przyprawy

См. также в других словарях:

• przyprawa — ż IV, CMs. przyprawawie; lm D. przyprawaaw «substancja dodawana do potraw dla polepszenia ich smaku i zapachu» Ostre przyprawy. Przyprawy ziołowe, korzenne. Przyprawy do zup, sosów. Przyprawy do piernika …   Słownik języka polskiego

• Чеснок — У этого термина существуют и другие значения, см. Чеснок (значения). Чеснок Луковицы чеснока …   Википедия

• Карри (приправа) — У этого термина существуют и другие значения, см. Карри. Порошок карри Карри (от тамильского kari)  смесь …   Википедия

• chili — [wym. czili], rzad. chile [wym. czile] n ndm 1. «ostra przyprawa otrzymywana z różnych gatunków pieprzowców tropikalnych» Przyprawić kurczaka chili. 2. «ostry sos z dodatkiem tej przyprawy, podawany do potraw mięsnych» ‹hiszp.› …   Słownik języka polskiego

• doprawić — dk VId, doprawićwię, doprawićwisz, doprawićpraw, doprawićwił, doprawićwiony doprawiać ndk I, doprawićam, doprawićasz, doprawićają, doprawićaj, doprawićał, doprawićany 1. «przygotować do użytku, uprawić» Doprawić ziemię nawozem. 2. «dodać do… …   Słownik języka polskiego

• ingrediencja — ż I, DCMs. ingrediencjacji; lm D. ingrediencjacji (ingrediencjacyj) zwykle w lm «składniki jakiejś mieszaniny; domieszki, przyprawy» Domieszać do czegoś jakichś ingrediencji. Coś składa się z różnych ingrediencji. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• kolonialny — kolonialnyni «odnoszący się do kolonii kraju, terytorium; żyjący, istniejący w koloniach, pochodzący z kolonii» Kraje, posiadłości kolonialne. Wojska kolonialne. Zależność kolonialna. Ucisk, wyzysk kolonialny. Polityka kolonialna. ∆ Styl… …   Słownik języka polskiego

• korzeniowy — przym. od korzeń a) w zn. 1: Warzywa, rośliny korzeniowe. b) w zn. 2: Przyprawy korzeniowe. c) w zn. 3: Przewód korzeniowy zęba …   Słownik języka polskiego

• korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… …   Słownik języka polskiego

• kuchenny — przym. od kuchnia a) w zn. 1: Meble kuchenne. Robot kuchenny. ∆ Schody, wejście kuchenne «schody, wejście od strony kuchni, nie frontowe, przeznaczone kiedyś dla służby» ◊ pot. Łacina kuchenna a) «łacina niepoprawna, zniekształcona» b) «obelżywe… …   Słownik języka polskiego

• kurkuma — ż IV, CMs. kurkumamie; lm D. kurkumaum bot. «Curcuma, roślina z rodziny imbirowatych, o barwnych kwiatach zebranych w szyszkowate kwiatostany; występuje w ponad czterdziestu gatunkach w Afryce, Azji i Australii; niektóre gatunki uprawiane ze… …   Słownik języka polskiego