-
1 przeznaczać
przeznaczać pieniądze na cele charytatywne das Geld für karitative Zwecke bestimmen;przeznaczać swoje zbiory dla muzeum seine Sammlung einem Museum schenken oder vermachen;przeznaczać do dyspozycji zur Verfügung stellen;to pomieszczenie przeznaczył na pracownię dieser Raum dient ihm als Werkstatt, dieser Raum wird von ihm als Werkstatt genutzt;nie było mu przeznaczone … es war ihm nicht beschieden … -
2 przeznaczać
przeznaczać [pʃɛznaʧ̑aʨ̑] < perf przeznaczyć>vtto było przeznaczone dla niego das war für ihn bestimmtten nóż przeznaczony jest do krojenia warzyw dieses Messer dient zum Schneiden von Gemüse\przeznaczać kogoś na swego następcę jdn zu seinem [ lub als] Nachfolger bestimmenjesteśmy sobie przeznaczeni wir sind füreinander bestimmt -
3 przeznaczyć
przeznaczyć pf →LINK="przeznaczać" przeznaczaćprzeznaczać pieniądze na cele charytatywne das Geld für karitative Zwecke bestimmen;przeznaczać swoje zbiory dla muzeum seine Sammlung einem Museum schenken oder vermachen;przeznaczać do dyspozycji zur Verfügung stellen;to pomieszczenie przeznaczył na pracownię dieser Raum dient ihm als Werkstatt, dieser Raum wird von ihm als Werkstatt genutzt;nie było mu przeznaczone … es war ihm nicht beschieden … -
4 przeznaczyć
przeznaczyć [pʃɛznaʧ̑ɨʨ̑] -
5 upatrywać
upatrywać [upatrɨvaʨ̑]vt ( książk)2) ( doszukiwać się)\upatrywać kogoś/coś w kimś/czymś jdn/etw in jdm/etw sehen [ lub erkennen] -
6 vorsehen
vor|sehenI. vrsich \vorsehen uważaćsich vor jdm/etw \vorsehen wystrzegać się kogoś/czegośsich \vorsehen, dass... uważać, aby...sieh dich/seht ihr euch [bloß] vor! miej/miejcie się [tylko] na baczności!jdn für etw \vorsehen przeznaczyć kogoś do czegośfür etw vorgesehen sein być przeznaczonym na cośes ist vorgesehen, dass... jest przewidziane, że...
См. также в других словарях:
przeznaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeznaczaćam, przeznaczaća, przeznaczaćają, przeznaczaćany {{/stl 8}}– przeznaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przeznaczaćczę, przeznaczaćczy, przeznaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeznaczać — → przeznaczyć … Słownik języka polskiego
poświęcać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poświęcaćam, poświęcaća, poświęcaćają, poświęcaćany {{/stl 8}}– poświęcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poświęcaćcę, poświęcaćci, poświęcaćświęć, poświęcaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
asygnować — ndk IV, asygnowaćnuję, asygnowaćnujesz, asygnowaćnuj, asygnowaćował, asygnowaćowany 1. «przeznaczać pewną sumę pieniężną na określony cel» Asygnować pieniądze na bieżące wydatki. 2. «wystawiać przekaz do wypłaty, zlecać wypłatę określonej sumy… … Słownik języka polskiego
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
predestynować — ndk IV, predestynowaćnuje, predestynowaćował, predestynowaćowany książk. «przeznaczać do czegoś; przesądzać o czymś» Kwalifikacje predestynują kogoś do jakiegoś zawodu, na jakieś stanowisko. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
predysponować — ndk IV, predysponowaćnuje, predysponowaćował, predysponowaćowany książk. «usposabiać; przeznaczać kogoś do czegoś» Warunki psychofizyczne predysponujące do określonego zawodu. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
preliminować — ndk IV, preliminowaćnuję, preliminowaćnujesz, preliminowaćnuj, preliminowaćował, preliminowaćowany «układać preliminarz, obliczać i zestawiać przewidywane wydatki i dochody; przeznaczać w preliminarzu pewne sumy na określone cele» Preliminowane… … Słownik języka polskiego
przeznaczyć — dk VIb, przeznaczyćczę, przeznaczyćczysz, przeznaczyćznacz, przeznaczyćczył, przeznaczyćczony przeznaczać ndk I, przeznaczyćam, przeznaczyćasz, przeznaczyćają, przeznaczyćaj, przeznaczyćał, przeznaczyćany 1. «określić z góry cel, któremu ma… … Słownik języka polskiego
sądzić — ndk VIa, sądzićdzę, sądzićdzisz, sądź, sądzićdził, sądzićdzony 1. «rozpatrywać (w sądzie) czyjeś postępowanie w celu wydania wyroku, decydować o czyjejś winie lub niewinności; sprawować władzę sądowniczą» Sądzić sprawiedliwie. Sądzić kogoś za… … Słownik języka polskiego
złomować — ndk IV, złomowaćmuję, złomowaćmujesz, złomowaćmuj, złomowaćował, złomowaćowany «przeznaczać, składać na złom; przerabiać na złom» Złomować zużyte maszyny, ciągniki … Słownik języka polskiego