powinność

См. также в других словарях:

• powinność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. powinnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} świadomy obowiązek, konieczność, zobowiązanie spełniane w poczuciu moralnej odpowiedzialności; to, do czego jest się powołanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powinności rodzicielskie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powinność — ż V, DCMs. powinnośćści; lm MD. powinnośćści 1. książk. «obowiązek, konieczność natury moralnej» Powinności służbowe, obywatelskie, gospodarskie. Pełnić swoją powinność. 2. zwykle w lm, hist. «to, do czego był obowiązany poddany na podstawie… …   Słownik języka polskiego

• obowiązek — m III, D. obowiązekzku, N. obowiązekzkiem; lm M. obowiązekzki 1. «konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu wewnętrznego (moralnego), administracyjnego, prawnego; to, co ktoś musi zrobić powodowany tą koniecznością; powinność,… …   Słownik języka polskiego

• Klaus Mitffoch (album) — Infobox Album Name = Klaus Mitffoch Type = studio Artist = Klaus Mitffoch Released = 1984 Recorded = Genre = Length = Label = Producer = Reviews = Last album = This album = Next album = Klaus Mitffoch is a successful 1984 album by the Polish rock …   Wikipedia

• obowiązek — Święty obowiązek «powinność, od której nie wolno się uchylać»: Uważam się za zwykłego żołnierza Rzeczypospolitej, który nie dokonał niczego, co wykraczałoby poza święty obowiązek służenia swojej Ojczyźnie (...). SE 30/04/1998. Lot uważał za swój… …   Słownik frazeologiczny

• musieć — ndk VIIa, muszę, musiećsisz, musiećsiał, musiećsieli 1. «podlegać jakiejś konieczności, nie mieć wyboru, nie móc inaczej postąpić» Musi jechać do domu. Zostanę, jeśli będę musiał. Musi już wracać, bo kończy się urlop. Z braku broni miasto musiało …   Słownik języka polskiego

• należeć — ndk VIIb, należećżę, należećżysz, należećleż, należećżał, należećżeli 1. «być czyjąś własnością, być przedmiotem czyjegoś posiadania» Majątek należał do dziadka. 2. «być czyimś mężem lub kochankiem, żoną lub kochanką» Tych dwoje młodych należało… …   Słownik języka polskiego

• normatywizm — m IV, D. u, Ms. normatywizmzmie, blm 1. lit. «dążność do formułowania na podstawie badań literatury schematycznych reguł i przepisów obowiązujących twórcę, charakterystyczna dla tradycyjnej poetyki» 2. praw. «kierunek w nauce prawa uznający za… …   Słownik języka polskiego

• oblig — m III, D. u, N. obliggiem; lm M. i 1. ekon. «skrypt dłużny, pisemne uznanie długu» 2. rzad. «zobowiązanie, obowiązek, powinność» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

• pavynastis — ×pavỹnastis (l. powinność) sf., sm. (1), pavìnastis (1); KN29 pareiga, prievolė: Atbūsiu pavìnastį OZ41. Tavo toks pavynastis, tu jį sek J. Atbus tarnybos pavỹnastis, tada kariuomenėn Vlk. Lietuviai žemaičiai nežinojo nė lažo, nė pavynasčių S …   Dictionary of the Lithuanian Language

• ciężar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ciężararze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwość wszelkich obiektów mających masę wywołana przyciąganiem ziemskim, powodująca, że coś jest łatwe lub trudne do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień