-
21 Quacksalber
Quácksalber m -s, =зна́харь, шарлата́н -
22 Quacksalber
mзнахарь; шарлатан -
23 Quacksalber
m1. charlatan2. mountebank3. quack4. village quack coll. -
24 Quacksalber m [pej.]
шарлатанин {м} [пей.] [лекар, лечител и др.] -
25 шарлатан
-
26 charlatan
Quacksalber m, Kurpfuscher m -
27 шарлатанин м [пей.] [лекар, лечител и др.]
Quacksalber {m} [pej.]Bългарски-немски речник ново > шарлатанин м [пей.] [лекар, лечител и др.]
-
28 quack
I 1. intransitive verb[Ente:] quaken2. nounQuaken, dasII 1. 2. attributive adjective1)2) Quacksalber[kur, -tropfen, -pillen] (abwertend)* * *I 1. noun(the cry of a duck.)2. verb(to make such a sound: The ducks quacked noisily as they swam across the pond.)II noun((used as an adjective) a person who dishonestly claims to have medical qualifications: a quack doctor/psychologist; quack medicine/cures.)* * *quack1[kwæk]I. nquack2[kwæk]( pej)* * *I [kwk]1. nSchnattern nt no pl, Quaken nt no pl2. vi(duck) schnattern, quaken, quak machen (inf)IIwhat? she quacked — was?, quakte sie
1. nQuacksalber m, Kurpfuscher m; (hum = doctor) Doktor m, Medizinmann m (hum)2. adj attrKurpfuscher-quack remedy — Mittelchen nt
* * *quack1 [kwæk]A v/i1. quaken (Ente)2. fig schnattern, schwatzenB s1. Quaken n2. fig Geschwätz nquack2 [kwæk]A sb) Br umg Doktor m, Doktorin f2. Scharlatan mB adj1. Quacksalber…, quacksalberisch, Kurpfuscher…2. Pseudo…:C v/i quacksalbern, kurpfuschenD v/t1. herumpfuschen an (dat) pej2. marktschreierisch anpreisen* * *I 1. intransitive verb[Ente:] quaken2. nounQuaken, dasII 1. 2. attributive adjective1)quack doctor — Quacksalber, der
2) Quacksalber[kur, -tropfen, -pillen] (abwertend)* * *adj.quaken adj. n.Kurpfuscher m.Quacksalber m.Wunderdoktor m. v.plappern v. -
29 charlatan
nounScharlatan, der* * *char·la·tan[ˈʃɑ:lətən, AM ˈʃɑ:r-]* * *['SAːlətən]nScharlatan m* * *a) Quacksalber m, Kurpfuscher mb) Schwindler m* * *nounScharlatan, der* * *n.Quacksalber m.Scharlatan m. -
30 Wunderdoktor
m iro. miracle doctor; pej. (Quacksalber) quack; Wunderheiler* * *Wụn|der|dok|tor(in)m(f)wonder doctor; (pej = Quacksalber) quack* * ** * *m.quack n. -
31 mountebank
moun·te·bank[ˈmaʊntɪbæŋk, AM t̬ə]n* * *['maʊntɪbŋk]nQuacksalber m, Scharlatan m* * *mountebank [ˈmaʊntıbæŋk] s1. Quacksalber m2. Scharlatan m* * *n.Marktschreier m. -
32 charlatan
-
33 charlatán
tʃarla'tanm1) Quacksalber m, Scharlatan m, Schaumschläger m2) ( que habla mucho) Schwätzer m, Marktschreier m( femenino charlatana) adjetivo————————( femenino charlatana) sustantivo masculino y femeninocharlatáncharlatán , -ana [6B36F75Cʧ6B36F75Carla'tan, -ana]I adjetivonum1num (hablador) schwatzhaftnum2num (chismoso) klatschhaftnum3num (embaucador) schwindlerischII sustantivo masculino, femenino -
34 matasanos
sustantivo masculino y femenino invariablematasanosmatasanos [mata'sanos]invariable (familiar irónico) Arzt, Ärztin masculino, femenino (peyorativo) Quacksalber(in) masculino (femenino) -
