Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

profùsi

  • 1 profusi

    profusi
    profusi
      verbo
    1. persona singolare passato remoto divedere link=profondere profondere link

    Dizionario italiano-tedesco > profusi

  • 2 profusi

    Итальяно-русский универсальный словарь > profusi

  • 3 profundo

    pro-fundo, fūdī, fūsum, ere, vorwärts-, vorgießen = hingießen, vorwärtsfließen-, sich ergießen lassen, vergießen, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) Flussigkeiten: a) übh.: α) act.: pr. aquas sub mensas, Plin.: lacrimas oculis, Verg.: vim lacrimarum, Cic.: parentis et sororis commemoratione lacrimas, Cic.: pro alqo saepe et multum lacrimas, Cic.: lacrimas gaudio, Auct. b. Alex.: sanguinem ex oculis, Plin.: im üblen Sinne, vergießen = verschütten, vergeuden, aquam, florem vini veteris, Plaut. – β) refl. se profundere u. medial profundi, sich ergießen, hervorströmen, -stürzen, lacrimae se profuderunt, Cic.: lacrimae ore profusae, Sil.: profusus e cervice cruor, Ov.: Nilus e lacu profusus, Plin. – b) insbes., als Opfer ausgießen, libieren, his cotidie merum, Lact.: deo vina tamquam sitienti, Lact. Vgl. Bünem. Lact. 2, 14, 13 u. 6, 1, 5. – 2) Nichtflüssiges, hinschütten, meton., ausschütten, sportulam in medium, Apul. met. 1, 25. – B) übtr.: 1) niederwärts gehen lassen: a) hin- niederstrecken, cum somnus membra profudit, Lucr.: medial, molli cervice profusae, Lucr.: profusus gemitu, Pacuv. tr. fr. – b) herabhangen lassen, simul (= simulac) infula ex utraque pari malarum parte profusast, sobald die Binde herabgelassen wurde, herabgerollt war, Lucr. 1, 88. – 2) rasch hervorgehen-, fortgehen lassen, a) übh., α) act.: non peperit, verum posticā parte profudit, Lucil. fr.: ex alvo matris puerum natura profudit, Lucr. – β) refl. se profundere od. medial profundi, v. leb. Wesen = hervorströmen, -stürzen, se nova profundunt examina (Schwärme der Bienen), Colum.: omnis multitudo sagittariorum se profudit, Caes.: urbe profusi Aenidae, Val. Flacc. – v. üppigen Schossen an Gewächsen, sich hervordrängen, quae (in vitibus) se nimium profuderunt, Cic. – b) aus sich ausströmen, von sich geben, α) übh.: ignes, Lucr. – bes. durch den Mund hervor-, ausstoßen, pr. pectore voces, Catull.: clamorem, Cic.: profundendā voce, durch tiefes Ausholen der Stimme, Cic. – pr. animam in causa, ausströmen, aushauchen, Cic.: so auch spiritum in acie, Val. Max. – β) v. zeugenden Subjj., von sich geben, hervorbringen, ea quae frugibus atque bacis terrae fetu profunduntur, Cic.: pr. palmites, Colum. – insula profusa ab Aenaria, Plin. – 3) freigebig spenden, opfern, zum Opfer bringen, aufopfernd (mit Aufopferung) hingeben, rücksichtslos preisgeben, tantam pecuniam, Plin. pan.: pro patria vitam, Cic.: non modo pecuniam, sed vitam etiam pro patria, Cic.: sanguinem pro patria, Cic.: ea possessionibus vicinis, freigebig spenden = freigebig hinzufügen, Gromat. vet. p. 284, 6. – im üblen Sinne, vergeuden, verschwenden, patrimonia, Cic.: pecuniam, Cic.: epulis et viscerationibus pecunias in eas res, quae etc., Cic.: da, profunde (pecuniam), Cic. – II) bildl., ergießen, sich ergießen lassen, ausströmen, a) übh.: omne odium inclusum nefariis sensibus impiorum in me profudistis, Cic.: sic odium, quod in ipsum attulerunt, id in eius imaginem et simulacrum profuderunt, Cic.: cuncta simul vitia, male diu dissimulata, losbrechen lassen, Suet.: omnes profudi vires animi atque ingenii mei, aufgewandt, aufgeopfert, Cic. – res iam universas profundam, de quibus volumina impleta sunt, über das alles auf einmal mich auslassen, Cic. – refl., se prof., sich ergießen, α) übh.: pr. sese in questus flebiles, ausbrechen in usw., Liv. 23, 20, 5. – si totum se ille in me profudisset, wenn jener sich mir ganz hingegeben hätte, Cic. ad Att. 7, 3, 3. – β) hervorstürmen, mit Macht-, gewaltsam hervorbrechen, voluptates cum inclusae diutius... fuerunt, subito se non numquam profundunt atque eiciunt universae, Cic. Cael. 75. – b) hinschütten, vergeuden, verba ventis, Lucr.: quae ego si non profundere ac perdere videbor, omnibus meis viribus sustinebo, Cic. – / prōfūdit gemessen, Catull. 64, 202.

