gerichtet, zerrüttet, domus, Sen.: anima quassa malis, zu Boden geschlagen, entkräftet, Sen.
    ————————
    2. quassus, Abl. ū, m. (quatio), das Schütteln, Erschüttern, Pacuv. tr. 266 R.2 (bei Cic. Tusc. 2, 50).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quassus

  • 16 quasso

    quasso (old form casso, Plaut. Bacch. 2, 3, 71 Ritschl), āvi, ātum, 1, v. freq. a. and n. [quatio].
    I.
    Act., to shake or toss violently (class.).
    A.
    Lit.: ecus saepe jubam quassat, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 506 Vahl.):

    caput,

    Plaut. Merc. 3, 4, 15; Verg. A. 7, 292; Val. Fl. 1, 526:

    Etruscam pinum,

    Verg. A. 9, 521:

    hastam,

    id. ib. 12, 94; Ov. A. A. 1, 696:

    monumenta,

    Plin. Ep. 8, 17, 5:

    lampade, of the Furies,

    Sil. 2, 611; cf.

    lampada,

    Verg. A. 6, 587.— Pass., in mid. force, tremble:

    quassantur membra metu,

    Sen. Phoen. 530.—
    2.
    In partic.
    a.
    To shatter, shiver, to break or dash to pieces, to batter, make leaky:

    quassatis vasis,

    Lucr. 3, 434:

    quassata ventis classis,

    Verg. A. 1, 551:

    quassata domus,

    Ov. Tr. 2, 83; cf.:

    hordeum sub molā,

    App. M. p. 194, 35:

    harundinem,

    Petr. S. 134. —
    b.
    To strike or shake:

    ramum Lethaeo rore madentem super utraque quassat Tempora,

    Verg. A. 5, 854.—
    B.
    Trop., to shake, shatter, impair, weaken:

    quassatā re publicā,

    Cic. Sest. 34, 73; id. Marc. 8, 24:

    quassatum corpus,

    shattered, enfeebled, Suet. Aug. 31:

    ingenia vitia quassant,

    Sil. 11, 428:

    tempora quassatus, of a drunkard,

    fuddled, beclouded, disordered, id. 7, 202; cf.:

    quassus, B. s. v. quatio: IVVENTAM FLETV,

    to disfigure, impair, Inscr. Grut. 607, 4:

    harundo quassata,

    a bruised reed, Vulg. Matt. 12, 20.—
    C.
    Esp., of countries, communities, etc., to disturb, unsettle, throw into confusion:

    quassata Placentia bello,

    Sil. 8, 593:

    bellis urbs,

    id. 7, 252.—
    II.
    Neutr., to shake itself, to shake ( poet.):

    cassanti capite incedit,

    Plaut. As. 2, 3, 23 (Ussing, quassanti):

    quassanti capite,

    App. M. 4, p. 156, 7; 3, p. 140, 28:

    siliquā quassante,

    rattling, Verg. G. 1, 74.— Plur.:

    capitibus quassantibus,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > quasso

  • 17 quassus

    1.
    quassus, a, um, Part. and P. a., from quatio.
    2.
    quassus, ūs, m. [quatio], a shaking, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 50.

    Lewis & Short latin dictionary > quassus

  • 18 πάσσω

    Grammatical information: v.
    Meaning: `to strew, to sprinkle' (Il.), also of figures on a cloth, `to embroider' (on the meaning Bowra JHSt. 54, 70 f., Wace AmJArch 52, 51 ff).
    Other forms: Att. (Ar.) πάττω, aor. πάσ-αι, - ασθαι, πασ-θῆναι (Att.), perf. midd. πέπασμαι (LXX, A. R.).
    Derivatives: πασ-τός `strewn, sprinkled' (Hp.), χρυσό-παστος `knitted, shot with gold' (A.), κατά-παστος `bestrewn, decorated (with figures)' (Ar.); subst. m. παστός `knitted curtain, blanket, bridal bed', also `bridal chamber' (hell.), cf. παστάς and Solmsen Wortforsch. 4 n. 2, IF 31, 485ff.; παστόω `to build a bridal chamber' (Aq.); ( κατά-, ἐπί-, διά-, σύμ-)πάσμα n. `(medicinal) powder' (Thphr., medic.); πάστρια f. `embroiderer' (sch.).
    Origin: XX [etym. unknown]
    Etymology: Beside πάσσω from *πάτ-ι̯ω stands πῆ-ν in πῆ καὶ πῆν ἐπὶ τοῦ κατάπασσε καὶ καταπάσσειν H.; to note esp. ἐπιπῆν φάρμακον (insc. Epid.) and ἐπι... φάρμακα πάσσεν (Ε 900). With πῆ-ν: *πάτ-ι̯ω one can compare: λή-θω: Lat. lăt-eō; Skt. dā́-ti `cut off', δᾶ-μος: δατ-έομαι (s.v. and δαίομαι, δῆμος); prob. also πῆ-μα: Lat. păt-ior; s. also on πατέομαι and Bechtel Lex. s.v. (w. older lit.). Here perh. also πήτεα πίτυρα, πητῖται πιτύρινοι ἄρτοι. Λάκωνες H. -- Further isolated. The connecttion with Lat. quatiō `shake' is both phonetically and semantically unconvincing; further combinations to be rejected in Bq, WP. 1, 511 and W.-Hofmann s. quatiō, all w. rich lit. Semantically good, but phonetically very uncertain is the comparison with Toch. AB kat-, kät- `strew' (s. v. Windekens Orbis 12, 464 w. lit.).
    Page in Frisk: 2,478