35 medicastro
-
36 Лошадиная фамилия
(заглавие рассказа А. Чехова - 1885 г.) Ein Pferdename (Titel einer Erzählung von A. Tschechow. Übers. H. Röhl). Ein pensionierter General hat unerträgliche Zahnschmerzen. Der Verwalter seines Guts rät ihm, sich an einen bewährten Quacksalber zu wenden, kann sich aber dessen Familiennamens nicht entsinnen. Er weiß nur so viel, dass der Familienname etwas mit Pferden zu tun hat. Die Angehörigen des Generals nennen dem Verwalter Wörter über Wörter, die sich irgendwie auf Pferde beziehen, z. B. Stute, Hengst, Fohlen, Huf, Mähne, Halfter, Sattel, Zügel, Kummet usw., aber keines hilft ihm weiter. Erst nachdem ein Arzt gekommen ist und dem General den kranken Zahn gezogen hat, fällt dem Verwalter ein, dass der Quacksalber Овсо́в (von овёс Hafer) heißt. Der scherzhafte Ausdruck wird zur Bezeichnung folgenden Sachverhalts gebraucht: Ein gut bekannter Name [ein Wort] ist einem entfallen, schwebt einem auf der Zunge und man kommt lange nicht darauf. -
37 quack
-
38 artifex
artifex, ficis, c. (ars u. facio), der Kunstmeister, Künstler, I) v. Pers.u. personis. a. Subjj., der Kunstmeister, Werkmeister, Künstler, Bildner, Kunst- od. Sachverständige, der Techniker, auch sachverständige Theoretiker, attrib. = der in etw. technisches Geschick zeigt, in etw. kunstgeübt, technisch ausgebildet od. geschickt, in etw. Meister, 1) im engern Sinne: a) v. Künstler als Ausüber einer Kunst od. Fertigkeit (Ggstz. inscius, Pfuscher, Cic. Acad. 2, 22: artifices, Ggstz. imperiti, Laien, Plin. ep. 3, 6, 3), v. Künstlern u. Handwerkern aller Art, Plaut. Cas. 356. Cic. ep. 1, 7, 7. Cic. II. Verr. 1, 91; 4, 54; 5, 73. Nep. Att. 13, 3. Phaedr. 5. pr 4. Sen. de ben. 4, 21, 3. Plin. ep. 1, 10, 4. Curt. 6, 2 (5), 5 (Sänger, Spielleute, Schauspieler u. dgl.). Gell. 7 (6), 13, 5. Apul. flor. 7. p. 8, 7 Kr.: servi artifices, Cic. II. Verr. 1, 92. – v. Werkmeister, Bauarbeiter, Liv. 42, 3, 11; fr. 91. Quint. 7. pr. 1. Plin. ep. 8, 20, 4: v. Geschützmeister, Amm. 23, 4, 2; 24, 4. § 12 u. 28: v. Sachverständigen im Bauwesen, artifices eius regionis, Plin. ep. 10, 41 (50), 3: v. Nivellierer, Traian. in Plin. ep. 10, 62 (70): v. Feldmesser, Gromat. vet. 5, 20; 10, 17 u.a.: v. Kunstgärtner (topiarius), Plin. ep. 5, 6, 35: v. Kunsttischler, Apul. apol. 62: v. Mosaikfußbodenarbeiter, Hieron. in Ioel 2, 1: v. Erzbildner, Bildhauer, Cic. II. Verr. 4, 4 u. 5; 4, 12. Cic. ep. 5, 12, 7. Verg. Aen. 1, 455; 12, 210. Ov. met. 12, 398. Vell. 1, 13, 4. Plin. ep. 1, 20, 10. Suet. Vesp. 18. Apul. apol. 61: v. Goldschmied, Sen. de tranqu. anim. 1, 7; ad Helv. 11, 3. Iuven. 11, 102. Vulg. Ierem. 10, 9: v. Seidenwirker, Vulg. Iesai. 44, 13: v. Maler (artifex pictor, Firm. math. 3, 7), Vell. 1, 13, 4. Quint. 8, 5, 26. Val. Max. 8, 12 ext. 3. Sen. ep. 9, 7. Plin. ep. 4, 28, 3; 7, 33, 2: v. Musiker, Virtuosen, Musiklehrer, Cic. Muren. 29. Quint. 