-
1 przyprawy
• flavourings -
2 przyprawy korzenne
• spicesSłownik polsko-angielski dla inżynierów > przyprawy korzenne
-
3 przypraw|a
f Kulin. seasoning C/U- przyprawy korzenne spices- przyprawy ziołowe herbs- łagodna/ostra przyprawa curry mild/hot curry powder- przyprawa do mięs meat seasoningThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przypraw|a
-
4 u|trzeć
pf — u|cierać impf (utrze — ucieram) Ⅰ vt 1. Kulin. to grate [marchew, chrzan]; to blend, to cream [składniki ciasta]; to grind [przyprawy, ziarna] 2. przest. to wipe- utarł ręką nos/pot z czoła he wiped his nose/the sweat off his forehead3. przest. (wygładzić) to level [drogę, powierzchnię] Ⅱ utrzeć się — ucierać się 1. (upowszechnić się) to become common a. widespread- utarł się zwyczaj kupowania prezentów na walentynki the custom of buying Valentine’s Day presents has become quite common2. (zostać utartym) [warzywo, ser] to be grated; [składniki ciasta] to be blended a. creamed; [przyprawy, ziarna] to be groundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > u|trzeć
-
5 goździkowy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > goździkowy
-
6 korzenny
adj* * *a.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzenny
-
7 korzeń
- korzenie* * *miGen. -a1. bot., dent., przen. (= podstawa, źródło) root; korzeń główny primary root; korzeń boczny secondary root; korzeń przybyszowy adventitious root; korzeń spichrzowy tuber, tuberous root; czarny korzeń bot. scorzonera, black salsify ( Scorzonera hispanica); zapuścić korzenie take root; wyrwać coś z korzeniami uproot sth; średniowieczna filozofia sięga korzeniami starożytności the medieval philosphy has its roots in antiquity.2. pl. kulin. (= przyprawy, korzonki) spice.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzeń
-
8 korzenie
pl( pochodzenie) roots; ( przyprawy) spice(s) (pl)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzenie
-
9 korzeniow|y
adj. 1. [warzywo, roślina] root attr.- system korzeniowy rośliny the root system of a plant2. Kulin. przyprawy korzeniowe spices 3. Stomat. root attr.; endodontic spec.- przewód korzeniowy zęba the root canal (of a tooth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzeniow|y
-
10 korzen|ny
adj. 1. [aromat, sos] spice attr.- korzenne wino spiced wine- przyprawy korzenne spices2. przest. [kupiec, sklep] spice attr.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzen|ny
-
11 korze|ń
Ⅰ m 1. Bot. root- korzeń główny/boczny the main/a lateral root- splątane korzenie drzew tangled tree roots- potknąć się o wystający korzeń to trip over a protruding root- wypuścić korzenie to develop roots- zapuścić korzenie [roślina] to establish roots; to take root także przen.; [osoba, rodzina] to put down roots- wyrwać coś z korzeniami to uproot sth także przen.2. Anat. root- korzeń zęba/paznokcia/włosa the root of a tooth/nail/hairⅡ korzenie plt 1. Kulin. (przyprawy) spices 2. (początki) root- korzenie wszelkiego zła the root of all evil- sięgać swymi korzeniami czegoś to have its roots in sth- korzenie tej muzyki tkwią w jazzie this music has its roots in jazz3. (pochodzenie) roots- jego korzenie były w Polsce his roots were in Poland- □ korzeń przybyszowy Bot. adventitious root- czarny korzeń Bot. black salsifyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korze|ń
-
12 kuchenn|y
adj. 1. (związany z pomieszczeniem) [meble, naczynia] kitchen attr. 2. (związany z urządzeniem) palenisko kuchenne a kitchen range- piecyk kuchenny an oven- blacha kuchenna an oven tray3. Kulin. przyprawy kuchenne herbs and spicesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kuchenn|y
-
13 podstaw|ka