    lateinisch-deutsches > profundo

  • 4 Verschwendung

    Verschwendung, effusio. profusio. – sumptus profusi (verschwenderischer Aufwand). – profusa luxuria (übermäßiger Hang zu Prach tu. sinnlichen Genüssen).

    deutsch-lateinisches > Verschwendung

  • 5 profusus

    prŏfūsus, a, um [st1]1 [-] part. passé de profundo. [st1]2 [-] part.-adj. a - qui s'étend, étendu.    - Varr. R. 2, 5.    - cauda profusior, Pall. 4. 13: queue trop longue. b - débordant, excessif, sans frein.    - profusum jocandi genus, Cic. Off. 1, 103: plaisanterie qui passe les bornes. --- cf. Cic. Tusc. 4, 15. c - prodigué, qui se déploie avec profusion.    - profusis sumptibus vivere, Cic. Quint. 30, 93: mener grand train de vie, vivre à grands frais. --- cf. Cic. Amer. 139.    - profusae epulae, Cic. Mur. 76: la profusion dans les repas. d - poét. libéral, large, généreux.    - homo profusus, Mart. 8, 38, 11: homme généreux.    - profusa mens, Stat. S. 3, 1, 91: esprit libréral. e - prodigue, dissipateur, gaspilleur.    - Cic. Quinct. 40.    - alieni appetens, sui profusus, Sall. C. 6, 4: avide du bien d'autrui, prodigue du sien.    - profusissimus, Sen. Brev. 3, 1.
    * * *
    prŏfūsus, a, um [st1]1 [-] part. passé de profundo. [st1]2 [-] part.-adj. a - qui s'étend, étendu.    - Varr. R. 2, 5.    - cauda profusior, Pall. 4. 13: queue trop longue. b - débordant, excessif, sans frein.    - profusum jocandi genus, Cic. Off. 1, 103: plaisanterie qui passe les bornes. --- cf. Cic. Tusc. 4, 15. c - prodigué, qui se déploie avec profusion.    - profusis sumptibus vivere, Cic. Quint. 30, 93: mener grand train de vie, vivre à grands frais. --- cf. Cic. Amer. 139.    - profusae epulae, Cic. Mur. 76: la profusion dans les repas. d - poét. libéral, large, généreux.    - homo profusus, Mart. 8, 38, 11: homme généreux.    - profusa mens, Stat. S. 3, 1, 91: esprit libréral. e - prodigue, dissipateur, gaspilleur.    - Cic. Quinct. 40.    - alieni appetens, sui profusus, Sall. C. 6, 4: avide du bien d'autrui, prodigue du sien.    - profusissimus, Sen. Brev. 3, 1.
    * * *
        Profusus, pe. prod. Participium, siue Nomen ex participio. Plin. Abondant, Espandu.
    \
        Ex hoc lacu profusus Nilus. Plin. Espandu, ou Desbordé.
    \
        Claustris profusi. Valer. Flac. Sortiz à la foule, et en grand nombre hors de, etc.
    \
        Cauda profusa vsque ad calces. Varro. Pendantes jusques, etc.
    \
        Non amat profusas epulas. Cic. Banquets excessifs.
    \
        Profusus homo. Cic. Excessif, Grand despendeur, Prodigue.
    \
        Alieni appetens, sui profusus. Sallust. Prodigue du sien, ou de ses biens.
    \
        Profusa hilaritas. Cic. Une joye fort grande et excessive.