5, 10, 125. Curt. 5, 1 (3), 22. Plin. ep. 4, 19, 4: v. Sänger, Ov. met. 11, 169 (v. Apollo): v. Schauspieler, Plaut. Amph. prol. 70; Poen. prol. 38. Cic. Quinct. 78; Sest. 120. Liv. 5, 1, 5 u.a. (s. Weißenb. z. St.). Sen. de clem. 1, 26, 2. Quint. 9, 3, 86. Suet. Ner. 49, 1. Tert. de spect. 5 (vollst. artifex scaenicus, s. unten): v. Redner u. Rhetoriker, Cic. Quinct. 77; or. 172; de or. 1, 111 u. 145: v. praktischen Arzte, Cels. 1. pr. p. 8, 27 u. p. 12, 34 D.; 3, 4. p. 80, 15 D.: artifices improbi, Quacksalber, Liv. 5, 3, 6: v. Barbier, Tibull. 1, 8, 12. Mart. 6, 52, 6: v. Wettkämpfer, Nep. Chabr. 1, 3. Phaedr. 5, 5, 7: v. Wagenlenker, Plin. 7, 186: v. Vogelsteller, Petr. 109, 7: v. Giftmischer, Sen. nat. qu. 3, 25, 1: v. einem Pferde, artifex equus, das die Touren zu machen versteht, eingeschultes, Ov. art. am. 3, 556: v. der Natur, natura non artificiosa (kunstfertig) solum, sed plane artifex (eine vollkommene Künstlerin) ab eodem Zenone dicitur, Cic. de nat. deor. 2, 58. – m. attrib. Subst., artifex faber, Zimmermeister, Vulg. sap. 13, 11: artifex medicus, Apul. met. 10, 2: artifices palaestritae, Amm. 15, 3, 4: m. attrib. Adj., artifex aerarius, Vulg. 3. regg. 7, 14: artifex caligarius, Chalc. p. 77, 1 K.: artifex carpentarius, Lampr. Alex. Sev. 52, 1: artifex lignarius, Vulg. Iesai. 44, 13: artifices periti rei aquariae (des Wasserbaues), Amm. 28, 2, 2: artifex polymitarius, Damastweber, Ven. Fort. 5, 6. praef. p. 196 Migne: artifices scaenici, Schauspieler, Cic. Arch. 10. Sen. ep. 11, 7. Suet. Caes. 84, 4. Gell. 3, 3, 14: dies. artifices scaenarii, Amm. 28, 4, 32: artifices sellularii, Apul. flor. 15: artifex signarius, Bildhauer, Corp. inscr. Lat. 6, 9896: artifex rhetoricus, Gell. 17, 5, 9. – m. Genet. subst., omnis artifex omnis artis, Vulg. apoc. 18, 22: medellarum artifices, Amm. 17, 5, 7: artifex morbi, Prop. 2, 1, 58: artifex pugnorum, Faustkämpfer, Tert. spect. 23: artifices scaenae, Schauspieler, Sen. de ben. 7, 20, 3: tam artifices saltationis (so künstlerisch ausgebildete Tänzer), ut etc., Suet. Tit. 7, 2: ne quis in exercitu miles faber aut alterius rei artifex esset, Capit. Maxim. duob. 8 4: artifex talium (eine Meisterin in solchen Künsten) vocabulo Locusta, Tac. ann. 12, 66. – m. Genet. Gerund., pingendi fingendique idem mirus artifex, Quint. 12, 10, 6: non quo illa contemnam, quae Graeci dicendi artifices et doctores reliquerunt etc., Cic. de or. 1, 23: Demosthenes primarius dicendi artifex, Apul. apol. 25. p. 22, 7 Kr.: artifices pronuntiandi (im Vortrag), Quint. 11, 3, 73: Pyrrhus unicus pugnandi artifex, Liv. fr. 1: miles decollandi artifex, Suet. Cal. 32, 1. – m. in u. Abl., in tornando artifex, Apul. de mund. 1. p. 107, 14 G.: in his artifex, quae stationis imperatoriae non erant, ut calices fingeret saltaret cantaret, Lampr. Comm. 1, 8: mirus artifex in sagittis (im Bogenschießen), Aur. Vict. epit. 42, 18. – m. bl. Abl., Phidias dis quam hominibus effingendis melior artifex creditur, Quint. 12, 10, 9.
b) v. Künstler als Bildner eines Werkes od. Stoffes, der Werkmeister, Arbeiter, Verfertiger, Erbauer, Schöpfer, attrib. = bildend, schaffend, schöpferisch, artificis naturae manus od. opus, Gelt. 12, 1, 9. Auct. Aetnae 595: omnis bonae malaeque materiae fecunda artifex, rerum natura, Val. Max. 1, 8. ext. 18: materiam adhuc rudem deus artifex conformat universam, Apul. dogm. Plat. 1, 5. – m. Genet., deus aedificator mundi et artifex rerum, Lact. 1, 6, 16: si probus eius (mundi) artifex, Cic. Tim. 6: natura omnium artifex, Plin. 2, 3: natura operis immensi artifex, Sen. Octav. 397 (386). – talium operum artifices, Liv. 29, 35, 8: artifices operum singulorum, Vulg. 2. paral. 24, 12: statuarum artifices pictoresque clarissimi, Quint. 5, 12, 21: gladiorum armorumque artifex, Schwertfeger u. Waffenschmied, Treb. Poll. XXX tyr. 8, 13: artifices lapidum, Steinhauer, Vulg. 2. regg. 5, 11: artif. lignorum, Holzarbeiter, Vulg. exod. 38, 23 u.a.: artifex simulatorque figurae (v. Morpheus), Ov. met. 11, 634: artifices mercatoresque veneni, Iuven. 13, 154.
2) im weitern Sinne: a) der sich auf etw. meisterhaft versteht, in etw. Meister, -erin, m. Genet. subst., homines talis negotii artifices, Sall. Iug. 35, 5: artif. formae, die ihre Schönheit (durch Schmuck) zu heben versteht, Prop. 1, 2, 8: humani doloris, Menschenpeiniger, Ps. Quint. decl. 5, 4. – m. Genet. des Gerundii od. Gerundivi, tractandi animos artifices, Liv. 6, 36, 10: artif. suadendi, Quint. 2, 15, 18: egregius acquirendi artif., Iuven. 14, 116: artifices laedendi, Amm. 28, 1, 10: sapientia tamquam artifex conquirendae et comparandae voluptatis, Cic. de fin. 1, 42 (u. so ibid 2, 116): hic faciendarum amicitiarum artif., Sen. ep. 9, 5: summus ille tractandorum animorum artif., Quint. 11, 1, 58: serendae od. transferendae in alios invidiae artif., Tac. hist. 2, 86. Amm. 27, 9, 2. – m. ad u. Akk., si qui sunt, qui in hoc reo artifices ad corrumpendum iudicium velint esse, Cic. Verr. 5, 183: artif. ad occultandam audaciae specie formidinem, Aur. Vict. epit. 42, 7: art. ad inquietandum senis inguinem, Schol. Iuven. 10, 138: artifex ad formanda corpora effigiesque caelandas mobilitas ignea, Plin. 6, 187. – m. in u. Akk., in seria et iocos artif., Iustin. 9, 8, 8: artif. in lacrimas alcis, Ps. Quint. decl. 10, 9. – m. in u. Abl., in ambitione artif., Q. Cic. de pet. cons. 47: in complicandis negotiis artifex dirus, Amm. 14, 5, 8. – mit Infin., Pers. prol. 11 u. 1, 71. – dah. prägn., Meister in der Verstellungskunst, ein abgefeimter Schelm, Erzschelm, Schlaukopf, Ter. Phorm. 259. Verg. Aen. 2, 125. Ov. met. 6, 615. Iuven. 4, 18: scelus artificis, Schelm u. Schurke, Verg. Aen. 11, 407. b) der Urheber, Anstifter, artifex monstrorum, Tonangeber bei den Scheußlichkeiten, Plin. 28, 6: art. turbarum, Amm. 30, 3, 6: caedis, Ov. met. 13, 551: necis, Ov. art. am. 1, 656: haec scelerum artif., Sen. Phaedr. 567 (559): sceleris nefandi artif., Sen. Agam. 1041 (983). – abs. = Urheber der Schandtat, Ov. met. 6, 615.
II) v. Lebl.: 1) aktiv = kunstfertig, Künstler-, artifex, ut ita dicam stilus, Cic. Brut. 96: artif. manus, Ov. trist. 2, 522 u. Amm. 17, 4, 7: artifices manus, Prop. 4, 2, 62. Ov. amor. 3, 2, 52; met. 15, 218. Vulg. deut. 27, 15: os (Mund), Iuven. 10, 238: vir tam artificis ingenii, von solchem Kunstgeschick, Plin. 8, 55.
