-
1 przeświadczenie
сущ.• убеждение• убежденность• уверенность• уговаривание* * *☼ уверенность ž (e чём-л.); убеждение;miał głębokie \przeświadczenie он был глубоко убеждён
+ przekonanie, pewność* * *суве́ренность ż (в чём-л.); убежде́ниеmiał głębokie przeświadczenie — он был глубоко́ убеждён
Syn: -
2 przeświadczenie
przeświadczenie [pʃɛɕfjatʧ̑ɛɲɛ] nt\przeświadczenie o czymś Überzeugung f von etw -
3 przeświadczenie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeświadczenie
-
4 przeświadczenie
przeświadczenie n (-a) Überzeugung f -
5 przeświadczenie
1. certitude2. conviction3. persuasion -
6 przeświadczenie
с пересвідчення; переконання -
7 przeświadcze|nie
n książk. conviction, confidence U- w pełnym przeświadczeniu, że… in the full confidence that…- mieć głębokie przeświadczenie, że… to entertain a strong conviction that…- utwierdzić kogoś w jakimś przeświadczeniu to reinforce a. bolster sb’s convictions about sth- mieć przeświadczenie o własnej nieomylności to be prone to self-righteousness- mogę z pełnym przeświadczeniem powiedzieć, że… I can say with confidence that…- miał przeświadczenie o słuszności swojego postępowania he was convinced that he was doing the right thingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeświadcze|nie
-
8 przekonanie
сущ.• вера• доверие• мнение• самоутверждение• убеждение• убежденность• уверенность• уговаривание* * *przekonani|e☼ 1. убеждение; уверенность ž;mieć \przekonanie быть уверенным; nabrać \przekonaniea, przyjść do \przekonanieа прийти к убеждению, убедиться;
2. \przekonanieа мн. убеждения, взгляды;● nie mieć \przekonaniea do kogoś, czegoś недоверчиво относиться к кому-л., чему-л.+1. przeświadczenie 2. poglądy
* * *с1) убежде́ние; уве́ренность żmieć przekonanie — быть уве́ренным
nabrać przekonania, przyjść do przekonania — прийти́ к убежде́нию, убеди́ться
2) przekonania мн убежде́ния, взгля́ды•Syn: -
9 wynieść
глаг.• вынести* * *1) (pochwalić, wywyższyć) возвысить, восхвалить, превознести2) wynieść (równać się) равняться, составить3) wynieść (w górę) поднять (наверх)4) wynieść (zabrać) вынести (забрать)5) wynieść (zdobyć doświadczenie) вынести (получить опыт)wystawić (w przód) вынести (вперёд)wydać (np. postanowienie, wyrok) вынести (напр. постановление, приговор)znieść (wytrzymać) вынести (перенести, стерпеть)* * *wyni|eść\wynieśćosę, \wynieśćesie, \wynieśćósł, \wynieśćosła, \wynieśćeśli, \wynieśćesiony сов. 1. вынести;\wynieść przeświadczenie вынести убеждение;
2. (ukraść) унести, утащить;3. (uczynić jakąś sumę) составить;● \wynieść korzyść (pożytek) извлечь пользу; \wynieść (całą) głowę спастись, уцелеть; \wynieść statek kosmiczny na orbitę вывести космический корабль на орбиту
* * *wyniosę, wyniesie, wyniósł, wyniosła, wynieśli, wyniesiony сов.1) вы́нестиwynieść przeświadczenie — вы́нести убежде́ние
2) ( ukraść) унести́, утащи́ть3) ( uczynić jakąś sumę) соста́вить•- wynieść pożytek
- wynieść głowę
- wynieść statek kosmiczny na orbitę -
10 pokutować
-uję, -ujesz, od-; perf; vipokutować za coś — to pay for sth (przen)
* * *ipf.1. (= odprawiać pokutę) do penance.2. (= cierpieć za coś) suffer, pay for; pokutować za błędy młodości atone for l. do penance for the errors l. mistakes of one's youth.3. (= trwać jako przeżytek) linger on, persist; to przeświadczenie ciągle jeszcze pokutuje w naszej świadomości this conviction still lingers on l. persists in our awareness l. consciousness.4. teol. expiate one's sins in purgatory.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokutować
-
11 przekonanie
-nia, -nia; gen pl -ń; ntbelief, convictionprzekonania polityczne/religijne — political/religious beliefs
dochodzić (dojść) do przekonania, że... — perf to become convinced that...