f 1. (podkładka) mat- podstawka pod kufel a beer mat2. (stojak) stand- podstawka do fajek/kałamarza i piór a pipe stand/an inkstand- podstawka na przyprawy a cruet- podstawka na sztućce a knife rest3. Bot. basidium 4. Muz. violin bridgeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podstaw|ka
-
14 roztłu|c
pf (roztłukę, roztłuczesz, roztłucze, roztłukł, roztłukła, roztłukli) Ⅰ vt to break [butelkę, szybę]; to crash [ziarno, przyprawy] Ⅱ roztłuc się (zbić się) [kieliszek, butelka, salaterka] to break, to smash- wazon roztłukł się na drobne kawałki the vase smashed into a thousand piecesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roztłu|c
-
15 sałatkow|y
adj. [olej, przyprawy, warzywa, bar] salad attr.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sałatkow|y
-
16 uży|ć
pf — uży|wać impf (użyję — używam) vt 1. (zużytkować) to use 2. (wykorzystać) to use, to make use of [zdolności, doświadczenia, wpływów] 3. (posłużyć się) to use 4. (zastosować) to apply [kosmetyku, maści]; to take [lekarstwa]; to use [przyprawy] 5. (zabawić się) to enjoy- używać swobody enjoy one’s freedom- nie użył wiele w życiu he didn’t have much of a life- używaj świata, póki służą lata przysł. gather ye rosebuds while ye may przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uży|ć
-
17 korzeń korze·ń
-nia, -nie; gen pl -ni1. m2. korzenie pl1) (= genealogia, początki) roots2) (= przyprawy) spice(s pl)
См. также в других словарях:
przyprawa — ż IV, CMs. przyprawawie; lm D. przyprawaaw «substancja dodawana do potraw dla polepszenia ich smaku i zapachu» Ostre przyprawy. Przyprawy ziołowe, korzenne. Przyprawy do zup, sosów. Przyprawy do piernika … Słownik języka polskiego
Чеснок — У этого термина существуют и другие значения, см. Чеснок (значения). Чеснок Луковицы чеснока … Википедия
Карри (приправа) — У этого термина существуют и другие значения, см. Карри. Порошок карри Карри (от тамильского kari) смесь … Википедия
chili — [wym. czili], rzad. chile [wym. czile] n ndm 1. «ostra przyprawa otrzymywana z różnych gatunków pieprzowców tropikalnych» Przyprawić kurczaka chili. 2. «ostry sos z dodatkiem tej przyprawy, podawany do potraw mięsnych» ‹hiszp.› … Słownik języka polskiego
doprawić — dk VId, doprawićwię, doprawićwisz, doprawićpraw, doprawićwił, doprawićwiony doprawiać ndk I, doprawićam, doprawićasz, doprawićają, doprawićaj, doprawićał, doprawićany 1. «przygotować do użytku, uprawić» Doprawić ziemię nawozem. 2. «dodać do… … Słownik języka polskiego
ingrediencja — ż I, DCMs. ingrediencjacji; lm D. ingrediencjacji (ingrediencjacyj) zwykle w lm «składniki jakiejś mieszaniny; domieszki, przyprawy» Domieszać do czegoś jakichś ingrediencji. Coś składa się z różnych ingrediencji. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kolonialny — kolonialnyni «odnoszący się do kolonii kraju, terytorium; żyjący, istniejący w koloniach, pochodzący z kolonii» Kraje, posiadłości kolonialne. Wojska kolonialne. Zależność kolonialna. Ucisk, wyzysk kolonialny. Polityka kolonialna. ∆ Styl… … Słownik języka polskiego
korzeniowy — przym. od korzeń a) w zn. 1: Warzywa, rośliny korzeniowe. b) w zn. 2: Przyprawy korzeniowe. c) w zn. 3: Przewód korzeniowy zęba … Słownik języka polskiego
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
kuchenny — przym. od kuchnia a) w zn. 1: Meble kuchenne. Robot kuchenny. ∆ Schody, wejście kuchenne «schody, wejście od strony kuchni, nie frontowe, przeznaczone kiedyś dla służby» ◊ pot. Łacina kuchenna a) «łacina niepoprawna, zniekształcona» b) «obelżywe… … Słownik języka polskiego
kurkuma — ż IV, CMs. kurkumamie; lm D. kurkumaum bot. «Curcuma, roślina z rodziny imbirowatych, o barwnych kwiatach zebranych w szyszkowate kwiatostany; występuje w ponad czterdziestu gatunkach w Afryce, Azji i Australii; niektóre gatunki uprawiane ze… … Słownik języka polskiego