    Dictionarium latinogallicum > profusus

  • 6 profundo

    pro-fundo, fūdī, fūsum, ere, vorwärts-, vorgießen = hingießen, vorwärtsfließen-, sich ergießen lassen, vergießen, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) Flussigkeiten: a) übh.: α) act.: pr. aquas sub mensas, Plin.: lacrimas oculis, Verg.: vim lacrimarum, Cic.: parentis et sororis commemoratione lacrimas, Cic.: pro alqo saepe et multum lacrimas, Cic.: lacrimas gaudio, Auct. b. Alex.: sanguinem ex oculis, Plin.: im üblen Sinne, vergießen = verschütten, vergeuden, aquam, florem vini veteris, Plaut. – β) refl. se profundere u. medial profundi, sich ergießen, hervorströmen, -stürzen, lacrimae se profuderunt, Cic.: lacrimae ore profusae, Sil.: profusus e cervice cruor, Ov.: Nilus e lacu profusus, Plin. – b) insbes., als Opfer ausgießen, libieren, his cotidie merum, Lact.: deo vina tamquam sitienti, Lact. Vgl. Bünem. Lact. 2, 14, 13 u. 6, 1, 5. – 2) Nichtflüssiges, hinschütten, meton., ausschütten, sportulam in medium, Apul. met. 1, 25. – B) übtr.: 1) niederwärts gehen lassen: a) hin- niederstrecken, cum somnus membra profudit, Lucr.: medial, molli cervice profusae, Lucr.: profusus gemitu, Pacuv. tr. fr. – b) herabhangen lassen, simul (= simulac) infula ex utraque pari malarum parte profusast, sobald die Binde herabgelassen wurde, herabgerollt war, Lucr. 1, 88. – 2) rasch hervorgehen-, fortgehen lassen, a) übh., α) act.: non peperit, verum posticā parte profu-
    ————
    dit, Lucil. fr.: ex alvo matris puerum natura profudit, Lucr. – β) refl. se profundere od. medial profundi, v. leb. Wesen = hervorströmen, -stürzen, se nova profundunt examina (Schwärme der Bienen), Colum.: omnis multitudo sagittariorum se profudit, Caes.: urbe profusi Aenidae, Val. Flacc. – v. üppigen Schossen an Gewächsen, sich hervordrängen, quae (in vitibus) se nimium profuderunt, Cic. – b) aus sich ausströmen, von sich geben, α) übh.: ignes, Lucr. – bes. durch den Mund hervor-, ausstoßen, pr. pectore voces, Catull.: clamorem, Cic.: profundendā voce, durch tiefes Ausholen der Stimme, Cic. – pr. animam in causa, ausströmen, aushauchen, Cic.: so auch spiritum in acie, Val. Max. – β) v. zeugenden Subjj., von sich geben, hervorbringen, ea quae frugibus atque bacis terrae fetu profunduntur, Cic.: pr. palmites, Colum. – insula profusa ab Aenaria, Plin. – 3) freigebig spenden, opfern, zum Opfer bringen, aufopfernd (mit Aufopferung) hingeben, rücksichtslos preisgeben, tantam pecuniam, Plin. pan.: pro patria vitam, Cic.: non modo pecuniam, sed vitam etiam pro patria, Cic.: sanguinem pro patria, Cic.: ea possessionibus vicinis, freigebig spenden = freigebig hinzufügen, Gromat. vet. p. 284, 6. – im üblen Sinne, vergeuden, verschwenden, patrimonia, Cic.: pecuniam, Cic.: epulis et viscerationibus pecunias in eas res, quae etc., Cic.: da, profunde (pecuniam), Cic. – II)
    ————
    bildl., ergießen, sich ergießen lassen, ausströmen, a) übh.: omne odium inclusum nefariis sensibus impiorum in me profudistis, Cic.: sic odium, quod in ipsum attulerunt, id in eius imaginem et simulacrum profuderunt, Cic.: cuncta simul vitia, male diu dissimulata, losbrechen lassen, Suet.: omnes profudi vires animi atque ingenii mei, aufgewandt, aufgeopfert, Cic. – res iam universas profundam, de quibus volumina impleta sunt, über das alles auf einmal mich auslassen, Cic. – refl., se prof., sich ergießen, α) übh.: pr. sese in questus flebiles, ausbrechen in usw., Liv. 23, 20, 5. – si totum se ille in me profudisset, wenn jener sich mir ganz hingegeben hätte, Cic. ad Att. 7, 3, 3. – β) hervorstürmen, mit Macht-, gewaltsam hervorbrechen, voluptates cum inclusae diutius... fuerunt, subito se non numquam profundunt atque eiciunt universae, Cic. Cael. 75. – b) hinschütten, vergeuden, verba ventis, Lucr.: quae ego si non profundere ac perdere videbor, omnibus meis viribus sustinebo, Cic. – prōfūdit gemessen, Catull. 64, 202.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > profundo

  • 7 gush

    I [gʌʃ]
    1) (of liquid) fiotto m., getto m., zampillo m.
    2) (of enthusiasm) impeto m., slancio m.; (of pleasure) ondata f.
    II [gʌʃ]
    1) [ liquid] sgorgare, zampillare
    2) fig.

    to gush overesaltarsi o smaniare per

    * * *
    1. verb
    1) ((of liquids) to flow out suddenly and in large amounts: Blood gushed from his wound.) sgorgare, zampillare
    2) (to exaggerate one's enthusiasm etc while talking: The lady kept gushing about her husband's success.) entusiasmarsi
    2. noun
    (a sudden flowing (of a liquid): a gush of water.) fiotto, getto, zampillo
    - gushingly
    * * *
    [ɡʌʃ]
    1. n
    (of liquid) getto, fiotto, (of blood) fiotto, (of feeling) ondata
    2. vi
    1) (also: gush out)