nie mieć przekonania do — +gen to be wary of
z przekonaniem/bez przekonania — whole-/half-heartedly
* * *n.(= przeświadczenie) conviction; (= wiara) belief; przekonania polityczne political views, political beliefs; przekonania religijne religious beliefs; nabrać przekonania, że... become convinced that...; utwierdzić się w przekonaniu become absolutely conviced; bez przekonania halfheartedly; z przekonaniem wholeheartedly; w moim przekonaniu in my opinion; to, co mówisz, nie trafia mi do przekonania what you say does not appeal to me; zrobiłem to w przekonaniu, że pojedziemy tam razem I did it because I thought that we would go there together.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przekonanie
-
12 wiara
faith, belief; (REL: wyznanie) nom pl; -ary faithwiara w kogoś/coś — faith in sb/sth
w dobrej/złej wierze — in good/bad faith
dawać czemuś wiarę — to give lub lend credence to sth
* * *f.Dat. i Loc. wierze1. rel. faith; wiara chrześcijańska/islamska/żydowska the Christian/Muslim/Jewish faith; wiara pogańska pagan faith; nawrócić się na wiarę chrześcijańską be converted to the Christian faith; akt/wyznanie wiary act/confession of faith; wiara jest silniejsza niż rozum faith is stronger than reason; wiara przenosi góry faith moves mountains.2. (= przeświadczenie, ufność) faith, confidence, credence, reliance, trust; dawać komuś/czemuś wiarę give credence to sb/sth; w dobrej wierze in good faith, bona fide; w złej wierze in bad faith, mala fide; wiara w siebie self-confidence; pokładać wiarę w kimś/czymś put one's trust in sb/sth; rely on sb/sth; przyjmować coś na wiarę take sth on trust; nie do wiary incredible, unbelievable.3. (= wierność) faith; dochować (komuś/czemuś) wiary keep one's faith (with sb/sth); nie dochować wiary break one's faith; odsądzać kogoś od czci i wiary besmirch sb's reputation.4. pot. (= ludzie) folks.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wiara
-
13 funkcjon|ować
impf vi 1. (pracować) to function; (być sprawnym) to be functional- jego serce funkcjonuje normalnie his heart is functioning normally- nie funkcjonowała klimatyzacja the air conditioning wasn’t functioning a. was out of order- system funkcjonował bez zarzutu the system was functioning flawlessly- jakoś można z tym funkcjonować you can live with it- on nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować he’s unable to manage on his own- dobrze funkcjonujące przedsiębiorstwo an efficient company2. (spełniać funkcję) to function- funkcjonować jako coś to function as sth- srebro funkcjonowało jako środek płatniczy silver functioned as a medium of exchange3. pot. (być rozpowszechnionym) [mit, pogląd] to function, to prevail- od lat funkcjonuje przeświadczenie, że… for years there’s been a prevailing notion that…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > funkcjon|ować
-
14 głęb|oki
Ⅰ adj. grad. 1. (niepłytki) [rzeka, rana, studnia, szafa] deep- głęboki dekolt a low a. plunging neckline- głęboki wdech a deep breath- proszę wziąć głęboki wdech please take a deep breath- twarz poorana głębokimi bruzdami a deeply lined face- spodnie z głębokimi kieszeniami trousers with deep pockets- rów głęboki na dwa metry a ditch two meters deep, a two-metre-deep ditch2. (sięgający daleko od skraju) [las] deep- akcja rozgrywa się w głębokiej dżungli the story is set deep in the jungle3. (zamierzchły) [starożytność, średniowiecze] early; [przeszłość] distant 4. przen. (niepowierzchowny) [przekonanie, przeświadczenie] deep; [wiedza] profound, extensive; [myśl, nienawiść, uczucie, wiara, wzruszenie] deep, profound- głęboka znajomość tematu/zagadnienia extensive knowledge of the topic/problem- głęboki ból (a) severe pain- głęboki żal deep a. profound regret- głębokie rozczarowanie deep a. profound disappointment- głębokie przeżycie a deeply moving experience- łączy ich głęboka przyjaźń they share a deep bond of friendship5. (poważny) [recesja, podział, kryzys] deep(-seated), severe- głęboki konflikt małżeński deep-seated marital conflict- głębokie uzależnienie od alkoholu severe alcohol dependence- głębokie uzależnienie państwa od importu ropy naftowej the country’s extreme dependence on imported oil6. (intensywny) [zieleń, czerń, fiolet] deep- głęboki cień deep shade7. przen. (niski) [głos, ton, dźwięk] deep 8. przen. (całkowity) [cisza, ciemność] deep, utter- w sali zapadła głęboka cisza a deep silence fell in the room- głęboka tajemnica a deep (dark) secret- powiedział mi to w głębokiej tajemnicy he told me that in utter secrecy9. przen. (późny) [jesień, zima] late, deep- głęboki zmierzch deep twilight- gdy skończyli, była już głęboka noc they didn’t finish until deep in the nightⅡ głębszy m pot. shot (of vodka) pot.- wypił kilka głębszych he drank a couple of shots of vodkaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głęb|oki
-
15 przekona|nie
Ⅰ sv ⇒ przekonać Ⅱ n (przeświadczenie) belief, conviction- głębokie/niezachwiane/ustalone/wyrobione przekonanie a deep/a firm/a set/an established conviction- osobiste/wewnętrzne przekonanie a personal/an inner conviction- panuje przekonanie, że mężczyźni są lepszymi kierowcami, niż kobiety it’s generally believed that men are better drivers than women- w końcu doszliśmy do przekonania, że miał rację eventually we came to believe that he was right- twoje wyjaśnienia przemawiają a. trafiają mi do przekonania your explanation convinces me- zapewniam cię o tym z pełnym przekonaniem I assure you of that with full conviction- zaprzeczyła bez przekonania she denied half-heartedly- w moim/jego/ich przekonaniu… it’s my/his/their conviction that…- mieć przekonanie do kogoś/czegoś to trust sb/sth- mam przekonanie do tego człowieka i jego kwalifikacji zawodowych I have a high opinion of this man and his competence- nie miał przekonania do jej sposobów wychowawczych he was unconvinced by her educational methodsⅢ przekonania plt (poglądy) beliefs- przekonania polityczne/religijne/społeczne political/religious/social beliefs- chwiejne/stałe przekonania wavering/stable beliefs- był człowiekim lewicowych/prawicowych przekonań he was a man of left-/right-wing views- trwał niezłomnie przy swoich przekonaniach he stuck firmly to his beliefsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przekona|nie
-
16 wi|ara
f 1. (religia, wyznanie) faith- akt/dogmaty wiary an act/dogmas of faith- głęboka/niezachwiana/słaba wiara a deep/an unshakable/a weak faith- wiara chrześcijańska/katolicka/mahometańska/protestancka/żydowska the Christian/Catholic/Muslim/Protestant/Jewish faith- wiara w Boga belief in God- wyznawcy wiary believers- nawrócić się na/przyjąć jakąś wiarę to convert to/to adopt a faith- oddać życie za wiarę to give a. lay down one’s life for one’s faith- odstąpić od wiary to abjure a. to renounce one’s faith- stracić a. utracić wiarę to lose one’s faith- trwać/utwierdzać się w wierze to adhere to/to reaffirm one’s faith- wyznawać jakąś wiarę to practice a faith2. sgt (przeświadczenie, ufność) belief, faith- głęboka/niezachwiana/ślepa wiara w coś a deep/an unshakable a. unwavering/a blind belief a. faith in sth- podważyć czyjąś wiarę to challenge sb’s belief a. faith- wiara w człowieka belief a. faith in humanity- wiara w siebie self-confidence3. sgt (pewność) belief- wiara w tajemną moc ziół a belief in the secret power of herbs- dozgonna/wzajemna wiara an undying/a