przerzucić

См. также в других словарях:

• przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez …   Słownik języka polskiego

• przerzucać się – przerzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać zawód, pracę, zainteresowania, zaczynać korzystać z nowych metod działania; także: zmieniać miejsce pracy, nauki itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z rzeźby przerzucił się na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przerzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerzucaćam, przerzucaća, przerzucaćają, przerzucaćany {{/stl 8}}– przerzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przerzucaćcę, przerzucaćci, przerzucaćrzuć, przerzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odbić — 1. pot. Komuś odbiła palma, posp. szajba «ktoś stracił równowagę psychiczną, oszalał; komuś coś strzeliło do głowy»: Kiedyś oglądałem film o takim właśnie księdzu, który (...) nawet nie wie, czy (...) przeżyje do zachodu słońca. Wystarczy, że… …   Słownik frazeologiczny

• odbijać — 1. pot. Komuś odbiła palma, posp. szajba «ktoś stracił równowagę psychiczną, oszalał; komuś coś strzeliło do głowy»: Kiedyś oglądałem film o takim właśnie księdzu, który (...) nawet nie wie, czy (...) przeżyje do zachodu słońca. Wystarczy, że… …   Słownik frazeologiczny

• most — m IV, D. u, Ms. moście; lm M. y 1. «budowla służąca do przeprowadzania drogi komunikacyjnej nad przeszkodą wodną, składająca się z przęseł opartych za pośrednictwem łożysk na podporach (filarach, przyczółkach)» Most drewniany, żelbetowy. Most… …   Słownik języka polskiego

• przekartkować — dk IV, przekartkowaćkuję, przekartkowaćkujesz, przekartkowaćkuj, przekartkowaćował, przekartkowaćowany przekartkowywać ndk VIIIa, przekartkowaćowuję, przekartkowaćowujesz, przekartkowaćowuj, przekartkowaćywał, przekartkowaćywany «przerzucić… …   Słownik języka polskiego

• ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… …   Słownik języka polskiego

• rugby — [wym. ragby] ndm sport. «gra sportowa dwu drużyn owalną piłką podawaną ręcznie lub kopaną, którą należy położyć na punktowym polu przeciwnika albo kopnięciem przerzucić ponad poprzeczką jego bramki» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• wystawić — dk VIa, wystawićwię, wystawićwisz, wystawićstaw, wystawićwił, wystawićwiony wystawiać ndk I, wystawićam, wystawićasz, wystawićają, wystawićaj, wystawićał, wystawićany 1. «wyjąć, wynieść coś skądś stawiając na zewnątrz» Wystawić butelki na mleko… …   Słownik języka polskiego

• zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek …   Słownik języka polskiego