-
1 przekraczać
impf ⇒ przekroczyć* * *-am, -asz, przekroczyć; perf; vt(próg, granicę) to cross; (normę, limit, wiek) to exceed; ( prawo) to transgressprzekroczyć saldo/stan konta — to overdraw one's account
* * *ipf.1. ( przechodzić przez granicę miejsca) cross.2. (osiągać większą liczbę l. wielkość) exceed, surpass; przekroczył pan dozwoloną prędkość o 20 kilometrów (na godzinę) you have exceeded the speed limit by 20 kilometers (per hour); temperatura zimą nie przekracza tu 0 stopni Celsjusza the temperature here in winter is never more than 0 degrees centigrade.3. (prawo, normy, zasady) be in breach of, breach; transgress.4. ( wyjść poza granicę) go l. be beyond; przekraczać wszelkie granice l. granicę przyzwoitości go way too far; przekroczyć Rubikon przen. cross l. pass the Rubicon; przekroczyć stan konta overdraw an account.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przekraczać
-
2 przekraczać
przekraczać (-am) < przekroczyć> (-ę) granicę überqueren, passieren; prędkość, wiek überschreiten; prawo, normy übertreten;przekraczać próg über die Schwelle treten;przekraczać stan konta das Konto überziehen -
3 przekraczać
przekraczać [pʃɛkraʧ̑aʨ̑] < perf przekroczyć>vtprzekroczyć saldo/stan konta den Saldo/das Konto überziehen4) \przekraczać wszelkie granice die Grenze des Erlaubten überschreiten -
4 przekraczać
-
5 przekraczać
глаг.• истекать• миновать• минуть• нарушать• нарушить• обгонять• опередить• опережать• передавать• переезжать• переехать• перейти• переступать• переступить• переходить• перешагивать• перешагнуть• превосходить• превысить• превышать• преступать• преувеличить• провести• проводить• проезжать• произойти• происходить• пройти• пропускать• пропустить• проходить* * *przekracza|ć\przekraczaćny несов. 1. переступать, перешагивать;2. превышать; ср. przekroczyć+1. przestępować 2. przewyższać
* * *przekraczany несов.1) переступа́ть, переша́гивать2) превыша́ть; ср. przekroczyćSyn:przestępować 1), przewyższać 2) -
6 przekraczać
1. contrevenir2. dépasser3. enfreindre4. excéder5. franchi6. franchir7. outrepasser8. passer9. surpasser10. transgresser -
7 przekraczać
vtüberschreiten, übertreten -
8 przekraczać
crois -
9 przekraczać
kaloj -
10 przekraczać
1. переступати;2. перевищувати -
11 przekraczać
1 humigít2 kasayahan3 laktawán4 lumabag5 lumabis6 lumagpas7 lumalò8 sumway -
12 przekraczać
aşmak; atanak; ätlemek; ätmek; basgançak; haç; ötmek -
13 przekraczać
1) ξεπερνώ2) περνώ -
14 przekraczać przekracz·ać
-
15 przekraczać czas
переступать времяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przekraczać czas
-
16 przekraczać most
переступать мостOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przekraczać most
-
17 przejeżdżać
impf ⇒ przejechać* * *-am, -asz, przejechać; perf; vt( przekraczać) to cross; ( mijać) to passprzejechać przystanek/stację — to miss one's stop/station
* * *ipf.1. (= jadąc, przemieszczać się) travel; ( samochodem) drive; przejechać grzebieniem run a comb through one's hair; przejechać szmatką wipe with a cloth; przejechać coś wzrokiem run one's eyes over sth.2. (= przebyć) travel over, cover; przejechać pięć kilometrów cover five kilometers.3. (= przekraczać) cross; przejechać przez granicę cross the border; przejeżdżać przez miasto be passing through a town.4. (= mijać) pass; przejeżdżałem koło twojego domu I passed your house, I drove l. rode past your house; przejechać przystanek/stację miss sb's stop/station.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przejeżdżać
-
18 przekroczyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przekroczyć
-
19 gwałcić
глаг.• изнасиловать• нарушать• нарушить• насиловать* * *gwałc|ić\gwałcićę, \gwałcićony несов. 1. насиловать;2. нарушать, попирать;\gwałcić prawo нарушать (попирать) закон;
\gwałcić granice нарушать границу+2. przekraczać, łamać
* * *gwałcę, gwałcony несов.1) наси́ловать2) наруша́ть, попира́тьgwałcić prawo — наруша́ть (попира́ть) зако́н
gwałcić granice — наруша́ть грани́цу
Syn:przekraczać, łamać 2) -
20 wykraczać
глаг.• нарушать• перейти• погрешить• превосходить• превышать• преступать* * *несов. 1. poza co, poza ramy czego выходить за пределы чего;2. przeciw czemu нарушать что+1. przekraczać
* * *несов.1) poza co, poza ramy czego выходи́ть за пределы чего2) przeciw czemu наруша́ть чтоSyn:przekraczać 1)
См. также в других словарях:
przekraczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przekraczaćam, przekraczaća, przekraczaćają, przekraczaćany {{/stl 8}}– przekroczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przekraczaćczę, przekraczaćczy, przekraczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekraczać — Coś przekroczyło wszelkie granice zob. granica 3. Ktoś przekroczył wszelkie granice zob. granica 4. Przekroczyć miarę zob. miara 5. Przekroczyć Rubikon zob. Rubikon. Przekroczyć smugę cienia zob. smuga … Słownik frazeologiczny
przekraczać — → przekroczyć … Słownik języka polskiego
przekroczyć — dk VIb, przekroczyćkroczę, przekroczyćkroczysz, przekroczyćkrocz, przekroczyćczył, przekroczyćczony przekraczać ndk I, przekroczyćam, przekroczyćasz, przekroczyćają, przekroczyćaj, przekroczyćał, przekroczyćany 1. «zrobić krok przez coś; przejść … Słownik języka polskiego
pozwolić — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
pozwalać — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
faulować — ndk IV, faulowaćluję, faulowaćlujesz, faulowaćluj, faulowaćował, faulowaćowany sport. «przekraczać przepisy gry, stosując niedozwolone chwyty, uderzenia lub nadużywając siły wobec przeciwników» Drużyna faulująca. ‹z ang.› … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
nieprzekraczalny — «taki, którego nie można przekraczać lub przez który nie wolno przejść (zwykle w przen.)» Nieprzekraczalny termin. Nieprzekraczalna granica … Słownik języka polskiego
siedemdziesiątka — ż III, CMs. siedemdziesiątkatce; lm D. siedemdziesiątkatek 1. «siedemdziesiąt jedności; liczba 70» 2. pot. «o wieku: siedemdziesiąt lat» Dożyć siedemdziesiątki. ◊ Komuś stuknęła siedemdziesiątka «ktoś skończył siedemdziesiąt lat» 3. pot.… … Słownik języka polskiego