mutual faith- nie był godzien takiej wiary, jaką go obdarzyła he was not worthy of the faith she bestowed upon him- stara, żołnierska wiara old comrades- zeszła się cała wiara all the lads got together- wyznanie wiary the Creed- dać a. dawać wiarę czemuś/komuś książk. to give a. to lend credence to sth/sb, to have a. to put faith in sth/sb- dotrzymać a. dochować komuś wiary to remain faithful to sb, to keep faith with sb- nie do wiary pot. incredible, unbelievable- pokładać wiarę w czymś/kimś książk. to place a. to put one’s faith in sth/sb- działać w dobrej a. najlepszej/złej a. najgorszej wierze to act in good/bad faith- wiara czyni cuda faith can work miracles- wiara góry przenosi książk. faith can move mountains- żyć z kimś na wiarę pot. to shack up with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wi|ara
См. также в других словарях:
przeświadczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przeświadczenieeń, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} własny sąd, że coś jest prawdziwe, rzeczywiste, słuszne, oparty na wierze, przypuszczeniu; przekonanie, pewność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umocnił się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeświadczenie — n I; lm D. przeświadczenieeń «przekonanie, pewność» Mocne, głębokie, niezachwiane przeświadczenie. Mieć przeświadczenie o słuszności swego postępowania. Czynić, robić coś w przeświadczeniu, że tak należy … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego
asercja — ż I, DCMs. asercjacji, blm 1. log. «właściwość sądów twierdzących (różniąca je np. od supozycji czy negacji)» 2. log. «przekonanie, przeświadczenie towarzyszące sądom wydanym, w odróżnieniu od sądów pomyślanych tylko» 3. log. «funkcja zdaniowa, w … Słownik języka polskiego
już — 1. «wyraz podkreślający, że coś jest wynikiem minionego czasu, że coś się zdarza wcześniej w stosunku do oczekiwania, spełnia to oczekiwanie lub jest bliskie spełnienia» Miasteczko ma już pięćset lat. Już w połowie marca nastały ciepłe, słoneczne … Słownik języka polskiego
powołanie — n I 1. rzecz. od powołać. ∆ Karta powołania «pisemne wezwanie do odbycia czynnej służby wojskowej» 2. «skłonność, zdolność, zamiłowanie do czegoś; czyjeś przeświadczenie o tym, że pewien zawód, droga życiowa są dla danej osoby najwłaściwsze» Czuć … Słownik języka polskiego
przekonanie — n I 1. rzecz. od przekonać. 2. lm D. przekonanieań «sąd, zdanie oparte na przeświadczeniu o prawdziwości lub fałszywości czegoś, wyrobiony pogląd na coś; przeświadczenie, opinia» Chwiejne, głębokie, niezachwiane, ustalone, wyrobione przekonanie.… … Słownik języka polskiego
przeświadczony — przeświadczonyczeni «mający jakieś przeświadczenie; przekonany, pewny» Był przeświadczony o jej niewinności. Byli przeświadczeni, że zwyciężą … Słownik języka polskiego
sądzić — ndk VIa, sądzićdzę, sądzićdzisz, sądź, sądzićdził, sądzićdzony 1. «rozpatrywać (w sądzie) czyjeś postępowanie w celu wydania wyroku, decydować o czyjejś winie lub niewinności; sprawować władzę sądowniczą» Sądzić sprawiedliwie. Sądzić kogoś za… … Słownik języka polskiego
twierdzenie — n I 1. rzecz. od twierdzić. 2. lm D. twierdzenieeń «zdanie oznajmujące wyrażające przeświadczenie o czymś» Fałszywe, gołosłowne twierdzenie. Zgodzić się z czyimś twierdzeniem. 3. lm D. twierdzenieeń log. mat. «zdanie złożone z dwóch członów, z… … Słownik języka polskiego
ufność — ż V, DCMs. ufnośćści, blm «przeświadczenie, że komuś, czemuś można ufać, wierzyć, że można polegać na danej osobie; zaufanie» Bezgraniczna ufność. Ufność bez granic. Ufność do ludzi, do losu. Ufność we własne siły. Coś natchnęło, napełniło kogoś… … Słownik języka polskiego