    (water, blood) to gush (from) — sgorgare (da)

    2)

    (pej: enthuse) to gush (about or over) — abbandonarsi ad effusioni

    * * *
    gush /gʌʃ/
    n.
    1 fiotto; getto; zampillo
    2 (fig.) effusione; scoppio; accesso; impeto: a gush of anger, uno scoppio d'ira
    3 [u] sentimentalismo; smancerie
    a gush of thanks, profusi ringraziamenti.
    (to) gush /gʌʃ/
    A v. i.
    1 sgorgare; scaturire; zampillare: Water was gushing from the hole, l'acqua zampillava dal foro
    2 (fig.) effondersi smodatamente; entusiasmarsi troppo
    B v. t.
    far sgorgare; emettere ( sangue, ecc.) a fiotti
    ● (fig.) to gush over, esaltarsi, dare in smanie, smaniare per (q.).
    * * *
    I [gʌʃ]
    1) (of liquid) fiotto m., getto m., zampillo m.
    2) (of enthusiasm) impeto m., slancio m.; (of pleasure) ondata f.
    II [gʌʃ]
    1) [ liquid] sgorgare, zampillare
    2) fig.

    to gush overesaltarsi o smaniare per

    English-Italian dictionary > gush

  • 8 profuse

    [prə'fjuːs]
    aggettivo [ growth] abbondante; [ bleeding] profuso, copioso; [praise, thanks] profuso
    * * *
    [prə'fju:s]
    ((too) plentiful; excessive: profuse thanks.) profuso, abbondante
    - profusion
    * * *
    profuse /prəˈfju:s/
    a.
    1 profuso ( raro); abbondante; copioso; folto: profuse thanks, profusi ringraziamenti; profuse bleeding, abbondante emorragia (o perdita di sangue)
    2 prodigo; generoso: profuse in promises, prodigo di promesse
    profusely avv.
    * * *
    [prə'fjuːs]
    aggettivo [ growth] abbondante; [ bleeding] profuso, copioso; [praise, thanks] profuso

    English-Italian dictionary > profuse

  • 9 profondere

    profondere v. (pres.ind. profóndo; p.rem. profùsi; p.p. profùso) I. tr. 1. ( spendere liberamente) prodiguer: profondere il proprio danaro dépenser son argent sans compter. 2. ( scialacquare) gaspiller. 3. ( fig) ( prodigare) prodiguer: profondere lodi prodiguer des éloges. II. prnl. profondersi se confondre: profondersi in scuse se confondre en excuses.

    Dizionario Italiano-Francese > profondere

См. также в других словарях:

  • profusi — pro·fù·si pass.rem. → profondere, profondersi …   Dizionario italiano

  • margouillat — [ marguja ] n. m. • 1890; o. i., p. ê. d une langue africaine ♦ Fr. d Afrique Lézard des savanes africaines (agamidés). ● margouillat nom masculin (ancien français margouiller, souiller) Lézard (agamidé) des savanes de l Afrique du sud du Sahara …   Encyclopédie Universelle

  • AGIOSYMANDRUM — Graecis recentioribus aliisqueve Christianis sub Turcia tyrannide degentibus, dicitur instrumentum ligneum, quod campanae locô, in convocandis coetibus, adhibere coguntur; cum campanarum usus, ne forte sonô earum ad rebellionem homines… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CASPII — populi Scythici generis, hyranis finitimi, eiusque maris accolae, quod ab ipsis Caspium appellatur. Horum regio a Strabone Caspiana appellatur. Virg. Aen. l. 6. v. 798 περιφραςτικῶς Caspia regna nominat, Huius in adventum iam tunc et Caspia regna …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PERSPICUA Urbs — apud Amm. Marcellin. l. 14. c. 8. Ciliciam vero, quae Cydnô amne exsultat, Tarsus nobilitat, urbs perspicua; Nobilis hanc condidisse Perseus memoratur: clara est, pulchra et conspicua. Ita enim tum loquebantur. Macrob. de Iulia, l. 2. Saturnal. c …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PISCES — olim Dii, et Θεοπαίδων, nomine digni, ab iis habiti sunt, quorum Deus est venter, διὰ τὸ πολύτιμον. Luxus enim praecipua olim pars, in piscium delectu, unde est quod ex omnibus obsoniis piscis solus id obtinuit, ut per excellentîam appellaretur… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • profuso — {{hw}}{{profuso}}{{/hw}}part. pass.  di profondere ; anche agg. Versato copiosamente | Elargito con prodigalità: tesori profusi …   Enciclopedia di italiano

  • profuso — pl.m. profusi sing.f. profusa pl.f. profuse …   Dizionario dei sinonimi e contrari

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»