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πάσσω

  • 19 concutio

    con-cutio, cussī, cussum, ere [ quatio ]
    1) сильно качать, раскачивать, колебать, трясти, потрясать (quercum V; caput O; terra ingenti motu concussa L)
    c. manus Sen — рукоплескать, аплодировать
    se c. H — отряхиваться, ощупывать себя, перен. проверять себя
    2) потрясать, расшатывать, расстраивать (rem publicam C; opes Lacedaemoniorum Nep)
    concussa fides T, Lcn — пошатнувшееся доверие, подорванный кредит
    animum (acc. graec.) concussus aliquā re V — потрясённый (подавленный) чём-л.
    3) встревожить, перепугать, поражать ( aliquem terrore VP)
    4) поражать, ранить ( aliquem arcu Prp)
    5) поднимать, подстрекать к восстанию ( plebem Pt)
    6)
    а) расшевелить, побудить к действию, всколыхнуть (aliquem V etc.)
    7) вымогать с помощью запугивания, шантажировать ( aliquem Dig)

    Латинско-русский словарь > concutio

  • 20 decutio

    I dē-cutio, cussī, cussum, ere [ quatio ]
    1) стряхивать ( rorem V); обивать ( о граде) ( fructum Sen); сбивать ( papaverum capita baculo L); сшибать ( nidos sagittis PM)
    2) изгонять, извергать, свергать ( aliquem Capitolio VM)
    4) расшатывать, разрушать ( murum arietibus L)
    5) шутл. захватить, цапнуть ( argentum ex armario Pl)
    6) устранять, уносить, перен. сбрасывать со счетов ( cetera aetate jam sunt decussa C)
    II dē-cutio, —, —, īre [ cutis ]
    снимать кожу, обдирать Tert

    Латинско-русский словарь > decutio

См. также в других словарях:

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • coéquation — [ koekwasjɔ̃ ] n. f. • XVIe; lat. coæquatio ♦ Répartition proportionnelle de l impôt entre les contribuables. ● coéquation nom féminin Répartition réglant ce que chaque contribuable doit payer. coéquation [koekwɑsjɔ̃; kɔekwɑsjɔ̃] n. f. ÉTYM.… …   Encyclopédie Universelle

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • équation — [ ekwasjɔ̃ ] n. f. • 1613; h. XIIIe « égalité »; lat. æquatio 1 ♦ (1637) Math. Relation conditionnelle existant entre deux quantités et dépendant de certaines variables (ou inconnues). Poser une équation. Mettre en équation un phénomène complexe …   Encyclopédie Universelle

  • péréquation — [ perekwasjɔ̃ ] n. f. • 1611; perequacion « répartition équitable de l impôt » 1442; lat. jurid. peræquatio, de peræquare « égaliser » ♦ Dr., admin. Rajustement des traitements, pensions, impôts, destiné à les adapter au coût de la vie ou à… …   Encyclopédie Universelle

  • ku̯ēt- : ku̯ǝt- : kū̆ t- —     ku̯ēt : ku̯ǝt : kū̆ t     English meaning: to shake, winnow     Deutsche Übersetzung: ‘schũtteln, beuteln”     Material: Lat. quatiō, ere, quassum ‘schũttele; erschũttere, poke, push, swing, brandish”; M.Ir. cüith “acus, furfur”… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • катать — катаю, укр. катати, словен. kotati катать , чеш. kaceti опрокидывать, рубить (деревья) , катить, качу (из *kotiti, *koti̯ǫ; ср. Соболевский, Лекции 83), укр. котити, словен. prekotiti опрокинуть, перекатывать , чеш. kotiti – то же, польск. kасiс …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • квас — род. п. а, квасцы мн., укр., блр. квас, ст. слав. квасъ ζύμη, болг. квас(ът), сербохорв. ква̑с закваска , словен. kvȃs, чеш., слвц. kvas, польск. kwas кислота , в. луж., н. луж. kwas закваска; свадебный пир . Родственно лат. сāsеus сыр , алб.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • расквасить — разбить . Вероятно, семинаризм от лат. quatiō, quassus разбиваю под влиянием слова квас, от которого Потебня (РФВ 6, 337 и сл.) производил непосредственно расквасить (см. квас) …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Truth — For other uses, see Truth (disambiguation). Time Saving Truth from Falsehood and Envy, François Lemoyne, 1737 Truth has a variety of meanings, such as the state of being in accord with fact or reality …   Wikipedia

  • Diskutant — Beispiel für eine Diskussion: Unterschiedliche Auffassungen zur ersten freien Volkskammerwahl der DDR im Jahr 1990 prallen auf dem Alexanderplatz in Berlin aufeinander …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»