2) passiv, mit Kunst ausgeführt, kunstreich, kunstvoll, meisterhaft, quattuor artifices boves, Prop. 2, 31, 8: artif. vultus, Pers. 5, 40: artif. forma, Val. Flacc. 6, 466: tantae tamque artifices argutiae, Plin. 10, 85: artif. dimicatio, Plin. 8, 150: artif. complexus, Plin. 29, 52: artif. temperamentum, Plin. 12, 115: artif. motus, Quint. 9, 4, 8: plaga, Solin. 35, 6: ratio, Ps. Apul. Ascl. 13 extr.
-
39 pharmacopola
pharmacopōla, ae, m. (φαρμακοπώλης), der Zaubertrank- und Wundersalbenhändler, Quacksalber, Cato oratt. 40. fr. 1 (b. Gell. 1, 15, 9). Cic. Clu. 40. Hor. sat. 1, 2, 1. Mart. Cap. 4. § 331. – Nbf. farmacopōlēs, ae, m., Laber. com. 40.
-
40 Marktschreier
Marktschreier, circulator (im allg.). – pharmacopōla circumforaneus (Quacksalber). – Marktschreierei, iactatio circulatoria. – Marktschreierin, circulatrix. – marktschreierisch, circulatorius; im Femin. auch circulatrix.
См. также в других словарях:
Quacksalber — Quacksalber, ein Arzt, welcher ohne die Arzneikunst studirt zu haben u. ohne Erlaubniß des Staats prakticirt. Q. unterliegen polizeilicher Strafe … Pierer's Universal-Lexikon
Quacksalber — Quacksalber, Kurpfuscher. Das Wort wird von Quecksilbersalbe abgeleitet, die herumreisende Heilkünstler gegen die sich ausbreitende Syphilis unter der damals üblichen Reklame anpriesen. Weiteres s. Kurpfuscherei … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Quacksalber — ↑Medikaster, ↑Scharlatan … Das große Fremdwörterbuch
Quacksalber — Sm erw. stil. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus nndl. kwakzalver, angeblich kwakender Salber , zu mnl. quāken schwatzen, prahlen (quackeln), also eine Art Marktschreier. Verb: quacksalbern. Ebenso ne. quak (doctor), nschw. kvaksalvare, nnorw … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Quacksalber — Quacksalber: Der verächtliche Ausdruck für »schlechter Arzt; Person, die stümperhaft eine ärztliche Tätigkeit ausübt« wurde im 16. Jh. aus niederl. kwakzalver entlehnt, das eigentlich etwa »prahlerischer Salbenverkäufer« bedeutet. Der erste… … Das Herkunftswörterbuch
Quacksalber — Besuch beim Kurpfuscher William Hogarth (um 1743–1745) … Deutsch Wikipedia
Quacksalber — 1. Ein Quacksalber redet nur von seinen Wundercuren. Die Russen: Wenn des Pfeifers Sohn vor den Leuten dudelt, dann bläst er sich mehr auf als der Dudelsack. (Altmann VI, 450.) 2. Es gibt mehr Quacksalber als gute Aerzte. »Geschickte und redliche … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Quacksalber — Ein Quacksalber sein, auch Quacksalbereien treiben: ein schlechter Arzt und Pfuscher sein, der seine Wunderkuren, Salben und Hausmittel anpreist und mit seinen angeblichen Heilerfolgen prahlt; ohne fundierte medizinische Kenntnisse mit… … Das Wörterbuch der Idiome
Quacksalber — ↑ Quacksalberin (salopp scherzh.): Medizinmann; (abwertend): Scharlatan, Scharlatanin; (veraltet abwertend): Medikaster; (Rechtsspr.): Kurpfuscher, Kurpfuscherin. * * * Quacksalber,der:⇨Kurpfuscher Quacksalber→Kurpfuscher … Das Wörterbuch der Synonyme
Quacksalber — der Quacksalber, (Oberstufe) jmd., der unbefugt der Heilkunde nachgeht und dafür eine Vergütung verlangt Synonyme: Kurpfuscher, Scharlatan Beispiel: Sie war an einen Quacksalber geraten, der ihr versprach sie zu heilen und sie doch nur um ihr… … Extremes Deutsch
Quacksalber — Scharlatan; Kurpfuscher (derb) * * * Quạck|sal|ber 〈m. 3; abwertend〉 angebl. Arzt, der von seinem Handwerk nichts versteht, Kurpfuscher [<ndrl. kwaksalver „prahlerischer Salbenkrämer“ <kwakken „schwatzen, prahlen“ (→ quaken) + zalven… … Universal-Lexikon